หนึ่งวัน... ที่สวยงาม กับความรู้สึก และมิตรภาพดีดี.... ที่ “พัทยา....” เรื่องราวที่ร้อยเรียงต่อไปนี้ ไม่ใช่.... “การบ้าน”
แต่อยากจะเรียกเรื่องราวต่อไปนี้ว่า.... “เรื่องเล่า -๐๐- เรื่องราว และ มิตรภาพดีดี” เรื่อง...นี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแบบบังเอิญ..รึเปล่า ไม่สามารถรู้ได้?
แต่สำหรับผู้เขียน.. ถือว่าเป็นเรื่องราวดีดี.. ที่เกิดขึ้น
ขออนุญาตเรียกน้องสาวคนนี้ว่า น้อง “N” โปรดติดตามด้วยหัวใจ วันหนึ่ง... เมื่อไม่นานมานี้
Wlg… ในขณะที่ไม่ได้เปิดเข้ามาอ่านอยู่หลายวัน...
วันนี้ได้มีโอกาสเข้ามาเปิดอ่าน...
เหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมาคือ เปิดอ่านคร่าว ๆอย่างผ่าน ๆ หากไม่มีเรื่องไหนสะดุด หรือน่าสนใจให้ติดตามอ่าน.. ก็จะผ่านเลย
ก่อนที่กำลังจะปิด สายตาเหลือบไปเห็นกล่องข้อความมีเลข “1” (นึกในใจ ปกติหากมีใครส่งข้อความมาจะต้องเด้งไปที่เมล แต่ครั้งนี้ไม่เห็นมีข้อความในเมล เอ๊ะ!!... แล้วเลข “1” มาจากไหน)หลังจากที่แง้ม.. เปิดดู 555 มีน้องสาวคนหนึ่งส่ง “PM” มาหา (น้องคนไหนก็ไม่รู้... ไม่รู้จักเหมือนกัน)
ไม่นานหลังจากนั้น 3-4 วัน “เราก็ได้... เริ่มต้น พูดคุยกันใน Line”
“มีเรื่องราวมากมาย... ที่เราคุยกัน แบบไร้สาระไปเรื่อย... 555” (เอ๊ะ.. นึกในใจ หรือเราไม่มีสาระว่ะเนี่ยะ)
คุยไป.. คุยมา.. คุยมา แล้วก็ คุยไปกันอยู่... ได้หลายวันสักพักใหญ่ ๆชักได้เรื่องแระ !!!น้อง “N” เริ่มเกริ่นถามก่อน.... พี่อ๊อด “จะไม่ชวนหนูไปเที่ยว หรือ ไปกินข้าวหน่อยรึ... หนูไม่เอาค่าจ้างนะ หนูต้องการมิตรภาพ”
555 ได้ทีเลยเรา “นึกในใจ.... รอโอกาสอยู่เหมือนกันน้อง แต่ยังไม่กล้าเอ่ย? กลัวจะถูกหาว่า... เป็นตะกวด”
ช่องเปิดแล้วนะ... พี่อ๊อด นึกในใจ“ไม่รอช้า...” พี่อ๊อดเอ่ย “ไปไหนดี น้อง N อยากไปไหนล่ะ?”
“ดรีมเวิลด์ค่ะพี่... พร้อมกับขำไปด้วย 555555” น้องตอบ
พี่อ๊อด ก็ขำกลิ้งเลย “ม่ายเอาอาอาอาอาอาว.......... เสียงยาวเลย” พี่แก่แล้วน้อง.. หัวใจม่ายค่อยแข็งแรง
(นึกในใจ... ไปดรีมเวิลด์แล้วจะมีโอกาสมั้ยอ่ะ... ม่ายเอาดีกว่า)ไปพัทยาดีกว่ามั้ย?... พร้อมกับทำเสียงอ่อย และอ้อนด้วย... นีสสสสนึงงง“โอเคค่ะ.. ได้เลย” น้อง N ตอบ
“วันไหนดีล่ะค่ะพี่อ๊อดดดด... ดด”
แล้วอย่างนี้พี่อ๊อดจะปล่อยให้รอช้าได้อย่างไร
“วันอาทิตย์นี้เลย... น้อง N” ได้ป่ะ....
“ว่างค่ะพี่... วันอาทิตย์นี้นะ... กลับดึกได้ค่ะ... แม่ไม่ว่า” น้อง N ตอบเสร็จสรรพ/////////
ณ หน้าหมู่บ้านแห่งหนึ่ง แถวชานเมืองกรุงเทพฯ วันอาทิตย์ เวลา 8.20 น.“น้อง N พี่มาถึงหน้าหมู่บ้านแล้ว”
“น้องอยู่ซอย.... พี่อ๊อดขับรถมารอที่ปากซอยได้เลย แลกบัตรที่หน้าป้อมยาม แล้วเดี๋ยวน้อง N จะเดินออกไป” น้อง N ตอบแบบไม่คิดอะไรมากแต่พี่อ๊อดคิด.... “นี่คือมิตรภาพแรกที่น้อง N มอบให้อย่างไม่ลังเล ทั้ง ๆที่เราก็ไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่น้องก็ให้มารับถึงบ้าน” น้อง N ไม่ปล่อยให้คอยนานมากนัก เพียงแค่ 2-3 นาที น้อง N ก็เดินออกมา...
โอ้โห.......ยยยยย หัวใจจะวายยยยย.... “พี่อ๊อดร้องในใจ” ครั้งแรกที่เห็นน้อง N เดินออกมา
ผู้หญิงผิวขาว รูปร่างสูงโปร่งร้อยหกสิบกว่า ๆกำลังดี ขาเรียวยาว ผอมได้สัดส่วน ผมยาวสลวยตรงแตะกลางหลังดำสนิท ตาสองชั้นไม่โตมากเกินไป ปากนิด จมูกหน่อยมีสันโด่งพอสมควร ทรวดทรงองเอวมีให้ชื่นชมกำลังพอดี ไม่เล็กไป ไม่ใหญ่ไปชุดที่น้อง N ใส่ “กางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อปิดคอกลมลายผ้าไทย ต้นแขนเว้ามองเห็นหัวไหล่ทั้งสองข้าง เอวลอยเหนือกางเกงพอให้มองเห็นเอวเล็ก ๆได้นิดหน่อยกำลังดี” น้องบอกว่า “เล่นน้ำชุดนี้ได้เลยค่ะ ม่ายยยต้องเปลี่ยน... 55”
พอน้องขึ้นรถได้เท่านั้นแหละ!!!
พี่อ๊อดอดไม่ได้ ต้องบอกน้อง “น้อง N ก่อนออกรถ พี่ขออนุญาตมองน้องก่อนได้ป่ะ.... แปปนึงนะ เดี๋ยวค่อยไป”
“5555 มีอะไรรึเปล่า... พี่อ๊อด” น้อง งง งง
___________
แผนการเดินทางของเราสองคน “ในวันนี้”“แวะซื้ออาหารทะเลที่อ่างศิลา... จุดหมายปลายทางคือ ชายหาดพัทยา”8.36 น. ล้อหมุนจากปากซอยในหมู่บ้านชานเมือง
น้อง N คุยบ้าง พี่อ๊อดคุยบ้าง ไม่นาน “ความสนิทสนม ก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว” สับเพเหระเรื่องราวที่คุยกัน ยิ้มบ้าง ขำบ้าง ตามประสาคนสูงวัย ที่ได้เจอ.. ได้พูดคุยกับน้อง N ไปตลอดทางเกือบ 10.30 น.
ล้อหยุดหมุนเป้าหมายแรก “อ่างศิลา”ณ ริมทะเล แพปลา “อ่างศิลา” ผู้คนมากมาย... มาจากไหนไม่รู้ รถก็มาก คนก็เยอะ ของกินก็แยะ อาหารทะเลก็สด ๆ อากาศก็ร้อน แดดแรงมากกกๆๆๆๆ วิวก็สวย
นึกในใจ “น้องจะเดินมั้ยเนี่ยะ จอดรถซะไกล ร้อนมั่ก ๆ เดี๋ยวผิวจะเสีย หมวกก็ไม่ใส่ ร่มก็ไม่มี”“ร้อนนะน้อง N คนก็เยอะ จะเดินรึเปล่า... ร่มก็ไม่มี ไหวมั้ย? ไปพัทยาเลยรึเปล่า? เดี๋ยวไปเลือกซื้อที่ริมหาดก็ได้”
“ลุยเลยพี่” ร้อนเป็นร้อน หมวกไม่มี ร่มไม่ต้อง ....น้องตอบ
“ลุย”
ลองมาชมบรรยากาศที่แพปลา อาหารทะเลสด ๆ กับวิวสวย ๆริมทะเลของ “อ่างศิลา” ที่อ่างศิลา เราได้รูปสวย ๆกับวิวสวย ๆ
เราได้กุ้งสด ๆที่ไปจ้างเผา หอยนางรม หายเชลล์ ปลากะพงเผา และอีกหลาย ๆอย่าง
น้อง N ถาม “แล้วเรา.. จะกินหมดมั้ยค่ะพี่?”หลังจากรอเผากุ้ง... ที่เราเลือกซื้อมา (ซื้อกุ้งมา แล้วมาจ้างเผา) เกือบ 30 นาที
12.10 น. ล้อหมุนออกจากอ่างศิลา ยังมีต่อ... ในตอนต่อไป
รอพบเรื่องราว และมิตรภาพดีดี ในพัทยา