วันเสาร์ พี่ยูสแรก จริงๆเราคุยกันทางไลน์มาระยะนึงแล้ว พี่ชอบใช่คำพูดบ่อยๆว่า
ว่างๆ"เชิญมาทานข้าวด้วยกันนะครับ" แต่ปัญหาคือหนูไม่ค่อยจะว่างอ่ะจิคะ
วันนั้นขณะกำลังนั่งทำงาน บังเอิญพี่มากดไลค์รูปหนูแต่เช้า ซึ่งโดยปกติพี่จะ
เป็น คุณชายตื่นสาย คือสาย มว๊ากกก ยังงี้ต้องแซว
หนู: กรี๊สสสสส พี่...ตื่นเช้า
พี่: อ๋อ วันนี้วันเด็กไงครับพี่จะพาลูกไปดูเครื่องบิน
หนู: วันเด็ก หนูไม่เด็ก อดไปเที่ยวเลย
พี่: ป่ะ งั้นเราไปดูเครื่องบินกัน
หนู: พี่จะพาหนูไปดูเครื่องบินกับลูกพี่!!!!!
พี่: เปล่าครับ พี่พูดเล่น พี่โสด ไม่มีแฟน ไม่มีลูก
งั้นเราไปดูหนังกันมั้ยครับ พี่มีหนังอยากดูอยู่เรื่องนึง แต่กลัวน้องจะดูไม่ได้
มันจะเครียดๆหน่อยอ่ะนะ
หนู: ได้เลยค่ะหนูเคลียร์งานเสร็จเที่ยงๆพี่สะดวกยังไง นัดเวลามาได้เลยค่ะ
พี่: ครับๆ แต่น้องต้องทำใจนิดนะ เดินกะพี่ เพราะพี่แก่ ไม่หล่อ แถมอ้วนอีก
หนู: เรื่องหน้าตาของพี่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับหนูเลยนะคะ(เพราะมันเป็นปัญหาของพี่)
แล้วเราก็แวะทานข้าว และไปดูหนัง เรื่องนี้ หนังที่ได้รับรางวัลสาขาผู้กำกับภาพยนตร์
ยอดเยี่ยม จากเทศกาลหนังเมืองคานส์ หนูเรียกหนังแนวนี้ว่า "หนังกล่อง" เพราะ
สร้างให้เป็นหนังมีคุณภาพรับรางวัล แต่ไม่ได้ทำเงินมากมายอะไร
ค่ะ เรื่องนี้เป็นหนังที่พี่อยากดู แต่..พี่เผลอหลับค่ะหลับแบบเนียนๆ ไม่มีเสียงกรนให้ได้ยิน
เดือดร้อนหนูต้องมาเล่าให้พี่ฟังตอนออกจากโรง เพราะรายละเอียดขาดตอน เพาะพี่หลับ
ดูหนังเสร็จ เราตกลงกันว่า หนูจะไปนั่งเล่นที่ร้านพี่ดูพี่ทำงาน ก็นั่งรถไปกัน
ถึงร้านพี่ชี้ให้ดู นี่ไง ร้านพี่ แล้วขับเลยไป..........
หนู: พี่จะพาหนูไปไหนคะเนี่ย???
พี่: อ้อ พี่จะเข้าบ้านไปเอาไอแพดก่อน ไม่ต้องกลัว แม่พี่อยู่นั่งดูข่าวที่ห้องรับแขกนะครับ
...........กรี๊สสสสสส สิคะ ผู้ชายพามาบ้าน
กรี๊สสสสส
ลงจากรถ พี่วิ่งตื๋อออขึ้นชั้นบน ทิ้งหนูเผชิญชะตากรรมอยู่คนเดียว ในขณะนั้น....
คุณแม่พี่ มองลอดหน้าต่างออกมา ตาสบตา มือไวเท่าความคิด ยกมือประกบกันทันที
หนู: สวัสดีค่ะ (ไหว้สวยที่สุดในชีวิตปานนางงามเลยทีเดียว)
คุณแม่พี่: ค่ะสวัสดี เชิญเข้ามาข้างในก่อนสิคะ เดี๋ยวยุงจะกัดเอา
หนู: เอ่อ..เกรงใจน่ะค่ะ หนูรอข้างนอกได้ค่ะ
คุณแม่พี่: ไม่ต้องเกรงใจค่ะ เข้ามานั่งก่อน
หนู: พอดีรองเท้าถอดยากค่ะ หนูรอข้างนอกได้ ไม่เป็นไรค่ะ
คุณแม่พี่: ถอดยากก็ไม่ต้องถอดค่ะ เข้ามาทั้งรองเท้านั่นแหละ
หนู: หายใจเข้าลึกๆแล้วก้มลงถอดรองเท้า ใช้เวลาประมาณ5นาที
ก็เข้าไปนั่งหน้าแป้นแล้นอยู่ในบ้าน เอาไงดีล่ะ...
หนูและคุณแม่พี่พูดขึ้นพร้อมๆกัน "ทานข้าวเย็นรึยังคะ"
คุณแม่พี่: ยังค่ะ แต่ทานขนมจุกจิกไปบ้างแล้ว คงไม่ทานแล้วล่ะข้าว
คุณล่ะทานอะไรมารึยัง หิวมั้ย เดี๋ยวพี่..ก็คงพาไปทานแถวๆร้านแหละนะ
.......ค่ะ จบบทสนทนา
แล้วพี่ก็ลงมาพาเดินจากบ้านไปที่ร้าน ทักแมวด่าหมาไปตลอดทาง เป็นที่สนุกสนานของหนู
ถึงที่ร้าน ก็นั่งคุยกับคุณน้าพี่บ้าง ดูพี่ทำงานบ้าง คุยกันไปเพลินๆ จนสี่ทุ่มได้เวลา ขอตัวกลับบ้าน
ตอนหนูบอกพี่ว่า จะเขียนการบ้านนะ(เพราะพี่อยู่เว็บมาสองปีกว่าๆไม่เคยมีการบ้าน)
พี่บอกว่า ที่เราไปกัน พี่ไม่ได้หวานเหมือนพี่คนอื่นของ มมก นะ (พี่เรียกหนูว่า มมก)
พี่กะเราในวันนั้นไม่มีโมเม้นท์ให้เราประทับใจเลย จะมีอะไรให้เราเขียนได้
หนู..ขอตอบพี่ตรงนี้นะคะ ว่า..สิ่งที่หนูประทับใจที่สุดในวันนั้น คือ
"คุณแม่ของพี่ค่ะ" ท่านน่ารักมากการบ้านฉบับสอง มัดรวม ของวันอาทิตย์ เดี๋ยวมาต่อนะคะตะลุยไหว้พระ ทำบุญ ฟังดนตรีเปิดหมวก ที่เกาะเกร็ด จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อ cayman มาจอดหน้าตึก
การบ้านแรกผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยนะค่ะ และขอบคุณท่านที่อ่านล่วงหน้าด้วยค่ะ
