กาลละครั้งหนึ่ง เมื่อไม่นานมานี้
มีความสัมพันธ์หนึ่งที่เกิดขึ้นในโลกสมมุติแห่งหนึ่ง เปิ้ลขอเรียกโลกแห่งนี้ว่า "wlg"
โลกที่ทุกคนที่ย่างก้าวเข้ามา เพื่อ หา หา และ หา หาในสิ่งที่เหมือนและแตกต่างกัน
และแน่นอน เปิ้ลเองก็เข้ามาหา หาในสิ่งที่หลายๆ คนในนี้หาด้วยเหมือนกัน
วันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ปีแล้วปีเล่า เจอทั้งในสิ่งที่หา และไม่ได้หา
จนวันหนึ่ง เปิ้ลได้รู้จักกับ น้องสาว 2 คน ที่เรารู้สึกว่า หลายสิ่งหลายอย่างเราเหมือนกันมากมาย
นิสัย คำพูด ลักษณะการคิด และสิ่งที่ทำเพื่อตัวเองในทุกวัน ทำให้เราสนิทกันมาก จนเราสามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง
และอยูมาวันหนึ่ง เรา 3 คนได้รู้จักกับพี่ชายคนหนึ่ง พี่ชายที่น่ารัก พี่ชายที่แทบจะไม่เคยขัดใจน้องๆ เลย
พี่ชายที่ช่วยเหลือน้องได้ในยามที่น้องเดือดร้อน ขอเรียกพี่ชายคนนี้ว่า พต. ละกันนะ พต. เป็นพี่ชายที่จัดว่าน่ารัก
ยิ่งเฉพาะเรื่องกินแล้วยิ่งน่ารักมากๆ พต.ไปได้ทุกที่ ที่มีของอร่อย พต.สามารถ ขับรถมาไกล เพื่อมากินข้าวแป๊บเดียวกับน้องๆ
เมือวานก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ น้องๆ อยากกิน พต. ก็ไม่ขัด จัดมา สำหรับเรา 3 4 คน
ร้านที่เราเลือกวันนี้ คือ แท่น แทน แท้น ร้านนี้ก็อยู่ในซอย รามคำแหง 127 ใกล้บ้านเรา แต่ไกลบ้านพี่มาก
ร้านนี้เป็น buffet seafood หัวละ 399 บาท รวมน้ำและเครื่องดื่มแอลกอฮอล ทั้งหมดในร้าน คือ สรุปว่า
มีเงิน 399 บาท กินได้ทุกอย่างในร้านเลย กำหนดเวลา 1 ชม. 30 นาที เกิน 30 นาที คิดเพิ่ม 100 บาท
พอมาครบองประชุม สิ่งที่เราต้องเผชิญกันในวันนี้ก็คือ
นี่แค่ส่วนหนึ่ง ยังมีอีกเยอะ อิอิ กินไปเมาท์ คนนู้นคนนี้ไปตามประสาของ ผู้หญิง พต ก็เป็นผู้ฟังที่ดีมากจนเปิ้ลต้องบอกว่า
พต ไม่ต้องเชื่อในสิ่งที่พวกเปิ้ลพูดนะ ต้องไปสัมผัสเองแล้วจะรู้ว่ามันจริงหรือป่าว แหะๆๆๆๆ
ร้านนี้มีจุดไครแม็กก็คือ
อันนี้พวกเราชอบมาก เอาข้าวโพดทาเนยแล้วมาย่าง อร่อย ผุดๆ
สรุปพวกเรานั่งเมาท์ นั่งกิน รวมเป็น 2 ชม. 4 คนก็ประมาณ 2,000 บาท แอบเกรงใจ พต. เลยคุยกันว่าหารดีกว่า
พี่เค้าเลี้ยงเรามาเยอะแล้ว แต่พอควักตังให้นี่สิ เห้อ ไม่เคยจะสำเร็จซักที เอาไว้โอกาสหน้าน้องๆ ขอเลี้ยงพี่บ้างนะ
ก็เลยมีของขวัญปลอบใจชิ้นเล็กๆ ให้ พต พอ พต ได้รับถึงกับหัวเราะ ยิ้มแก้มปริ ท่าทางจะถูกใจมากๆ อันนี้น้องปลื้ม
ก่อนกลับ พี่มีถามคำถามคาใจมานาน ว่า "ตกลงปลาเหงา คืออะไร" อันนี้น่าจะสงสัยจริงๆ ถามแล้วถามอีก
ก็เลยเฉลยไปว่า ปลาเหงา คือ ปลาเผา โดนย่างหมุนๆ ตัวเดียว แล้วทั้งจานก็มีตัวเดียว แถมยังโดนรุมกินอีก แหะๆ
สรุปคือ เหงา กับ เผา มันสระ เอา เหมือนกัน เลยเรียกมันเพื้ยนๆ ไปงั้นแหละ และเราก็แยกย้ายกันกลับที่พัก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ปลาเหงา ก็คือปลาเผา นั่นเอง
ในหลายๆ ที่ความสัมพันธ์ของหญิงและชาย ไม่ได้มีแค่เรื่องเดียว คุณอย่าคิดว่า คนอื่นจะเป็นอย่างที่คุณคิด
อย่าเชื่อในสิ่งที่เค้าพูดมา ให้เชื่อในสิ่งที่ตัวเองสัมผัสมา หลายๆ ครั้งเปิ้ลตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราเป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ
หลายครั้งคำตอบที่ได้คือ เรารู้จักกันมั้ย ถ้าไม่แล้วจะไปแคร์อะไร
การบ้านฉบับนี้ไม่ได้มีอะไรแอบแฝง มีแต่สิ่งที่ตั้งใจจะบอกว่า เวปนี้ยังมีพี่ชายที่ดี และ น่ารักอีกหลายคน
การบ้านก็เป็นส่วนหนึ่งในการบอกเล่า ส่งผ่านอะไรหลายๆอย่าง ที่คนเขียนและคนอ่าน ตั้งใจเสียเวลาพิมพ์และอ่าน
เราการันตีไม่ได้ว่าใครเป็นคนดี แต่เราสามารถบอกได้ว่า ใครดีกับเรา
หวังว่าเปิ้ลจะได้รับ กาละครั้งดีๆ จากเวปแห่งนี้อีกต่อไปเรื่อยๆ นะคะ