มีใครอยู่ในกลุ่มเสี่ยงภาวะโรคซึมเศร้าไหมคะ

[kt2013]

ได้คุยได้พบกับน้องๆในนี้ เกือบทุกคนมีอาการแบบนี้
-นอนไม่หลับ มักหลับตอนตี3เป็นต้นไป
-ปวดหัว
-บางคน เวลานอนมักสะดุ้ง และ คิ้วขมวดตลอดเวลา
-บางคนก็ซึม เศร้า ไม่ยิ้มแย้ม
-บางคนต้องการแอลกอฮอล
-แต่ที่อาการเหมือนกันหมดทุกคนคือ ตาโตเบิกโพลงพร้อมรำพึงว่าโอ้มายโกสต์ๆๆ (อาการนี้เวลาเจอผมเหมือนเจอผียังงัยยังงั่นเบย 555555)

ไม่รุ้ว่าเครียดกัน เรื่องไรกัน ในวัยที่แจ่มใสก็ควรสนุกสดใสเนาะ เรื่องแบกโลกรอสัก40ปีค่อยทำกันเถอะ แหมน่าจะมาเปลี่ยนอายุกัน รึจะมารับอายุไปสัก20ปี เอามะ เอามะ หุหุหุ
ขอให้สุขสดใสนะคับ

ก็นั่นสิคะ แต่ปัญหานี้ ไม่ควรเจอในวัยนี้ด้วยซ้ำ หลายคนปลอบใจ
เพื่อน พ่อแม่ให้กำลังใจดีมาก ตัดปัญหาเรื่องความรักออกไปได้เลย
ทำให้เราเป็นคนที่ ไม่ชอบเข้าหาคนไม่ดี ทำให้เราเป็นคนตัดสินใจอะไรง่ายขึ้น
แต่ก็ช่างเถอะค่ะ ถ้าเราพยายามดูแลตัวเอง เข้มแข็งมากขึ้น ก็คงดีขึ้นเรื่อยๆ
ส่วนตาหมีแพนด้า ไม่ได้เป็นนะคะ ฮ่าๆ

สะสมความสุขให้เยอะๆแยะๆแล้วนำมาแบ่งปันคนที่ยังทำใจไม่ได้ดีก่า นะคับ
ให้กำลังใจคับ
 

[tawans]

เข้า google  หาคำว่า โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ

แนะนำ จขกท หาเวลาตอนเย็นๆไปที่โรงเรียนสอนคนตาบอด ลองอาสาสอนการบ้านให้เด็กมอต้นดู
เด็กๆพวกนี้จะเรียนในโรงเรียนปรกติจึงได้การบ้านเหมือนเด็กตาดีทั่วไป อันเดียวกันเลย
แต่น้องๆมองไม่เห็นต้องรออาสาสมัครมาอ่านให้
ถ้า จขกท  ไปได้สักสามหน รับรองว่าน้องจะหายจากอาการซึมเศร้าได้มาก

ไปรู้ไปสัมผัสแล้วจะพบว่า เด็กๆส่วนใหญ่ร่าเริงแจ่มใสมองโลกแง่บวกมีความสุข
เราสัมผัสได้โดยตรง อันนี้คือสิ่งที่เขามี และมีค่าที่เราจะไปเรียนรู้จากเขา

ความจริงคือว่าเขาตาบอดมองไม่เห็น วันแย่ๆของเรามันยังดีกว่าวันดีๆของเขาตั้งเยอะ
แต่บางทีเรายังหาความสุขไม่เจอ  มันเหมือนคนมีเงินเต็มกระเป๋าแต่ไม่มีปัญญาหาของของกินอร่อยๆใส่ปาก

 

[The Yong]

เข้า google  หาคำว่า โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ

แนะนำ จขกท หาเวลาตอนเย็นๆไปที่โรงเรียนสอนคนตาบอด ลองอาสาสอนการบ้านให้เด็กมอต้นดู
เด็กๆพวกนี้จะเรียนในโรงเรียนปรกติจึงได้การบ้านเหมือนเด็กตาดีทั่วไป อันเดียวกันเลย
แต่น้องๆมองไม่เห็นต้องรออาสาสมัครมาอ่านให้
ถ้า จขกท  ไปได้สักสามหน รับรองว่าน้องจะหายจากอาการซึมเศร้าได้มาก

ไปรู้ไปสัมผัสแล้วจะพบว่า เด็กๆส่วนใหญ่ร่าเริงแจ่มใสมองโลกแง่บวกมีความสุข
เราสัมผัสได้โดยตรง อันนี้คือสิ่งที่เขามี และมีค่าที่เราจะไปเรียนรู้จากเขา

ความจริงคือว่าเขาตาบอดมองไม่เห็น วันแย่ๆของเรามันยังดีกว่าวันดีๆของเขาตั้งเยอะ
แต่บางทีเรายังหาความสุขไม่เจอ  มันเหมือนคนมีเงินเต็มกระเป๋าแต่ไม่มีปัญญาหาของของกินอร่อยๆใส่ปาก

 

เป็นความคิดที่ดีมากเลยครับท่านตะวัน   

[thescientist]

   คิดว่าตัวเอง อยู่ในกลุ่มเสี่ยงเหมือนกัน  เพราะ  เลิกทำงานมาสองสามปี  อยู่เฉยๆ  ไม่ได้มีงานอดิเรก  หรือชอบอะไรเป็นพิเศษ  เลยใช้เวลาไปเรื่อยเปื่อย  ทำให้ค่อนข้างฟุ้งซ่าน    การมีเป้าหมาย หรือมีแรงกดดัน  ในวัยเรียนหรือทำงาน ทำให้ไม่มีเวลามาคิดอะไรไร้สาระ    แต่พอบรรลุไปหมดแล้ว  ไม่ได้ทำ หรือไม่ได้ตั้งเป้าอะไรมาก  แถมโสดอีก  เลยยิ่งทำให้ เกิดแรงกดดัน อีกแบบ  คือเกิดความเคยชิน ที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรอีก  ไม่มีเป้าหมายอะไรชัดเจน  ทำให้ตัวเองหงุดหงิดขึ้นไปอีก 

ต้องคอยย้ำคิด ย้ำทำค่ะ
ต้องคอยจดบันทึกอะไรที่ตั้งใจว่าจะทำ และทำให้ต่อเนื่อง
ตั้งเป้าหมาย และให้รางวัลตัวเอง
ลองทำดูนะคะ

[ใบไหม]

เคยเป็นนานแล้วค่ะ อาจจะอยู่ในสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงยาก เช่น ครอบครัว คนรัก หรือที่ทำงาน ที่ทำคือถอยจากตรงนั้น หาความสุขให้ตัวเอง และต้องคิดบวก อยู่กับคนที่คิดบวกด้วย ก็จะค่อยๆดีขึ้นค่ะ

[kaptan]

      ฝึก "รัก" ครับ ความรักเยียวยาทุกอย่างถ้าเรา "รัก" เป็น
ไม่จำเป็นต้องรักแบบหนุ่มสาว คู่รัก อาจจะกำหนดว่า รักคือความปรารถนาดี รักคือความห่วงใย
เวลาเรามีความรัก มีความปรารถนาดี มีความห่วงใยคนที่เรารัก จิตใจเราจะสบาย ปลอดโปร่ง และมีความสุข
โรคทางใจทุกอย่างจะบรรเทาเบาบางลง และน่าจะหายไปในที่สุด

     ขอให้มีรักเร็วๆ ครับ

[thescientist]

เคยเป็นนานแล้วค่ะ อาจจะอยู่ในสถานการณ์ที่หลีกเลี่ยงยาก เช่น ครอบครัว คนรัก หรือที่ทำงาน ที่ทำคือถอยจากตรงนั้น หาความสุขให้ตัวเอง และต้องคิดบวก อยู่กับคนที่คิดบวกด้วย ก็จะค่อยๆดีขึ้นค่ะ

โชคดีนะคะที่ตั้งสติได้. อย่างไรขอให้เจอแต่เรื่องดีๆนะคะ

[Isme]

   คิดว่าตัวเอง อยู่ในกลุ่มเสี่ยงเหมือนกัน  เพราะ  เลิกทำงานมาสองสามปี  อยู่เฉยๆ  ไม่ได้มีงานอดิเรก  หรือชอบอะไรเป็นพิเศษ  เลยใช้เวลาไปเรื่อยเปื่อย  ทำให้ค่อนข้างฟุ้งซ่าน    การมีเป้าหมาย หรือมีแรงกดดัน  ในวัยเรียนหรือทำงาน ทำให้ไม่มีเวลามาคิดอะไรไร้สาระ    แต่พอบรรลุไปหมดแล้ว  ไม่ได้ทำ หรือไม่ได้ตั้งเป้าอะไรมาก  แถมโสดอีก  เลยยิ่งทำให้ เกิดแรงกดดัน อีกแบบ  คือเกิดความเคยชิน ที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรอีก  ไม่มีเป้าหมายอะไรชัดเจน  ทำให้ตัวเองหงุดหงิดขึ้นไปอีก 

อารมเดียวกันเลยค่ะ ข้อความนี้เหมือน ตอบแทนกันเลยค่ะ