**** หนูก็เเค่เด็กเมืองลิง ถิ่นลพบุรี ไปกลับกรุงเทพ-ลพบุรีเต็มที่ ก็ 6-7 ชม.
***** หนูก็เเค่เด็กบ้านๆ หน้าตาธรรมดา ไม่สวย ขาว สูง โสภา เเต่ก็มาพร้อมความจริงใจ
****** หนูไม่เคยเกเร ไม่งอเเง ไม่เรื่องยาก ถึงจะพูดมาก กวนประสาท เเต่เพราะเป็นคนเฮฮา ตามนิสัย
******* สถาบันไม่หรู เเต่หนูก็ภูมิใจ ความเป็นคนนั้นไซร้ ใช่ดูที่สถาบัน
ปรกติเห็นหนูเขียนการบ้านเฮฮา เเต่กว่าจะได้มา มันยากนักหนา ....
พี่ที่เมตตา เเสดงมิตรไมตรีจิต ที่ต้องการอยากเจอ อยากรู้จัก อยากช่วยเหลือจริงๆ คือพี่ที่เข้าใจ ^^
พี่ๆ ไม่เคยมองว่าข้างต้นที่น้องกล่าวมา มันคือข้อจำกัด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสถานที่ เวลา หน้าตา รวมถึงนิสัยของน้อง
เวลาที่บางคนใช้คำว่า '' แค่ 2-3 ชม. '' สำหรับหนูมันมีค่ามาก การเขียนการบ้านทุกครั้งรายละเอียด เเม้เเต่สิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่บางคนมองข้ามไป สำหรับหนูมันสำคัญยิ่ง งานเที่ยวสำหรับหนู ไม่ใช่เเค่เสียเวลา เพื่อรับค่าจ้าง เเต่มันคือ มิตรภาพ ที่ได้จากการเอ็นดู
หลายคนที่คุยกับหนู ทำความรู้จักกัน สิ่งที่หนูบอกอย่างละเอียด คือ ที่ๆหนูอยู่ เวลาไปหาที่เช้าที่สุด เวลารับงานที่เราต่อรองกันได้ เเละค่าขนม . . . มันคือสิ่งที่พี่ควรตัดสินใจ ก่อนจะวัดที่หน้าตา เพราะถ้ารับเรื่องข้างต้นไม่ได้ หน้าตาคงไม่สำคัญ
ซึ่งการรับงาน หนูไม่เคยให้พี่ๆต้องมาวัดใจ โอนเงินค่าเดินทางให้กับหนู เพราะหนูคิดเสมอถ้าคิดจะเรียนรู้ เราต้องเชื่อใจกัน ^^
หนูไม่เคยเบี้ยวใคร เเม้อยู่ไกล นัดเป็นนัด อาจมาช้าบ้างเพราะการเดินทาง เเต่ก็ไม่เคยให้พี่รอเก้อ
เรื่องเวลา ตกลงกันที่ 2-3 ชม. หลักๆ เเต่น้องไม่เคยงอเเงกับพี่ๆคนไหน ส่วนมากจะพาพี่ๆเกินเวลามากกว่า สำหรับคนบ้านไกล เรื่องการเดินทางสำคัญ เเต่ไม่ได้เเปลว่าจะต้องจำกัด อะไรหยวนๆได้น้องยินดี เกินเวลากลับช้า เเต่น้องเเละพี่ สนุกมีความสุข ถือว่าคุ้ม ดังนั้นที่จำกัดเวลาตอนเเรกมันคือการวัดใจกันเเละกัน
น้องไม่ใช่คนสวยอะไร หน้าตาบ้านๆ เเต่งตัวธรรมดา การศึกษา เรียน ม. รัฐ เเต่ก็ภูมิใจเพราะมันคือน้ำพักน้ำเเรงที่เเม่เเละพ่อหาส่งเสีย เพราะเงินไม่ได้มีมากเลยสวย พอดูได้เเค่นี้ ลำพังจะเอาเงินออกมาใช้เเต่ละที ต้องคิดเเล้วคิดอีก เพราะมีอะไรสำคัญกว่าเเค่เรื่องความสวยความงาม
พี่ๆที่คุยกัน จะจ้าง หรือ ไม่จ้าง น้องยินดีคุย พร้อมเเชร์ เเละรับฟัง น้องไม่เคยกดดันให้พี่ๆต้องจ้าง อยากให้เราเจอกันด้วยความเต็มใจ น้องไม่ใช่คนโลกสวย มองอะไรดี๊-ดี เรื่องที่ไม่ดีก็มีเข้ามา เเต่น้องคิดเสมอว่า คนเราจะใช้ชีวิตได้ต้องมีฐานชีวิตที่มั่นคงมาก่อน ถึงจะเเก้ไขปัญหา เเละผ่านเรื่องยากๆไปได้ ซึ่งฐานนั้นคือสิ่งที่ไม่ดีเเล้วเราผ่านมันมาได้เเล้วถึงจะเป็นฐานที่มั่นคง
ข้อจำกัดสำหรับน้องมีคงเเค่เรื่องการรับงาน ที่ขอเเค่ไม่มาก ไม่ยากเกินไปที่จิตใต้สำนึกจะรับได้ ว่า ควร หรือ ไม่ควรทำ . . .
ปล. ไม่ได้มาบ่นน้าาาาาาา อยากระบายเฉยๆ^^
