WELOVEGIG

Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก => คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: Snowwhite_L.RPZ ที่ กันยายน 17, 2013, 10:21:50 AM

หัวข้อ: เพื่อนๆในห้องนั่งเล่นมีใครเคยทำงานที่บาร์ญี่ปุ่นบ้างมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยสาวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Snowwhite_L.RPZ ที่ กันยายน 17, 2013, 10:21:50 AM
 **04** เสาร์นี้ ว่าจะไปสมัครงาน PR ที่บาร์ญี่ปุ่น ซอยธนิยะ สีลมค่ะ แต่ยังไม่เคยทำงานกลางคืนมาก่อน ใครมีร้านดีๆแนะนำบอกกันหน่อยนะคะ  **40**
ถ้าอยากไปสมัครด้วยกันก็ PM หรือทิ้งไลน์ไอดีเอาไว้เลยจ้า เจอกันนะจ๊ะ  **34**
หัวข้อ: Re: เพื่อนๆในห้องนั่งเล่นมีใครเคยทำงานที่บาร์ญี่ปุ่นบ้างมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยสาวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: คุณนายโฮ ที่ กันยายน 17, 2013, 10:32:13 AM
 **04** เครดิต ข้อมูลมาจากเว็บ Pantip

บาร์ญี่ปุ่น รูปแบบการทำงานคล้ายกับค็อกเทลเล้าจ์ไทย ๆ มากที่สุด
ต่างตรงที่ว่า  ปรับเปลี่ยนน้อยกว่า  ออกแนวอนุรักษ์นิยม
ไม่ค่อยอึกทึกครึกโครมเปลี่ยนแปลงเร็วเหมือนเล้าจ์ที่เราคุ้นตา
ถ้าอยากรู้ค๊อกเทลเล้าจ์แบบเดิม ๆ เป็นอย่างไร  แนะนำให้ไปบาร์ญี่ปุ่นจ้ะ wink
ส่วนใหญ่จะอยู่รวมกันเป็นกระจุก ย่านสีลม หรือ ถนนธนิยะที่แสนโด่งดัง
บางตึกทั้งตึกมีบาร์ญี่ปุ่นเพียงอย่างเดียว ร่วมสิบร้าน  แต่ละร้านมีลูกค้าประจำของตัวเอง

บาร์ญี่ปุ่นก็เหมือนค็อกเทลเล้าจ์ ที่มีทั้งออฟได้ และออฟไม่ได้ 
ปัจจุบันยังคงรูปแบบซื้อขายเช่นนี้ไว้ได้อย่างเหนียวแน่น

ออฟได้เรียกให้เข้าใจง่าย ๆ คือ   ออฟไม่ได้คือไม่ขายเฟ้ย...

บางร้านออฟได้ทั้งร้าน  บางร้านออฟได้เฉพาะบุคคลที่สมัครใจทำออฟ 
บางร้านไม่ให้มีการซื้อขายบริการภายในพื้นที่เลย...
เราจะไม่พูดถึงร้านที่ไม่ขายบริการ นะคะ  ถ้าใครอยากรู้ จริง ๆ ฉันเคยตั้งกระทู้เล่าไปบ้างแล้ว
แต่เผื่อผู้อ่านบางท่านเพิ่งผ่านเข้ามา  ก่อนจบกระทู้นี้ ฉันอาจรีรันอีกรอบจ้ะ

เจาะกันที่บาร์กึ่งออฟไม่ออฟก่อนนะคะ
เขาแยกที่ให้ออฟกับไม่ให้ออฟยังไง???
จากตำแหน่งงานที่อุปโลกน์ค่ะ   เช่น
Pr. ออฟได้ แต่  Reception ไม่ออฟ เป็นต้น...

Pr. ไม่ใช่ ฝ่ายประชาสัมพันธ์หรือสร้างความสัมพันธ์กับลูกค้า อย่างที่คนกลางวันใช้แน่ ๆ
อืม...สร้างความสัมพันธ์กับลูกค้าใช่ แฮ่ แฮ่
แต่ความหมายคนละอย่างกับงานกลางวันชัวร์
แต่ละที่ มอบหมายภาระหน้าที่ในการปฏิบัติงานต่างกันอีกด้วย
ส่วนใหญ่ พีอาร์ หมายถึงนั่งดริ๊งก์ค่ะ  นั่งดริ๊งก์แปลง่าย ๆ คือนั่งดื่มเป็นเพื่อนลูกค้า
ถ้าอยู่ร้านกึ่งออฟฯ คือต้องรับงานลูกค้าด้วย หมายถึงขายบริการนั่นเอง

นอกจากการแบ่งงานโดยสร้างตำแหน่งให้ีแล้ว อีกอย่างที่จะทำให้แขกแยกแยะได้ง่ายคือ
การแต่งกายหรือป้ายชื่อที่ติดไว้ หรือการทำสัญลักษณ์อย่างหนึ่งอย่างใด
หรือการจัดบริเวณที่นั่งให้ลูกค้าสามารถเลือกได้ค่ะ...

รีเซฟชั่น ในร้านกึ่งออฟ จะถูกจัดว่าเป็นพนักงานต้อนรับลูกค้า
มีหน้าที่พาลูกค้าไปส่งที่โต๊ะ จัดแจงสั่งเหล้ากับแกล้ม ดูแลลูกค้าในเบื้องต้น
แล้วปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเด็กเสิร์ฟหรือมาม่าซังหรือกัปตันล็อคทำงานต่อ...

เมื่อพีอาร์ออกงานกับลูกค้า ดังนั้น รีเซฟชั่นจะต้องนั่งดื่มกับลูกค้า หรือนั่งบริการลูกค้าด้วย
ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับลูกค้าพิศวาสใคร ก็จะแจ้งความจำนงค์กับมาม่าซัง ที่เป็นหัวหน้างาน
มาม่าซังรับทราบความต้องการ แล้วจึงเรียกน้องมานั่งบริการชงเหล้า ชวนคุย เมาเป็นเพื่อน
รีเซฟชั่นของเรา ได้เงินจากค่านั่งชั่วโมง เหมือนนั่งดริ๊งก์ทั่วไปจ้ะ...

กลับมาที่สาวออฟ...
ออฟแล้วไปไหน???  ร้านมีดีลกับโรงแรมคุ้นเคยไว้อยู่แล้ว
(ส่วนใหญ่ไม่มีห้องให้บริการในร้านค่ะ  แล้วจะเล่าให้ฟังทำไมไม่มี?)
หรือ ลูกค้าพาไปเสพที่โรงแรมตัวเองย่อมได้...ขอให้กลับมาในเวลาที่ตกลง ถือว่าโอเค.รับไหว

ราคาค่าออฟของสาวบาร์ญี่ปุ่น  เป็นมาตรฐาน เพราะพี่ยุ่นขึ้นชื่อเรื่องความซื่อสัตย์
แต่...ราคาเท่าไหร่ สารภาพว่าไม่มีข้อมูลเท่าใดนัก  เพราะบาร์ญี่ปุ่นเหมือนแดนสนธยาสำหรับฉัน
(เจาะยากเจาะเย็น  แฮ่ แฮ่ ถ้าไม่ลืมจะเล่าให้ฟัง ทำไมมันยากเข็ญนัก)
บาร์ญี่ปุ่นมักจะบริหารโดยคนญี่ปุ่น หรือคนไทยที่มีสายสัมพันธ์กับคนญี่ปุ่น พวกเขาอยู่กันในวงที่จำกัดค่ะ
คร่าว ๆ คือ รายได้จากการออฟจะสูงกว่าค๊อกเทลเล้าจ์หรือบาร์ไทยนิดหน่อย...
อย่าเพิ่งมีคำถามนะคะ  “แล้วอย่างนี้ทำไมสาวออฟไม่ไหลไปบาร์ญี่ปุ่น”
แหม ... มันก็ต้องมีข้อจำกัดหรือเงื่อนไขพิเศษบ้าง 
ไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ ในโลกนี้หรอกค่ะ  แม้กระทั่งการ...

 **25** ไม่รู้จะพอมีประโยชน์ไม๊นะ **38**
หัวข้อ: Re: เพื่อนๆในห้องนั่งเล่นมีใครเคยทำงานที่บาร์ญี่ปุ่นบ้างมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยสาวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Snowwhite_L.RPZ ที่ กันยายน 17, 2013, 12:00:00 PM
+1 ค่ะ ขอบคุณข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากๆนะคะ คุณนายโฮ  **39**
**04** เครดิต ข้อมูลมาจากเว็บ Pantip

บาร์ญี่ปุ่น รูปแบบการทำงานคล้ายกับค็อกเทลเล้าจ์ไทย ๆ มากที่สุด
ต่างตรงที่ว่า  ปรับเปลี่ยนน้อยกว่า  ออกแนวอนุรักษ์นิยม
ไม่ค่อยอึกทึกครึกโครมเปลี่ยนแปลงเร็วเหมือนเล้าจ์ที่เราคุ้นตา
ถ้าอยากรู้ค๊อกเทลเล้าจ์แบบเดิม ๆ เป็นอย่างไร  แนะนำให้ไปบาร์ญี่ปุ่นจ้ะ wink
ส่วนใหญ่จะอยู่รวมกันเป็นกระจุก ย่านสีลม หรือ ถนนธนิยะที่แสนโด่งดัง
บางตึกทั้งตึกมีบาร์ญี่ปุ่นเพียงอย่างเดียว ร่วมสิบร้าน  แต่ละร้านมีลูกค้าประจำของตัวเอง

บาร์ญี่ปุ่นก็เหมือนค็อกเทลเล้าจ์ ที่มีทั้งออฟได้ และออฟไม่ได้ 
ปัจจุบันยังคงรูปแบบซื้อขายเช่นนี้ไว้ได้อย่างเหนียวแน่น

ออฟได้เรียกให้เข้าใจง่าย ๆ คือ   ออฟไม่ได้คือไม่ขายเฟ้ย...

บางร้านออฟได้ทั้งร้าน  บางร้านออฟได้เฉพาะบุคคลที่สมัครใจทำออฟ 
บางร้านไม่ให้มีการซื้อภายในพื้นที่เลย...
เราจะไม่พูดถึงร้านที่ไม่ นะคะ  ถ้าใครอยากรู้ จริง ๆ ฉันเคยตั้งกระทู้เล่าไปบ้างแล้ว
แต่เผื่อผู้อ่านบางท่านเพิ่งผ่านเข้ามา  ก่อนจบกระทู้นี้ ฉันอาจรีรันอีกรอบจ้ะ

เจาะกันที่บาร์กึ่งออฟไม่ออฟก่อนนะคะ
เขาแยกที่ให้ออฟกับไม่ให้ออฟยังไง???
จากตำแหน่งงานที่อุปโลกน์ค่ะ   เช่น
Pr. ออฟได้ แต่  Reception ไม่ออฟ เป็นต้น...

Pr. ไม่ใช่ ฝ่ายประชาสัมพันธ์หรือสร้างความสัมพันธ์กับลูกค้า อย่างที่คนกลางวันใช้แน่ ๆ
อืม...สร้างความสัมพันธ์กับลูกค้าใช่ แฮ่ แฮ่
แต่ความหมายคนละอย่างกับงานกลางวันชัวร์
แต่ละที่ มอบหมายภาระหน้าที่ในการปฏิบัติงานต่างกันอีกด้วย
ส่วนใหญ่ พีอาร์ หมายถึงนั่งดริ๊งก์ค่ะ  นั่งดริ๊งก์แปลง่าย ๆ คือนั่งดื่มเป็นเพื่อนลูกค้า
ถ้าอยู่ร้านกึ่งออฟฯ คือต้องรับงานลูกค้าด้วย หมายถึงนั่นเอง

นอกจากการแบ่งงานโดยสร้างตำแหน่งให้ีแล้ว อีกอย่างที่จะทำให้แขกแยกแยะได้ง่ายคือ
การแต่งกายหรือป้ายชื่อที่ติดไว้ หรือการทำสัญลักษณ์อย่างหนึ่งอย่างใด
หรือการจัดบริเวณที่นั่งให้ลูกค้าสามารถเลือกได้ค่ะ...

รีเซฟชั่น ในร้านกึ่งออฟ จะถูกจัดว่าเป็นพนักงานต้อนรับลูกค้า
มีหน้าที่พาลูกค้าไปส่งที่โต๊ะ จัดแจงสั่งเหล้ากับแกล้ม ดูแลลูกค้าในเบื้องต้น
แล้วปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเด็กเสิร์ฟหรือมาม่าซังหรือกัปตันล็อคทำงานต่อ...

เมื่อพีอาร์ออกงานกับลูกค้า ดังนั้น รีเซฟชั่นจะต้องนั่งดื่มกับลูกค้า หรือนั่งบริการลูกค้าด้วย
ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับลูกค้าพิศวาสใคร ก็จะแจ้งความจำนงค์กับมาม่าซัง ที่เป็นหัวหน้างาน
มาม่าซังรับทราบความต้องการ แล้วจึงเรียกน้องมานั่งบริการชงเหล้า ชวนคุย เมาเป็นเพื่อน
รีเซฟชั่นของเรา ได้เงินจากค่านั่งชั่วโมง เหมือนนั่งดริ๊งก์ทั่วไปจ้ะ...

กลับมาที่สาวออฟ...
ออฟแล้วไปไหน???  ร้านมีดีลกับโรงแรมคุ้นเคยไว้อยู่แล้ว
(ส่วนใหญ่ไม่มีห้องให้บริการในร้านค่ะ  แล้วจะเล่าให้ฟังทำไมไม่มี?)
หรือ ลูกค้าพาไปเสพที่โรงแรมตัวเองย่อมได้...ขอให้กลับมาในเวลาที่ตกลง ถือว่าโอเค.รับไหว

ราคาค่าออฟของสาวบาร์ญี่ปุ่น  เป็นมาตรฐาน เพราะพี่ยุ่นขึ้นชื่อเรื่องความซื่อสัตย์
แต่...ราคาเท่าไหร่ สารภาพว่าไม่มีข้อมูลเท่าใดนัก  เพราะบาร์ญี่ปุ่นเหมือนแดนสนธยาสำหรับฉัน
(เจาะยากเจาะเย็น  แฮ่ แฮ่ ถ้าไม่ลืมจะเล่าให้ฟัง ทำไมมันยากเข็ญนัก)
บาร์ญี่ปุ่นมักจะบริหารโดยคนญี่ปุ่น หรือคนไทยที่มีสายสัมพันธ์กับคนญี่ปุ่น พวกเขาอยู่กันในวงที่จำกัดค่ะ
คร่าว ๆ คือ รายได้จากการออฟจะสูงกว่าค๊อกเทลเล้าจ์หรือบาร์ไทยนิดหน่อย...
อย่าเพิ่งมีคำถามนะคะ  “แล้วอย่างนี้ทำไมสาวออฟไม่ไหลไปบาร์ญี่ปุ่น”
แหม ... มันก็ต้องมีข้อจำกัดหรือเงื่อนไขพิเศษบ้าง 
ไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ ในโลกนี้หรอกค่ะ  แม้กระทั่งการ...

 **25** ไม่รู้จะพอมีประโยชน์ไม๊นะ **38**
หัวข้อ: Re: เพื่อนๆในห้องนั่งเล่นมีใครเคยทำงานที่บาร์ญี่ปุ่นบ้างมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยสาวๆ
เริ่มหัวข้อโดย: StraubePinter ที่ กุมภาพันธ์ 27, 2015, 04:45:13 PM
ตกลงที่ไหนหรอ