.....เฮ่อ วันเบื่อๆก็ไม่รู้จะทำอะไร เว็บก็เงียบ เมื่อวานเลยตั้งกระทู้เล่น ปกติ 'หนูเตี้ยดำ' ตั้งกระทู้ พีเอ็มก็มักจะเงียบฉี่เหมือนก่อนเก่า เป็นเวลา ดึกดื่นใกล้เที่ยงคืน หลังจากตั้งกระทู้ไปสักสิบห้านาทีเศษ
คุณลุง ห.ด.PM : อยากไปด้วยจุงค่ะ
อุ๊ย รีบเช็ดน้ำลายแทบไม่ทัน ลุงหด เอ้ย ลุงห.ด.ทักมา เล่นหรือจริงหว่า
หนูเตี้ยดำ QA : ก็มาสิคะ
ทำใจว่าต้องโดนหนูเตี้ยดำนัวมาก็พอ
นึกว่าคุณลุงห.ด.จะเงียบไปเหมือนคนอื่นๆ แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น หนูนี่ดีใจกระดิกหางดิ๊กดิ๊กเลย
คุณลุงห.ด. บอกแผนเที่ยว แล้วเดี๋ยวมารับ
คุณลุงห.ด. PM : เเล้วจะติดต่อกันยังไงคะ? พรุ่งนี้ อะ
นางมารร้ายเลยวีนไปยกหนึ่ง
เป็นการวีนที่ หนุ่มคนไหนเจอ เป็นเงียบกริบ แต่เห็นคุณลุงตอบแล้ว อดใจอ่อนไม่ได้
คุณลุงห.ด.PM : เคยขอ line id เเล้วนู๋ไม่ให้ เลยไม่กล้า
อ่านแล้วรีบย้อนไปหาหน้าแรกๆ เจอข้อความคุณลุงจริงๆด้วย
ความรู้สึกเหมือน หนูเตี้ยดำนี่ มันนางมารร้ายยังไงก็ไม่รู้ ดั่งศรปักอก ฉึก ฉึก ฉึก
จบลงที่เราแลกเบอร์กัน
สิบเอ็ดนาฬิกา โดยประมาณคุณลุงห.ด. ใจดีโทรปลุก เพราะรู้ว่าหนูเตี้ยดำนอนเจ็ดโมงเช้าทุกวัน พร้อมขอเลื่อนเวลานิดหน่อย
วางสายแล้วก็นอนกระดิกหางดูข่าวไปสักพักใหญ่ๆ บวกส่องเว็บเล่นเรื่อยๆ
สายเข้าบอกจะมาละนะ รีบสลัดผ้าห่มลงเตียงทำธุระแต่งองค์ทรงเครื่อง
คนกรุ๊ปOก็งี้ เอาซะนาทีสุดท้าย และมักสายเสมอ แต่เผอิญคุณลุง ห.ด. เลื่อนเวลาอีกนิด เลยมีเวลาดูซีรีส์ต่ออีกสองตอน
บ่ายสามกว่า โดยประมาณสองเท้าน้อยๆ เดินเอื่อยเฉื่อยลงจากห้องมาหาคุณลุงห.ด.ที่จอดรถรอ
ถึงบริเวณที่บอกให้จอดรถรอ หนูเตี้ยดำก็มองหาตามเสียงเครื่องยนต์ ด้วยความที่ชอบหนุ่มขับรถคันใหญ่ๆ เลยมองรถเชฟโรเลต Trailblazerก่อน เสียงมันอยู่ตรงนี้ แต่อ่าว ไม่มีคนอยู่ หันมาฝั่งตรงข้าม สปอร์ตสองประตูคันหรูลดกระจกลง เห็นหนุ่มใส่แว่นดำ เสื้อเชิ๊ตตัวในสีทึบเข้มพับแขน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขอกรี๊ดให้สไตล์การแต่งตัวนิดหนึ่งนะคะ สเปคเลยอ่ะ เหมือนหนูจะเพิ่งไปโพสในกระทู้หนึ่ง สไตล์นี้แหล่ะ อี๊อี๊
เหมือนใครพูดน้าาาาา
ไม่ชอบอะไร ก็จะเจออย่างนั้น วันก่อนที่ไปปากเกร็ดยังพูดกับพี่คนหนึ่งอยู่เลยว่า ไม่ชอบรถเล็ก เวลาวิ่งติดพื้นถนน ชอบ คันใหญ่ วันนี้ได้นั่งคันจิ๋วซะงั้น
ทักทายกันแล้วก็คุยกันกระจ๋อกกระแจ็ก รู้สึกว่าคุณลุงห.ด. เป็นคนน่ารักนะ
จากที่จะแวะเอเชียร์ทีคก็ยังเงียบเหงาอยู่ เลยไปต่อ ไปหาอาหารทานกัน วนไปวนมา ก็หามันข้างทางนี่ล่ะ
ก็หาที่จอดไปจุ๊ก่วยเตี๋ยวกัน ระหว่างนั้น โทรศัพท์คุณลุงห.ด.เข้าเรื่อยๆ รู้เลยว่า งานยุ่งมาก แต่ยังอุตส่าห์มารับหนู ปลื้มเลยค่ะ
และแล้ว คุณลุงก็ต้องยอมแพ้ต่อหน้าที่ ไม่เป็นไรค่ะคุณลุง แค่
เราได้พบได้รู้จักเป็นมิตรภาพดีๆกันก็พอ
แม้จะมีคนรอให้ไปเซ็นต์เอกสาร คุณลุงห.ด. ก็ยังยื้อเวลาลากเข้าร้านกาแฟต่อจนได้
หนูเตี้ยดำก็นึกอยากเป็นนางเอกขึ้นมา
"ป๊ะ ไปกันเถอะ ถือไปกินบนรถก็ได้" คุณลุงผู้ใจเย็นเลยต้องลุกจริงๆล่ะ
หากคุณลุงได้อ่านการบ้านนี้ หนูเตี้ยดำอยากให้รู้ว่า หนูเป็นห่วงจริงๆนะคะ ถนนเส้นนี้รถติดมาก ไม่อยากให้สายมากกว่านี้ มีคนรอ ไหนจะต้องไปส่งหนูเตี้ยดำถึงที่อีก
ระหว่างทางกลับก็คุยกันกร่อมแกร่ม โทรศัพท์งานก็เข้าเรื่อยๆ เห็นแล้วใจร้อนแทน แต่คุณลุงใจเย็นมว๊าก
ที่แรกก็ว่าจะไม่เขียนการบ้านนะคะ แต่คุณลุงใจดีให้ค่าขนมทั้งที่พบกันไม่ถึงชม. เหมือนแวะมาให้ค่าขนม และเห็นบอกเผื่อแนะนำสาวๆให้ลุงบ้าง แต่ในเว็บนี้หนูเตี้ยดำไม่สนิทกับใคร และไม่มีฝ่ายเป็นพิเศษเลยคงทำได้แค่อวยให้นะคะว่าคุณลุง ห.ด. สุภาพมาก น่ารัก และเท่มากค่ะ หนูเตี้ยดำอาจจะอวยใครไม่เก่ง แต่ทุกคำรวมทั้งหมดแล้วนะคะ
เห็นว่าวันที่ 15 นี้นัดสาวไปดามใจที่อกหักจากน้อง จ. ชื่อจริงห.ด. รู้สึกอิจฉาน้องสาวผู้โชคดีคนนั้นจัง
นางมารร้าย ขอจบการอวยไว้เพียงเท่านี้ อย่างไรก็ขอขอบพระคุณคุณลุงห.ด.ที่ไม่รังเกียจหนูเตี้ยดำนะคะ
และขอขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านด้วยจ้า
ปล.การบ้านดีๆที่พี่ๆน้องๆไปมา แวะมาแบ่งให้หนูเตี้ยดำอ่านบ้างนะคะ รู้สึกเว็บเงียบๆน้า