คงอารมณ์เดียวกับการที่เห็นเพื่อนหกล้ม
แล้วเรายืนขำ ก่อนจะฉุดมือเพื่อนขึ้นมา
ล่ะถามว่า"เป็นไรไหมแก"
คงอารมณ์เดียวกับตอนเพื่อนทำไรพลาด
ล่ะเราก็พูดว่า"ก็ตรูบอกมรึงแล้ว"
หลังจากนั้นก็ปลอบใจตามระเบียบ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก่อนมันไม่สำคัญ
เพราะสุดท้ายคนที่ห่วงใยเราจริงๆ
เค้าก็คงเต็มใจปลอบเราและให้กำลังใจคะ
เพราะมั่นใจว่า มันจะมาควบคู่กันเสมอ
