หลังจากลงทะเบียนผู้เข้าพัก
เเละดื่มน้ำหวานไทยๆ ที่เเสนสดชื่นเเล้ว..
เราก็ใช้เวลาสำรวจ ทาถู ห้องพักของเราอยู่พักใหญ่..
ห้องพักเล็กๆ เรียบๆง่ายๆ ไร้tv.
ด้วยนโยบายที่หวังให้เราหากิจกรรมอื่นทำ.. เเทนการดูtv ..
ประมาณว่า อยากดู หนังเเนวไหน ก็คิดบทเอง เขียนสตอรี่บอร์ดเอง เเสดงเอง เเล้วกัน..
เเม้ฝนจะยังคงตกโปรยปราย.. .. ก็หาใช่อุปสรรคในการซึมซับบรรยากาศ
เเสนสดชื่นของทะเลไม่..
ฟ้าหม่น ฝนโปรยปราย.. เเต่ในทะเลใจของผมเเสนสดชื่น.. เพราะผมไม่ได้เดิน กางร่มเพียงคนเดียว
ผมยังมีใครอีกคนเดินอยู่ข้างๆ..บรรยากาศเหงาๆของทะเลเเละสายฝน
จึงไม่สามารถทำให้ทะเลใจของผมหม่นไปด้วย..
บนชายหาดที่มีเพียงเรา2คน..
เพราะคนอื่นคงเอกเขนกอยู่ในที่พักเเสนสบายริมหาด..
ทำให้ราวกับว่า.. ป๋า สปอต ใจดี กทม.
จัดให้ กับ ความส่วนตัว ปิดหาดเดินเล่นกันทีเดียว..
เเหะๆ..
ชายหาดแบบเหมา-เหมา ที่ไม่เหงา เพราะมีเธอ..
การขี่จักรยาน บนถนนเล็กๆเลียบหาด
หลังฝนหยุด นอกจากจะเป็นความสุขง่ายๆจากกลิ่นไอดินเเละความน่ารักของ2ข้างทางเเล้ว. ยังเป็นการพิสูจน์ว่า ขี่จักรยานเป็นเเล้ว เเม้ไม่ได้ขี่มานาน ก็จะขี่ได้อีกครั้ง ..เเม้เธอจะไม่ได้ขี่จักรยานมานาน เเต่เธอก็ขี่นำผม เข้าเส้นชัยเป็นที่1 ผมเข้าเส้นชัยเป็นที่2 รองชนะเลิศ..
ขี่จักรยานไปตามถนนเลียบหาดที่แสนน่ารัก
ไตรกีฬา กีฬา3ประเภท ที่ได้เเข่งไปเเล้ว2
-เดินเล่นริมหาด
-ขี่จักรยานเลียบหาด
คงเหลือกีฬาอีกอย่างที่ต้องลงเเข่ง..
เเต่เพื่อให้ผู้ร่วมเเข่งขันได้รับทานบ้าง ได้ไรบ้าง..
เราจึงไปทานอาหารเย็นกัน ที่ร้านอาหารข้างๆที่พัก..
ตามเคย..
ป๋า ใจดี สปอต กทม.
จัดให้ ตามเคย..
เหมือนเหมาร้าน ทานเเค่ เรา2คน..
เเหะๆ คนอื่นคงยังไม่หิว..
ทั้งร้านในรีวิว จึงมีเเค่ เรา2คน..
ร้านอาหารแบบเหมาๆ โต๊ะเดียว เปรี้ยวฝุดๆ