จากวันนั้นจนวันนี้ ผ่านมา3-4 ปีแล้ว
เป็น 3-4 ปีที่สอนอะไรเรามากมาย
วันนั้นเราล้มลุกคุกคลานแพ้มันทุกเรื่อง
เหมือนวันนั้นเรายืนบนขอบหน้าผาแล้วมีเสือตัวหนึ่งยืนอยู่
ก้าวก็ล้ม ถอยก็ตาย
วันนี้ ผ่านเรื่องราวมากมาย แม้บางเรื่องจะไม่ได้สวยงามไปทุกอย่าง
ในวันนี้ วันที่งานยุ่ง จนลืมดูเวลาทานข้าว
วันที่งานยุ่ง จนเพื่อนเริ่มหาย เพราะบ้างาน
เข้ามาวันนี้ เพราะมีคำพูดบางคำอย่างฝากถึงเพื่อนบางคนที่เราเคยรู้จักกันในนี้
ได้เป็นเพื่อน ได้ไปเที่ยว ได้อยู่ด้วยกันในหลายๆครั้ง
2เดือนมาแล้ว เฟสบุคเทอเศร้ามากเลย
หลังจากที่เราผิดใจกันในวันนั้น หลังจากที่เราต่างเทกันและกันในวันนั้น
มันก็ผ่านมา2ปีแล้วปีเล่าในบางครั้งที่เธอมีความสุข เราดีใจกับเธอเสมอ
เราอยากบอกว่าวันนั้นเราไม่โกรธ เรารักเทอนะ_พิ้ง
ช่วยมีชีวิตต่อไปได้ไหม อย่าให้อะไรๆจบลง แค่เพราะความรักมันพังลง
เราอยากให้เธอกลับไปใช้ชีวิตอย่างเคย ยอมรับว่าเคยอิจฉาเทอนะ
เพราะฉะนั้น อดทนอีกนิดเถอะนะ ถ้าเป็นไปได้ ไปเที่ยวด้วยกันอีกนะ
เราอยากให้เทอถ่ายรูป ที่บอกว่าจะไปกันหลายๆประเทศ เราไม่ลืมนะ กลับมาเที่ยวด้วยกันอีกเถอะนะ
เราและเจ้ๆ คิดถึงเทอนะ