ตอนนี้พยายามตัดค่ะ ไม่ได้โทรไปหาเค้าซักระยะนึงแล้ว แต่เค้าก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกลับมา เสียใจนะ เคยคิดอยู่ว่าคนเราเป็นแฟนกัน จะไม่เคยคิดโทรหากันเลยเหรอ แค่แชทกันก้อพอ แปลกเนอะ ทั้งทั้งที่ตอนเริ่มรู้จักกัน เค้ามีความพยายามมากที่เข้าถึงเรา เราเองก้อเป็นคนที่มีกำแพงสูงพอสมควร ถ้าคนไม่รู้จักคงว่าราหยิ่ง แต่พอคบกันแล้วเค้าก้อเป็นแบบนี้ คือ ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ แล้วเค้าก้อเป็นแบบนี้กับทุกคนไม่ใช่กับเราคนเดียว เข้าใจนะว่าคนเราต้องมีสเปช แต่เราว่าแบบนี้มันเหมือนตัวอะไรไม่รู้ ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องเค้าก้อร้องไห้จะเป็นจะตาย แต่เค้าคงไม่รู้ เสียใจได้แต่เสียใจ พูดกับตัวเงทุกวันว่าพอ แต่เวลาป่วย หรือไม่สบาย หรือไปเที่ยวที่ไหน ภาพมันแว่บขึ้นมาตลอด นึกถึงสิ่งดีดีที่เค้าทำให้ แต่ก้อจะหยุดคิด พยายามบอกตัวเองว่า พอ พอ พอแล้ว พอได้แล้ว เจ็บไ ม๊ เจ็บ
