WELOVEGIG
Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก => คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: happyman ที่ กรกฎาคม 30, 2014, 03:34:12 PM
-
สวัสดีครับ ผมหายหน้าหายตาไปนานทีเดียว ความจริง ผมก็เข้าเวปอยู่เนืองๆนะครับ เพียงแต่ว่า พักหลังๆ ไม่ค่อยได้มาส่งการบ้าน
จนกระทั่ง ช่วงนี้ เห็นลุงนึก แกส่งการบ้าน แต่ละอัน สุดยอดทั้งนั้น
ต่อมอิจฉา เรยกำเริบ
กลัวหายไปนาน จะตกกระป๋อง 55555
เรยต้อง งัดเอาการบ้านเก่ามาลง เรียก เรทติ้งของ HAPPYMAN หน่อย กิกิ ไปกันเรยครับ
-
จุดเริ่มต้นของการบ้านฉบับนี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมว่างช่วงวันหยุดยาวที่ในเดือนพฤษภา ที่ผ่านมา(ดองการบ้านนี้ไว้นานมาก 555) ประกอบกับมีน้องท่านนึงที่ pm มาหลังไมค์ ตั้งแต่คราวเอวาซอน แล้วผมได้มีโอกาสดูหนังและทำความรู้จักกันบ้างแล้ว เลยนัดน้องไปเที่ยวด้วยครับ
ออกตัวไว้ก่อนว่า ในการบ้านฉบับนี้คง จะไม่มีบทเลิฟซีนอะไรแล้วนะครับ ให้เป็นเรื่องที่จินตนาการกันไปเองก็แล้วกัน 55555
เริ่มต้น ทริป คือ จะไปไหนดี นั่นเป็นสิ่งที่ผมต้องคิด ทำการบ้าน ในตอนแรก เราคุยกันว่า จะไปในอาทิตย์ที่ไม่ใช่วันหยุดยาว แต่เป็นช่วงที่ รถผมต้องเข้าซ่อมกันชนพอดี ฉะนั้น จะไม่มีรถใช้ จึงแพลนที่จะ เที่ยวในกรุงเทพ โดยใช้รถไฟฟ้าในการเดินทางทั้งหมด ทั้งที่พัก ที่ดินเนอร์ และอื่นๆๆ 5555
แต่สุดท้ายเธอขอเลื่อน มาเป็นช่วงวันหยุดยาว ซึ่งรถผมซ่อมเสร็จพอดี ผมเลยต้องกลับมาคิดหัวแตกใหม่ ว่า จะไปไหนดีว๊า
ในที่สุดก็นึกขึ้นได้ จากที่เคยดูรีสอร์ทสวยๆๆ น่าไปไว้ มีที่นึงที่ไม่ไกลจากกรุงเทพมาก
ความน่าสนใจคือ เป็นรีสอร์ทที่ได้รับรางวัลดีเด่นจาก ktc thailand boutigue award 2011 ประเภทท่องเที่ยวชุมชน ซึ่งช่วยผมตัดสินใจได้ง่ายเรย ได้รางวัลแบบนี้ ต้องลอง 5555
ชื่อ อิงนที รีสอร์ท เป็นรีสอร์ทติดแม่น้ำเจ้าพระยา ขนาด8ไร่ อยู่ไม่ไกลครับ ปทุมธานี นี่เองครับ ไปง่าย และหลีกเลี่ยงรถติด จากการที่คนแห่ไปเที่ยว เมืองท่องเที่ยวใกล้ๆๆ เช่น พัทยา หัวหินด้วย
-
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406709823.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406709840.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406709857.jpg)
ขอเรียกน้ำย่อย ด้วยการลงรูปจาก รีวิว ของคนที่เคยไปมาก่อนนะครับ และ ผมเองก็เริ่มลืมๆๆ วิธีการลงรูปแระ สงสัยไม่ได้เข้ามานาน
อิอิ
เด่วมาดูกันครับ ว่า ไปจริงๆๆ จะรูปจะสวยเหมือน มืออาชีพเค้าถ่ายกันป่ะ
-
เข้ามาติดตามค่ะ **36** **36**
-
ผมนัดเธอ 11 โมงครับ ที่แถวสุวรรณภูมิ (เธอฝึกงานที่นั่น(และในอนาคต น้องอาจกลายเป็นแอร์แสนสวย^^)
ระหว่างที่ผมขับรถออกนอกเมืองไปสุวรรณภูมิ เชื่อมั้ยครับ รถติดมากๆๆตั้งแต่แถวสุวรรณภูมิแระ สำหรับรถที่จะขับออกไปมอเตอร์เวย์ เพื่อ่ไป พัทยา ระยอง
ผมนึกในใจ โชคดีมากๆๆ นีถ้านัดน้องไปเที่ยวพัทยา ขับรถตูดบานแน่ เมื่อไหรจะถึงเนี่ย รถติดตั้งแต่แถวสุวรรณภฺมิ 555
รับน้องขึ้นรถมาเรียบร้อย เราก็มุ่งตรงจากสุวรรณภูมิสู่ ปทุมธานีทันที
โปรแกรมเริ่มจาก พาน้องไปเดินตลาดน้ำวัดศาลเจ้า เป็นตลาดน้ำเล็กๆๆแถวปทุมธานี และแถวที่พักของเราด้วย ห่างจากที่พักประมาณ 5 กิโลเมตรเอง (ตามข้อมูลที่ค้นและวางแผนมาอย่างดีจากเกิ้ล) 5555
ที่ตลาดน้ำนี้ ก็เป็นของขายที่เน้นของกินซะเป็นส่วนมากครับ มีขนม มีของกินขายเพียบ เราก็จัดก๋วยเตี๋ยวเจ้าดังของที่นี่ พร้อมกันหมูสะเต๊ะ มาซัดกันคนละสองชามครับ ชามเล็กๆๆคล้ายก๋วยเตี๊ยวเรือ แต่อร่อยมากครับ
ทานเสร็จ เราก็เดินซื้อขนม ของกินเล่นแถวนั้นเป็นเสบีบงในที่พัก และไปให้อาหารปลา ที่ท่าน้ำใกล้ๆๆ ปลาเยอะ และวิวแม่น้ำสวยมากๆๆ
พร้อมกับไหว้เจ้าที่ศาลเจ้าตรงริมน้ำ เพื่อความเป็นสิริมงคล^^
-
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406712458.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406712711.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406712728.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406712736.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406712747.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406712756.jpg)
-
เข้าเช็คอิน ที่พักประมาณบ่ายสองครับ ค่อนข้างเซอร์ไพส์เหมือนกัน ที่เหมือนรีสอร์ท แทบจะไม่มีคนเข้าพักเรย รีสอร์ท มี ทั้งหมด 7 ห้อง แต่ดูเหมือนทั้งรีสอร์ท จะมีแค่เราสองคน 5555 ดีๆๆๆ
สงสัยมันหยุดหลายคน คนเลยต่างพากันออกไปที่ไกลๆๆมากกว่า ไปแย่งกิน แย่งเที่ยวกัน แต่นั่นไม่ใช่ แนวผมแระ ผมชอบอะไรที่สงบ สะดวกสบาย มากกว่า
ที่นี่แบ่งเป็นสองส่วนครับ ส่วนที่พักจะขุดสระขึ้นมาแล้ว ส่งน้ำจากเจ้าพระยาเข้ามาโดยขุดคลองเล็กๆเชื่อม ปลูกต้นไม้ไว้ร่มรื่นมากๆๆ บรรยากาศดี ปลา นก กระรอก เต็มไปหมด รอบๆๆที่พัก เหมาะแก่การมาพักผ่อนมากๆๆ
ผมบอกกับน้องแล้วว่า ทริปนี้ ขอสบายๆๆ พักผ่อน อ่านหนังสือ เล่นน้ำ ทานอาหารอร่อยๆๆนะ น้องก็น่ารักมาก เตรียมหนังสือมาอ่านด้วย 5555 ส่วนผมเตรียมา 2เล่มครับ
-
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406713894.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406713900.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406713914.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406713919.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406713926.jpg)
-
ถึงที่พัก ก็ไม่มีอะไรมากครับ นั่งคุยกัน นั่งดุทีวี ใครอยากนอนก็นอน ใครอยากอ่านหนังสือ ก็อ่าน มันง่ายๆๆสบายๆๆครับ ไม่มีกฎเกณฑ์อะไรเรย
ตอนแรก ผมและน้องนอนคุยกัน จนผมเผลอหลับไป เพราะเมื่อวันก่อนหน้า ผมไปแข่งบอลมา เรยเพลียนิดนึง
ผมหลับไปสักพัก ตื่นขึ้นมา ตอนสี่โมง มองไปข้างๆๆ ไม่เห็นน้องอยู่บนเตียงและ น้องไปไหนน๊า
ผมมองหาน้อง และมองไปที่ระเบีบงริมสระ ....
เห็นน้อง นั่งอ่านหนังสือ และหูเสียบ หูฟัง เพื่อฟังเพลงจากไอโฟน ไปด้วย ดูช่างผ่อนคลายและมีความสุขเสียนี่กระไร
นี่แหละครับ ผมเห็นแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ถ้าเธอมีความสุข ผมก็สุขด้วยครับ ^^
ผมก็เลยไม่ออกไปทักทายเธอหรอกครับ ผมก็นั่งอ่านหนังสือของผม อยู่ในห้องรับแขก เปิดแอร์ไป และเพลินกับขนม ของกินเล่นที่ซื้อมาจากตลาดน้ำ
ส่วนเธอก็นั่ง สูดอากาศบริสุทธ์ ที่แอบร้อนนิดนึงอยู่ด้านนอก 5555
สักพักเธอคงเริ่มร้อน จึงเดินกลับเข้ามาในห้อง
"อ้าว พี่ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร ทำไม ไม่เรียกหนู"
"ตื่นสักพักแล้วครับ เห็นน้องอ่านหนังสือ ฟังเพลงเพลินๆๆ อยู่เลยไม่อยากกวนครับ"
เธอยิ้มน่ารัก แล้ว หยิบหนังสือ มานั่งพิงผมที่โซฟา แล้ว ค่อยๆๆอ่านหนังสือต่อไป
(และเหมือนเดิมนะครับ ในการบ้านผม ผมไม่เปิดเผยชื่อน้องที่ไปด้วย และใบหน้าของเธอครับ^^ )
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406714241.jpg)
-
เข้ามาเขียนการบ้านต่อนะครับท่าน Happyman เรื่องกำลังละมุนเชียว...
**32**
-
ขอบคุณการบ้านค่ะ กะจะมาวิ่งผ่านเฉยๆ
แต่ต้องจอดอ่านซะเพลินเลย orange ชอบบรรยากาศแบบนี้น่ะเลยเพลิน
ปล.1 เห็นหัวข้อกระทู้นึกว่าคุณhappyman ..happyกะชีวิตจนอยากจะประชดชีวิตจริงๆกะจะมาแนะนำคลองแสนแสบอ่าค่ะ อิอิ...แซวเล่นนะ
ปล.2 ขอบคุณที่ไม่เปิดเผยใบหน้าน้องค่ะ แค่นี้ก็สุขตามแล้วค่ะ 41
-
เด่วพรุ่งนี้มาต่อ ตอนสำคัญ ตอนว่ายน้ำเจ้าพระยาครับ ^^
-
ขาดตอน ขาดตอน **19** **19**
-
อ่านกำลังเพลินเลยค่ะ เข้ามาติดตามตอนต่อไปค่ะ **36** 41
-
รออ่านการบ้านน่ารักๆ ค่า:) **36**
-
**36** **36** ขวัญใจของน้องบัวมาเขียนการบ้านแล้ววว ว้าววว
อิอิ ดองการบ้านน๊านนานนะครัชช 5555555
ติดตามมอยู่นะคะ **39**
ปล. เห็นรูปหมูเต๊ะแล้วอยากกินเลยอะ เสียใจแถวนี้ไม่มีขาย 55555
-
ขอใช้สิทธิพาดพิงครับท่านประธาน....ผม ลุงนึก WLG ขออนุญาติ เม้น.... **30** **30** **30**
รออ่านการบ้านท่าน happyman มานานมากมาก หลังจากการบ้านสุดท้ายของท่าน
*************************
ภาคจบ ผมขอ Request ตาม Style ของท่าน ที่น้องๆเคยเอาไปฝันกันนะครับ
คราวนี้คงมี หมอนขาดกระจายอีกหลายใบ เนื่องจากอาการจิกกัดของสาวๆ
**30** **30** **30**
-
ประมาณ 5 โมง กว่าๆๆ ผมก็ชวนเธอไป ว่ายน้ำที่สระน้ำ ริมแม่น้ำเจ้าพระยาครับ
ผมมีภารกิจสำคัญที่จะต้องทำสักครั้งในชีวิต ที่อยากลองมานานแล้ว และวันนี้ผมจะได้ ลองแล้ว อิอิ
ที่รีสอร์ทแห่งนี้ ส่วนที่พัก จะ แยกกับส่วน สระว่ายน้ำครับ ต้องเดินไปตามทางเล็กๆๆ ที่ร่มรื่น ไปอีกนิดนึง อ้อ ที่นี่มีจักรยานบริการให้ขี่ฟรีด้วยนะครับ มีบริเวณให้ขี่เยอะทีเดียว ตรงบริเวณ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ก็เป็นทางเดินเล็กๆ สามารถขี่จักรยานได้ ไปเรื่อยๆๆ เพราะ มันเลาะไปตาม ชายแม่น้ำเจ้าพระยาครับ
ไปถึงที่สระน้ำ มีเตียงสำหรับ นั่งพักผ่อน หรือ จะเรียกหมอนวด มาให้บริการก็ได้นะครับ ชิวมากๆๆ และมีห้องอาหาร สำหรับนั่งพักผ่อนด้วย
แต่.... เหมือนเดิมครับ รีสอร์ท นี้ ไม่มีแขกท่านอื่นมาพักเลยครับ เสมือนผม ได้เหมารีสอร์ทนี้ไว้ หมดแล้ว
5555 โอ้ สระน้ำนี้เป็นของเราแต่ผู้เดียว
แต่ยังก่อนครับ ผมจะยังไม่ลงสระ มีอะไรที่น่าตื่นเต้นกว่า นั้น
แม่น้ำเจ้าพระยาอันยิ่งใหญ่ไงหล่ะ
ผมเลือกมาพักที่นี่ เพราะ อยากจะลองว่ายน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยา ดูสักครั้ง และที่นี่ตอบโจทก์ผมได้เป็นอย่างดี
ผมไม่รอช้า จูงมือน้องตรงไปที่ท่าน้ำเล็กๆๆ ของรีสอร์ท ใช้สายตา ตรวจความปลอดภัย รอบๆๆว่า มี ตง มีตอ อะไรมั้ย
ที่ริมน้ำ มีชาวบ้านท่านนึง ว่ายๆอยู่ตรงริมตลิ่งแล้วครับ ผมจึงไปถามเค้าว่า พี่หากุ้งเหรอครับ
พี่เค้าตอบว่า เปล่าครับ ผมหาปลาอยู่ครับ
แต่เอ ผมเห็นเครื่องมืออะไรเรยนี่นา แต่ช่างเถอะ ผมจะว่ายน้ำ5555 จึงถามพี่เค้าว่า พี่ๆๆ ตรงนี้เล่นน้ำได้มั้ย มีตอ มั้ยครับ
พี่เค้าตอบว่า ไม่มี เล่นได้ แล้วแกก็ค่อยๆๆว่ายเลาะจากไปตามริมตลิ่ง
ผมหันไปบอกน้องว่า เด่วพี่จะลงไปว่ายแล้วนะ ถ้าพี่มีกระตุกๆ หรือเรียกให้ช่วย อย่าคิดว่า เป็นมุก นะครัช พี่ต้องการความช่วยเหลือแน่ๆๆ 5555
น้องยิ้มหัวเราะ "ได้คร่า เด่วหนูคอยดูให้ แต่ช่วยได้หรือไม่ อีกเรื่องนึงนะค้า"
อ้าว เวรแระ 555 เรายิ้มหัวเราะกัน ไปพร้อมกับบรรยากาศแจ่มใส ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
ผมไปยืนที่ท่าน้ำ และบอกให้น้องช่วยถ่ายรูปให้เป็นที่ระทึกหน่อย 5555
"ตูม" ผมกระโดนออกไป แบบกลัวๆกล้าๆ ไปตกอยู่ข้างท่าน้ำ
น้ำไม่ลึกครับ อยู่ในระดับหน้าอกของผม เนื่องจากว่า ผมเป็นคนตัวสูง
เท้าเบื้องล่วงสัมผัส กับโคลนแหยะๆ จนกระทั่งเท้าผม ควานหาที่ยืนใต้น้ำแบบไม่โดนโคลนได้ คาดว่า ข้างล่างน่าจะเป็นเศษยางเก่า
เฮ้อ อะไรแหยะๆๆ ไม่ถูกกับผมเท่าไหร ประกอบกับคุ้นชินกับน้ำสะอาดดในสระน้ำตามโรงแรม ตามคอนโดมากกว่า
และ ความกลัวที่ฝังใจในสมัยเด็กๆๆ ก็เริ่มผุดขึ้นมา
.... นิทานโบราณ ละครโทรทัศน์สมัยก่อน มีเรื่องที่ฝังใจ คือ ไกรทอง ซึ่งมีจรเข้ เป็นชาละวัน
อืม มันจะมีมั้ยว๊า
ผมหันกลับไปมองน้องที่อยู่บนตลิ่ง น้องยิ้มให้ แล้วกระตุ้นผม....
"ว่ายสิพี่ ไหนพี่บอกจะลองมาว่ายน้ำแม่น้ำเจ้าพระยาไง"
เอาแล้วไง ศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายที่มีอยู่น้อยนิด ปะทุขึ้นมาทันที เอาก็เอาวะ
ผมเริ่มว่าย ออกจากฝั่งไปทีละนิด อย่างระมัดระวัง
ว่ายออกไปจากที่เดิมแค่ เมตรเดียว น้ำก็มิดหัวแล้วครับ ยืนไม่ถึง
ไอ้หย่ะ จังเรย
อา จะกลับดีมั้ยหรือจะไปต่อ
จะว่ายกลับ จะเสียงเชิงมั้ย มีน้องจับตาดูเราโชว์แมนอยู่นะ
สุดท้ายความกลัว ก็ชนะ ศักดิ์ศรีลูกผุ้ชาย
ไม่สนแระ โชว์หญิงอะไรนั่น เอาชีวิตรอดก่อนดีกว่า เค้ากลัว 5555
ผมเริ่มว่าย หันกลับมุ่งหน้าเข้าสู่ตลิ่ง สาวมือสองข้าง จ้วงซ้าย จ้วงขวา เท้าใต้น้ำ ตีอยู่เบื้องล่าง เพื่อเร่งความเร็วเข้าสู่ฝั่ง
อุ้ย ทำไม ไม่ไปล่ะนั่น
โอ้ว เหมือนมีอะไรดึงรั้ง ผมไว้ ไม่ให้ว่ายเข้าฝั่งได้ เหมือนเป็นเชือก หรือตาข่ายอะไรสักอย่าง
สมองผมทำงาน ประมวลผลทันที
อ้า พี่ชายคนนั้นเค้าบอกว่า เค้ามาหาปลา ผมคงติดแหดักปลาที่แก วางดักไว้ซะแล้ว
แต่ถ้าไม่รีบสลัดให้หลุด ไม่ช้าผมจะหมดแรงแน่ ฮึบๆๆๆๆ จ้วงๆๆๆๆ สบัดๆๆๆ
จากท่าฟรีสไตล์สวยๆๆ กลายเป็นท่าหมาโดนน้ำร้อนลวก มือไปทาง ขาไปทาง ผลุบๆๆโผล่ทันที
เฮ่อ ในที่สุด ผมก็ว่ายเข้าฝั่งได้ ขึ้นมาที่ท่าน้ำ น้องถามทันที
สนุกมั้ยพี่ ทำไมขึ้นซะหล่ะ หนูเห็นพี่ว่ายท่าแปลกๆๆ นึกว่า สนุกกะการเล่นน้ำ
5555 เห้อ ไม่อยากตอบอะไรตอนนี้ 5555 รอดมาได้ก็บุญแล้ว ^^
ผมชวนน้องไปเล่นน้ำในสระของรีสอร์ทต่อดีกว่า ที่นี่เป็นสระเกลือด้วยครับ
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782444.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782459.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782479.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782499.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782548.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782558.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782570.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406782586.jpg)
-
สระเกลือ ของที่นี่มีขนาดพอเหมาะ สระกว้างพอสมควร แต่ความสวยของมันคือ มันอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาเรย วิวดีมากๆๆ
ขณะนั้นก็เป็นเวลาเย็นๆแล้วครับ ผมยังไม่เห็นใครจะมาใช้สระ หรือ มาเดินริมแม่น้ำเพื่อชมวิวเรย ในสระจึงมีแค่เราสองคน
ผมเปิดสวิทซ์น้ำจากุชชี่ แล้วแช่ให้หายตกใจ 5555 โดยมีน้องลงสระตามมาติดๆๆ มานั่งแช่ในสระอยู่ใกล้ๆ
แช่บ้าง สลับว่ายบ้าง กอดกันบ้าง ผมเกาะน้องบ้าง น้องขี่หลังผมบ้าง
ว่ายเหนื่อย ก็สลับมานั่งเก้าอี้ที่ริมสระ แล้วมองดูวิวไป ชิวมากๆ
ไม่มีใครมาเร๊ย เสมือนเป็นบ้านพักตากอากาศส่วนตัว
แสงอาทิตย์ค่อยๆๆลับลาไป เรานั่งมองแสงสุดท้ายของวันค่อยๆๆหายไปที่ริมขอบฟ้า มองเรือขนทราย เรือหางยาว ค่อยๆ แล่นไปตามกระแสน้ำ
ผมลืมเรื่องราว วุ่นๆๆของชีวิตในเมืองไปเรย
บรรยากาศเหมือนอยู่บ้านชนบท ใช้ชีวิต slow life ทุกอย่างดูเชื่องช้า ไม่เร่งรีบ
เราอ้อยอิ่ง ชมพระอาทิตย์ตก และซึมซับบรรยาศที่สงบ สวยงามริมแม้น้ำเจ้าพระยาที่มีแต่เราสองคน อยู่สักพัก ก็กลับที่พัก มาอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อเตรียมไปรับประทานอาหารเย็น
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406784128.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406784137.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406784149.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406784154.jpg)
-
แน่นอนว่า ผมเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้ว สำหรับ ดินเนอร์มื้อเย็น ผมได้ถามกับทางรีสอร์ทตั้งแต่ก่อนจะมาแล้วว่า
ถ้าผมต้องการรับประทานกุ้งแม่น้ำอร่อยๆๆ แถวรีอสร์ทมีมั้ย
รีสอร์ทแนะนำ ร้านผู้ใหญ่สุวิทย์ ที่อยู่ห่างไป 2 กิโลเมตร ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยาเหมือนกัน
งั้นลงตัว เราก็ไปทานกุ้งแม่น้ำกันที่ร้านนี้ ไปถึงเราก็สั่งกุ้งแม่น้ำมาซัดกันเลยครับ พร้อมกับ กับข้าว อีก2-3อย่าง
กุ้งอร่อยมาก ชมวิวไปด้วย อิ่มฟุดๆๆเลย มื้อเย็นของวันนี้
รับประทานเสร็จเราก็กลับที่พักกันครับกันประมาณ4ทุ่ม ใช้เวลาขับรถแค่ 10 นาทีเอง ถึงที่พักมีรถจอดอยู่1-2คัน แสดงว่า คงมีแขกมาพักบ้าง 2ห้องจาก 7ห้อง เด่วพรุ่งนี้เช้าก็รู้ เพราะเด่วตอน รับประทานอาหารเช้า เราคงได้เจอแขกที่พักบ้าง
คืนนี้นอนหลับ แสนสบาย ท่ามกลางความมืดและเงียบมากๆๆ ผมรู้สึกเหมือนได้พักผ่อนอย่างแท้จริง เป็นการเที่ยวที่ไม่เหนื่อยเรย จะมีเหนื่อยก็เพราะ ไปว่ายน้ำ นี่แหละ 555
เสียงจิ้งหรีดร้อง กรีดกรายอยู่เป็นระยะ อากาศเย็นจากแอร์ทำให้เราสองคนซุกตัวอยู่ในไออุ่นของกันและกัน
แล้วก้อ....
แล้วก้อ....
5555 เชิญจิตนาการกันได้ตามสบายครับ
ถ้าให้ตอบแบบ น้องแพนเค้า เขมนิจ ก็ต้องตอบว่า สิ่งที่เกิดขึ้น มันเป็นเรื่องราวดีๆของคนสองคนค่ะ ^^
แค่นั้นแหละพอแล้ว ผมมีความสุข น้องมีความสุข รู้กันสองคน ก็พอแล้วเนอะ....
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406800270.jpg)
(http://www.sscupload.com/wlg2012/201407/1406800277.jpg)
-
เนื่องจากเมื่อคืนนอนหลับเร็ว และหลับสนิท เช้านี้ผมถึงตื่นเช้ามากครับ แต่น้องตื่นก่อนผมอีก น้องใช้ห้องน้ำอยู่คงทำธุระส่วนตัว ซึ่งผมคิดว่า น่าจะนาน
จริงๆๆอยากชวนเธอไปนั่งชิว ริมสระน้ำ ชมวิวแม่น้ำเจ้าพระยายามเช้าบ้างว่า เป็นอย่างไร แต่ ผมก็เกรงใจเธอจัง ผมเลยถือโอกาสช่วงที่เธอทำกิจวัตรยามเช้า อาบน้ำแต่งตัว ไปเดินเล่นด้านนอกครับ
ค่อยๆเดินจากที่พักไป ผ่านไม้ดอกไม้ประดับเขียวชอุ่ม ผ่านโรงเพาะเห็น เสียงนกร้องไพเราะไปทั่ว นกเขาขันร้องเรียกหาคู่
เมื่อผมเดินมาถึงริมแม่น้ำเจ้าพระยา สิ่งแรกที่ผมมองหา คือ พระครับ เพราะเคยอ่านไหนรีวิว เห็นว่า จะมีพระพายเรือมาตามแม่น้ำ เพื่อรับบาตรชาวบ้านริมน้ำด้วย
แต่ผมไม่เห็นนะครับ พบแต่เพียงชาวบ้าน เป็นคุณลุง คุณป้าสองท่าน นั่งรอพระ พร้อมอุปกรณ์ใส่บาตร ที่เตรียม
มองซ้ายมองขวาไปทั่วๆๆ สายตาผมก็เห็น ภาพๆหนึ่งที่ทำให้ผมต้องรีบหลบสายตาและเบือนหน้าไปจากภาพๆๆนั้นอย่างรวดเร็ว
มีหญิงสาว อยู่ 2-3 ซึ่งอาศัยอยู่ริมน้ำ ออกมาอาบน้ำ ริมแม่น้ำเจ้าพระยาครับ โดยใช้น้ำจากแม่น้ำแหละครับ
พระเจ้า วิถีชีวิตดั้งเดิม ริมแม่น้ำ ยังมีให้เห็นอีกเหรอเนี่ย แถมอยู่ใกล้กรุงเทพมากๆๆตรงรังสิต ปทุมธานี นี่เอง
อืม แจ๋วไปเรย
ชื่นชมกับบรรยากาศ สบายๆๆไม่เร่งรีบ อยู่สักพัก ผมก็กลับครับ ป่านนี้ ไม่รู้น้องจะทำธุระเสร็จยัง
ผมกลับไป น้องอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วครับ ใส่ชุดน่ารัก ตัวหอมฉุย ผมเลยรีบไปจัดการตัวเองบ้าง และออกมารับประทานอาหารเช้ากับเธอ
เราทานอาหารเช้าที่ ระเบียงริมสระน้ำส่วนกลางของรีสอร์ทครับ อาหารเช้าที่นี่เป็น อเมริกันเบรคฟาสต์ครับ มีน้ำผลไม้ มีกาแฟ มีผลไม้ไว้พร้อมสรรพ แม่บ้านเดินมาถามเราสองคนเป็นระยะ
"ถ้า ไม่อิ่ม หรือต้องการอะไรเพิ่ม บอกได้นะลูก"
เธอเรียกเราสองคนอย่างเอ็นดูมากๆๆ
ผมทานอาหารไป พร้อมกับ ให้อาหารปลาสระ ปลาเยอะมาก น้องอุทานเป็นระยะ กับความน่ารักของปลาที่โผล่มาฮุบขนมปังที่ผมโปรยลงไป
เธอบอกว่า พี่ๆๆ นี่ตกลง พี่เหมารีสอร์ทนี้ไว้ สำหรับเราสองคนเพียงเท่านั้นใช่ปะ หนูยังไม่เห็นมีแขกคนอื่นเรยนะ 5555
นั่นสิ เรายิ้มให้กันอย่างมีความสุข
หลังจากทานอาหารเสร็จ ประมาณ 10 โมงเราก็เช็คเอาท์ออกครับ เนื่องจากผมมีธุระต้องทำในตอนเที่ยงเรยต้องรีบกลับ ผมไปส่งเธอที่แถวรังสิต เพราะบ้านเออยู่แถวนั้น เธอเรยจะแวะกลับบ้านก่อน เด่ววันรุ่งขึ้นเธอค่อยกลับไปฝึกงานที่สนามบิน
"หนูขอบคุณพี่มากๆนะคะ หนูมีความสุขมาก เป็นการเที่ยวที่ไม่เหนื่อยเรย ขนาดหนูบ้านอยู่รังสิต แถวนี้หนูยังไม่เคยมาชิวๆๆริมแม่น้ำแบบนี้เรย ขอบคุณพี่มากๆๆนะ ไว้ถ้าพี่ว่างอีกเมื่อไหร่ อย่าลืมชวนหนูไปด้วยนะ หนูพร้อมเสมอสำหรับพี่"
แน่ะๆๆ มีหยอดให้ผมดีใจประโยคสุดท้ายด้วย 5555
ครับ ผมก็รู้สึกได้ พักผ่อนมากๆๆจริงๆๆ บ้านริมแม่น้ำ....สระน้ำสวย.... บรรยากาศร่มรื่น....อากาศบริสุทธิ์
อ้อ มันเป็นความรู้สึกแบบนี้สินะ งั้นความฝันที่จะมีบ้านพักผ่อนริมน้ำของผม มันก็ควรจะ เป็นสิ่งที่ผม จะต้องพยายามทำให้มันเป็นจริง เพราะตอนนี้ผมรุ้แล้วว่า ความสุขกับชีวิต slow life ริมแม่น้ำ มันเป็นเช่นไร ^^
จบบริบูรณ์นะครัช แต่เอ่อ ยาวไปมั้ย 55555
-
**36** อ่านการบ้านของคุณ happyman ทำเอาฟินตาม ทุกเรื่อง **06**
-
กุ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!! **36**
-
ตอนจะ comment ระบบเตือนผม แปลความหมายได้ว่า
"การบ้านฉบับนี้เจ้าของเขาโพสต์ไว้นานแล้ว (มรึง) แน่ใจนะว่าจะ comment เขา"
ก็เพิ่งจะมีเวลาว่าง มานั่งอ่านกระทู้เก่าๆ เลยได้มีโอกาสอ่านการบ้านฉบับนี้ของพี่ happyman
ไม่รู้เคยตกหล่นไปจากสายตาไปได้ไง
พี่ happyman เป็นหนึ่งในพี่ท่านหนึ่งที่ผมอ่านการบ้านทุกฉบับ (ถ้าเจอ) อ่านอย่างละเอียด ไม่อ่านอย่างผ่านๆ เพื่อละเมียดความรู้สึกของคนบรรยายไปด้วย อ่านไปจิบกาแฟเช้าๆ ไปด้วย
เพราะคนที่เขียนการบ้านแบบนี้ ไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์ลวกๆ มันเป็นงานเขียนดีๆ ที่กลั่นจากความรู้สึกชิ้นหนึ่งทีเดียว
อ่านแล้วก็รู้สึกอิ่มเอมครับ มีความสุขไปด้วย กับแนวทางชีวิต การใช้ชีวิต ...
ต้องบอกว่า ... มีแฟนคลับ รออ่านการบ้านใหม่ๆ นะครับ **36** **36** **36**
-
ตอนจะ comment ระบบเตือนผม แปลความหมายได้ว่า
"การบ้านฉบับนี้เจ้าของเขาโพสต์ไว้นานแล้ว (มรึง) แน่ใจนะว่าจะ comment เขา"
ก็เพิ่งจะมีเวลาว่าง มานั่งอ่านกระทู้เก่าๆ เลยได้มีโอกาสอ่านการบ้านฉบับนี้ของพี่ happyman
ไม่รู้เคยตกหล่นไปจากสายตาไปได้ไง
พี่ happyman เป็นหนึ่งในพี่ท่านหนึ่งที่ผมอ่านการบ้านทุกฉบับ (ถ้าเจอ) อ่านอย่างละเอียด ไม่อ่านอย่างผ่านๆ เพื่อละเมียดความรู้สึกของคนบรรยายไปด้วย อ่านไปจิบกาแฟเช้าๆ ไปด้วย
เพราะคนที่เขียนการบ้านแบบนี้ ไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์ลวกๆ มันเป็นงานเขียนดีๆ ที่กลั่นจากความรู้สึกชิ้นหนึ่งทีเดียว
อ่านแล้วก็รู้สึกอิ่มเอมครับ มีความสุขไปด้วย กับแนวทางชีวิต การใช้ชีวิต ...
ต้องบอกว่า ... มีแฟนคลับ รออ่านการบ้านใหม่ๆ นะครับ **36** **36** **36**
โหย แอบดีใจมีคนอยากอ่านการบ้านของผมอีก แล้วพี่ยอดรัก ก็เป็นคนที่อ่านการบ้านผมแล้ว รับรู้ในความรู้สึกที่ผมต้องการจะบอกจริงๆ แต่ก็นั่นละครับ มันไม่ใช่งานเขียนลวกๆ สำหรับผม เวลาเขียนการบ้านแต่ละฉบับเนี่ย คิดหัวแทบแตก กว่าจะกรั่นกรองออกมาได้ ประหนึ่งว่า ต้องเขียนส่งประกวด หรืออย่างน้อยอ่านแล้วก็ต้องเป็นตัวเราเองนี่ละ ต้องชอบก่อนคนแรกเลย
แต่ก็นั่นแหละ มันไม่ใช่การแต่งนิยาย แต่มันคือเรื่องจริง ก็ต้องขอบคุณน้องๆที่ผ่านเข้ามาในความทรงจำดีๆของผม ถ้าเราเขียนโดยใช้ความรู้สึกประทับใจ ความทรงจำดีๆเป็นตัวนำ เป็นตัวดำเนินเรื่อง เขียนไปเขียนมา เรื่องมันก็จบ ได้ดีเอง 5555
จริงๆแล้วผมยังพอมีจ้างเที่ยวน้องๆอยู่บ้างครับ แต่ว่า ขี้เกียจเขียนแล้วล่ะครับ งานเขียนที่วาบหวิวเนี่ย ก็ไม่ค่อยอยากเขียนแนวนั้นแล้ว แต่ก็ไม่แน่ครับ อาจจะมีน้องที่สร้างแรงบันดาลใจที่ดี ให้ผมอยากเขียนแนวนั้นอีกก็ได้ อิอิ
ขอบคุณที่ติดตามครับพี่ พี่ก็หายไปนานเลยนะครัช ผมก็ยังรออ่านของพี่อยู่น๊าาาาาา
-
ตอนจะ comment ระบบเตือนผม แปลความหมายได้ว่า
"การบ้านฉบับนี้เจ้าของเขาโพสต์ไว้นานแล้ว (มรึง) แน่ใจนะว่าจะ comment เขา"
ก็เพิ่งจะมีเวลาว่าง มานั่งอ่านกระทู้เก่าๆ เลยได้มีโอกาสอ่านการบ้านฉบับนี้ของพี่ happyman
ไม่รู้เคยตกหล่นไปจากสายตาไปได้ไง
พี่ happyman เป็นหนึ่งในพี่ท่านหนึ่งที่ผมอ่านการบ้านทุกฉบับ (ถ้าเจอ) อ่านอย่างละเอียด ไม่อ่านอย่างผ่านๆ เพื่อละเมียดความรู้สึกของคนบรรยายไปด้วย อ่านไปจิบกาแฟเช้าๆ ไปด้วย
เพราะคนที่เขียนการบ้านแบบนี้ ไม่ได้เขียนด้วยอารมณ์ลวกๆ มันเป็นงานเขียนดีๆ ที่กลั่นจากความรู้สึกชิ้นหนึ่งทีเดียว
อ่านแล้วก็รู้สึกอิ่มเอมครับ มีความสุขไปด้วย กับแนวทางชีวิต การใช้ชีวิต ...
ต้องบอกว่า ... มีแฟนคลับ รออ่านการบ้านใหม่ๆ นะครับ **36** **36** **36**
โหย แอบดีใจมีคนอยากอ่านการบ้านของผมอีก แล้วพี่ยอดรัก ก็เป็นคนที่อ่านการบ้านผมแล้ว รับรู้ในความรู้สึกที่ผมต้องการจะบอกจริงๆ แต่ก็นั่นละครับ มันไม่ใช่งานเขียนลวกๆ สำหรับผม เวลาเขียนการบ้านแต่ละฉบับเนี่ย คิดหัวแทบแตก กว่าจะกรั่นกรองออกมาได้ ประหนึ่งว่า ต้องเขียนส่งประกวด หรืออย่างน้อยอ่านแล้วก็ต้องเป็นตัวเราเองนี่ละ ต้องชอบก่อนคนแรกเลย
แต่ก็นั่นแหละ มันไม่ใช่การแต่งนิยาย แต่มันคือเรื่องจริง ก็ต้องขอบคุณน้องๆที่ผ่านเข้ามาในความทรงจำดีๆของผม ถ้าเราเขียนโดยใช้ความรู้สึกประทับใจ ความทรงจำดีๆเป็นตัวนำ เป็นตัวดำเนินเรื่อง เขียนไปเขียนมา เรื่องมันก็จบ ได้ดีเอง 5555
จริงๆแล้วผมยังพอมีจ้างเที่ยวน้องๆอยู่บ้างครับ แต่ว่า ขี้เกียจเขียนแล้วล่ะครับ งานเขียนที่วาบหวิวเนี่ย ก็ไม่ค่อยอยากเขียนแนวนั้นแล้ว แต่ก็ไม่แน่ครับ อาจจะมีน้องที่สร้างแรงบันดาลใจที่ดี ให้ผมอยากเขียนแนวนั้นอีกก็ได้ อิอิ
ขอบคุณที่ติดตามครับพี่ พี่ก็หายไปนานเลยนะครัช ผมก็ยังรออ่านของพี่อยู่น๊าาาาาา
เข้าใจครับว่ามันขึ้นกับอารมณ์ของเจ้าของประสบการณ์ล้วนๆ บางอารมณ์มันก็ล้นอกอยากบอกเล่า แต่ในอีกมุมก็เกรงจะออกมามีปัญหากับคนอื่น พี่ happy man เป็นคนที่เขียนงานแบบ protect น้องๆ มาก เป็นงานเขียนที่สุภาพบุรุษมาก จุดนี้เป็นส่วนหนึ่งที่ผมชื่นชมในงานเขียนของพี่ happy man จริงๆ
ส่วนตัวผมเองไม่ค่อยมีประสบการณ์จ้างเที่ยว เลยไม่มีประสบการณ์อะไรจะแบ่งปันพี่ๆ น้องๆ
เดี๋ยวนี้เข้ามาอ่านกระทู้ในห้องบ้าง บางครั้งเห็นน้องกำหนดสเป็คพี่ๆ ไว้ซะสูง ส่องกระจกมองตัวเองก็เกรงใจเลย จะชวนน้องๆ ไปทานข้าวก็เลยเกรงใจเขาจะรำคาญไม่ยินดี เอาไว้มีโอกาส ผมว่าจะเปลี่ยนแนวจ้างพี่ happy man ไปเที่ยว นั่งจิบอะไรเบาๆ นั่งคุยดีกว่านะครับ **34** **34** **34**
-
พี่เจ นี่โบนะคะ โบทำไลน์หายค่ะ รบกวนแอดกลับมาทีค่ะ https://line.me/R/ti/p/%40ljf2883r