เรื่องเล่าสาวกลางคืน

[kaptan]

           พอเขียนเรื่องราวสาวๆ ที่พบเจอมาก็ยิ่งมีคนมาเล่าให้ฟังเพิ่มขึ้นอีกมากมาย วันนี้เลยขอนำนิยายแห่งชีวิตของสาวสวยคนนึง
มาให้ฟังกัน ใครได้แง่คิดอะไรก็เอาไปพิจารณากันนะครับ

          ฝนเป็นเด็กตจว. ที่มีรูปร่างหน้าตาสวยงาม และความงามนั้นทำให้ฝนมีคนหมายปองมากมาย ฝนรักกับหนุ่มคนนึงที่อยู่ไม่ไกลกันจากบ้านของฝน และฝนท้อง...
          ผู้ชายไม่สนใจไยดีฝน หลังจากฝนคลอดลูกเขาก็หายไป ตอนนั้นฝนมีอายุเพียง 16 ปี การศึกษามัธยมปีที่ 3 ....
ญาติฝนพาเธอเข้ากรุงเทพฯ ทิ้งลูกให้แม่เธอเลี้ยงดู ฝนมาทำงานเป็นนักร้องในคาเฟ่ ชีวิตเธอผกผันนับจากนั้น...แค่มีลูกในวัยต้นของชีวิต
มันแค่จุดเริ่มต้นของนิยายเรื่องนี้

[kaptan]

        ชีวิตนักร้องคาเฟ่ ทำให้ฝนเจอะเจอผู้ชายมากมาย เงินทองหลั่งไหลเข้ามา ฝนมีความสุขกับการจับจ่ายใช้สอยอย่างสบายมือ
และยิ่งมีเงินมากฝนก็ยิ่งทำตัวฝนให้สวยมากขึ้นได้อีก ขัดผิว ทำจมูก ....สารพัดจะทำ ตอนนั้นฝนเป็นนักร้องระดับแม่เหล็กของคาเฟ่
แห่งนั้นเลยจริงๆ เงินทองที่มีมากมายทำให้ฝนสามารถซื้อคอนโดฯ ขนาดกลางๆ อยู่ได้ และด้วยการสนับสนุนของมร.กามาชิ ทำให้ห้องหับของฝนมีเครื่องใช้ครบครัน ฝนเป็นสาวที่ทั้งพูดเพราะและช่างเอาใจ ยิ่งทำให้แขกที่มาติดพัน มากมายขึ้นเรื่อยๆ....รวมทั้งเสี่ยนพ นักธุรกิจ
หนุ่มใหญ่ด้วยคนนึง

      เสี่ยนพไปเที่ยวคาเฟ่กับเพื่อนๆ อาทิตย์ละ 3 - 4 วัน เขาเห็นฝนมาตั้งแต่แรก แต่ด้วยความที่เขารู้สึกว่าการไปติดพันสาวกลางคืน
โดยเฉพาะนักร้อง เป็นความไม่คุ้มค่าเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าเพื่อนๆ จะพยายามแนะนำใครมาให้ เสี่ยนพก็ได้แต่คุยตามมารยาท ไม่เคยชักชวน
นักร้องคนไหนออกไปต่อกันข้างนอก เหมือนอย่างที่เพื่อนๆ เสี่ยนพทำกันอยู่เป็นประจำ และแม้ว่าเสี่ยนพจะไม่ชวนนักร้องคนไหนไปไหน
แต่เงินค่าพวงมาลัย ค่าทิปที่เสียนพให้กับนักร้องที่มานั่งคุยด้วย หรือมาออดอ้อนขอนั้น ไม่น้อยไปกว่าที่เพื่อนๆ เสี่ยนพให้แบบหวังผล
กับนักร้องเป้าหมายของแต่ละคนเลย จนกระทั้งวันนึงชะตาชีวิตของคนทั้ง 2 ก็มาบรรจบกัน ฝนและเสี่ยนพ....

[Uptown Girl]

เข้ามาอ่านซีรี่ส์

[kaptan]

        คืนวันนึงที่เสี่ยนพและเพื่อนๆ ไปสังสรรค์เฮฮาที่คาเฟ่แห่งนั้นเหมือนคืนอื่นๆ กัปตันของคาเฟ่พาฝนเข้ามาไหว้ทักทาย ทำความรู้จัก
กับเสี่ยนพ ความสวย ความอ่อนหวานช่างเอาใจ และการออดอ้อนอย่างเป็นธรรมชาติทำให้เสี่ยนพหัวใจหวั่นไหวพอสมควร เพื่อนๆ ก็ต่าง
พากันเชียร์ให้เสี่ยนพและฝนเป็นแขกประจำของกันและกัน ฝนเองก็รู้สึกถูกชะตากับเสี่ยนพเป็นพิเศษ ฝนเคยสังเกตมานานแล้วว่า ทำไม
เสี่ยนพ ไม่มีนักร้องประจำเหมือนเพื่อนๆ และข่าวความใจดีทิปหนักก็เข้าหูฝนมาตลอดเกือบปีที่เห็นกลุ่มของเสี่ยนพมาเที่ยวที่นี่

      ทั้งคู่กลายเป็นคนสนิทกัน เสี่ยนพมาคาเฟ่เหมือนเดิม แต่คนที่จะมานั่งข้างเสี่ยนพจะเป็นฝนมากกว่าคนอื่นๆ และทุกคนรับรู้ว่า
ฝนคือนักร้องที่เสี่ยนพพอใจ และเสี่ยนพคือแขกคนสำคัญของฝนเช่นกัน  ตอนนั้นมร.คามาชิก็หมดหน้าที่ผู้บริหารบริษัทญี่ปุ่นในเมืองไทย
ต้องกลับไปญี่ปุ่น ฝนและเสี่ยนพยิ่งมีเวลาสนิทสนมคุ้นเคยกันมากขึ้น .......ในบางสัปดาห์ที่กลุ่มเพื่อนๆ ของเสี่ยนพไปเที่ยวต่างประเทศ
เสี่ยนพก็จะชวนฝนไปด้วย นักร้องที่นั่้นหายไปทีละ 4 - 5 คนเพราะแขกกลุ่มนี้ชวนไปเที่ยว ช็อปปิ้ง และเสี่ยงโชคกันบ้างไม่ว่าจะเป็น
 มาเก๊า เกนติ้ง หรือไปเที่ยวหาของอร่อยๆ ทานกันที่ฮ่องกงก็ตาม

[kaptan]

     ผมและเพือนๆ เคยไปเที่ยวเชียงใหม่กัน ซึ่งตอนนั้นฝนและเสี่ยนพก็ไปกับกลุ่มของผมด้วย ฝนทั้งเอาใจทั้งออดอ้อนอ่อนหวาน
ผมยังอิจฉาเสี่ยนพเลยว่าทำไมโชคดีมีคนสวยๆ อย่างฝนเคียงข้างกาย และ....ฝนกับเสี่ยนพเพิ่งจะมีอะไรกันครั้งแรก จากการไป
เชียงใหม่ในครั้งนั้น ทั้งที่ทั้งคู่คบหากันมาเกือบ 6 เดือน เสี่ยนพไม่เคยเกินเลยฝนเลย เสียนพบอกผมว่า ผมไม่อยากทำอะไรเค้า
เพราะกลัวสารพัด กลัวติดโรค กลัวติดใจ กลัวตัดใจไม่ได้.....ผมก็บอกว่าถ้าเฮียอยากทำอะไรก็ทำเถอะ หาวิธีป้องกันเอาก็แล้วกัน
สุดท้ายฝนบอกผมว่า ฝนจัดการเฮียเองเรียบร้อยแล้วค่ะ.....

[Nanniie]

ปูเสื่อ ติดเตา รอปิ้งข้าวเกรียบว่าว 

[Older Sister]

ชงกาแฟรอ อ่านต่อจนถึงดึก ๆๆๆๆ   

[kaptan]

      ผมได้รับรู้เรื่องราวของฝนจากเสี่ยนพต่อมาเป็นระยะๆ มร.คามาชิแม้จะกลับไปญี่ปุ่นแล้วก็ยังช่วยเหลือฝนอย่างสม่ำเสมอ
ช่วงที่ทั้งคู่คบกันที่เมืองไทย บางครั้งมร.คามาชิกลับบ้านพักผ่อนก็ชวนฝนไปญี่ปุ่นด้วย แถมยังบอกอีกว่าให้ฝนย้ายมาอยู่ญี่ปุ่น
หลังจากเขาหมดสัญญาในเมืองไทยแล้ว เขาโสดเพราะหย่า ฝนไปอยู่ญี่ปุ่นในฐานะเมียเขาได้เลย ฝนก็สนใจที่จะไป แต่พอมาเจอ
เสี่ยนพ ฝนตัดสินใจอยู่เมืองไทยเพราะเห็นว่าสะดวกสบายกว่า คุ้นเคยกว่า และไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไร

     ฝนยังทำงานนักร้องเหมือนเดิม เสี่ยนพไปหาเป็นระยะๆ บางครั้งก็ออกไปดูหนัง ช็อบปิ้ง ทานข้าวกัน ผมเจอฝนและเสี่ยนพหลายครั้งในช่วงนั้น ทำให้เวลามีเรื่องอะไรของฝน เสี่ยนพจะมาคุยให้ผมฟัง จนวันนึงเสี่ยนพเล่าให้ฟังว่า
มีฝรั่งคนนึงมาเที่ยวคาเฟ่ และชอบฝนมาก ทุ่มเงินทองสารพัดเอาใจฝน ฝนเองก็มีฝันว่าถ้ามีลูกน่ารักๆ แบบลูกครึ่งคงจะดีไม่น้อย
และเมื่อมร.โทนี่มาขอฝนแต่งงานและให้ไปอเมริกาด้วยกัน ฝนจึงตัดสินใจว่าจะไปแต่งงานกับมร.โทนี่ ใช้ชีวิตที่อเมริกา มันไกลจาก
ชีวิตสาวบ้านนอกอย่างฝนจริงๆ...

     

[cid]

อ๊าร์ร์ร์ร์ร์ร์กกกกก    แกล้งกันชัดๆครับพี่ นั่งกาแฟรอละ

[kaptan]

       ผมถามเสี่ยนพว่าแล้วเฮียไม่เสียดายฝนหรือไง แกก็บอกว่าถ้าเค้าอยากไปเค้าเลือกแบบนั้นผมก็ต้องยินดีด้วย  อยู่เมืองไทย
เค้าก็ไม่ได้แต่งงานกับผม แต่ไปที่โน่นเค้าได้แต่งงานเป็นเรื่องเป็นราว ผมฟังถึงตอนนั้นผมยังรู้สึกสังหรณ์ใจว่ามันจะดีอย่างที่คิดจริงๆ หรือ

       มร.โทนี่กลับไปอเมริกาแล้วบอกว่าอีก 3 เดือนจะมาพาฝนไปแต่งงานด้วย เสี่ยนพพยายามไม่ไปเจอฝนเพราะไม่อยากให้ทั้งคู่
มีปัญหา แต่ฝนก็ยังโทรฯ หาเสียนพให้ไปเจออยู่บ่อยๆ จนใกล้วันที่ฝนจะเดินทาง มร.โทนี่ส่งเงินค่าตั๋วมาให้ เสี่ยนพให้ฝนตัดสินใจให้ดี
ว่าอยากไปจริงๆ หรือไม่ ฝนตัดสินใจไป.....

      ผมไปเล่นกอล์ฟกับเสี่ยนพ และถามถึงเรื่องฝน แกเล่าให้ฟังว่า ฝนไปอยู่ที่โน่น แต่แอบไลน์มาคุยกับแกบ่อยมาก แกก็บอกว่าไปโน่นแล้วควรทำตัวเป็นเมียที่ดี อย่ามาคุยกับแกอีก แต่ฝนก็ร่ำร้องว่าทนไม่ไหว มร.โทนี่ไม่ให้ฝนไปไหนเลย ไม่ให้ใช้โทรศัพท์ ไม่ให้ใช้อินเตอร์เนท ฝนจะแอบใช้ได้บ้างก็ต้องบอกแกว่าขอคุยกับแม่กับญาติพี่น้อง ฝนเครียดมาก ผมบอกเสี่ยนพว่าเตรียมไว้เถอะเฮีย ฝนกลับมาหาเฮียแน่ๆ