ไม่รู้จะแนะนำยังไงนะครับ แต่สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ ความกลัวมันเกิดจากจิตใต้สำนึกของเราที่บอกกับเราให้ระวังเหตุการณ์ซ้ำรอยอีก เปรียบเสมือนกับคนเคยจมน้ำเกือบตาย ทำให้กลัวการเดินทางทางน้ำ เพราะกลัวว่าจะจมน้ำอีก แต่ชีวิตมันไม่ง่ายขนาดนั้นครับ ยังไงวันหนึ่งคุณก็ต้องมีเหตุให้ต้องเดินทางทางน้ำอยู่ดี เช่นกันครับ คุณอาจจะเจ็บกับผู้ชายคนหนึ่งจนกลัวการเริ่มต้นใหม่เพราะกลัวเจ็บอีก ไม่รู้สิครับ ผมคิดว่าคุณต้องจัดการกับความรู้สึกข้างในก่อนเป็นอันดับแรก ไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยาก เลือกเอาครับว่าจะนอนจมกองเลือดให้เป็นที่เวทนาต่อคนที่ผ่านมาพบเห็น หรือจะค่อยๆลุกขึ้นมา เช็ดเลือดรักษาบาดแผลแล้วเก็บเอารอยแผลนั้นคอยเตือนตัวเอง แล้วเดินหน้าต่อไป
ผมเองก็เจ็บมาจนนับครั้งไม่ถ้วน ทุกครั้งก็เลือดท่วมกาย บาดแผลเยอะแยะเต็มไปหมด แต่ผมก็ไม่เคยปล่อยให้ตัวเองนอนจมกองเลือดนาน เชื่อผมเถอะครับ ลุกขึ้นมา ทำตัวให้มีค่า ไม่ต้องไขว่คว้า กอดตัวเองให้มากๆ เมื่อเรามีค่าพอ คนที่เห็นค่าของเราจะเข้ามาหาเราเอง เป็นกำลังใจให้นะครับ 
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ และกำลังใจนะคร๊าาา
เหตุที่เรารู้ตัวว่าไม่กล้าเริ่มต้นใหม่ ก้อเพราะมีคนเข้ามานี่แหล่ะค่ะ
ปกติไม่เคยเข้าหาใครเองอยู่แล้ว รวมถึงคนที่ทำให้เราเจ็บด้วย
เคยแก้ปัญหาความกลัวของตัวเอง ด้วยการทำใจดีสู้เสือ ออกไปเจอคนใหม่ๆครั้งนึง
หลังการพบเจอคนใหม่ก้อเหมือนทุกครั้ง คือเขาขอคบเราเป็นแฟน
แต่เราก้อยังไม่กล้าคบอยู่ดี เพราะอาการของเราตอนนี้เป็นแบบไม่มีกะจิตกะใจจะทำไรเรย ปัญหาคือความกลัวของเราเอง
ทุกวันนี้ยังฝันร้ายอยู่เรยค่ะ ไม่รู้จะข้ามมันไปยังไง แต่ก้อขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ
