เมื่อเวลาผ่านไป อยากจะลองเริ่มใหม่กับใครสักคน
แต่พอจะรักใครเค้าจริงๆ ก็ไม่สมหวังกับเค้าซะที
เผอิญเลื่อนดูจนเห็นกระทู้ๆหนึ่งที่พี่หาน้องจ้างเที่ยวตจว.
เราไม่กล้าไปต่างที่กับใคร
แต่เพราะเหตุอะไรไม่รู้จึงเลือกที่จะติดต่อพี่เค้าไป
เนื่องด้วยร่างกายเราค่อนข้างอ่อนแอ ป่วยบ่อย ทำให้ตอบล่าช้า เพราะส่วนมาก
จะใช้เวลาไปกับการนอน ทำให้พี่ตกลงไปกับคนอื่น เราก็แอบน้อยใจนะ
พี่เค้าเป็นคนเฟรนด์ลี่ค่ะ พูดคุยดี วางตัวดี ทำให้เราอยากรู้จักเค้ามากกว่านี้
สองสามวันผ่านไป เรานัดกันไปผับแห่งหนึ่ง แถวๆศรีนครินทร์ บรรยกาศเศร้าๆ
ของคนเพิ่งอกหัก2คน ในผับ เราจับมือกัน เราใกล้ชิดกันเกินไป
หรืออาจเป็นเพราะบรรยกาศพาไป คืนนั้นทุกคำที่พี่บอก ทุกสัมผัส น้องยังจำได้ดี
จุ้บแก้ม2ทีก่อนกลับบ้านตามสัญญา
แต่หลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
อาจเป็นระยะเวลาสั้นๆที่เรารู้จักกัน พี่อาจยังไม่มั่นใจ น้องเองก็ไม่มั่นใจ
แต่ความรู้สึกดีๆที่กำลังก่อตัวอยู่ตอนนี้ มันคืออะไร???
จากคนที่ถือตัว เข้าหาคนยาก แต่กลับกล้าคุยกับพี่เหมือนรู้จักกันมานาน
ถ้าพี่กำลังอ่านอยู่ พี่จะแอบหัวเราะเค้าไหม พี่จำคำสัญญาได้หรือเปล่า
น้องอยากให้พี่รู้ไว้ว่าบนเวปสีเทาแห่งนี้ ยังมีคนที่พร้อมจะให้ความจริงใจอยู่จริงๆ
แต่ตอนนี้สิ่งที่ทำได้น้องคงต้องเก็บมันให้ลึกสุดหัวใจ
ในช่วง6เดือนที่ผ่านมาพี่ทำให้น้องได้เปิดใจอีกครั้ง ถึงว่าครั้งนี้น้องจะเสียใจก็ตาม
แต่อย่างน้อยๆ เราก็ได้มีช่วงเวลาดีๆร่วมกัน ขอบคุณนะคะพี่M....
http://youtu.be/qur3imvsv5I 
