เจอกันครั้งแรก (หลังจากที่น้องบัวไม่ได้นัดหรือคุยกับพี่คนใหม่เลยมาประมาณ 4-5 เดือน 5555555)
เราเจอกันไม่นานนัก เพราะพี่บอกไว้ก่อนแล้ว ครั้งแรกที่เจอ จะลองนัดมาดูว่าโอเคมั้ย เหมือนเป็นการสกรีนเบาๆก่อน
วันนั้นน้องบัวเกรงใจพี่ เห็นพี่มานั่งรอนานแล้ว แต่น้องบัวยังทำงานไม่เสร็จ (มัวแต่ทำโอฟรี 5555)
ก็เลยไปเจอพี่ในสภาพชุด uniform สาวโรงงาน 5555555
ทำให้พี่รู้เลยว่าน้องบัวทำงานที่ไหนน (อุ้ยย แย่จังง โดนรู้ความลับบ 555555)
เจอกันแปบเดียว ประมาณ 1 ชั่วโมง
ยังไม่ค่อยรู้จักอะไรพี่มาก
พี่ก็แอบกวนนิดนึง เพราะน้องบัวไปโม้พี่ไว้ว่า นัดน้องมาที่นี่ ระวังเจอแฟนคลับน้อง น้องขี้เกียจตอบคำถามหนุ่มๆในโรงงาน 55555555 (เป็นสาวจำนวนน้อยในโรงงานก็งี้ 5555)
พี่ก็บอก ผมอยากเป็นข่าว น้องบัวก็ โอเครรรรร๊ ด๊ายยย เชอะ
สุดท้ายก็จบไปด้วยความโชคดี ที่ไม่ได้เป็นข่าวอะไร
เพราะพี่ก็แสนดีเหลือเกิน หามุมหลบแบบสุดๆ เจอกันแบบความลับมากกกก 555555 (พี่รีเควสก่อนเจอด้วยนะ ขอเป็นความลับ...ก็โอเครรนะคะ วินวิน555555555)
เมื่อเจอกันครั้งแรก จบไปได้ด้วยดี
ครั้งต่อๆมาพี่เลยวางใจ (โดนน้องบัวมารยาสาไถเข้าไป 5555) นัดมากินข้าวด้วยบ้างอะไรบ้าง
เนื่องจากปกติพี่บอกว่า พี่กินข้าวคนเดียว จะแวะซื้อก่อนแล้วค่อยเอาไปกินที่ห้อง
แหนะ พอเจอน้องบัว เลยดีใจหละสิ จะได้มีเพื่อนมานั่งกินข้าวดีๆในร้านซักที ไม่ต้องเอากลับไปกินห้องแล้ว 555555555
(<<<พวกนี้น้องบัวมโนเอง 5555)
นัดกินข้าวครั้งแรกก็นัดร้านในห้างดังใจกลางเมือง (มีห้างเดียว เลือกไม่ได้ 55555555)
พี่ก็ยังแอบหวังดี ถามว่ากินร้านนี้ได้มั้ย แฟนคลับจะเห็นมั้ยย 55555 (ไม่รู้พี่หมั่นไส้รึป่าวที่น้องบัวไปโม้ว่ามีแฟนคลับ เลยหวังดีถามตลอด 5555555555555)
น้องบัวก็บอก จัดไปอย่าได้แคร์พี่ โอเคร!!
วันที่สองนี้ก็จบไปได้ด้วยดี รู้จักพี่มากขึ้นมาหน่อยยย (นิดเดียวววเองงงงง) แต่ไม่เป็นไร โอกาสที่จะรู้จักกันยังมีอีกกกกมากก หึหึ
(น้องบัวมโนเองตลอด 5555)
