อีกคน1ที่ดูแลลุก2คนด้วยความลำบาก..แต่ประเด็นคือเรานี้ไม่มีใครเลยญาติพี่น้องที่ค่อยช่วยเหลือเหมือนคนอื่น...เหนื่อยแสนเหนื่อยหนี่
้สิ้นที่ต้องส่งทุกวันจนทำไห้หมดแรงมากเพราะส่งแต่ดอกอย่างเดียว.อดทนเลี้ยงลูกไม่อยากไห้ลุกอดหาทุกอย่างทำทุกทางไม่รุ้จะทดได้อีกนานแค่ไหน..เราอายุน้อยนะรีบมีลุกแบบไม่ได้ตั้งใจเลยแต่เราคิดว่ามีกะต้องเลี้ยงไม่อยากเปนคนบาปจึงเลี้ยงเขามาด้วยความลำบากอดบ้างอะไรบ้างตามสถานะการ..คนเล็กถึงกับต้องกินน้ำเต้าหุ้บางรอบถ้าเงินไม่พอ..
แต่ในนี้กะยังมีคนดีๆๆนะไม่ว่าหญิงหรือชายเคยช่วยลูกเราไว้กะมี..แต่มันนานแสนนานแล้ว.หลังจากนั่นไม่เคยเจอคนแบบนั่นอีก...
ชีวิตที่ไม่ได้เพียบพร้อมจากเด็กที่มีปันหาชีวิตครอบครัวจึงดิ้นร้นเพื่อความอยุ่รอดของเดกน้อย2คนที่เรียกเราว่ามาม่าแม่...
คือตัวเราถ้าไม่มีหนี้สิ้นรายวันนะขายของกะพอเลี้ยงลูกได้อาจจะไม่แสนสบายแต่เขากะจะไม่ลำบากเหมือนตอนนี้เลย
รับจอปทำงานหลายๆอย่างเพิ่มถ้ามีเวล่ว่างจากขายของแต่ตตอนอะไรกะไม่ดีของขายก็เงียบมาก
เหนลุกและห่นหู่จิตใจอยากทำงานแต่กะไม่มีคนดูลูกไห้อีด..เรื่องพ่อเดกขอไม่พูดถึงนะตอนนนี้เกบไว้ในใจเตือนใจตัวเองเสมอและจำตลอด..
??แค่อยากระบายเพราะทุกวัันนี้พูดแต่กับตัวเองล่องลอยอยุ่ในเวบนี้มานาน...
