เมื่อวานนี้ตั้งใจว่าจะดู สตาร์วอร์ ให้จงได้หลังจากพลาด
มาสองรอบ ด้วยความที่ไม่ได้ไปเซ็นทรัลลาดพร้าวมานาน
กว่าจะหาทางขึ้นโรงหนังเจอ ต้องเดินย้อนไป ย้อนมา
ซะหลายรอบ
นั่งรอน้องอยู่หน้าโรงหนัง น้องมาช้ากว่ากำหนดเล็กน้อย
แวบแรกที่เห็นน้องเดินมาหา ทำเอาสายดาร์ดอย่างเรา
หัวใจเต้นแรงขึ้นโดยไร้สาเหตุ
น้องมาในลุคคุณหนู แต่งตัวสบาย ๆ เป็นน้องวัยเรียน
น่ารัก แบบ ใส ๆ ไม่แต่งหน้า เพียงแค่ทาปากเล็กน้อย
น้องยกมือไหว้สวัสดี พร้อมกับรอยยิ้มใสซื่อที่ทำให้แทบ
รับไหว้ไม่ทัน (เราคุยกันผ่านวีดีโอคอลมาก่อนแล้ว)
เป็นหนังยาว 3 ชม ที่อยากให้ยืดเวลาไปเป็น 4 ชม
กุมมือน้องไป ดูหนังไป น้องบีบมือเบา ๆ เป็นระยะ
สัมผัสที่ได้รับ บอกได้เลยว่าน้องคงขาดที่พึ่งเหมือน
เรือลำน้อยที่กำลังผจญกับพายุร้ายในมหาสมุทร
น้องดูไร้เดียงสามากไม่มีข้อแม้หรือเงื่อนไขในการมาพบ
อย่างใดทั้งสิ้น ทั้ง ๆ ที่น้องก็เดือดร้อน ต้องหาเงินไป
จ่ายค่าเทอม พาลทำให้อดคิดไปไม่ได้ว่า ถ้าน้องเกิดนัดไป
เจอพี่ ๆ ที่ไม่หวังดีในเวป น้องจะเอาตัวรอดจากสถานะการณ์
ที่จะต้องเผชิญกับพี่ ๆ เหล่านั้นได้อย่างไรกัน