ความเหงาคือความไม่เหงาค่ะ
อยู่ที่ใจนึกคิดว่ามันเหงาหรือไม่
มันอาจเป็นความสงบ ทำให้เราได้คิด จนเกิดสติ
เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เราได้พักจากเรื่องราววุ่นวายภายนอก
เป็นคนนึงที่ชอบพูดคุย ชอบความสนุกสนาน แต่ก็ต้องการโลกของตัวเอง
ขอมีเวลากับตัวเองบ้าง แบบทำอะไรโดยไม่ต้องคำนึงถึงคนรอบข้าง(แบบไม่มีผลกระทบใครนะค่ะ)
คนเหงาก็คือคนขาดสติค่ะ
แต่มนุษย์เรายังไม่หลุดพ้น รัก โลภ โกรธ หลง
ลองค่อยๆเปลี่ยนมุมมองความคิดสิค่ะ
ถึงมีคนคุยด้วย แต่ก็คงไม่มีใครคุยกับเราได้ตลอด 24 ชั่วโมง
ถ้าใจเรายังคิดว่าเหงา มันก็ยังเหงาอยู่ดีค่ะ
ปล ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ค่อยๆฝึกจิตไปค่ะ
