ทริปลุงพาหลานเที่ยว
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อเดือนที่แล้ว พี่ท่านนี้ได้มาถามเราว่า เราว่างสักสามวันมั้ย ไปออกทริปกัน ไอ้เราก้อ...เอ่อ (ใจก้ออยากไป) (อีกใจก้อเกรงใจที่ทำงาน)
เอางัยดีล่ะ แต่ทว่า พี่แกก้อนัดก่อนเป็นเดือนๆ มันก้อดีนะ ไอ้เราเลยไปเกริ่นกะผจก ที่ร้าน วันละนิด วันละหน่อย สุดท้ายก้อรวบรวมความกล้า ขอลากิจนะคะพี่
ผลออกมาคือ ได้สิ เย้!!!! ได้ไปแล้ว จากนั้นคุณพี่ก้ออธิบายมาเป็นฉากๆแล้วแระ ว่าเด๋วต้องไปยังงัย ไปกับใครบ้าง ไปที่ไหน และแล้ววันที่รอคอยก้อมาถึงซะที คุณพี่ท่านนัด 8:15 น. ไอ้เรารึไปก่อนนัดครึ่งชม. ไม่รู้ตื่นเต้นรึยัง 555
ขอตัดภาพมาตอนที่เจอกันพร้อมหน้าพร้อมตาเลยนะ คุณพี่ 5 ท่านที่อยู่ตรงหน้า และเราเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไป พี่ท่านนึงบอกว่า เราเป็นน้องคนเล็ก เพราะเฉลี่ยอายุทุกคนเกิน 300 ปีแน่นอน อิอิ ท่านบอกอย่าเรียกว่าคนแก่มันสะเทือนใจ ให้เรียกพวกท่านว่า ชช ย่อมาจาก ผู้เชี่ยวชาญการใช้ชีวิต 555 ฮาไปอีก เอาล่ะได้เวลาล้อหมุน ขึ้นรถปุ๊บ หลับจ้าาา หลับไปตลอดทาง มีแวะปั๊มนิดหน่อยซื้อกาแฟ ตื่นมากิน ขึ้นรถ หลับต่อ โธ่...ยัยนี้ รถคันนี้เหมือนมีมนต์สะกด ขึ้นมาเป็นต้องหลับ
พอถึงจุดหมายปลายทางแรก ลงไปถ่ายรูปวิวทิวทัศน์ เราก้ออาสาเป็นตากล้องให้ ภาพที่เห็นในเลนส์กล้อง คือมิตรภาพที่ยาวนานของพวกพี่เค้า +กับวิวที่สวย ผลออกมาคือดี เป็นภาพที่อบอุ่น แน่นแฟ้น พอถ่ายภาพเสร็จก้อไปต่อคะ ได้เวลาหาข้าวกินแระสิ กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะ ร้านที่ไปคือร้านอาหารชื่อ จันทรโภชนา
ร้านนี้ขอแปะดาว ให้สี่ดาวเลย ร้านดี สะอาด อาหารอร่อย แถมยังมีบุฟเฟ่ต์เติมข้าวไม่อั้นด้วยนะ เอาล่ะ อิ่มล่ะ ไปต่อจ้าา พี่ท่านนึงอยากกินขนมหวาน ก่อนออกได้มีการถามพนง. ในร้านว่ามีที่ไหนบ้าง ก้อไปวนๆหาตลาดกัน และได้ไปจอดที่ศาลหลักเมืองของจังหวัด (หลงงัย เลยต้องจอดก่อน) แต่เหตุกาารณ์มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ถอยรถชนตูดเค้า
ทำให้เสียเวลาตรงนี้ไปชม.กว่า ตัดภาพไปเนอะ เด๋วจะยาว ล้อหมุนกลับที่พักเลยล่ะกัน โอ้วววว...แม่เจ้า บ้านสวย มีห้องเยอะเลย คือพี่ท่านแกดีมากคะ แบ่งห้องให้เรา ซึ่งมีห้องน้ำในตัว จะได้เป็นสัดส่วน เผื่อเวลาอาบน้ำแต่งตัวจะได้ไม่โป๊ คือดีงามอ่ะคะ หลังจากที่ดูห้องเสร็จ ก้อมาพูดคุยตามประสาเพื่อนพี่น้อง เราก้อนั่งฟังและพูดคุยด้วย ในทริปนี้เราเหมือนครอบครัวคะ ไม่เกร็งเลย เป็นตัวของตัวเองมาก