เจอสภาพเดียวกันกับจขกท.เลย
จะอ้าปากเล่าให้ใครฟังก็ลำบาก
สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยค่ะ
ขอบคุณนะคะ แค่หนึ่งกำลังใจก้อมีความหมายมากค่ะ ตอนนี้เราตัดสินใจ"บอกลากรงทอง"แล้วนะคะ สู้กับความรู้สึกอึดอัดแบบนี้ไม่ไหวแล้ว การจะอธิบายให้คนในนี้เข้าใจเป็นเรื่องยากมาก เพราะแรกเริ่มเราหลุดเข้ามาวงโคจรนี้ "ไม่ใช่"เพราะเดือดร้อนอะไรเหมือนคนอื่น แต่เริ่มจากมีคนพยายามชักจูงยัดเยียดเสนอให้ โดยที่เราก้อไม่ว่าเขาต้องการอะไรในตอนนั้นต่างหาก
ส่วนการที่ตกอยู่ในสภาพ"นกน้อยในกรงทอง"ที่ผ่านมา ก้อไม่ใช่เพื่อเงินทองอย่างที่คิดกันแต่อย่างใด? หากแต่ที่เราลังเลเพราะพี่เขาบอกว่ารักเรา แต่การกระทำเขาเฉยเมย ในขณะที่มีคนอื่นๆจีบเราอยู่ทุกวัน ทำให้เราสับสนว่าทำไมเราไม่เลือกคนอื่น เพราะหนูไม่อยากตัดสินใจพลาด รู้ว่า"รักแท้"หายากกว่าทรัพย์สินเงินทอง แต่ก้อนั่นแหล่ะ!!! มีคนเอาไปคิดอีกว่าเราทนเพราะต้องพึ่งเงินทองเขา
ส่วนความเห็นเรื่องปมในชีวิตของคนดูแล ว่าเพราะภรรยาเข้มงวดมากหรือเจ้านายใช้งานอย่างทาสมาก่อน? อันนี้ก้อ"ไม่ใช่"เคสของเราเลยสักนิด เพราะปัจจุบันพี่ที่ดูแลเราอยู่ยังโสด และคนที่ดูแลหนูมาเป็นเจ้าของกิจการทุกคนค่ะ ปมเขาน่าจะไม่เคยเป็นลูกจ้างมาก่อนจึงไม่เข้าใจโลกมากกว่านะคะ
เราเชื่อว่าผญ.ที่อยู่จุดเดียวกับเราจะเข้าใจ ว่าหาคนช่วยเรื่องเงิน"ไม่"เคยหายากเรยค่ะ สิ่งที่ทำให้เราทุกข์คือการที่เราเผลอให้ความรู้สึกกับคนดูแลมากกว่า การต้องตัดสินใจระหว่าง"สิ่งที่ถูกต้อง กับสิ่งที่ถูกใจ"เป็นพันธนาการผูกเราไว้ ความดีของเขาต่างหากที่ทำให้เราลังเล แต่หากมี"ความดี"แต่ไม่มี"ความรัก" มันก้อเป็นคู่กันไม่ได้ค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะคะ แม้จะมีคนเข้าใจเราไม่กี่คนในที่นี้ แต่ก้อเป็นความรู้ใหม่ที่ได้เข้ามาที่นี่ค่ะ