จากเเรงบันดาลใจ การบ้าน ดูหนังจนมือเปียก
ทำให้ผมคิดเเผน2ในทันที
"พี่ว่า เราไปดูหนังกันดีไหมครับ"
เมโลดีของเพลงโรเเมนติก ดังเเผ่วรอบตัวเธอ
เธอยิ้ม เเบบอายๆ
เธออายจนไม่รู้จะเอามือไปไว้ที่ไหน
เธอสอดมือเข้าไปในกระเป๋าสะพาย
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
เสียงเมโลดีเพลงโรเเมนติกดังมาพร้อมกับโทรศัพท์ของเธอ
ความโรเเมนติกที่ผมมโน หายไปทันที
เธอไม่ได้อาย
เธอรู้ว่าจะเอามือไปไว้ที่ไหน
เเละเสียงเมโลดีเพลงโรเเมนติกที่ผมคิด
ริงโทน โทรศัพท์เธอนี่เอง เห้อออ
เธอส่งสัญญาณเป็นนัยๆ
"ค่ะ"
"ค่ะ"
"มากะเจ้านายค่ะ"
"เดี๋ยวก็กลับเเล้วค่ะ อีกไม่เกิน ชม.ก็ถึง"
"เเล้วคุณละคะ เจอกันค่ะ ที่เดิม บาย"
ไม่ต้องมีคำอธิบายใดๆให้ลึกซึ้ง
ผัวเธอโทรมาครับ
ดูท่านักลอกการบ้านมืออาชีพ
ที่ลอกทั้งการบ้าน ลอกทั้งข้อสอบ
ตั้งเเต่เด็ก อย่างผม คง เหลวเเน่
เป็นไงเป็นกันครับ
เเผนสุดท้าย นัวในรถ
...................
สายน้ำ ไหลไป ไม่ไหลกลับ
โอกาสนัว โอกาสสุดท้าย อยู่ในรถผมเเล้ว
รถพร้อมเดินทาง
ฟิล์มพร้อมอำพราง
เพลงพร้อมบิ๊ว
เเอร์พร้อมเย็น
ผมพร้อมนัว
เธอพร้อมปะ???
นี่คือปัญหา
ผมขับรถออกจาดเซน พระราม9
ขึ้นทางด่วน
ผมเพิ่งสังเกตเห็นว่า กล้องวงจรปิดบนทางด่วน จะมีอะไรนักหนา
ถ้านัวบนรถ มันจะถ่าย เเล้วส่งมาเรียกเก็บค่าปรับที่บ้านปะ?
ข้อหานัวโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นอิจฉา
เเล้ว เราจะขอเธอนัวไงอะ
บอกตรงๆ
หรืออ้อมๆ
หรือทำเลย
บีบเลย
เอิ่มมม
ไม่มีการบ้านให้ลอกเบย
ไม่รู้จะเริ่มไง
ลงทางด่วนเเล้ว
ผมถามเธอว่าไปทางไหนต่อ
เธอบอกทางผม
โดยเลือกทางที่อ้อมให้ไกลกว่า
ฮะเเอ้มมม
เธอก็คงอยากนัว
อิอิ
เอาไงดี
ทำไมเธอไม่เริ่มอะ
หรือเธอกลัวรถชนตอนนัว
ผมว่า ผมสามารถนะ
ไม่ชนหรอก
1ชม
ผ่านไป
ไวเหมือนโกหก
เเผนที่คิดไว้ ก็ได้เป็นเพียงเเค่เเผน
เเผนที่ไม่ได้ลงมือปฏิบัติ ก็คงเป็นเพียงเเค่เเผน
ผมส่งเธอกลับถึงที่นัดหมายเพื่อไปหาคนรักของเธอ
ผมรู้ว่าผมไม่สามารถทำร้ายเธอเเละคนรักของเธอได้เพียงเพื่อความสุขชั่วครู่
เธอยังคงต้องมีชืวิตที่ดีกับคนรักของเธอต่อไป
เรายังคงมีความรู้สึกดีๆต่อกันได้ เเม้ไม่ได้นัว
...............................................
