หลังจากตั้งกระทู้ไปก็มีพี่ๆ หลายคนส่งเมลล์มา แต่ด้วยความสวยที่มีอยู่แบบจำกัดมันคงไม่เข้าตาพวกพี่เค้าเลยต้องทานแห้ว
แต่ในขณะเดียวกันนั้นก็มีพี่ชายคนนึง ตอบเมลล์กลับมาบอกว่า OK พี่ให้ผ่าน
แต่พี่เค้าออกตัวว่าพี่เค้า สว. ล่ะนะ 40+ ก็บอกไปว่าไม่เป็นไรค่ะ อายุเป็นเพียงตัวเลข แต่พี่เค้าบอกยังไม่ว่างนะครับ มาติดต่องานที่ ตปท. เราก็ OK ไม่เป็นไรหนูไม่รีบบ จากนั้นก็คุย Line กันมาเรื่อย ๆ จนเมื่อพี่กลับมาจาก ตปท. พี่เลยถามว่าวันเสาร์ (ู6/9/14) ว่างมั้ยไปหาไรทานกัน พี่บอกให้หนูเลือกร้านได้เลย ซึ่งร้านที่เราอยากไปดันอยู่ในซอย ทีแรกจะนั่ง BTS แล้วแว๊นพี่วินไป แต่พี่เค้าบอกไม่ต้องๆ เด๋วพี่มารับ เราก็ OK จึงนัดแนะ เวลาและสถานที่ๆ จะให้มารับ ร้านนี้ฮับที่อยากไป
พอมาถึงวันที่นัดกัน เราก็ออกมารอพี่เค้าริมถนน แถวใกล้ๆ หอ พี่เค้าก็โทรมาบอกว่าจะถึงล่ะ ทะเบียนรถนี้นะครับ แล้วพี่เค้าก็ขับรถมาเทียบค่ะ อร๊ายยยยยย ขอกรี๊ดค่ะ
เพราะอัลไร เพราะพี่เค้าบอกว่ารถพี่ยี่ห้อธรรมดาๆ นะ แต่มันคืออัลไร สิ่งที่หนูเห็น SLK ตัวใหม่ล่าสุด สำหรับพี่มันธรรมดาแต่สำหรับหนูมันไม่ธรรมดาอ่ะค่ะ **40**ยืนอึ้งแปร๊ป ก็ขึ้นไปนั่งข้างๆ แอบมองพี่เค้ายังไม่แก่เลย 40+ ตรงไหนเนี่ย ขาว สูง หุ่นดีแถวหน้าเด็กมว๊าก ก็คุยกัน ว่าร้านอยู่ตรงไหน พี่บอกไม่เคยไป เราก็ทำหน้าที่บอกทาง (ร้านอยู่แถวซอยอารีย์ หาง่ายแต่ซอยมันแคบ)
มาถึงที่ร้าน ตอนเที่ยงนิดๆ คนยังไม่มีเยย ซึ่งคนที่เคยไปทานที่ร้าน Puritan ก็จะรู้ว่าร้านนี้เค้าจะให้ถอดรองเท้าก่อนเข้าร้าน ทีนี้เราใส่ส้นสูงไปง่ะ พี่เค้าก็บอกให้เราเกาะแขนพี่เค้าตอนถอดรองเท้า อร๊าย เขิน
เข้าไปก็หาที่นั่ง ก็สั่งอาหารมา ระหว่างรออาหาร ก็นั่งคุยกัน ทั้งร้านมีเรากะพี่แค่ 2 คน พี่พูดน้อย แต่ยิ้มเก่ง เราก็พูดๆๆๆ ไม่หยุด ชวนคุยนั่นนี่ พออาหารมาซึ่งของเรามาก่อน พี่บอกทานก่อนได้เลย จะเหลือหรอค่ะ โซ้ยทันทีค่ะ (ก็มันหิวอ่ะ) แปปนุงจานของพี่ก็มา ตามรูปนี้เลยจ้า ของเรามะได้ถ่ายแบบว่าความหิวมันบังตา
ซึ่งเราก็แอบมองจานของพี่ น่ากินแหะ พี่ก็ถามว่าชิมมั้ย จะเหลือหรอค่ะ ในเมื่อพี่เสนอ หนูก็สนองค่ะ ทานอาหารหมดอย่างเร็ว เพราะอยากกินเค้กแล้ว พี่ก็บอกหนูสั่งเลยนะ ชิ้นเดียวพอพี่ไม่ค่อยถนัด เราก็ไปเลือกเค้ก และก็สั่งชามา ตามนี้เลยฮับ
ระหว่างทานเค้กนี่แหล่ะ เพราะความตะกละครีมมันเลอะปากเรา พี่ก็ช่างแสนดีบอกให้เราอยู่เฉยๆ ก่อนนะ เราก็งง พี่เค้าก็ดึงทิชชู่มาเช็ดปากให้เรา อร๊ายๆ เขิน X 2
จนพี่บอกว่าเอางี้เดี๋ยวกลัวจะเลอะอีก ให้เรานั่งเฉยๆ เด๋วพี่ป้อน เราก็บอกไม่ต้องเค้กเหลืออีกสองคำจะหมดล่ะนะ พี่ก็บอกไม่เป็นไร ขี้เกียจเช็ดปากให้เด็กอีก เอ่อ แล้วแบบตอนนั้นมันบ่ายกว่าแล้ว คนเต็มร้าน อายสิค่ะท่าน ก็เอาวะกล้าป้อนเราก็กล้ากิน ก็ทานไปเขินไป จนเค้กหมด ก็นั่งคุยกันซักพักนึง เรียกพนักงานคิดเงิน โทรศัพท์เราดัง เอ่อ เจ้านายที่เคารพโทรมาคร๊า ถามว่าอยู่ไหน เห็น Check-in แถวอารีย์ เอ่อ สรุปเราต้องไปออฟฟิสแปปนุงนายจะเอาเอกสารด่วนนนน
พี่เค้าก็ใจดีอีกนะ บอกพี่ไปส่งมั้ย หนูก็เกรงใจนะค่ะพี่ แต่ก็ดีค่ะ อิอิ ก็เข้าไปออฟฟิสแปปนุง พอเสร็จงานลงมาที่รถพี่เค้าก็บอกว่ามีของมาฝากด้วยนะ มันคือสิ่งนี้จ้า
ซึ่งพี่เค้าเคยถามว่าก่อนกลับไทยว่าเราอยากได้อะไรเป็นของฝากมั้ย เราก็พูดแซวเล่นว่าอยากได้น้ำหอมกลิ่นนี้ แต่ก็ไม่คิดว่าพี่เค้าจะซื้อมาฝากจริงๆ
ก็นั่งคุยกันแปปนุง แล้วพี่เค้าก็ขับรถมาส่ง ที่หอ ซึ่งอยุ่แถวใกล้ JJ แต่บ้านพี่เค้าอยู่พระราม 2 ก่อนลงจากรถ พี่เค้าบอกว่าคราวหน้าไปทานข้าวกัน ฉีดน้ำหอมที่ให้มาด้วยนะครับ
จบละจ้า อาจจะดูงง ๆ เพราะเป็นการบ้านฉบับแรก ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้นะคร๊า
Ps. พี่เค้าบอกว่าไม่ได้เป็นสมาชิกแต่เข้ามาส่องดูบ้าง นานๆ ที ซึ่งเราว่าเราโชคดีนะ ที่ได้เจอพี่เค้า ^^
