Past V
(ชักไม่แน่ใจว่าจะเขียนต่อดีมัย เหมือนเป็นการประจานตัวเอง เสียมากกว่า สมกับการเป็นหญิงคนชั่วสินะ)
สถานที่นัดอยู่ใกล้ที่พักแค่ 1 กิโล เราเลยลัดเลาะไป ห้างโน้นทะลุห้างนี้ เลยเผลอชมโน้นนี่ระหว่างทาง(ผญ นี่หว่า)
มองเห็นฮี ยืนหันหลัง อยู่ไกลๆ
เขา: " เธอสาย 5 นาที"
เรา: " เอิ๊ม ... "(เราก็ไม่ชอบคนนัดกระทันหันเหมือนกัน)
เขา: " ไม่ต้องดูแล้ว เรากลับก่อนนะ"
เรา: "- -'"
เขา: "พูดอะไรหน่อย ไปดูที่อื่น ที่นี่มันคนพลุกพร่าน เราไม่ชอบ จำไว้นะเราไม่ชอบคนผิดเวลา" ( เธอก็ไฟ เราก็ไฟ มันคงจะได้ฆ่ากันตายกลางห้าฃสินะ)
เรา: "(-_- )' "(เก็บความเเค้นไว้ ใจเย็นๆลูกแม่)
....
บนรถ ระหว่างทาง
เขา: " นี้ กระเป๋าเชยว่ะ ไม่เหมาะกับเธอ สีแดงหาชุดแมทซ์ยากด้วย อย่าซื้ออีกนะ"
เรา: " (-_-)'"(ยังรู้สึกเฟลอยู่ ถ้าเฟลแล้วจะเงียบไม่พูดไม่จา กำลังพยายามควบคุมตัวเองอย่างเยี่ยมยอด คิดถึง คนเก่า ที่เขาคอยเอาใจเรา นี้มันสลับบทกันชัดๆ นี้ฉันจะทนทำไมฟะ )
เขา: " จะดูไหม เราจะจอดรถ แล้วเธอลงตรงนี้เลยนะ เราไม่ชอบคนที่ไม่แสดงความคิดเห็นอะไร กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรอ"(ความอดทนกรุส์จะหมดลงแล้วนะ หุบปากเถอะ!)
เรา: " จอดเถอะ ไม่ดูแล้วก็ได้ขอโทษที่ทำให้เสียเวลา ขอโทษที่ทำให้รู้สึกแย่ืเราโบกแท๊กซี่กลับเอง " (เราพูดด้วยความน้อยใจ วินาทีนั้นมันควบคุมต่อมน้ำตาไว้ไม่ได้แล้ว ที่เราพยายามทั้งหมด เราทำไปทั้งหมด เพื่อให้เขาพอใจ มันคงไม่พอสินะ มีคนที่ดีกว่าเขา แสนดีกับเรา ทำไมเราเลือกมากับคนๆนี้ ทำไมต้องกระดีกระด้า ถ้านัดกระทันหันอย่าหวังว่าจะได้เจอ ฉันทำกรรมอะไรไว้)
เขา: " พอเถอะ เราไม่อยากเห็นน้ำตาผู้หญิง เราขอโทษ เอาเป็นว่าเราจะลืมเรื่องนี้แล้วเริ่มต้นใหม่กัน " (สีหน้าดูอ่อนลง หลาย% แพ้น้ำตา ผญ สินะ ไอ้ปากเสีย รู้งี้ร้องไห้ตั้งนานล่ะ ฝืนเป็นหญิงแกร่งก็ทรมานใจ)
หลังจากดูหนังเสร็จ ก็มาส่งเราถึงที่พักอย่างปลอดภัย แต่เรายังมีเรื่องคาใจ เลยโทรไปเครียให้จบๆ ในเมื่อวันนี้มันก็เสียใจมามากพอแล้ว
เรา: " ถามเธอหน่อยเถอะ ทำไมวะ เราทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจเธอ แม่ง อันนั้นอันนี้ก็ไม่ได้ ถ้าไม่ชอบเราจะคุยกับเราทำไม "
เขา: " เธอไม่ผิดหรอก แค่เธอยังไม่ใช่ "
....
วินาทีนั้นหน้าเราชาไปทั้งตัว มันจบแล้ว ควรพอสักทีสินะ
เราตัดสายไป ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ จากนั้นเขาก็พยายามจะโทรมาอีก 5-6 สาย แต่มันไม่มีเหตุผลที่จะคุยกันอีกต่อไปแล้วก็เรามันไม่ใช่ แค่นั้นแหละ
...
อกหักมันต้องดื่มสินะ
เราไปร้านเหล้า ครั้งแรกในชีวิตที่เข้า ด้วยหัวใจที่แหลกสลาย เราต้องพึ่งมันสินะ เหล้าจ๋า ช่วยให้ฉันลืม ผช. ใจร้ายคนนั้นทีเถอะ
(คืนนั้นมีคนขอชนแก้ว และพยายามชวนคุย แต่ทุกอย่างอยู่ในสายตาของพี่สาว ของเราเสมอ)
ถึงจังหว่ะที่เมา เราทรงตัวแทบไม่ได้ คว้าโทรสับมา
และโทรไปด่า ได้คำเดียวที่เราสามารถพูดได้ " ไอ้คนใจร้าย " ซ้ำไปซำ้มา
จากนั้นทุกอย่างก็หมุนติ้วๆ แขนขาอ่อนแรง เข้าสู่โหมดพูดมาก และควบคุมตัวเองไม่ได้
....
ตื่นมาเจอคลิปที่พี่สาวถ่ายไว้ เอิ๊ม ... ถ้าเมาแล้วจะรั่วขนาดนี้ ต่อไปจะไม่เมาอีกแล้ว
ขอบคุณพี่สาวที่ขอบหิ้วเรากลับอย่างปลอยภัย
ขอบคุณพนักงานร้านที่อุ้มเราขึ้นแท๊กซี่ แถมยังทำหัวฉันโขกประตู เขียวไป 3 วัน
...
3 วันต่อมา
มันกล้าโทรมาหาเราอีกหรอ ยังกล้าอีกหรอ
แล้วฉันจะรับสายทำไม สุด ท้าย เราก็ใจอ่อนตามเคย
ไม่เข้าใจว่ากลับมาคุยอีกทำไม
แต่ความรู้สึกเรา เหลือแต่ความแค้น เคลือบแคลงใจ
...
มีคนเข้ามาคุยกับเราบ้าง และเพื่อนๆ ต่างสนับสนุนให้ หาคนใหม่
เราก็จัดไปเลย คุยทุกคน
ไม่ว่าจะเป็น
เจ้าของธุระกิจส่วนตัว ฯ
ผู้ช่วยผู้กำกับ+ช่างถ่ายรูป
วิศวะ(เครื่องกล โยธา ไฟฟ้า)
ลูกชายนาย ตร. ใหญ่
ลูกชายเจ้าของอพาร์ตเม้นเพลย์บอยที่เขาเลื่องลือ
แอดมินเพจดังคนติดตามมากกว่า แสน
นักดนตรี
นักกีฬา
บราๆๆ
แถมเด็กเก่ายังกลับมาคุยกันอีกเพราะมาเป็นลูกค้าครีม พร้อมกระแสที่เราไปไหนด้วยกันมาเป็นที่นินทาอีกครั้งว่ารักรีเทิร์น
(ทั้งหมดนี้ บางคนอาจแค่คุยกัน บางคนอาจดูหนัง กินข้าว เที่ยว สิ่งที่ทำแค่จะลืมคนๆนั้นให้ได้)
แต่ก็ยังแบ่งเวลาให้ฮี เพื่อเป็นการแสดงตัวว่าเป็นของตาย
(ทำให้เขาตายใจ แผนร้ายที่เราคิดเอง)
แต่ทุกคนที่คุย ที่ไปดูหนัง กินข้าว มันก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกดี
ทำไมเราต้องคิดถึงเขาด้วยนะ
...
จนเราได้เจอกับคนๆหนึ่งโดยบังเอิญ และยังรู้ด้วยว่าเขามีแฟนแล้ว ให้ตายสิ ฉันยินดีเป็นชู้เพื่อคบซ้อน เราต่างเผลอมีใจให้กัน จนเขาเลิกกับแฟน และเราก็ตัดสินใจโทรไปบอกเลิกเขาเพื้อยุติความสัมพันธ์
สิ่งที่เราได้รับคือ น้ำตาของลูก ผช. คนที่ไม่เคยแม้แต่จะพูดดีกับเรา
" เราไม่คิดเลยนะว่าคนอย่างเธอ คนที่ดูใสซื่อจะทำเราเจ็บปวดขนาดนี้ เราคิดว่าเธอจะต่างจาก ผญ. คนอื่น คนที่เราไว้ใจและเชื่อใจ ทำไม่เธอทำแบบนี้"
วินาทีนั้นเรารู้สึกว่าเราทำผิดอย่างมหันต์ อีกคนที่ใส่ใจดูแลเทคแคร์เรา เป็นคนแรกที่ทำให้เรากล้าที่จะลืมเขา
กับอีกคน ที่เจอกันก็ชวนแต่ทะเลาะ แต่เขาก็อยู่ข้างเราในวันที่เรามีปัญหา เราสับสน คิดอะไรไม่ออก ได้แต่ร้องไห้เพราะไม่อยากเสียใครไป
เราเข้าใจนางวันทองแล้ว ถึงจะรักขุนแผน แต่ขุนแผนก็เจ้าชู้หลายใจเหลือเกิน ส่วนขุนช้างก็เอาใจใส่เราดี รักเรายิ่งกว่าใคร เราเองใช่มัยที่ผิด
