กะทู้นี้เพื่อมาเวิ่นเว้อ ระบาย เรื่องปัญหาความรัก เพราะเนื่องจากหนู(ขอแทนตัวเองว่าหนูล้ะกัน)เป็นคนที่มีฐิติสูง จะว่างี้ก็ได้
ไม่สามารถที่จะตั้งสเตตัส เพ้อ ในเฟสบุ้ค หรือปรึกษาใครได้ เพราะไม่อยากให้มองว่าเราเป็นloser
เราเป็นเด็กมหาลัย หน้าตาก็จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ดีไม่แย่ ฐานะ การเรียน ทุกอย่างคนอื่นมองว่าเราดีไปหมด เพอเฟ็กไปหมด มีทุกอย่าง ชีวิตเป็นแบบวัยรุ่นทั่วไป แต่เรามีข้อเสียค่ะ คือ เรื่องความรักเป็นคนไม่ติดคน
พอมีความรักทีไรมักจะโชคร้าย รักแรก ครั้งแรกตอนเพิ่งเข้ามหาลัย มันโลกสวยมาก ใสมาก จนโดนเค้าหลอก เค้ามีแฟนอยู่แล้ว ทุ่มให้ทั้งตัวทั้งใจ แต่สุดท้ายไม่เป็นอย่างที่หวังคือมันพังมาก หลังจากนั้นเลยติดนิสัยที่ขี้ระแวงผู้ชายค่ะ ถ้าผู้ชายคนไหนมีแฟนอยู่แล้ว และเรารู้ก่อน เราจะพยายามหลีกเลี่ยง ไม่เอาใจเข้าไปเกี่ยว เพราะสุดท้ายเค้าไม่ได้เลือกเรา เค้าเลือกคนของเค้า แล้วเราจะเจ็บ อะไรที่มีเคยมีแล้ววันนึงมันขาดหายไปมันแย่มากเนอะ
เราโสดมาสามปี ปิดใจมาตลอด ทั้งๆที่มีคนเข้าหามากมาย แต่ก็เลือกที่จะไม่คุย จนกระทั่งมาเจอกับพี่คนนึง เค้าอายุมากกว่าเรา มีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเรา นิสัยคล้ายกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน แต่เพราะความที่นิสัยเหมือนกันนี่แหละ ตอนนี้ถึงได้เลิกกัน5555555 (หัวเราะทั้งน้ำตา)
หนูว่าหนูนิสัยเป็นแฟนที่ดีได้นะ แต่ทำไมพี่คนนี้ถึงย้ำกับหนูไม่รู้ ว่าถ้าไม่ปรับปรุงก็อยู่กับคนอื่นไมได้ หนูเป็นคนติดแฟนค่ะ ทำอาหารได้ ชอบทำความสะอาดบ้าน แต่เป็นคนไม่ตามแฟน ไม่จู้จี้จุกจิกกับแฟน พี่เค้าบอกว่า ที่หนูไม่ตาม คือแสดงออกว่าหนูไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ แล้วเค้ายังว่าหนูเห็นแก่ตัวด้วยนะ เพราะว่า เค้าหายไป หนูไม่ทักไป ที่ไม่ทักไม่ใช่อะไรนะคะ หนูกลัวพี่เค้ารำคาญ
คือหนูเข้าใจว่าพอโตแล้วทุกคนเค้าก็ต้องมีสเปซ มีหน้าที่การงาน มีอะไรต้องทำ คงไม่ว่ามาตอบไลน์ถี่ๆ หรือคอลคุยทั้งวันทั้งคืนตลอดเหมือนตอนวัยรุ่น พอหนูบอกเหตุผลหนูไป เค้าก็บอกว่าเพราะหนูยึดความคิดของหนูเป็นหลัก ไม่ได้ถาม ไม่ได้สนใจคนอื่นว่าเค้าคิดหรือรู้สึกยังไง หนูมีคนมาคอยเอาใจจนเคยตัว คนตามใจจนเคยเจอ ไม่เคยต้องไปวิ่งตามใคร ง้อใคร พอเจอผู้ชายแบบที่ไม่ง้อเหมือนกัน ไม่เอาใจเหมือนกัน มันก็เลยกลายเป็นว่าไปกันไม่ได้
ที่สำคัญคือ จากตอนแรกคนที่หนูไม่เคยรู้สึกอะไรด้วย กลายมาเป็นคนที่บอกเลิกหนูก่อน เหมือนอยู่ๆ มันพังอ่ะ มันแบบพูดไม่ออก ข้อเสียหนูก็มี หนูก็พยายามปรับเข้าหาเค้าเยอะนะ แต่สงสัยจะไม่พอ เราทระนงตัวเองมาตลอด ว่าตัวเองก็ดีในระดับนึง แต่วันนี้ความทระนงนี่แหละทำร้ายตัวเราเอง เค้าบอกเลิกเรา เราก็พูดได้แต่เพียงค่ะ ไม่ง้อ ไม่หน้าด้านอยู่ต่อ ทำตัวเป็นเข้มแข็ง
จะพูดอะไร จะโพสอะไรที่มีคนรู้จักอยู่ จะระบายกับใครก็กลัวโดนเค้า(พี่คนนั้น)สมเพช กลัวโดนคนอื่นสงสาร กลัวคนอื่นหาว่าเรียกร้องความสนใจจากพี่เค้า ตอนนี้ก็ได้แต่นั่งน้ำตาซึมเคาะแป้นแบบงงๆในนี้แค่นั้น
ขอบคุณพื้นที่เล็กๆให้ระบายค่ะ