วันหนึ่งที่พ่อต้องปล่อยหนูไป
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า ถ้าหนูก้มเอาหน้าผากแตะพื้น
แปลว่าช้อนเมื่อกี้เป็นช้อนสุดท้าย แล้วหนูจะไม่หม่ำอีกเด็ดขาดไม่ว่าพ่อจะมาไม้ไหนก็ตาม
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า ตอนนี้พจนานุกรมหนูมี 3 คำนี้
มี้อาว แปลว่า ไม่เอา..
มะ แปลว่า แม่...
จิ แปลว่า ฉี่ (ซึ่งบางครั้งพ่อก็ต้องเดาเอาว่า จะฉี่ หรือ ฉี่ไปแล้วจงไปตามเช็ดด้วย)
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า เย็นวันที่พ่อกลับเร็วนั้นมีความหมายกับหนูแค่ไหน
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า หนูกินไม่เลือกเหมือนพ่อนั่นแหละ
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า อย่ารัดจุกหนูกลางหัว เพราะเวลาหนูคันหัว หนูจะเกามันหลุด ให้รัดค่อนมาทางหน้าผาก(น่ารัก>''<)
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า ถ้าหนูมาเกาะขาแล้วชี้ไปที่ไหน แปลว่า สิ่งนั้นมันทำให้หนูเจ็บหรือไม่ชอบใจ (ซึ่งบางทีหนูก็เกาะขาแม่แล้วชี้มาที่พ่อ)
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า ถ้าหนูยังไม่หลับอย่าหวังว่าใครในบ้านจะได้หลับ(อย่างเป็นสุข)
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า การจัดบ้านให้เป็นระเบียบนั้น เป็นการเสียเวลาและพลังงานโดยเปล่าประโยชน์
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า เมื่อหนูตื่นมากลางดึก ถ้าพ่อตบก้นหนูเบา ๆ แล้วหนูยังไม่หลับต่อ แปลว่าหนูหิวน้ำ จงเอาขวดน้ำมาใส่ปากหนูซะดี ๆ ไม่งั้นพ่อไม่ได้หลับต่อแน่ ๆ
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า ราคาของผ้าอ้อมสำเร็จรูปไม่มีความสัมพันธ์ต่อจำนวนครั้งที่หนูจะตื่นมากลางดึก
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า อย่าลืมจนปล่อยหนูเล่นน้ำนานเกิน 10 นาที เพราะหนูจะเป็นหวัด แล้วคนที่เดือดร้อนก็พ่อนั่นแหละ
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า ถ้าหนูนอนไม่หลับ ให้เอามือหนูมาแปะไว้ที่หน้าพ่อ แล้วหนูจะได้หลับง่ายขึ้น (แต่ตอนตื่นมักจะกลายเป็นเท้าของหนูที่วนเวียนมาอยู่บนหน้าพ่อแทนอยู่ร่ำไป)
หนูสอนให้พ่อรู้ว่า...
แล้ววันหนึ่งที่....
ความรักของพ่อ... ถูกมองว่าน้อยกว่าความรักของผู้ชายอีกคนหนึ่ง
คำพร่ำเตือนสอนสั่งของพ่อ... เสียงดังน้อยกว่าคำออดอ้อนของผู้ชายคนนั้น
ความห่วงใยของพ่อ... มีค่าน้อยกว่าที่จะปฏิเสธคำขอของผู้ชายคนนั้น
อ้อมกอดของพ่อ... ดูจะอบอุ่นน้อยไปกว่าอ้อมกอดของผู้ชายคนนั้น
พ่อหวังแค่เพียงว่า... ผู้ชายคนนั้น....
...จะรักและทะนุถนอมหนูได้เพียงครึ่งที่พ่อรักหนู...
แต่หนูรักพ่อนะ
