WELOVEGIG

Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก => คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 22, 2014, 12:24:31 AM

หัวข้อ: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 22, 2014, 12:24:31 AM
สวัสดีค่ะ คือเราเป็นสมาชิกใหม่   **04** **04** **04**
แต่เคยแอบส่องๆเวปนี้มาสักพัก เราอยากจะหาที่เหมาะๆมาระบายความอัดอั้นในใจที่บอกใครในโลกความจริงไม่ได้
มันคือความรักที่เกิดกับคนๆหนึ่ง และมันก็เปลี่ยนเราไปตลอดชีวิต
ความทรงจำ คราบน้ำตา(อาจจะดูนิยายไปหน่อยนะคะ แต่เคราโครงมาจากเรื่องจริง)
ไม่รู้ว่าจะเป็นกระทู้ขยะสำหรับคนอื่นรึเปล่า ภาษาอาจไม่สละสะลวย แต่ที่ทำเพราะใจรักและอยากจะระบายความอัดอั้นในใจออกมาสักเล็กน้อยก็ยังดี
.... **40** **40** **40**
ถ้าเปรียบเรา  ที่เข้าใจง่ายๆ ก็คือตัวละครดาว ในซีรีย์วัยรุ่นฮอร์โมน เราโลกสวย  สดใส แต่มันต้องมีจุดหักเหใช่มัย
ตอนนี้เราชอบสีเทามากๆเลย
อยู่แล้วสบายใจดีค่ะ
.... **24**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: นายหมาวัด ที่ สิงหาคม 22, 2014, 12:32:34 AM
ระบายได้นะ มีเพื่อนๆ ชาว wlg เข้ามาอ่านมากมาย และในบางครั้งก็อาจจะให้คำปรึกษาที่ดีๆ ให้อีกด้วย  **24**
และพี่ชายคนนี้ เป็นผู้อ่านที่ดี และ ชอบมาก่อกวน ป่วน เกรียนให้ จขกท ยิ้มหวานออกมามากกว่า  41 **30**
ว่าแล้วก็ ป่วน กวน เกรียน มันซะเลย อิอิ ยินดีต้ินรับสู่ โลกสีเทา ที่แสนจะอบอุ่น ในบ้านหลังเล็กๆ แห่งนี้  **24**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: phoixso ที่ สิงหาคม 22, 2014, 02:37:09 AM
สู้ๆ นะครับ  **36**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 22, 2014, 09:48:14 AM
 **30**
ระบายได้นะ มีเพื่อนๆ ชาว wlg เข้ามาอ่านมากมาย และในบางครั้งก็อาจจะให้คำปรึกษาที่ดีๆ ให้อีกด้วย  **24**
และพี่ชายคนนี้ เป็นผู้อ่านที่ดี และ ชอบมาก่อกวน ป่วน เกรียนให้ จขกท ยิ้มหวานออกมามากกว่า  41 **30**
ว่าแล้วก็ ป่วน กวน เกรียน มันซะเลย อิอิ ยินดีต้ินรับสู่ โลกสีเทา ที่แสนจะอบอุ่น ในบ้านหลังเล็กๆ แห่งนี้  **24**

 **02**
ฝากเนื้อฝากตัว ในโลกสีเทาๆ นี้ด้วยนะคะ :)
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 22, 2014, 09:48:54 AM
สู้ๆ นะครับ  **36**

คราฟผม :)
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: นายหมาวัด ที่ สิงหาคม 22, 2014, 10:00:01 AM
**30**
ระบายได้นะ มีเพื่อนๆ ชาว wlg เข้ามาอ่านมากมาย และในบางครั้งก็อาจจะให้คำปรึกษาที่ดีๆ ให้อีกด้วย  **24**
และพี่ชายคนนี้ เป็นผู้อ่านที่ดี และ ชอบมาก่อกวน ป่วน เกรียนให้ จขกท ยิ้มหวานออกมามากกว่า  41 **30**
ว่าแล้วก็ ป่วน กวน เกรียน มันซะเลย อิอิ ยินดีต้ินรับสู่ โลกสีเทา ที่แสนจะอบอุ่น ในบ้านหลังเล็กๆ แห่งนี้  **24**

 **02**
ฝากเนื้อฝากตัว ในโลกสีเทาๆ นี้ด้วยนะคะ :)

ฝากแต่เนื้อ ฝากแต่ตัว ให้พื้นที่สีเทา บ้านหลังเล็กๆ แห่งนี้
แต่ฝากหัวใจ ไว้ให้ นู๋เอ็ดดี้น้อย ชิมิ จ๊ะ สาวน้อยคนสวย  41 **24** **30**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 22, 2014, 10:01:03 AM
 Past II

   เรื่องเริ่มจากเราเพิ่งมารู้ตัวว่าน้องรหัส(เป็นเดือนมหาลัยซะด้วย) แอบชอบเรา ( ผญ. สวยๆตั้งมากมาย มาจีบเราเพราะอัลไล) ที่ไปดูหนัง กินข้าวด้วยกันมา 6 เดือน กว่าๆ คือมาจีบเรา ไม่ได้คิดแบยเพื่อน พี่น้องทั่วไป(เซ้อบรม) คืนวันลอยกระทง ปี 2555 เป็นวันที่เราเริ่มห่างกัน(มี ผญ. หลายนางมาจีบนาง ใช่คำว่าจีบคือสังคมเรา ผญเยอะกว่า ผช. ไม่ว่าจะหน้าปลวกก็หาแฟนสวยๆได้ ) มาเข้าประเด็นดีกว่า เรามีอันต้องห่างกันเพราะเขาบอกว่า
เขา: "ฉันเหนื่อยว่ะ เหมือนคุยกับเงา ชวนไปไหนก็ไม่ไป แล้วก็มีอีกคนมาใส่ใจฉันมากกว่าแก แคร์ฉัน อีกอย่าแกดูคุณหนูเกินไป กลุ่มเพื่อนแกฉันก็เข้าไม่ได้ อันนั้นก็กินไม่ได้ อันนี้ก็ไม่ชอบ ฉันอาจจะไม่เหมาะกับแก"
เรา: "โอเค ฉันเซ่อเอง ที่ไม่รู้ว่าแกจีบ แต่มีอะไรจะบอกนะ ถ้าจะจีบใครก็ขอให้มันชัดเจนกว่านี้สิวะ จีบก็บอกจีบสิฟะ แกเป็นเดือนมหาลัยมีคนชอบเยอะ ใครจะรู้วะ ว่าที่ชวนไปโน้นนี่คือมาจีบฉัน"
คือเขาเป็นรุ่นน้อง แต่ซิ่วมาเรียน เราเลยคุยกันแบบเพื่อนมากกว่า แถมยังคุยแกฉัน(เข้าค่ายเพื่อนสนิทคิดไม่ซื้อนี้หว่า)

จากนั้นเราก็ห่างกัน เราแทบจะไม่คุยกัน ไม่มองหน้า(โมโห เคืองอยู่) แต่มันก็พยายามจะเข้ามาคุย ทำเหมือนเดิม เสียใจด้วยนะ ผิดหวังว่ะ
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: ^_^รักนะ..เด็กน้อย^_^ ที่ สิงหาคม 22, 2014, 10:04:03 AM
คุณหนูโลกสวยใส อิอิ อยากเป็นก้อย คอยเข้าใจเธอ  **02** แม้ชอบหนมปัง  **30**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 22, 2014, 10:15:55 AM
**30**
ระบายได้นะ มีเพื่อนๆ ชาว wlg เข้ามาอ่านมากมาย และในบางครั้งก็อาจจะให้คำปรึกษาที่ดีๆ ให้อีกด้วย  **24**
และพี่ชายคนนี้ เป็นผู้อ่านที่ดี และ ชอบมาก่อกวน ป่วน เกรียนให้ จขกท ยิ้มหวานออกมามากกว่า  41 **30**
ว่าแล้วก็ ป่วน กวน เกรียน มันซะเลย อิอิ ยินดีต้ินรับสู่ โลกสีเทา ที่แสนจะอบอุ่น ในบ้านหลังเล็กๆ แห่งนี้  **24**

 **02**
ฝากเนื้อฝากตัว ในโลกสีเทาๆ นี้ด้วยนะคะ :)

ฝากแต่เนื้อ ฝากแต่ตัว ให้พื้นที่สีเทา บ้านหลังเล็กๆ แห่งนี้
แต่ฝากหัวใจ ไว้ให้ นู๋เอ็ดดี้น้อย ชิมิ จ๊ะ สาวน้อยคนสวย  41 **24** **30**

 **36**
ขอบคุณจ้าพี่วู๊ดดี้ เอ้ยเอ็ดดี้ ตอนนี้ขออยู่แบบไร้หัวใจ กลับมาเป็นสาวน้อยช่างฝันก่อนนะคะ
 **24**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 22, 2014, 10:19:15 AM
คุณหนูโลกสวยใส อิอิ อยากเป็นก้อย คอยเข้าใจเธอ  **02** แม้ชอบหนมปัง  **30**

มีเพื่อนเคยบอกว่า เป็นตุ๊ด เป็นเกย์ เป็นทอม เป็นดี้ ก็เป็นไปเถอะ มันไม่ได้ทำให้โลกร้อน
 **04**
คือที่จริงไม่ได้คุณหนูอะไรเลย ไอ้ ผช. คนนั้น(แม่ง) เวอร์ไป
 
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: นายหมาวัด ที่ สิงหาคม 22, 2014, 02:45:01 PM
 **30** **30** สาวน้อยไร้หัวใจ  **30** **30**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 09:38:43 AM
Past III (ภาษาอาจจะดิบเถื่อนไปนะ เราเป็นคนแบบนี้  แอ๊บไปก็แป๊ก555  จะไม่แก้ตำผิดเพราะอายที่จะกลับไปอาจว่าเราพร่ำเพ้ออะไนบ้าง)

 **02** **02** **02**
หลังจากนั้นเราก็ได้รู้จักกับคนๆหนึ่ง เป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที ทีแรกเขาขีบเพื่อนเรา แต่จีบไม่ติด(เพื่อนเราสวยมาก) เลยมาจีบเราแทน (เหมือนตัวสำรองเลยว่ะ เฟลเล็กน้อยถึงมากที่สุด) เราคุยกับเขา แบบไม่ได้สนใจว่าหน้าตายังไง(เอารูปน้องหมาขึ้น ก็ไม่เคยใส่ใจว่าหน้าจริงๆจะเป็นไง) เรากำลังเฮิร์ตมั้ง หาเพื่อนคุยฆ่าเวลา(ทำยังกะสวยเลือกได้นะ) แต่มีคำเตือนจากเพื่อนเราว่า ผช. คนนี้อันตราย มันเจ้าชู้เป็นเสือ ผญ. คบซ้อน ปากหมา(แต่จะหวานกับแฟน) เอิมอันที่จริงคุยกันก็เฉยๆนะ ไม่เห็นรู้สึกอะไร จากที่แชทๆ เราก็ขยับมาโทรคุย อาคคคค ครั้งแรกเราหลงรักเสียงเขามาก คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรองเลยทีเดียว รู้สึกถูกใจในความติดทัศนคติ เออ เลวแบบเปิดเผย ตรงๆ (ทำไมเพื่อนเราบอกว่าไอ้คนนี้ปากหวานฟะ กับเรานี้ฮาร์ดคอร์มาก) เราคุยกันทุกวัน จากเช้า เที่ยง เย็น ดึก และไม่รวมโทรเพราะอยากจะโทร ตามประสาวัยรุ่น (เค้าจะโทรหาเราเอง ใช่โทรสับคนละด้วย หมดวันละหลายบาททีเดียวเชียว พักหลังเขาจะให้เราโทรหา โดยให้เหตุผลว่าถ้าคิดถึงให้โทรไป อย่าเพิ่งคิดว่าเขากลัวเปรืองตังค์ค่าโทร เพราะเขาเติมตังค์ให้เรา อันที่จริงก็ไม่อยากรับหรอก แต่เขาให้เหตุผลอีกข้อว่าไม่อยากเอาเปรียบ ผญ) ีเนาะ ผช. คนนี้ ใส่ใจเราดี คอยถาม คอยเป็นห่วง สอนโน้นนี่เรา ให้รู้จักทันคน และก็ชัดเจนว่า เรากำลังศึกษาดูใจกันนะ (ชัดเจนดี)
ตอนนั้นเราก็เป็นที่สนใจในระดับหนึ่ง เพราะเคยควงกับเดือนมหาลัย เลยเป็นขี้ปากชาวบ้านไปช่วงหนึ่ง เพิ่งรู้สึกว่าเป็นเซเลป เดินไปไหนมีแต่คนมอง(และนินทา 555)ช่วงแรกเกร็งๆ แต่พักหลังเริ่มชินไม่แคร์แล้ว (คือก็รู้ตัวนะว่าไม่ได้สวย ก็ยังสงสัยว่าคนคงนินทาว่าเราไปทำอิท่าไหน(คือมันมาบอกทีหลังว่า เวลาอยู่กับเราแล้วมีความสุข ไม่เฟค เอ๋อๆล้นๆ ติสต์ๆ ไม่สนใจโลก เป็นตัวของตัวเอง น่าทะนุถนอม ทันมุก คุยรู้เรื่อง)<---นี้คือชมใช่มัย)
กลับมาหนุ่มคนใหม่ คนเราต้องมองไปข้างหน้าอย่าสนใจอดีต ไอ้คนเฮงซวย งี้เหง้า แค่จีบสาวยังไม่กล้า(โมโหอยู่)

หลังจากที่คุยกันสักระยะ เราก็เริ่มอยากเจอกัน(ปกติใช่ป่ะ) หลังจากหลงคารมณ์ไปเรียบร้อย ลืมบอกว่าเค้าทำงานเป็DJ ที่สถานนีวิทยุที่บ้าน(ถ้าไม่ใช่ที่บ้านคงไม่มีใครจ้าง555) ก่อนเจอก็ส่องรูป เพื่อศึกษาอีกฝ่ายให้พอรู้สไตส์ แม่งหัวสูง คิดว่าตัวเองเป็นนายแบบรึไง จากการพูดคุยฮีจะใส่แต่สินค้าคุณภาพ(ส่วนใหญ่จะแบรนด์เนม) เอิ๊กไอ้เราก็ตลาดนัด เปิดท้ายนี้แหละนะ อาศัยว่าีเลยดูไม่สก๊อยมาก 555(มโน)

ครั้งแรกที่เจอ
โอ้คุณพระ ีมากทีเดียวเชียว ก็แต่งแบบวัยรุ่นทั่วไปนะ เสื้อยืดสีขาวแขนยาว(ของอะไรไม่รู้) กางเกงยีนnudie ใส่มาประมาน6เดือน เฟดกำลังดี(เขาชอบ กางเกงยีนมาก สอนการดู เทคนิคอะไรไม่รู้เยอะแยะ) รองเท้า convers สีกรมเข้ม สภาพเน่ามาก โดยรวมี สเปคเลย ^^

เรากินข้าว  ดูหนังด้วยกัน (ผช. คนนี้เรื่องมากมาก จนเราดูโคตรชิว จากเดิมที่คิดว่าเราเยอะคนนี้เยอะกว่าอีก) หลังจากนั้นเขาก็มาส่งที่หอพัก (หอพักเราเป็นหอ ญ. อยู่ภายใน ม. ออกข้างนอกไม่เกิน 19.30 น. ป้องกัน . ออกแรด) จากนั้นก่อนกลับ ฮีฝากข้อความสุดจีดว่า " เธอน่ารักดีนะ แต่จะน่ารักกว่านี้ ท่าเธอไม่มีสิว แต่งตัวเป็นเด็กเรียนไป ชุด . ต้องสั้นๆกว่านี้ เดี๋ยวเราซื้อให้ ขาเธอสวย ใส่สั้นๆจะีกว่านี้ " อ๋อม ไอ้เชี้ยแม่งมองแบบนี้ หวังจะฟันกรูใช่มัย Fuck! โมโห หัวฟัดหัวเหวี่ยง เราเลยตอกกลับว่า " เธอคิดว่าตัวเองีหรอ ผมก็ไม่เป็นทรง(พูดตรงข้ามกับความรู้สึกผุดๆ) คิดว่าเสื้อผ้าแบรนด์จะช่วยเธอได้หรอ ก้นก็ใหญ่กว่า ผญ. อีก เวลาเธอเดินส่าตูดไปส่ายมา " คือเราโมโห เลยตอกกลับหวังแค่สะใจ แต่เราได้รับตอกกลับมาว่า "เห้ย จริงหรอ เออตูดเราใหญ่จริงว่ะ เมื่อก่อนเคยอ้วนมาก ส่วนอื่นลด แต่ก้น+ต้นขานี้ลดยากที่สุด ..." จากนั้นฮีก็เล่าสาเหตุที่ลดน้ำหนัก สาเหตุที่บ้ายีนส์ จากเดิมที่ ไม่แต่งตัว อ้วนดำ มาเป็นนายแบบสุดหล่อ(ฮีหลงตัวเองมา)

หลังจากวินาทีที่เขาบอกว่าเราหน้าสิว มีรอยแผลเป็น แต่งตัวเฉย เราก็ให้คำปฏิญานว่าจะทำตัวเองให้สวย ให้ ผช. คนนี้มาง้อขอความรักให้ได้
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: slow ที่ สิงหาคม 23, 2014, 09:52:31 AM
ตามติดชีวิตวัยรุ่น...ว้าวุ่นกับความรัก

น่าติดตามครับ...

 **32**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: ขอแค่นี้ค่ะ ที่ สิงหาคม 23, 2014, 09:59:42 AM
รอติดตามอ่าน Part IV

ผ่านเลยวัยรุ่นมาซักพัก แต่ก็ยังอยากอ่าน **25**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 11:52:48 AM
ตามติดชีวิตวัยรุ่น...ว้าวุ่นกับความรัก

น่าติดตามครับ...

 **32**
**36**
ขอบคุณจ้าที่สละเวลามาอ่าน ผญ ช่างเพ้อ นะคะ

ที่จริงอยู่ในช่วงวัย ผู้ใหญ่ตอนต้น

แต่งุ้งงิ้งเหมือนเด็ก ม. ปลายมากเลย
 **19** **02** **24**
 

หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 11:57:32 AM
 **06**
รอติดตามอ่าน Part IV

ผ่านเลยวัยรุ่นมาซักพัก แต่ก็ยังอยากอ่าน **25**
**36**
ขอบคุณนะคะที่สนใจ มีความฝันเล็กๆว่าอยากเป็นนักเขียน เคยพยายามแต่งนิยายมาหลายเรื่องแต่ สับสนตัวละคร เลยเอาชีวิตตัวเองมาเขียนซะเลย
ภาษาที่ใช่ก็มาจากตัวจริงๆเลย พิมพ์เสดก็โพสเลย ถ้าให้กลับมาอ่านเกลาภาษา สำนวนอีก มันเขิลๆยังไงไม่รู้ >\\\<
ปล. เข้าใจอารมณ์นักเขียนแล้วค่ะ ว่าการมีคนมาคอมเม้น มาอ่าน นี้มันมีความสุขแค่ไหน ^^
 41 **39**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: ขอแค่นี้ค่ะ ที่ สิงหาคม 23, 2014, 12:17:41 PM
อีกไม่นาน น้องหลุยส์ก็จะคลอดนิยายชีวิตจริงของตัวเองจากคนในเวบนี้เหมือนกันค่ะ

อาจจะเป็นมหากาพย์เลยก็ได้ งานนี้มีคนร้อนๆหนาวๆอยู่มิน้อย (เพราะมันสัมพันธ์กันไปหมด) **11** **11**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 01:22:11 PM
อีกไม่นาน น้องหลุยส์ก็จะคลอดนิยายชีวิตจริงของตัวเองจากคนในเวบนี้เหมือนกันค่ะ

อาจจะเป็นมหากาพย์เลยก็ได้ งานนี้มีคนร้อนๆหนาวๆอยู่มิน้อย (เพราะมันสัมพันธ์กันไปหมด) **11** **11**

 **36**
ปูเสื่อรอเผือกเบย(เพิ่งหัดเล่นเวปนี้ เสียดายจุงคงพลาดไปหลายจุด)

ขอเป็น KFC เอ้ย FC ไว้ก่อนเลยนะคะ :)
 **39** **34**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: ขอแค่นี้ค่ะ ที่ สิงหาคม 23, 2014, 01:26:39 PM
อีกไม่นาน น้องหลุยส์ก็จะคลอดนิยายชีวิตจริงของตัวเองจากคนในเวบนี้เหมือนกันค่ะ

อาจจะเป็นมหากาพย์เลยก็ได้ งานนี้มีคนร้อนๆหนาวๆอยู่มิน้อย (เพราะมันสัมพันธ์กันไปหมด) **11** **11**

 **36**
ปูเสื่อรอเผือกเบย(เพิ่งหัดเล่นเวปนี้ เสียดายจุงคงพลาดไปหลายจุด)

ขอเป็น KFC เอ้ย FC ไว้ก่อนเลยนะคะ :)
 **39** **34**

จัดไปอีนู๋ **04**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: saa2560 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 02:14:19 PM
อีกไม่นาน น้องหลุยส์ก็จะคลอดนิยายชีวิตจริงของตัวเองจากคนในเวบนี้เหมือนกันค่ะ

อาจจะเป็นมหากาพย์เลยก็ได้ งานนี้มีคนร้อนๆหนาวๆอยู่มิน้อย (เพราะมันสัมพันธ์กันไปหมด) **11** **11**
แต่อย่าเอาเรื่องของเราไปเปิดเผยแร้วกัน  **06**
ผมฟ้องดะเรยนะ **24**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: ขอแค่นี้ค่ะ ที่ สิงหาคม 23, 2014, 02:16:51 PM
อีกไม่นาน น้องหลุยส์ก็จะคลอดนิยายชีวิตจริงของตัวเองจากคนในเวบนี้เหมือนกันค่ะ

อาจจะเป็นมหากาพย์เลยก็ได้ งานนี้มีคนร้อนๆหนาวๆอยู่มิน้อย (เพราะมันสัมพันธ์กันไปหมด) **11** **11**
แต่อย่าเอาเรื่องของเราไปเปิดเผยแร้วกัน  **06**
ผมฟ้องดะเรยนะ **24**

อ๊ย! ลุงnakorn เอ๊ย! ลุงเบนส์ก็พูดไป ใครจะกล้าเปิดเผยเรื่องของเราละคะ เดี๋ยวกิ๊กลุงคนอื่นจะอิจฉานู๋นะ **11**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: saa2560 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 02:38:44 PM
อีกไม่นาน น้องหลุยส์ก็จะคลอดนิยายชีวิตจริงของตัวเองจากคนในเวบนี้เหมือนกันค่ะ

อาจจะเป็นมหากาพย์เลยก็ได้ งานนี้มีคนร้อนๆหนาวๆอยู่มิน้อย (เพราะมันสัมพันธ์กันไปหมด) **11** **11**
แต่อย่าเอาเรื่องของเราไปเปิดเผยแร้วกัน  **06**
ผมฟ้องดะเรยนะ **24**

อ๊ย! ลุงnakorn เอ๊ย! ลุงเบนส์ก็พูดไป ใครจะกล้าเปิดเผยเรื่องของเราละคะ เดี๋ยวกิ๊กลุงคนอื่นจะอิจฉานู๋นะ **11**

นู๋ดีแบบนี้ตลอดเรย เสมอต้นเสมอปลาย ผมถึงให้เป็นเบอร์1ตลอด

ทนรออีกหน่อยน่ะจ่ะ วันนี้เพิ่งเบอ6 วันอาทิตยคงได้เจอกัน จุ๊บจูบ **39**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Mr. ที่ สิงหาคม 23, 2014, 02:39:30 PM
มาปูเสื่อรอด้วยคน อ่านแล้วชอบบบ  **06**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: ขอแค่นี้ค่ะ ที่ สิงหาคม 23, 2014, 02:49:04 PM
อีกไม่นาน น้องหลุยส์ก็จะคลอดนิยายชีวิตจริงของตัวเองจากคนในเวบนี้เหมือนกันค่ะ

อาจจะเป็นมหากาพย์เลยก็ได้ งานนี้มีคนร้อนๆหนาวๆอยู่มิน้อย (เพราะมันสัมพันธ์กันไปหมด) **11** **11**
แต่อย่าเอาเรื่องของเราไปเปิดเผยแร้วกัน  **06**
ผมฟ้องดะเรยนะ **24**

อ๊ย! ลุงnakorn เอ๊ย! ลุงเบนส์ก็พูดไป ใครจะกล้าเปิดเผยเรื่องของเราละคะ เดี๋ยวกิ๊กลุงคนอื่นจะอิจฉานู๋นะ **11**

นู๋ดีแบบนี้ตลอดเรย เสมอต้นเสมอปลาย ผมถึงให้เป็นเบอร์1ตลอด

ทนรออีกหน่อยน่ะจ่ะ วันนี้เพิ่งเบอ6 วันอาทิตยคงได้เจอกัน จุ๊บจูบ **39**

ถ้าไม่รู้ใจเฮีย จะได้เป็นเบอร์1ของเฮียหรอคะ **04**

ว่าแต่ เสาร์ อาทิตย์ติดคุกไม่ใช่หรอคะเฮีย **30**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 07:24:22 PM
มาปูเสื่อรอด้วยคน อ่านแล้วชอบบบ  **06**
**02**
ดีใจจุงมีคนสนใจด้วย

แต่ภาษาอาจจะงงๆบ้างนะคะ กำลังพยายาม เกลาภาษา

(เคยโดน อ. ภาษาไทยกินหัวมา เลยไม่ชอบภาษาไทย อัคติขั้นรุนแรง)
 **05**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 23, 2014, 10:12:14 PM
Past IV(โฆษณาแฝง ฮึๆ)
หลังจากที่แค้นใจหน้าสิว แต่ตัวเชย ก็เริ่มขั้นตอนปฏิวัติตัวเอง(เหมือนนิยายมาก) ไปสรรหาครีมที่เขาว่าดี(ราคาย่อมเยาว์) บังเอิญเจอเพื่อนสนิทตอน ม.ปลาย ขายครีม เลยลองใช่ดู ปรากฏว่าหน้าดีขึ้น(จากนั้นเพื่อนๆรูมเมทเห็นว่าหน้าเราดีขึ้นก็ถามกันปากต่อปาก คือเราพูดไม่เก่ง ไม่ได้มีจิตวิญญาณแม่ค้าขนาดจะพูดน้ำไหลไฟดับ โลกส่วนตัวสูงแต่อยากขายของเลยใช่ทฤษฏีลูกโซ่ ใครใช่ดีบอกต่อ บางคนแนะนำเพื่อน พ่อ แม่ แฟน ถึงตลาดจะขยายช้าแต่ครีมเค้าดีจริงกินๆไปเรื่อยๆยาวๆ ฮุๆ--->ช่วงเศรษฐกิจดี เราหมุนเป็นหมื่นๆ ตื่นเต้นมาก ธุรกิจน้อยๆกำลังเริ่มขึ้น จากนั้นเราเลยรับครีมมาขายซะเลย ปัจจุบันเพื่อนเลิกขายครีมแล้สเราเลยเทคโอเวอร์ รับสินค้ามาขายซะเอง โฆษณาแฝงปะเนี้ย- -' ช่วงที่มีตังค์ สินค้าแบรนด์ทั้งหลาย เราอดสอยมาไม่ได้ ใช่ฟุ้มเฟือยมาก เงินเก็บไม่เคยมี สนองกิเลศทั้นนั้น) อ๋อมมม รู้สึกเนื้อหาตรงวงเล็บจะเยอะไปป่ะ!

มาๆเรื่องของเราดีกว่า
หลังจากที่เราเริ่มมั่นใจในหน้าตา คือกลับมาดูรูปเก่า อ๊อมเราปลวกมากจริงๆ  อย่างน้อยเราก็สวยเพื่อตัวเอง คือหลังจากพยายามเปี่ยนตัวเองนั้นก็ยังคุยกันเรื่อยๆ มีทะเลาะกันตามประสา แต่คนที่ยอมตลอดคือเรา บางทีก็เอาเรื่องการเมือง ดารา ร้านขายของตามเน๊ตมาวิภาควิจารณ์ เขาจะเป็นพวกหัวรุนแรง แอนตี้สินค้าเลียนแบบมาก(อ๋อม คือตูนี้แหละไม่มีตังค์แต่อยากทำเหมือนมี ใช่ของก๊อปตัลล๊อด - -') สิ่งที่เราคิดว่าดี เขาจะยกแม่น้ำมา จนเราเออออตาม จากนั้นเราก็ถอยไอโฟน 5s(เงินตัวเองนะเคิบ คือใส่ชุดกะโหลกกะลาไปซื้อพนักงานแม่ง คิดว่าเรามาแจกซองผ้าป่ารึไงคะ)และยอมเปลี่ยนเพื่อฮี ค่าใช่จ่ายค่าโทรลดลง เอาไปลงทุนเรื่องเครื่องแต่งกายมากขึ้น แต่เราก็ได้รับคำตอบเดิมว่าเฉย  ชุดไม่เหมาะ อาคคค นี้ไม่ว่าจะพยายามขนาดไหนเราก็ไม่เคยี ตอนนั้นจำได้ว่าคุยกันมาประมาน4-5 เดือน มีข้อตกลงว่าถ้าเดทกันถึง 5 ครั้งจะระบุสถานะได้ว่าเราควรจะคบกันแบบไหน
คืออันที่จริงเราก็อยู่กันคนละ จ. แต่ห่างกัน 60-70 กิโล ขับชิวๆ ก็ ชม. เดียว+,-รถติดนิดหน่อย แต่ก็เจอกันน้อยมาก ส่วนใหญ่ให้เวลาในการโทรคุยกัน และปัญหาส่วนตัวเราคือ ไม่มีเวลาที่แน่นอน กฏระเบียบของกรงทองเยอะมากมาย (ป้องกัน . แรดไม่เป็นที่เป็นทาง)และเราก็หนิ่งใักดิ์ศรี ฉันไม่ไปเสนอตัวให้ ผช. ก่อนแน่นอน

ช่วงหลังสงกรานปี 56
เราเริ่มระหองระแหงกันเนื่องจากเราขี้หึง คิดมาก เห็นเขาไปจิจะกับ ผญ. คนอื่น เวลาคุยกันลดจากวันละ 3 ครั้ง เป็น 1 ครั้งหลัง 4 ทุ่ม ตามอารมณ์ฮี

เรามีโอกาศกันอีกครั้ง จากการนัดกระทันหันว่า
เขา: "เธอ ไปดูหนังกันมัย"
เรา: "ฮะ อะไรนะ นึกไงถึงชวน ร้อยวันพันปีไม่เห็นสนใจเรา"
เขา: "อยากรู้ว่าสวยขึ้นแค่ไหน อีก 1 ชม. เจอกัน ตู๊ดๆ"
คือเราเพิ่งตื่นนอน น้ำก็ยังไม่อาบ ชุดก็ไม่มี โอ้ย ...จากนั้นเราพยายามเลือกชุดที่แบบก็ไม่ได้น่าเกลียจมากนะ กางเกงยีนขาสั้น รองเท้าเตะแบบผญทั่วไปใส่กัน กระเป๋าหนังสีแดงมือ2จากสวนรถไฟ เพิ่งซื้อสดๆร้อนๆ แบบแนวที่เราชอบ ปลื้มมากจะสะพายไปอวด ซะหน่อย (ภาพรวมแล้วไม่สก๊อยนะ คิดว่า--->คิดเอาเอง) คือพยายามทำให้ตัวเองีที่สุด หน้าก็ไม่สิวแล้ว เสื้อผ้าก็โอเคนะ เดินผ่านหนุ่มๆก็มองกัน(แอบเช็คเรตติ้งเบาๆ กิกิ)
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: crocodile ที่ สิงหาคม 23, 2014, 10:25:27 PM
เกิดมาในเว็บนี้ ไม่เคยยอมอ่านเรื่องยาวๆ แต่มีคนมาไล่ให้เข้ามาเผือก

เลยขอติดตามตอน V ด้วยการปูที่นอน เปิดแอร์.... หลับ
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Mr. ที่ สิงหาคม 23, 2014, 10:27:17 PM
รอต่อปายยย  **36**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: crocodile ที่ สิงหาคม 24, 2014, 07:53:15 AM
นอนจนตื่นแล้ว ตอน V ยังบ่มาเตื้อ
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 24, 2014, 12:15:43 PM
นอนจนตื่นแล้ว ตอน V ยังบ่มาเตื้อ
ปั่นจนนิ้วหงิกแล้วเคิบ

ท่าน บก. - -'
 **14**
หัวข้อ: Re: เรื่องของฉัน...มันมีอยู่ว่า
เริ่มหัวข้อโดย: Sweetycookie247 ที่ สิงหาคม 24, 2014, 12:21:57 PM
 Past V 
(ชักไม่แน่ใจว่าจะเขียนต่อดีมัย เหมือนเป็นการประจานตัวเอง เสียมากกว่า สมกับการเป็นหญิงคนชั่วสินะ)

 **06**
สถานที่นัดอยู่ใกล้ที่พักแค่ 1 กิโล เราเลยลัดเลาะไป ห้างโน้นทะลุห้างนี้ เลยเผลอชมโน้นนี่ระหว่างทาง(ผญ นี่หว่า)

มองเห็นฮี ยืนหันหลัง อยู่ไกลๆ
เขา: " เธอสาย 5 นาที"
เรา: " เอิ๊ม ... "(เราก็ไม่ชอบคนนัดกระทันหันเหมือนกัน)
เขา: " ไม่ต้องดูแล้ว เรากลับก่อนนะ"
เรา: "- -'"
เขา: "พูดอะไรหน่อย ไปดูที่อื่น ที่นี่มันคนพลุกพร่าน เราไม่ชอบ จำไว้นะเราไม่ชอบคนผิดเวลา" ( เธอก็ไฟ เราก็ไฟ มันคงจะได้ฆ่ากันตายกลางห้าฃสินะ)
เรา: "(-_- )' "(เก็บความเเค้นไว้ ใจเย็นๆลูกแม่)
....
บนรถ ระหว่างทาง
เขา: " นี้ กระเป๋าเชยว่ะ ไม่เหมาะกับเธอ สีแดงหาชุดแมทซ์ยากด้วย อย่าซื้ออีกนะ"
เรา: " (-_-)'"(ยังรู้สึกเฟลอยู่ ถ้าเฟลแล้วจะเงียบไม่พูดไม่จา กำลังพยายามควบคุมตัวเองอย่างเยี่ยมยอด คิดถึง คนเก่า ที่เขาคอยเอาใจเรา นี้มันสลับบทกันชัดๆ นี้ฉันจะทนทำไมฟะ )
เขา: " จะดูไหม เราจะจอดรถ แล้วเธอลงตรงนี้เลยนะ  เราไม่ชอบคนที่ไม่แสดงความคิดเห็นอะไร กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรอ"(ความอดทนกรุส์จะหมดลงแล้วนะ หุบปากเถอะ!)
เรา: " จอดเถอะ ไม่ดูแล้วก็ได้ขอโทษที่ทำให้เสียเวลา ขอโทษที่ทำให้รู้สึกแย่ืเราโบกแท๊กซี่กลับเอง " (เราพูดด้วยความน้อยใจ วินาทีนั้นมันควบคุมต่อมน้ำตาไว้ไม่ได้แล้ว ที่เราพยายามทั้งหมด เราทำไปทั้งหมด เพื่อให้เขาพอใจ มันคงไม่พอสินะ มีคนที่ดีกว่าเขา แสนดีกับเรา ทำไมเราเลือกมากับคนๆนี้ ทำไมต้องกระดีกระด้า ถ้านัดกระทันหันอย่าหวังว่าจะได้เจอ ฉันทำกรรมอะไรไว้)
เขา: " พอเถอะ เราไม่อยากเห็นน้ำตาผู้หญิง เราขอโทษ เอาเป็นว่าเราจะลืมเรื่องนี้แล้วเริ่มต้นใหม่กัน " (สีหน้าดูอ่อนลง หลาย% แพ้น้ำตา ผญ สินะ ไอ้ปากเสีย รู้งี้ร้องไห้ตั้งนานล่ะ ฝืนเป็นหญิงแกร่งก็ทรมานใจ)
 
หลังจากดูหนังเสร็จ ก็มาส่งเราถึงที่พักอย่างปลอดภัย แต่เรายังมีเรื่องคาใจ เลยโทรไปเครียให้จบๆ ในเมื่อวันนี้มันก็เสียใจมามากพอแล้ว
เรา: " ถามเธอหน่อยเถอะ ทำไมวะ เราทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจเธอ แม่ง อันนั้นอันนี้ก็ไม่ได้ ถ้าไม่ชอบเราจะคุยกับเราทำไม "
เขา: " เธอไม่ผิดหรอก แค่เธอยังไม่ใช่ "
....
วินาทีนั้นหน้าเราชาไปทั้งตัว มันจบแล้ว ควรพอสักทีสินะ
เราตัดสายไป ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ จากนั้นเขาก็พยายามจะโทรมาอีก 5-6 สาย แต่มันไม่มีเหตุผลที่จะคุยกันอีกต่อไปแล้วก็เรามันไม่ใช่ แค่นั้นแหละ
...
อกหักมันต้องดื่มสินะ
เราไปร้านเหล้า ครั้งแรกในชีวิตที่เข้า ด้วยหัวใจที่แหลกสลาย เราต้องพึ่งมันสินะ เหล้าจ๋า ช่วยให้ฉันลืม ผช. ใจร้ายคนนั้นทีเถอะ
(คืนนั้นมีคนขอชนแก้ว และพยายามชวนคุย แต่ทุกอย่างอยู่ในสายตาของพี่สาว ของเราเสมอ)
ถึงจังหว่ะที่เมา เราทรงตัวแทบไม่ได้ คว้าโทรสับมา
และโทรไปด่า ได้คำเดียวที่เราสามารถพูดได้ " ไอ้คนใจร้าย " ซ้ำไปซำ้มา
จากนั้นทุกอย่างก็หมุนติ้วๆ แขนขาอ่อนแรง เข้าสู่โหมดพูดมาก และควบคุมตัวเองไม่ได้
....
ตื่นมาเจอคลิปที่พี่สาวถ่ายไว้ เอิ๊ม ... ถ้าเมาแล้วจะรั่วขนาดนี้  ต่อไปจะไม่เมาอีกแล้ว
ขอบคุณพี่สาวที่ขอบหิ้วเรากลับอย่างปลอยภัย
ขอบคุณพนักงานร้านที่อุ้มเราขึ้นแท๊กซี่ แถมยังทำหัวฉันโขกประตู เขียวไป 3 วัน
...

3 วันต่อมา
มันกล้าโทรมาหาเราอีกหรอ ยังกล้าอีกหรอ
แล้วฉันจะรับสายทำไม สุด ท้าย เราก็ใจอ่อนตามเคย

ไม่เข้าใจว่ากลับมาคุยอีกทำไม
แต่ความรู้สึกเรา เหลือแต่ความแค้น เคลือบแคลงใจ 
...
มีคนเข้ามาคุยกับเราบ้าง และเพื่อนๆ ต่างสนับสนุนให้ หาคนใหม่
เราก็จัดไปเลย คุยทุกคน
ไม่ว่าจะเป็น
เจ้าของธุระกิจส่วนตัว ฯ
ผู้ช่วยผู้กำกับ+ช่างถ่ายรูป
วิศวะ(เครื่องกล โยธา ไฟฟ้า)
ลูกชายนาย ตร. ใหญ่
ลูกชายเจ้าของอพาร์ตเม้นเพลย์บอยที่เขาเลื่องลือ
แอดมินเพจดังคนติดตามมากกว่า แสน
นักดนตรี
นักกีฬา
บราๆๆ
แถมเด็กเก่ายังกลับมาคุยกันอีกเพราะมาเป็นลูกค้าครีม พร้อมกระแสที่เราไปไหนด้วยกันมาเป็นที่นินทาอีกครั้งว่ารักรีเทิร์น
(ทั้งหมดนี้ บางคนอาจแค่คุยกัน บางคนอาจดูหนัง กินข้าว เที่ยว สิ่งที่ทำแค่จะลืมคนๆนั้นให้ได้)



แต่ก็ยังแบ่งเวลาให้ฮี เพื่อเป็นการแสดงตัวว่าเป็นของตาย
(ทำให้เขาตายใจ แผนร้ายที่เราคิดเอง)



แต่ทุกคนที่คุย ที่ไปดูหนัง กินข้าว มันก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกดี
ทำไมเราต้องคิดถึงเขาด้วยนะ
...

จนเราได้เจอกับคนๆหนึ่งโดยบังเอิญ และยังรู้ด้วยว่าเขามีแฟนแล้ว ให้ตายสิ ฉันยินดีเป็นชู้เพื่อคบซ้อน เราต่างเผลอมีใจให้กัน จนเขาเลิกกับแฟน และเราก็ตัดสินใจโทรไปบอกเลิกเขาเพื้อยุติความสัมพันธ์
สิ่งที่เราได้รับคือ น้ำตาของลูก ผช. คนที่ไม่เคยแม้แต่จะพูดดีกับเรา
" เราไม่คิดเลยนะว่าคนอย่างเธอ คนที่ดูใสซื่อจะทำเราเจ็บปวดขนาดนี้ เราคิดว่าเธอจะต่างจาก ผญ. คนอื่น คนที่เราไว้ใจและเชื่อใจ ทำไม่เธอทำแบบนี้"

วินาทีนั้นเรารู้สึกว่าเราทำผิดอย่างมหันต์ อีกคนที่ใส่ใจดูแลเทคแคร์เรา เป็นคนแรกที่ทำให้เรากล้าที่จะลืมเขา
กับอีกคน ที่เจอกันก็ชวนแต่ทะเลาะ แต่เขาก็อยู่ข้างเราในวันที่เรามีปัญหา เราสับสน คิดอะไรไม่ออก ได้แต่ร้องไห้เพราะไม่อยากเสียใครไป
เราเข้าใจนางวันทองแล้ว ถึงจะรักขุนแผน แต่ขุนแผนก็เจ้าชู้หลายใจเหลือเกิน ส่วนขุนช้างก็เอาใจใส่เราดี รักเรายิ่งกว่าใคร เราเองใช่มัยที่ผิด