ขอคำแนะนำทำยังงัยให้พี่ๆอยู่กับเรานานๆหน่อยค่ัะ

[KK5050]

การที่พี่จะพาน้องออกที่สาธารณะต้องเป็นความสมัครใจทั้งสองฝ่าย อย่างแรก พี่ต้องไม่กลัวที่จะเจอคนรู้จักข้างนอกกับน้อง และน้องก็ต้องเช่นเดียวกัน พี่กดดันพาน้องไปไม่ได้ น้องกดดันให้พี่พาไปไม่ได้
ดูแลครับ ทำทั้งสองอย่างครับ กลัวไหม ไม่แล้วครับ มีเหตุผลส่วนตัว
น้องคิดยังไงกับพี่ อันนี้ บอกไม่ได้
พี่คิดยังไงกับน้องๆ ก็ไม่ได้จริงจังเท่าไหร่ แต่รับได้ในการพาไปไหนด้วย ถ้าคนไหนยอมไป
จะดูแลนานแค่ไหน พี่แต่ละคนไม่เหมือนกัน มีกรอบไม่เหมือนกัน แต่น้องๆ ที่ดูแลยังเรียนอยู่สัญญาว่าจะดูแลจนเรียนจบครับ หลังจากนั้นค่อยว่ากันครับ
มุมองของคนดูแล (น้องหลายคน)

[Mumo]

กระทู้นี้ทำให้นึกถึงพี่คนนึง ...ซึ่งก็ไม่คิดว่า จากวันนั้น ถึง วันนี้ 4 ปีได้แล้ว ที่ได้รู้จักกัน ...เหมือนนานเน๊อะ ...ก็นานจริงๆแหละ เจอกันเป็นไตรมาส เพราะคุณพี่อยู่ต่างจังหวัด ว่างก็คุย ไม่ว่างก็เป็นอันเข้าใจกัน เงียบๆกันนี่ไม่ได้หายไปไหนนะ ยังอยู่กันทั้งคู่  ไม่ได้กลัวหนีหายนะ พี่ติดงาน ติดภารกิจ น้องหลับไปบ้าง ...เลยทำให้ไม่ได้คุยกัน...แต่ก็ไม่รู้สิ ไม่ได้กลัวว่าอีกฝ่ายจะหายไปนะ ....นานๆคุยกันที อาจจะมีคุยถี่ๆบ้างเป็นบางช่วง....อาจจะเคยนอยด์ น้อยใจ (ทั้งพี่ ทั้งเค้าแหละ) แต่ก็พยายามจะไม่หาประเด็นมาทะเลาะ หรือ ทำให้เสียความรู้สึกกันทั้ง 2 ฝ่าย รักษาน้ำใจ หรือ ความรู้สึกกันบ้าง แคร์กันสักหน่อย มีอะไรที่คิดว่าจะเป็นปัญหา หรือ จะทำให้ไม่สบายใจก็บอกกันไปตรงๆ มีอะไรก็พูดกันตรงๆ เรื่องแบบนี้มันคุยกันได้ ปรับความเข้าใจกันได้ ถ้าเราไม่อยากสูญเสียคนๆนั้นไป เรื่องแบบนี้ทำไม่ยากหรอก อีกอย่างการตามหาใครสักคนในเวปแบบนี้ "มันไม่ง่ายนะ" ใครจะฟลุ๊ค จะโชคดี เจอกันมาบ้างแล้วก็เถอะ แต่การ "รักษา" คนๆนั้นไว้ให้อยู่กับเรานานๆ (นานที่สุดเท่าที่จะทำได้น่ะ) มันยากยิ่งกว่า





 
Ps. ย้อนไปดู Pm เก่าๆ ...รู้จักกันเดือน มิ.ย. นะ >>>  aniversary 4 ปี + สงสัยต้องมีฉลองย้อนหลังนะ....

[wallaya]

กระทู้นี้ทำให้นึกถึงพี่คนนึง ...ซึ่งก็ไม่คิดว่า จากวันนั้น ถึง วันนี้ 4 ปีได้แล้ว ที่ได้รู้จักกัน ...เหมือนนานเน๊อะ ...ก็นานจริงๆแหละ เจอกันเป็นไตรมาส เพราะคุณพี่อยู่ต่างจังหวัด ว่างก็คุย ไม่ว่างก็เป็นอันเข้าใจกัน เงียบๆกันนี่ไม่ได้หายไปไหนนะ ยังอยู่กันทั้งคู่  ไม่ได้กลัวหนีหายนะ พี่ติดงาน ติดภารกิจ น้องหลับไปบ้าง ...เลยทำให้ไม่ได้คุยกัน...แต่ก็ไม่รู้สิ ไม่ได้กลัวว่าอีกฝ่ายจะหายไปนะ ....นานๆคุยกันที อาจจะมีคุยถี่ๆบ้างเป็นบางช่วง....อาจจะเคยนอยด์ น้อยใจ (ทั้งพี่ ทั้งเค้าแหละ) แต่ก็พยายามจะไม่หาประเด็นมาทะเลาะ หรือ ทำให้เสียความรู้สึกกันทั้ง 2 ฝ่าย รักษาน้ำใจ หรือ ความรู้สึกกันบ้าง แคร์กันสักหน่อย มีอะไรที่คิดว่าจะเป็นปัญหา หรือ จะทำให้ไม่สบายใจก็บอกกันไปตรงๆ มีอะไรก็พูดกันตรงๆ เรื่องแบบนี้มันคุยกันได้ ปรับความเข้าใจกันได้ ถ้าเราไม่อยากสูญเสียคนๆนั้นไป เรื่องแบบนี้ทำไม่ยากหรอก อีกอย่างการตามหาใครสักคนในเวปแบบนี้ "มันไม่ง่ายนะ" ใครจะฟลุ๊ค จะโชคดี เจอกันมาบ้างแล้วก็เถอะ แต่การ "รักษา" คนๆนั้นไว้ให้อยู่กับเรานานๆ (นานที่สุดเท่าที่จะทำได้น่ะ) มันยากยิ่งกว่า





 
Ps. ย้อนไปดู Pm เก่าๆ ...รู้จักกันเดือน มิ.ย. นะ >>>  aniversary 4 ปี + สงสัยต้องมีฉลองย้อนหลังนะ....

จริงค่ะ การเจอใครสักคนที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้มันยากนะ  หลายคนpm มาว่ารัก เฮ้ย... มันไม่ใช่นะ เราว่าพอมีคำว่าเว็บนี้เข้ามาขั้นกลาง ต่อให้รู้สึกดีแค่ไหน มันก็ไปต่อมากกว่านี้ไม่ได้หรอก

[น้องดำ]

คำแนะนำจากน้องดำคือ ไม่แสดงความเป็นเจ้าของเขาค่ะ ไม่ตามไม่จี้ ไม่วุ่นวาย
ทำให้ตัวเองน่าค้นหามีอะไรใหม่ๆเสมอ ดูแลเขาให้ดีๆ อะไรที่แฟนเขาไม่ทำให้ก็ทำให้เขา
รับรองอยู่นานค่ะ

อีกอย่างนึงคือ เป็นห่วงจขกท เพราะสักวันนึงอาจมีวันเลิกลา
จขกท อยากให้อยู่นานๆ ถึงวันนั้นคงเจ็บไม่น้อย
อยากให้ทำใจให้อยู่กับความเป็นจริงมากกว่า มีพบต้องมีจากค่ะ

[garybigg15]

เก็บรักษาความสุขที่มีไว้คะ
อย่ากังวลใดๆ เพราะสักวัน
พี่เค้าต้องจากเราไปอยู่ดีค่ะ
ไม่มีใคร เป็นของใครได้ตลอดไป
หน้าเก่าจากไป หน้าใหม่เข้ามา

แค่เก็บทุกช่วงเวลาความสุข
แร้วทำมันให้ดีที่สุดในทุกๆวันก็พอค่ะ
วันใดที่ไม่มีพี่เค้าแร้ว....
มันก็จะยังคงเปนความทรงจำที่ดีค่ะ
 

ชอบมากครับกับคำตอบนี้  มันโดนใจครับ
และที่พี่กัปตันพูด ก็คือหัวใจหลักของการที่พี่จะอยู่กับน้องไปนานๆคือ


สิ่งที่น้องอาจจะทำให้พี่เค้าอยู่กับน้องไปนานที่สุดคือ น้องต้องรู้ว่าพี่เค้าชอบอะไร
ในตัวน้อง แล้วก็ทำสิ่งดีๆ นั้นกับพี่เค้าอย่างสม่ำเสมอ หรือทำให้ดีขึ้นเรื่อยๆ