WELOVEGIG

Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก => คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 07:28:41 PM

หัวข้อ: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 07:28:41 PM
ไม่ได้อยากดราม่า แต่ในบางมุมที่ร่าเริง มันแฝงด้วยความเศร้า ปัญหาต่างๆมากมาย
>> เราไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่พอมีพอกิน รับรู้ว่าพ่อแม่ลำบากเพื่อส่งเราเรียนโรงเรียนดีๆตั้งแต่เด็กๆ
จนวันนึงพ่อแม่ได้ขายบ้านทิ้ง จากบ้านเกิดเมืองนอน มาตั้งรกรากอีกจังหวัดซึ่งเป็นบ้านเกิดของแม่
แต่เราก้อโชคดีตรงที่ ตอนที่บ้านประสบปัญหา เรามาอยุ่กับตายาย ท่านส่งเสียเราเรียนตั้งแต่ม.ต้น จนจบม.ปลาย
เราพยายามเรียนให้จบเพื่อลบคำสบประมาทของใครหลายๆคน เราเรียนจบ ได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยของรัฐ ้เงินเรียน ฐานะทางบ้านเริามดีขึ้นเรื่อยๆ วันที่เราเรียนจบปริญญา คือวันที่พ่อแม่ภูมิใจที่สุด
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ กันยายน 05, 2015, 07:37:47 PM
การรับปริญญา คือ สิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ภาคภูมิใจ และ เป็นความภูมิให้กับตัวน้องเอง
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 07:41:06 PM
พ่อเริ่มทำธุรกิจส่วนตัว แต่เราเองกลับหางานบริษัททำเพราะอยากหาประสบการณ์ใน กทม. ทำงานเปลี่ยนหลายงาน จนวันนึงโทรกลับบ้าน แม่บอกว่าพ่อทำงานไม่ค่อยไหว ขับรถขาเป็นตะคริว ความดันขึ้น หน้ามืด ขณะนั้นมีเพียงน้องสาวที่อยุ่ช่วยงานที่บ้าน จึงตัดสินใจลาออกจากงาน มาหัดช่วยงานที่บ้าน เรียนรู้งานเอง ทำเองทุกอย่าง ตั้งแต่กรรมกร ยกของ ทำของ เรียงของขึ้นรถ ขับรถส่งของเองกับน้องส่าว ลูกจ้างก้อทำงานอยุ่บ้าน จากสาวออฟฟิศ กลับกลายเป็นกรรมกรเต็มรูปแบบ แต่ก็ภูมิใจที่สามารถช่วยงานที่บ้านได้ ให้พ่อได้พัก แต่พ่อก็ยังห่วง ไม่ปล่อยให้ดูงานเองเต็มตัว จนพ่อทำเรื่อง้ซื้อบ้าน ผ่อนเดือนนึง2หมื่นกว่าบาท ก็ยอม เพราะงานกำลังไปได้สวย ดาวน์รถมือสองมา มีรถกะบะวิ่งงาน2คันเก๋ง1คัน ทุกอย่างรุ่งเรืองสดใส
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 07:53:43 PM
แต่เมื่อซื้อบ้านใหม่ได้เพียงแค่2ปี ตอนนั้นมีครบทุกอย่าง บ้าน รถ4คัน มีลูกน้องทำงาน ธุรกิจครอบครัวไม่ใหญ่มากแต่มีความสุข แต่วันนึงเศรษฐกิจแย่ งานเริ่มน้อยลง งานได้มาก้อพลาด ทำให้ต้อง้เงินนอกระบบมาซื้อของ เพราะที่บ้านไม่ได้เดิน บช ไว้มากมาย เพราะธุรกิจเราไม่ใหญ่มากแบงค์ไม่ปล่อย้ จนนานวันเข้าต้องแคลเซิลโรงงานเพราะของเอามาขายไม่ได้ขาดทุน ต้องระบายของเก่าออกให้ได้ขายขาดทุนก็ยอม เริ้มวิกฤติ ไม่มีเงินผ่อนรถ การเงินสะดุด ต้องปล่อยให้แบงค์ยึดรถไป1คัน เปนชื่อเรา ปีต่อมา ปรับโครงสร้างหนี้ ผ่อนบ้านน้อยลงแต่ก็พอรายจ่ายยังเยอะอยุ่ดี ต้องตัดทุกอย่างที่ไม่จำเปนลูกน้องก้อเลิกจ้าง ต้องทำเองทุกอย่าง ไหนจะดอกเบี้ยหนี้นอกระบบ ดอกเบี้ยแบงค์ ค่าบ้านอีก ทุกอย่าง พ่อเครียด พ่แแก่ลงมากในระยะเวลาแค่3ปี เรากับน้องพยายามหาตลาดของใหม่ๆ เรียนรู้สินค้าให้หลากหลาย แต่ด้วยสภาพเศรษฐกิจเมื่อกลางปีที่แล้วจนปีนี้มันไม่ดีขึ้นเลย เราต้องปล่อยให้แบงค์ยึดรถเก๋งอีกคันเพื่แลดภาระ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 08:03:36 PM
ณ จุดนี้ ไหนจะหนี้สิน ไหนจะงานที่แทบจะไม่มีเลย รายจ่ายลดลงแต่ รายรับก้อลดลงด้วยเหมือนกัน เราต้องตื่นเช้ามาขายของในตลาดตอนเช้าๆเพื่อให้มีรายได้เข้าบ้านถึงจะไม่มากแต่ก็ขอให้มีเงินเข้ามาใช้จ่ายในบ้าน เจ้าหนี้ทวงถาม ก้อทำได้แค่เพียงผัดผ่อน พราะมันไม่มีจริงๆ สภาวะตอนนี้เครียดกันทั้งบ้าน น้องสาวก้อยังเรียนราม ยังไม่จบเพราะต้องช่วยงานที่บ้านด้วย เรียนด้วยมันหนักพอสมควร สงสารน้องสาวนะแต่ตอนนี้ที่ทำได้ก้อแค่ให้กำลังใจกันและกันในครอบครัว จากที่เคยมีทุกอย่างวันนี้แทบจะไม่เหลืออะไร รถกะบะที่ใช้วิ่งของเอาเข้าไฟแนนต์ ก้อจะโดนยึด หาของในบ้านไปขายเพื่อเอาเงินมาจ่ายให้พ้นไปเดือนนึงก่อน พยายามวิ่งหางานแต่ก้อแทบจะไม่มี โดนผลกระทบกันไปหมด มีของก้อไม่มีตังไปเอา ต้องขอเครดิตลูกค้า ด้านได้อาย อด หลายต่อหลายครั้งอยากตาย แต่ก้อห่วงพ่อแม่น้องสาว ตัดช่องน้อยแต่พอตัวไม่ได้ พ่อประกาศขายบ้าน สมบัติชิ้นสุดท้ายที่เหลืออยุ่ พ่อกับแม่ฝันไว้ว่าอยากมีบ้านเป็นของตัวเองก่อนตาย แต่ก้อไม่สามารถรักษามันไว้ได้ ถ้าขายได้ ก้อเอาเงินใช้หนี้ให้หมด เหลือติดตัวนิดหน่อยซื้อที่แปลงเล็กๆ ปลูกบ้านเล็กๆแค่พอให้มีที่อยุ่ไม่ต้องเป็นหนี้
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 08:15:51 PM
ความรู้ที่ฉันเรียนจบมา ณ ตอนนี้คงใช้ไม่ได้ เพราะฉันไม่เคยได้ทำงานเกี่ยวกับสิ่ที่ตัวเองจบมาเลย แล้วตอนนี้เด็กสมัยใหม่จบมาเก่งกว่าฉันเยอะแยะ เทคโนโลยีใหม่ๆมากมาย ฉันตามไม่ทันจะรือฟื้นคงยาก ฉันทำงานที่บ้านค้าขายจนมันอยุ่ในสายเลือด คุยกับน้องสาวนะ เค้าก้อบอกจะไปสมัครงาน โรงงาน ใช้วุฒิ ปวช.นี่แหล่ะ ส่วนฉันต้องหางานทำซึ่งถือเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่สำหรับชีวิต เคยท้อแท้ สิ้นหวังแต่ฉันจะไม่ยอมถอยตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ ฉันต้องปลดหนี้ให้ที่บ้านให้ได้ ทำให้ท่านสบายให้ได้ก่อนที่ท่านจะจากฉันไป ท่านเหนื่อยมาทั้งชีวิต ตอนนี้น่าจะได้พักแล้ว แต่มันไม่ใช่เลย ฉันเครียด ฉันท้อแท้ ฉันร้องไห้ แต่ฉันจะไม่ยอมถอยฉันจึงเลือกที่จะอยุ่คนเดียวดีกว่าหาภาระมาใส่คอ อยากทำอะไรทำ อยากไปไหนไป เพราะยังมีคนข้างหลังรออยุ่ ฉันล้มได้แต่ต้องรีบลุก
ร้องไห้ได้ต้องรีบปาดน้ำตา ฉันต้องเป็นเสาหลัก ต้องเข้มแข็งเพื่อครอบครัว ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร จะผ่านพ้นคืนวันอันแสนโหดร้ายได้อย่างไร เมื่อไรฉันถึงจะได้พบกับฟ้าหลังฝนเสียที
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 08:17:19 PM
การรับปริญญา คือ สิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ภาคภูมิใจ และ เป็นความภูมิให้กับตัวน้องเอง
ใช่ค่ะเป็นความภูมิใจ แล้วก็เปนกระดาษใบเดียวที่ตอนนร้ไม่สามารถช่วยอะไรเราได้เลย
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 08:28:54 PM
มีใครอยากจ้างไปเล่าเรื่องดราม่าให้ฟังมั้ย เล่าไปร้องไห้ไปได้นะ มีเพียบเลย สนใจมั้ยคะ??  จ้างไปเล่าเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย **07** 55555
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Mondez ที่ กันยายน 05, 2015, 08:43:59 PM
ผมว่าชีวิตผมเน่าแล้วนะ เจอของคุณไปนี้กลายเป็นขนมหวาน เลย

ผม ไม่รู้จะช่วยยังไง  บอกได้แต่ ต้องใช้สติ ใช้ปัญญา ในการแก้ปัญหา

อย่างนกอินทรี  บางครั้งมันมีขนที่สวยงาม แต่มันก็ต้องพลัดขนที่สวยงามนั้นทิ้งไป เพื่อว่า มันจะได้บินได้นานขึ้นไกลขึ้น
บางทีเราก็ต้องเริ่มต้นทุกสิ้งทุกอย่างใหม่ เพื่ออะไรบางอย่างในวันหน้า

เป็นกำลังใจให้นะครับ (http://www.sscupload.com/wlg2012/201509/1441460620.jpg)

หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Alpha ที่ กันยายน 05, 2015, 09:08:24 PM
น้องเป็นคนจิตใจน่ารักมากๆ และ เป็นนักต่อสู้ที่แข็งแกร่ง พี่เชื่อว่าน้องคงได้รับการถ่ายทอดจากคุณพ่อและคุณแม่ของน้อง

จงภูมิใจในสิ่งที่ทำ ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่เท่าการทำทุกๆสิ่งอย่าง เพื่อคุณพ่อและคุณแม่

การสร้างกำลังใจจากใจของตัวเองเป็นสิ่งที่ดีสุด
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 09:12:48 PM
ผมว่าชีวิตผมเน่าแล้วนะ เจอของคุณไปนี้กลายเป็นขนมหวาน เลย

ผม ไม่รู้จะช่วยยังไง  บอกได้แต่ ต้องใช้สติ ใช้ปัญญา ในการแก้ปัญหา

อย่างนกอินทรี  บางครั้งมันมีขนที่สวยงาม แต่มันก็ต้องพลัดขนที่สวยงามนั้นทิ้งไป เพื่อว่า มันจะได้บินได้นานขึ้นไกลขึ้น
บางทีเราก็ต้องเริ่มต้นทุกสิ้งทุกอย่างใหม่ เพื่ออะไรบางอย่างในวันหน้า

เป็นกำลังใจให้นะครับ (http://www.sscupload.com/wlg2012/201509/1441460620.jpg)
ขอบคุณค่ะ หวังว่าสักวันฉันจะเป็นได้ดั่งพญาอินทรีค่ะ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 05, 2015, 09:17:10 PM
น้องเป็นคนจิตใจน่ารักมากๆ และ เป็นนักต่อสู้ที่แข็งแกร่ง พี่เชื่อว่าน้องคงได้รับการถ่ายทอดจากคุณพ่อและคุณแม่ของน้อง

จงภูมิใจในสิ่งที่ทำ ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่เท่าการทำทุกๆสิ่งอย่าง เพื่อคุณพ่อและคุณแม่

การสร้างกำลังใจจากใจของตัวเองเป็นสิ่งที่ดีสุด
ขอบคุณค่ะค่ะพี่ สำหรับ กำลังใจ ที่ยังสู้ยังอดทนก้อเพราะครอบครัวค่ะ เพราะความจนความไม่มี ทำให้เรามีเกราะคุ้มกันที่ดี รุ้จักความลำบาก รุ้จักอดทนต่องานหนักความเหนื่อยยาก เมื่อเราล้มเราก็ยังสามารถใช้ชีวิตอยุ่กับคำว่าไม่มีได้ค่ะ สูงสุดคืนสู่สามัญ 
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: จ๋องกระปิ๋ม ที่ กันยายน 05, 2015, 10:26:17 PM
จ๋องมีเรื่องเล่าถึงสาวคนนึง

เธอเข้างานมานั่งข้างๆจ๋อง ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ตั้งใจทำงาน เข้ามาทำงานในวัยที่ค่อนข้างจะแก่แล้ว ในฐานะลูกจ้างที่อนาคตก็ไม่มีสิทธิประโยชน์หรือความก้าวหน้าอะไรมาก

วันนึง เธอเป็นลม จ๋องไปช่วยปฐมพยาบาลดูแล เห็นท่าทางเธอจะไม่ไหว เลยแนะนำให้เธอไปโรงพยาบาล
เธอกระซิบบอกจ๋องว่า "พี่ไม่มีเงิน พี่ไม่อยากไป"
จ๋องบอกเธอว่า "ไปเถอะค่ะพี่ อย่าห่วงเรื่องเงิน ตอนนี้ชีวิตพี่สำคัญที่สุด" เธอเลยยอมไป

หลังจากเข้ารับรักษา จ๋องก็ได้รู้ปัญหาของเธอ ซึ่งจ๋องอยากมาแชร์ให้น้องจขกท. หรือคนอื่นๆได้รับรู้เรื่องราวที่แสนเศร้า

ก่อนหน้าที่เธอจะย้ายมาที่นี่ เธออยู่ตจว. มีแฟนคบมาเป็นสิบปี ซื้อบ้านซื้อรถด้วยกัน
วันนึง มดลูกเธอมีปัญหา เธอไปผ่าตัด แต่ไม่หาย มดลูกเธอเสีย มีลูกไม่ได้ตลอดชีวิต
ที่สำคัญ เธอมีเลือดเสียไหลออกมาตลอดเวลา ... เธอมีเซ็กส์ไม่ได้อีก

แน่นอน ผู้ชายส่วนใหญ่ก็คงรับไม่ได้ แฟนขอเลิก เธอรักมาก เธอไม่ยอมเลิก แฟนเลยใช้วิธีร้ายกาจ ชนิดว่า.. เธอเดินเข้าบ้าน เหยียบถุงยางที่ใช้แล้ว...
ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว ยอมเลิก

ปัญหาคือ.. ชื่อบ้าน เป็นชื่อแฟน แฟนเธอเลยไล่เธอออกจากบ้าน
เธอต้องลาออกจากงาน ขนของที่พอจะเอาออกมาได้ขึ้นรถ หนีเข้ากทม. มาสมัครงานที่ใหม่ โดยอาศัยอยู่กับเพื่อน
บางวันเพื่อนไม่อยู่ เธอก็ต้องอาศัยนอนที่รถ เพราะเธอไม่มีเงินเลย

เมื่อเธอเจ็บป่วย ประกันสังคมเธอก็ยังใช้ไม่ได้ เพราะทำงานไม่ถึงเดือน
ทั้งที่ความเจ็บของเธอ คือการเป็นโรคหอบ ที่อาจตายได้ถ้าไม่ทันส่งหมอ
และความเจ็บจากมดลูก...
เธอบอกว่า เธออาจมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานด้วยซ้ำ

มันอาจจะเป็นปัญหาเล็กน้อยสำหรับคนอื่นๆ แต่จ๋องว่า สำหรับผู้หญิงตัวคนเดียว เรื่องนี้ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจมากๆ
อยากแชร์ให้หลายๆคนได้ทราบค่ะ ว่ายามที่เราเจอปัญหาท้อแท้กับชีวิต ก็ยังมีคนอื่นที่เผชิญเรื่องเจ็บปวดอยู่เหมือนกัน

ไม่มีอะไรมาก นอกจากอยากให้กำลังใจน้องค่ะ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: มองเพดาน ที่ กันยายน 05, 2015, 10:57:16 PM
 **19** ทุกๆคนมีปัญหาของตัวเอง อยู่ที่ว่าเราจะจัดการกับมันอย่างไร **07**
 
 **34** ยิ้มรับทุกปัญหา แล้วผ่านมันไปได้ด้วยดีครับ **24**

 **06** สู้ สู้ ครับ มีความสุขกับชีวิตนะครับ **35**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: nine_nine ที่ กันยายน 05, 2015, 11:01:42 PM
มาส่งมอบอีก1พลังใจให้น้องนะครับ **04**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 12:14:33 AM
จ๋องมีเรื่องเล่าถึงสาวคนนึง

เธอเข้างานมานั่งข้างๆจ๋อง ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ตั้งใจทำงาน เข้ามาทำงานในวัยที่ค่อนข้างจะแก่แล้ว ในฐานะลูกจ้างที่อนาคตก็ไม่มีสิทธิประโยชน์หรือความก้าวหน้าอะไรมาก

วันนึง เธอเป็นลม จ๋องไปช่วยปฐมพยาบาลดูแล เห็นท่าทางเธอจะไม่ไหว เลยแนะนำให้เธอไปโรงพยาบาล
เธอกระซิบบอกจ๋องว่า "พี่ไม่มีเงิน พี่ไม่อยากไป"
จ๋องบอกเธอว่า "ไปเถอะค่ะพี่ อย่าห่วงเรื่องเงิน ตอนนี้ชีวิตพี่สำคัญที่สุด" เธอเลยยอมไป

หลังจากเข้ารับรักษา จ๋องก็ได้รู้ปัญหาของเธอ ซึ่งจ๋องอยากมาแชร์ให้น้องจขกท. หรือคนอื่นๆได้รับรู้เรื่องราวที่แสนเศร้า

ก่อนหน้าที่เธอจะย้ายมาที่นี่ เธออยู่ตจว. มีแฟนคบมาเป็นสิบปี ซื้อบ้านซื้อรถด้วยกัน
วันนึง มดลูกเธอมีปัญหา เธอไปผ่าตัด แต่ไม่หาย มดลูกเธอเสีย มีลูกไม่ได้ตลอดชีวิต
ที่สำคัญ เธอมีเลือดเสียไหลออกมาตลอดเวลา ... เธอมีเซ็กส์ไม่ได้อีก

แน่นอน ผู้ชายส่วนใหญ่ก็คงรับไม่ได้ แฟนขอเลิก เธอรักมาก เธอไม่ยอมเลิก แฟนเลยใช้วิธีร้ายกาจ ชนิดว่า.. เธอเดินเข้าบ้าน เหยียบถุงยางที่ใช้แล้ว...
ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว ยอมเลิก

ปัญหาคือ.. ชื่อบ้าน เป็นชื่อแฟน แฟนเธอเลยไล่เธอออกจากบ้าน
เธอต้องลาออกจากงาน ขนของที่พอจะเอาออกมาได้ขึ้นรถ หนีเข้ากทม. มาสมัครงานที่ใหม่ โดยอาศัยอยู่กับเพื่อน
บางวันเพื่อนไม่อยู่ เธอก็ต้องอาศัยนอนที่รถ เพราะเธอไม่มีเงินเลย

เมื่อเธอเจ็บป่วย ประกันสังคมเธอก็ยังใช้ไม่ได้ เพราะทำงานไม่ถึงเดือน
ทั้งที่ความเจ็บของเธอ คือการเป็นโรคหอบ ที่อาจตายได้ถ้าไม่ทันส่งหมอ
และความเจ็บจากมดลูก...
เธอบอกว่า เธออาจมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานด้วยซ้ำ

มันอาจจะเป็นปัญหาเล็กน้อยสำหรับคนอื่นๆ แต่จ๋องว่า สำหรับผู้หญิงตัวคนเดียว เรื่องนี้ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจมากๆ
อยากแชร์ให้หลายๆคนได้ทราบค่ะ ว่ายามที่เราเจอปัญหาท้อแท้กับชีวิต ก็ยังมีคนอื่นที่เผชิญเรื่องเจ็บปวดอยู่เหมือนกัน

ไม่มีอะไรมาก นอกจากอยากให้กำลังใจน้องค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจจะสู้ต่อไปจนวินาทีสุดท้ายค่ะ ชีวิตไม่สิ้นก้อดิ้นกันไป
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: fredom ที่ กันยายน 06, 2015, 12:15:28 AM
ถ้า จขกท. ได้ลองกลับไปอ่านสิงที่ จขกท. ได้บรรยายชีวิตจริงที่ดราม่าและแสนบัดซบในชีวิตที่ผ่านมาในอดีตอีกหลาย ๆ ครั้ง หลาย ๆ รอบ แล้วจะรู้ว่า คุณ จขกท. มาถึงจุดนี้ได้อย่างไร ....
ถ้ารู้แล้ว ลองหันหลังกลับไปย้อนอดีตแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดที่ จขกท. หรือครอบครัวดำเนินธุรกิจผิดพลาดในอดีตแล้ว...แล้ว...
เริ่มหันหลังกลับมาอีกรอบ มองไปข้างหน้าและเริ่มเดิน เดิน เดินอย่างช้า ๆ เดินอย่างระมัดระวัง
แล้วคุณ จขกท. ก็จะรู้ว่าจะเดินผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร...

การดำเนินธุรกิจผิดพลาด เป็นเรื่องปกติของคนที่ทำธุรกิจส่วนตัว กิจการส่วนตัว ทุก ๆ คนต้องเผชิญ
แค่ในช่วงที่ก่อนจะถึงวิกฤติ เราจะคิดทางหนีทีไล่ไปในทิศทางไหน

แค่ผ่านมาให้กำลังใจครับ... ^___^
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 12:17:12 AM
**19** ทุกๆคนมีปัญหาของตัวเอง อยู่ที่ว่าเราจะจัดการกับมันอย่างไร **07**
 
 **34** ยิ้มรับทุกปัญหา แล้วผ่านมันไปได้ด้วยดีครับ **24**

 **06** สู้ สู้ ครับ มีความสุขกับชีวิตนะครับ **35**
ขอบคุณค่ะ จะแหงนมองฟ้าแล้วยิ้มรับทุกปัญหา ไม่ให้น้ำตาไหลลงพื้นอีกแล้วค่ะ เหนื่อยท้อก้อจะอดทนเพื่อคนข้างหลัง
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 12:18:51 AM
มาส่งมอบอีก1พลังใจให้น้องนะครับ **04**
ขอบคุณมากค่ะ มิตรภาพดีๆในเว็บสีเทายังมีอยุ่จริงๆ **36**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 12:26:27 AM
ถ้า จขกท. ได้ลองกลับไปอ่านสิงที่ จขกท. ได้บรรยายชีวิตจริงที่ดราม่าและแสนบัดซบในชีวิตที่ผ่านมาในอดีตอีกหลาย ๆ ครั้ง หลาย ๆ รอบ แล้วจะรู้ว่า คุณ จขกท. มาถึงจุดนี้ได้อย่างไร ....
ถ้ารู้แล้ว ลองหันหลังกลับไปย้อนอดีตแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดที่ จขกท. หรือครอบครัวดำเนินธุรกิจผิดพลาดในอดีตแล้ว...แล้ว...
เริ่มหันหลังกลับมาอีกรอบ มองไปข้างหน้าและเริ่มเดิน เดิน เดินอย่างช้า ๆ เดินอย่างระมัดระวัง
แล้วคุณ จขกท. ก็จะรู้ว่าจะเดินผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร...

การดำเนินธุรกิจผิดพลาด เป็นเรื่องปกติของคนที่ทำธุรกิจส่วนตัว กิจการส่วนตัว ทุก ๆ คนต้องเผชิญ
แค่ในช่วงที่ก่อนจะถึงวิกฤติ เราจะคิดทางหนีทีไล่ไปในทิศทางไหน

แค่ผ่านมาให้กำลังใจครับ... ^___^
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ทุกวันนี้ก้อเก็บประสบการณ์เหล่านั้นมาเป็นบทเรียน เตือนใจ เตือนสติตัวเองตลอด แต่กว่าครอบครัวจะเชื่อเรา ฟังความคิดเรามันก็ช้าไปแล้วค่ะ ตอนนี้จะทำอะไรเค้าจะปรึกษาตลอด แต่อย่างที่บอกว่า มันสายไปเสียแล้ว เราเชื่อว่าสักวันเราจะต้องลุกขึ้นมาได้อีกครั้งแม้จะไม่เหมือนเดิมแค่ขอให้ครอบครัวมีความสุขก็พอค่ะ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 12:32:25 AM
ขอบคุณทุกคำแนะนำและกำลังใจค่ะ ขอบคุณพี่ user:w... ?? ที่pm มาให้คำแนะนำ หลายๆอย่าง โทรมาคุยด้วย ให้กำลังใจ และให้โอกาส ช่องทางในการดำเนินชีวิตต่อไป จะไม่ลืมพระคุณค่ะ ขอบคุณมิตรภาพดีๆที่มีให้กันอย่างจริงใจค่ะ ไม่คิดว่าในเว็บสีเทาจะมีสิ่งดีๆแบบนี้อยู่ด้วยอ่ะนะ ขอบคุณจริงๆ **26**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: ~monin~ ที่ กันยายน 06, 2015, 12:34:47 AM
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
ทุกคนมีปัญหา
และแต่ล่ะคนก็แบกปัญหาไว้ไม่เท่ากัน
มองปัญหาให้ออก แล้วพร้อมสู้กับมัน
คนๆนั้นยอมมีเกาะป้องกันตัวที่ดี
นั้นคือความเข้มแข็ง
ขอให้เกาะอันนี้อยู่กับคุณ
จงเชื่อในความสามารถของตัวเองค่ะ
นิลเองก็มีปัญหาเช่นเดียวกับหลายๆคน
แก้ได้ด้วยตัวเองบ้าง
ร้องไห้กับมันมาแล้วก็เคย
หนักสุดจนไม่ไหวจริงๆ
ต้องเผ่นไปสงบจิตสงบใจก็มี
แต่หลายๆอย่างมันฝึกฝนเราค่ะ
แค่คิดถึงคนที่เรารัก
แรงฮึดก็มาแบบสุดๆเลย **10**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Nuekmaiork ที่ กันยายน 06, 2015, 12:55:54 AM

ฟังดูคล้ายเรื่องราวของน้องคนนึงที่รู้จัก คล้ายกันมากจนนึกว่าเปนคนเดียวกัน

ปัจจุบันน้องคนนั้นยังคงสู้อย่างไม่ท้อถอย
ทุกครั้งที่เจอน้องเค้า ก้อยังแอบชื่นชมน้องตลอด

ไม่นึกว่า ผญ คนนึงจะสู้ชีวิตได้ขนาดนั้น...เก่งกว่า ผช หลายๆคนสะอีก

ให้กำลังใจครับ ไม่ใช่มีแต่เราที่ลำบาก ยังมีเพื่อนๆที่มีชีวิตไม่แพ้กันอีกมาก

ขอแค่อย่าท้อครับ

หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: vapor2w ที่ กันยายน 06, 2015, 07:13:38 AM
         เอานี่ไปเลย
          -กำลังใจ-
        **06**   **06**   **06**   

หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 07:32:37 AM
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
ทุกคนมีปัญหา
และแต่ล่ะคนก็แบกปัญหาไว้ไม่เท่ากัน
มองปัญหาให้ออก แล้วพร้อมสู้กับมัน
คนๆนั้นยอมมีเกาะป้องกันตัวที่ดี
นั้นคือความเข้มแข็ง
ขอให้เกาะอันนี้อยู่กับคุณ
จงเชื่อในความสามารถของตัวเองค่ะ
นิลเองก็มีปัญหาเช่นเดียวกับหลายๆคน
แก้ได้ด้วยตัวเองบ้าง
ร้องไห้กับมันมาแล้วก็เคย
หนักสุดจนไม่ไหวจริงๆ
ต้องเผ่นไปสงบจิตสงบใจก็มี
แต่หลายๆอย่างมันฝึกฝนเราค่ะ
แค่คิดถึงคนที่เรารัก
แรงฮึดก็มาแบบสุดๆเลย **10**
ใช่ค่ะ คิดถึงคนที่เรารักแค่นั้นเราก็สามารถผ่านช่วงเวลาอันเลวร้ายไปได้แล้วล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 07:35:50 AM

ฟังดูคล้ายเรื่องราวของน้องคนนึงที่รู้จัก คล้ายกันมากจนนึกว่าเปนคนเดียวกัน

ปัจจุบันน้องคนนั้นยังคงสู้อย่างไม่ท้อถอย
ทุกครั้งที่เจอน้องเค้า ก้อยังแอบชื่นชมน้องตลอด

ไม่นึกว่า ผญ คนนึงจะสู้ชีวิตได้ขนาดนั้น...เก่งกว่า ผช หลายๆคนสะอีก

ให้กำลังใจครับ ไม่ใช่มีแต่เราที่ลำบาก ยังมีเพื่อนๆที่มีชีวิตไม่แพ้กันอีกมาก

ขอแค่อย่าท้อครับ
ใช่ค่ะ คิดเสมอนะคะ ว่ายังมีคนที่ลำบากกว่าเรา แย่กว่าเรา ขอแค่เราอย่าท้อค่ะ อาจมีใครหลายๆคนที่มีชีวิตคล้ายๆเรา ขึ้นอยุ่ที่ว่าเค้าสู้และอดทนแค่ไหนค่ะ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 07:37:40 AM
         เอานี่ไปเลย
          -กำลังใจ-
        **06**   **06**   **06**
**36** ขอบคุณค่ะ **36**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 09:12:08 AM
เออเห้ย ชีวิตจะมีไรแย่อีกมั้ย มีแต่เรื่องตั้งแต่ลืมตาเลย มีญาติโทรมาบอก ว่าน้องชายโดนจับข้อหายาเสพติดเมื่อคืน ซึ่งก้อไม้ใช่น้องชายแท้ๆหรอกนะ ลูกอา แต่พ่อแม่มันเสียหมด พ่อเราเลยอุปการะส่งเสียจนจบม.3 มันก้อไม่ยอมเรียนต่อไปหางานทำ ตอนนี้อายุ19ละ แต่ไม่เคยทำอะไรให้พ่อสบายใจเลย มีแต่เรื่อง สร้างแต่ปัญหา พอแล้ว ตอนนี้ไม่ช่วยตัวใครตัวมัน เราเองก้อแย่ ทำอะไรไว้ก้อรับกันไปละกัน ทำผิดก้อต้องรับโทษ พ่อก้อเครียดอยากช่วยแต่เราห้าม เดี๋ยวจะเคยตัว ปล่อยอย่างเดียวตอนนี้.... หมดรึยัง ปัญหาแย่ๆ เรื่องแย่ๆ บททดสอบของชีวิต มีอะไรอีกมั้ย เข้ามาซะทีเดียว จะได้เสียใจทีเดียว **19**  **37**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: gotta ที่ กันยายน 06, 2015, 09:37:16 AM
แค่จะเข้ามาบอกว่า..สุขไม่จีรัง ทุกข์ก็ไม่จีรัง..ไม่มีใครอยู่กับความสุขตลอดไป และไม่มีใครอยู่กับความทุกข์ตลอดไปค่ะ
พยายามมองทุกอย่าง ด้วยสติ

เรื่องน้องชาย ทำถูกแล้วค่ะ
(ที่บ้านเคยอุปการะเด็กคนนึงแบบนี้เหมือนกัน ตอนนี้ปล่อย ให้เค้าเผชิญโลกด้วยตัวเอง จะได้รู้ว่า การใช้ชีวิต มันไม่ได้ง่าย เหมือนไอดอลที่เค้ามองอยู่)

เรื่องปัญหาที่บ้านประสบอยู่ ... คิดให้ทางบวก เข้าไว้ค่ะ คิดให้สนุกสนาน คิดว่า
เราลืมตาวันนี้เรายังมีลมหายใจ บางคนอาจไม่โอกาสได้ลืมตามาหายใจแล้วก็ได้
เราลุกจากเตียงได้ ถือว่าเรายังมีแรง บางคนอาจได้แค่ลืมตาบนเตียง ลุกจากเตียงก็ไม่ได้

มองในมุมบวกเข้าไว้ ไม่ใช่เพื่อหลอกตัวเอง แต่เพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเอง เติมไฟ เติมพลังให้ตัวเอง
มองรอยยิ้มของคนที่เรารัก ... พวกเค้าจะยิ้มได้ ก็ต่อเมื่อ เรายิ้มได้
การคิดบวก ทำให้เราไม่ทดท้อต่อชีวิต และไม่ทำให้เราสิ้นหวังต่อชีวิต

แล้วคุณจะมองเห็นคำตอบ ว่าคุณจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร

จำไว้เสมอว่า "คิดแบบนักปราชญ์ ทำแบบนักปราชญ์ เดินแบบนักปราชญ์ คือเส้นทางแห่งความสำเร็จ"
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 12:34:02 PM
แค่จะเข้ามาบอกว่า..สุขไม่จีรัง ทุกข์ก็ไม่จีรัง..ไม่มีใครอยู่กับความสุขตลอดไป และไม่มีใครอยู่กับความทุกข์ตลอดไปค่ะ
พยายามมองทุกอย่าง ด้วยสติ

เรื่องน้องชาย ทำถูกแล้วค่ะ
(ที่บ้านเคยอุปการะเด็กคนนึงแบบนี้เหมือนกัน ตอนนี้ปล่อย ให้เค้าเผชิญโลกด้วยตัวเอง จะได้รู้ว่า การใช้ชีวิต มันไม่ได้ง่าย เหมือนไอดอลที่เค้ามองอยู่)

เรื่องปัญหาที่บ้านประสบอยู่ ... คิดให้ทางบวก เข้าไว้ค่ะ คิดให้สนุกสนาน คิดว่า
เราลืมตาวันนี้เรายังมีลมหายใจ บางคนอาจไม่โอกาสได้ลืมตามาหายใจแล้วก็ได้
เราลุกจากเตียงได้ ถือว่าเรายังมีแรง บางคนอาจได้แค่ลืมตาบนเตียง ลุกจากเตียงก็ไม่ได้

มองในมุมบวกเข้าไว้ ไม่ใช่เพื่อหลอกตัวเอง แต่เพื่อสร้างกำลังใจให้ตัวเอง เติมไฟ เติมพลังให้ตัวเอง
มองรอยยิ้มของคนที่เรารัก ... พวกเค้าจะยิ้มได้ ก็ต่อเมื่อ เรายิ้มได้
การคิดบวก ทำให้เราไม่ทดท้อต่อชีวิต และไม่ทำให้เราสิ้นหวังต่อชีวิต

แล้วคุณจะมองเห็นคำตอบ ว่าคุณจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร

จำไว้เสมอว่า "คิดแบบนักปราชญ์ ทำแบบนักปราชญ์ เดินแบบนักปราชญ์ คือเส้นทางแห่งความสำเร็จ"
ค่ะ ทุกวันนี้ก้อพยายามไม่คิดเรื่องอดีต ทำทุกวันนี้ให้ดี อยู่เพื่อวันพรุ่งนี้เพื่อคนข้างหลัง คิดเสมอค่ะว่าโชคดีแค่ไหนที่เรายังมีลมหายใจ สู้ต่อไปค่ะ เพื่อคนที่เรารัก ขอบคุณมากนะคะสำหรับข้อคิดดีๆ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: rip' ที่ กันยายน 06, 2015, 01:54:33 PM
สู้ๆนะคับ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 06, 2015, 11:18:59 PM
สู้ๆนะคับ
ขอบคุณค่ะ มันก้อคงต้องเป็นเช่นนั้นค่ะ ณ ตอนนี้
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: vapor2w ที่ กันยายน 07, 2015, 07:27:16 AM
ลุยโลด บรื้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
 **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**
กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ
 **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 07, 2015, 07:32:01 AM
ลุยโลด บรื้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
 **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**  **10**
กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ
 **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**  **06**
แหมเข้ามาให้กำลังใจเพียบเลยยยยย ขอบคุณค่ะ สู้สุดใจปู้น ปู้น
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: kaptan ที่ กันยายน 07, 2015, 11:18:50 AM
    ขอให้ผ่านไปเร็วๆ ครับ ทุกคนคงเจอปัญหาเช่นกัน พี่เองในบางเวลาก็แทบจะหาทางออกไม่เจอ
แต่ก็ทำใจสู้ ทำหน้านิ่งไม่ให้ใครรู้ปัญหา เพราะรู้ว่าไม่ว่าทุกข์หรือสุข รักหรือเกลียด ไม่มีอะไรอยู่คงที่
มันผ่านไปทั้งนั้น ....ขอให้น้องมีจิตใจเข้มแข็ง สติปัญญาแจ่มใสเพื่อนำพาชีวิตให้ไปยังจุดที่ต้องการครับ

    ปล. เรื่องที่น้องจ๋องมาเล่าให้ฟัง....ผู้หญิงคนนั้นน่าสงสารมาก แต่...ถ้าเธอผ่านภพนี้ไป อาจจะเป็น
หนทางที่ดีที่สุดก็ได้ครับ ขอโทษที่มองแบบนี้ครับ
หัวข้อ: Re: ฉันจะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไร???
เริ่มหัวข้อโดย: Am_Alone ที่ กันยายน 07, 2015, 12:41:14 PM
    ขอให้ผ่านไปเร็วๆ ครับ ทุกคนคงเจอปัญหาเช่นกัน พี่เองในบางเวลาก็แทบจะหาทางออกไม่เจอ
แต่ก็ทำใจสู้ ทำหน้านิ่งไม่ให้ใครรู้ปัญหา เพราะรู้ว่าไม่ว่าทุกข์หรือสุข รักหรือเกลียด ไม่มีอะไรอยู่คงที่
มันผ่านไปทั้งนั้น ....ขอให้น้องมีจิตใจเข้มแข็ง สติปัญญาแจ่มใสเพื่อนำพาชีวิตให้ไปยังจุดที่ต้องการครับ

    ปล. เรื่องที่น้องจ๋องมาเล่าให้ฟัง....ผู้หญิงคนนั้นน่าสงสารมาก แต่...ถ้าเธอผ่านภพนี้ไป อาจจะเป็น
หนทางที่ดีที่สุดก็ได้ครับ ขอโทษที่มองแบบนี้ครับ
ขอบคุณค่ะ อยากให้ผ่านช่สงเวลาที่โหดร้ายแบบนี้ไปเช่นกันค่ะ ต้องเข้มแข็ง แม้ในใจจะอ่อนล้า อยากจะกรี๊ด อยากร้องไห้ให้น้ำตามันแห้งไป แต่ทำไม่ได้ ไม่อยากให้ครอบครัวแย่ไปกว่านี้ เพื่อให้เค้าเห็นว่า เรายังไหวค่ะ