Please don't see just a boy caught up in dreams and fantasies
Please see me reaching out for someone I can't see...
เสียงเพลง Lost Star ดังออกมาจากลำโพงขณะที่รถเคลื่อนตัวไปอย่างช้าๆตามปรกติของการจราจรในเมืองที่วุ่นวายแห่งนี้
ผมร้องเพลงคลอไปกับเสียงจากวิทยุ จนแทบจะทันทีเพลงจบ น้องหันมาบอกกับผมว่า ชอบเพลงนี้และหนังเรื่องนี้มาก
เราคุยกันถึงฉากที่นางเอกตบหน้าพระเอก หลังจากที่ได้ฟังเพลงใหม่ที่พระเอกแต่ง แต่แต่งให้กับผู้หญิงคนอื่น
ผมบอกไปว่าตอนดูหนัง ผมไม่เข้าใจว่าอยู่ดีๆนางเอกตบหน้าพระเอกทำไม
แต่น้องกลับบอกว่า น้องรู้ มันเป็นความรู้สึกที่รับรู้ได้ว่าพระเอกมีคนอื่น จึงต้องตบ
ความรู้สึก มันมักจะเป็นสิ่งที่อธิบายได้ยาก หาหน่วยอะไรมาวัดก็ยาก แต่มันก็มักเกิดขึ้นกับเราอยู่บ่อยๆ
เรา 2คน คงเป็นดาวหลงทาง ที่มาเจอกันในกาแล็กซี่ WLG นี้
เรารู้จักกันมาได้ซักพักแล้ว จากการที่ผมได้เห็นกระทู้ของน้อง ทีแรกก็หวั่นๆอยู่เหมือนกันว่าจะทักน้องไปดีไม๊
เพราะน้องุ ขู่ไว้เยอะเลยล่ะ
แต่จากการที่เห็นน้องมาตั้งกระทู้เตือนภัย และเห็นน้องตอบกระทู้ของสมาชิกคนอื่นๆ
ผมกลับมีความรู้สึกว่าน้องเป็นคนตรงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่น้องลงไว้ อาจจะดูว่ามีรายละเอียดเยอะ
แต่นั้นก็เพราะน้องเป็นคนชัดเจน และก็เจอคนที่มีปัญหามามากมายเกินกว่าที่ผมจะคิดได้จริงๆ
จนผมตัดสินใจทักน้องไป แต่เราก็ยังไม่มีโอกาศได้พบกัน เพราะช่วงนั้นงานประจำที่น้องทำอยู่ค่อนข้างจะยุ่ง
อีกหนึ่งอาทิตย์ต่อมา ผมจึงมีโอกาศได้เจอน้อง ที่ร้านกาแฟสีเขียวช่วงประมาณหัวค่ำของคืนวันนัดชิงฟุตบอลโลก
น้องมีนัดดูบอลกับเพื่อนต่อ แต่พอจะมีเวลามาเจอกันได้ก่อน ผมดื่มกาแฟร้อน และน้องทานชาเขียวปั่น
น้องถามผมว่าไปดูบอลที่ไหนมั๊ย ผมตอบว่าผมไม่ดูบอล น้องจึงแปลกใจนิดหน่อย เพราะผู้ชายส่วนใหญ่ชอบดูกัน
เราคุยกันซักพักจนถึงเวลา วันนั้นฝนตก ผมขับรถออกมากับน้องและถูกรถชนท้าย
ก็เรียกประกันและก็รอกันอยู่ซักพักกับคู่กรณี น้องก็อยู่เป็นเพื่อนกับผมจนเคลียล์อะไรเสร็จ และยังดูเป็นห่วงผมมากด้วย
สั่งกับผมว่าถึงบ้านแล้วให้บอกด้วยนะ ผมก็ไปส่งน้องหาเพื่อนๆเค้า แล้วกลับถึงบ้านก็ทักน้องไป ถามว่าดูบอลเป็นไงบ้าง
น้องบอกว่าสนุกมาก ให้ผมเปิดทีวีดูเลย วันนั้นจึงเป็นไม่กี่ครั้งที่ผมมีโอกาศได้ดูบอล
หลังจากนั้นเราก็เจอกันเกือบทุกอาทิตย์ และเริ่มได้คุยกันมากขึ่น
ความรู้สึกดีที่เรามีให้กัน ก็มากขึ้นตามลำดับ
จนมาถึงช่วงที่ผมมีปัญหากลุ้มใจ ทั้งจากเรื่องงานและกับน้องคนก่อนอีกคนที่ยังคาราคาซังไม่จบกัน
น้องมาคอยอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจ คอยห่วงใย
น้องจะถามผมเสมอว่าเหนื่อยมั๊ย พักผ่อนเยอะๆนะ กินอะไรรึยัง ฯลฯ
น้องบอกผมว่าเราเป็นบัดดี้กันนะ ความรู้สึกดีที่เรามีให้กัน มันเป็นเราะเราสร้างมันมาด้วยกัน
คอยห่วงใยดูแลกัน จึงทำให้เรามีวันนี้ด้วยกัน ผมจึงตัดสินใจเริ่มต้นใหม่กับน้อง
สำหรับ Lost Star ท่านอื่นๆในเวปนี้ ผมขอเป็นกำลังใจให้ส่องแสงต่อไป
เพื่อนที่วันนึงจะมีคนเห็นแสงสว่างจากท่านและหากันจนเจอนะครับ
Turn the page maybe we’ll find a brand new ending...