ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะว่า..
สกิลการเขียนการบ้านของน้องมันน้อยนิดนัก
บวกกับการบ้านฉบับนี้ เป็นการบ้านที่เก็บนานในกรุไว้ไม่ได้ส่ง
อืมมม ปกติเธอก็ไม่ส่งอยู่ละหนิ -w-
ได้รู้จักกับพี่ชายมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่เข้ามาโลกสีเทาแห่งนี้แรกๆ
ด้วยความที่เราอายุไม่ห่างกันมาก ไม่ถึง 10 ปี อาจเป็นสาเหตุให้เราไปกันได้
ก็ติดต่อกันมาเรื่อย คุยสารทุกข์สุขดิบกันบ้าง กวนพี่บ้าง แกล้งน้องบ้าง
ความจริงคือ น้องกวนพี่ ซะมากกว่า 5555555
และแล้วก็เป็นอีกครั้งที่พี่ทนกับความยียวนของน้องไม่ไหว
ต้องนัดออกมาเคลียร์กันอีกสักยก เย้ยยยยย ไม่ใช่ : (
พี่ไลน์มาถามว่าวันนี้ว่างมั้ย เดี๋ยวตอนเย็นไปรับ หาไรกินกัน แต่งตัวสวยๆ ล่ะ
หื้มมมม.. หาไรกินหรอ เข้าทางน้องเลย ปิดเทอมอยู่ด้วย คิคิ
15.30 น.
ตึ่งตึ้งตึงตึ้งตึงตึ้งตึ่งตึ้ง ตึ่งตึ้งตึงตึ้งตึงตึ้งตึ่งตึ้ง
อ้าววว ! ทำไมพี่โทรมาล่ะ ยังไม่ถึงเวลานัดเลยนะ
พี่มาไวไปนะ อีกตั้งครึ่งชม.เลยนะ ยังไม่เสร็จเลยนะ แงงงงงงง๊
สรุปพี่เลยต้องรอไปตามระเบียบ อยากมาเร็วดีนัก ฮึ่ม.
อุ๊ย ใส่สีเดียวกันด้วย ใจตรงกันเด๊ะ ..
วันนี้พี่ชายดูเท่ห์ดีนะ ได้แต่แอบคิดอยู่ในใจเงียบๆ
แล้วพี่ก็พาฝ่ารถติดมาถึงที่หมายยยยยยย
ทำไมไม่บอกก่อนว่าจะพามาที่นี่ !(แอท)#$%^&*
หื้มมมมม.. น้องจะได้ล้างท้องรอ 555555555
เรามาทานบุฟเฟ่ต์มื้อค่ำกันที่ ห้องอาหาร Next2 โรงแรมแห่งหนึ่งริมแม่น้ำเจ้าพระยากันค่ะ
เรามาถึงก่อนเวลาห้องอาหารเปิดนิดหน่อย เลยได้ถ่ายรูปกันฆ่าเวลา