WELOVEGIG
Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก => คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: หนอยแน่ ที่ เมษายน 27, 2016, 04:13:26 PM
-
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันฝ่ายชายเขาคิดอะไรอยู่
เราชื่อ หนิง ตอนนี้เรียนและทำงาน
เริ่มแรกๆสมัยรู้จักกับ ถึก(นามสมมุติ)เราเจอกันในวัด ซึ่งวันนั้นเป็นวันมาฆบูชา25กุมภาพันธุ์2556ต่างคนต่างไม่รุ้จักกันหลอกแต่บังเอิญไปงานเวียนเทียนที่วัดกิ่งแก้วเหมือนกัน เดินเวียนเทียนอยู่ดีๆถึกได้เดินมาชนข้างหลังหนิงแบบแรง(เดินไม่มองรึไง)คิดดูในมือถือดอกไม้ธูปเทียน ธูปทิ่มเข้าไปในเสื้อเราเป็นรู ดีนะว่าเทียนมันดับอยู่ เราก็หันไปต่อว่า นี่พี่คะเดินไม่มองรึไงค่ะ เสื้อเป็นรูเลย เอาตาไว้กัวแม่ตีนรึไง พี่เขาก็ขอโทษ ของพี่หล่นก้มเก็บแล้วไม่ทันมอง เราก็มองหน้าแบบไม่พอใจ ทีหลังเดินหัดมองคนข้างหน้าบ้างนะ พี่เขาก็เลยถามน้องมากับใครชื่ออะไร บอกมาคนเดียว ชื่อหนิง พอเดินเวียนเสร็จพี่เขาก็ถาม น้องจะไปไหน ก็บอกจะไปเดินหน้าวัด ถามทำไม พี่ขอไปด้วยได้ไหม หนิงตอบด้านดีเนาะ พี่เขาก็ยิ้ม เอ่อๆไปก็เดินสิ มองหน้ายุได้ พอไปเดินเที่ยวพี่เขาก็พาขึ้นแท๊กซี่ไปส่งเพราะเป็นทางผ่านทางกลับหอเขาพอดี คืนนั้นพี่เขาขอเบอร์ไปแล้วก็โทรมา คุยด้วย ส่วนเราคิดในใจไอ้นี่ถ้าจะบ้าแห่ะ (ผู้ชายคนนี้หน้าตาไม่หล่อดำๆตัวใหญ่ๆ)ส่วนเราก็ถือว่าหน้าตาอยู่ในเกณฑ์ดี หลายวันต่อมาเราไปจันทรบุรีพี่เขาก็โทรหา เพื่อ?เราก็เลยเอ่อๆคนรุ้จักซื้อของฝากสักหน่อย พอกลับมาพี่เขาก็ชวนไปกินลาบก้อย เราเสือกไม่กินเนื้ออะสิ 555และพี่เขาก็พาไปเดินเที่ยวงานวัดนั้นอีกแต่มีเพื่อเขาไปด้วยหลายคน พี่เขาปาโป่งได้ตุ๊กตามา1ตัวเลยเอาให้เรา แต่เราก็ไม่คิดอะไรนะ ลืมบอกไปพี่เขาเป็นแอดมินบริษัทก่อสร้าง ทำงานเกี่ยวกับเอกสาร ส่วนเรา สาวโรงงาน
ต่อมาพี่เขาเริ่มสอนเริ่มพูดคุยแนะนำให้เรียนต่อ ม.ราม ไม่กี่ปีก็จบถ้าเรามีความตั้งใจ ความคิดแกดีนะ นิสัยก็โอเคเป็นผู้นำดี
ไม่สบายก็พาไปหาหมอ พาไปแบบไม่บอก เป็นคนอ่อนหวานไม่เป็น เราก็คิดในใจนะว่าพี่เขาชอบเรารึป่าวว่ะรึว่าชอบใครเห็นเพ้อในเฟสบ่อยจัง เฟสเขาชื่อ kong saharach ก็เคยถามเขาดู เขาก็บอกอยากให้เป็นอะไรก็เป็น เอ่อแปลกดีแฮ่ะ
ต่อมาเราสมัคเรียนเสร็จ แกก็สอบราชการทหารติด ไม่ได้เจอกันเลยเป็นระยะเวลา3เดือนเต็มๆ แต่พี่แกพยายามติดต่อมาที่เราตลอด หนิงก็ย้ายงานมาเป็นพนักงานในสนามบิน ก็ยังติดต่อกันอยู่ ก็เลยเอ่อคิดว่าคงเป็นแฟนกันมาตลอด ถึงห่างกันก็รุ้สึกคิดถึงนะ แต่พี่เขาดีนะไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวเราเลย แม้แต่มือยังไม่จับ จนวันหนึ่งเขาปล่อยกลับบ้าน แต่ก็กลับนครพนม5วัน มาหาเรา1วัน ก็เหมือนปกติ เราเป็นคู่ที่ทะเลาะกันบ่อยมาก แต่ก็ไม่เคยรักกันน้อยลง แต่หนูจะเป็นฝ่ายรับผิดเองมาตลอด ผช.คนนี้เอานิสัยหนิงอยู่ให้กลายเป็นคนใจเย็น คิดก่อนพูด ตั้งแต่คบกันมาก็ไม่เคยมีอะไรกันเลย ตรงนี้ไม่เชื่อก็ตามใจแต่มันคือเรื่องจริงสำหรับคู่เรา จนมาถึงต้นเดือนเมษา59ที่ผ่านมาเราทะเลาะกันเพราะการโพสเฟสบุ๊กของเรา แกบอกไร้สาระ ก็เป็นสาเหตุให้เลิกกันจริงๆ อีกอย่างเขากำลังได้เลื่อนยศ เรากำลังจะเรียนจบ ความรักที่สร้างกันมาล่ะพังลงตรงหน้า เสียใจนะ แต่ก็ทำใจ เพราะอะไรทั้งๆเราก็ไม่เคยงี้เง่า โทรศัพท์เขาไม่เคยแตะ ไม่เคยขอเงินใช้สักบาท ไม่เคยด่า(เพราะด่าใครไม่เป็น)ไปไหนมาไหนบอกตลอดอยู่กับใคร ถึงเขาไม่เคยถามก็ตาม ผับไม่เที่ยว เหล้าแทบไม่กิน อย่างมากแค่แก้วเดียวตลอดงาน นอกนั้นน้ำเปล่า มีแต่ทำงานถึงเวลาสอบก็ไปสอบ แกเคยพาไปบ้าน เต็มที่แค่นอนกอด เราทำให้แทบทุกอย่าง ทำกับข้าว ซักผ้า ซักยันกางเกงใน กับมาเลิกกันเพราะแค่เรื่องแค่นี้ รึเค้าได้ดีแล้วถีบหัวเราส่งว่ะ รึเพราะอะไร แต่อยากบอกไว้อย่าง เขาพลาดแล้วที่ปล่อยคนแลบเราไป เจ็บจนลึกสุดใจ อยากมีคนดีๆเช้ามาในชีวิต อยากมีความสุขแบบชีวิตปกติ ไม่หลอกลวง ไมาโกหก รักกันจริงๆ
อยากติดตามถามเรื่องราวต่อ ไอดี 11051991jam
-
อย่างน้อยก็มีประสบการณ์ดี ๆ ให้จดจำ
41
-
แหม่ๆ ไม่รู้จักกัน แต่ก็ให้เบอร์กัน ว้าว ว้าว **34**
ช่วงชีวิตหนึ่งที่มีคนผ่านเข้ามาในชีวิต และทำให้เราได้เรียนรู้จัก
คำว่า "รัก" ถึงแม้จะไม่ได้จบด้วยความ Happy แต่ก็เป็นความ
ทรงจำส่วนหนึ่งของชีวิตที่ได้เรียนรู้ **24** **24**
-
ถ้าพี่พอจะให้กำลังใจได้บ้าง Inbox น่ะครับ
สู้ๆต่อไป ชีวิตเราไม่ได้ลงเอยที่ชีวิตคู่เสมอไป
บางครั้งการเดินคนเดียวบนทางสายเปลียวก็สุขใจยิ่งกว่าเดินสองคนซ่ะอีก
-
คนเรา พบกันเพื่อจาก จะจากเป็นหรือจากตาย เท่านั้นเอง