สวัสดีค่ะ
อาจจะ เนื่องมาจากเห็นพี่บางท่านถามว่า มีเหรอความจริงใจในเว็บแห่งนี้
หนูเตี้ยดำก็เลยอยากมาเล่าอีกความจริงใจระหว่างพี่ในเว็บกับน้องในเว็บ ซึ่งจะขอยกตัวอย่างหนึ่งที่ตัวเองได้พบมานะคะย้อนไปเมื่อต้นเดือนมีนา เริ่มด้วยพีเอ็มทักมา
QC:ผมอยากไปสามพันโบกไม่ใช่เรื่องยากที่จะตัดสินใจที่จะออกเดินทางอีกครั้ง เมื่อการบ้านฉบับหนึ่งทำให้หนูเตี้ยดำรู้สึกหมดศรัทธาต่อความเชื่อใจ
แน่นอน ต้องสร้างมันขึ้นมาใหม่ แค่เพียงไม่ใช่กับคนเดิมก็เท่านั้น
QA:ก็ไปสิคะ อยากไปเมื่อไหร่ งบเท่าไหร่ คุณลุงอยู่ที่ไหนคะหรือไงก็ติดต่อได้ที่เบอร์0/9//////// นะคะทิ้งช่วงไม่นานพี่เขาก็โทรมา เราคุยนัดหมายการนัดพบ งบและการเดินทาง โดยไม่ได้ถามเรื่องส่วนตัวกันเลย
แม้กระทั้งชื่อ เราก็ไม่รู้จักกัน เราเรียก "พี่" ส่วนพี่เขาเรียก "เรา"
หนูเตี้ยดำ ตัดสินใจออกเดินทาง โดยที่เชื่อว่า การที่เราไม่รู้จักเขา ไม่เชื่อใจเขา นั่นแหล่ะ ปลอดภัยที่สุดแล้ว
ณ จุดนัดพบที่พัทยาเลยเวลานัดไปแล้วหนึ่งชั่วโมงกว่า ตัดสินใจโทรหา แต่กลับไม่สามารถติดต่อได้ ผ่านไปอีก15 นาที ตัดสินใจเลิกรอ
ไหนๆก็มาพัทยาแล้ว ไปเดินเล่นทะเลสักหน่อยก่อนกลับ วันนั้นก็จบลงที่ไปเดินย่ำทะเลแล้วก็นั่งรถตู้กลับบ้าน
หนูเตี้ยดำก็ยังเข้าเล่นเว็บหยอกแหย่คนโน้นคนนี้เล่นเหมือนเดิม
แต่แล้วก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาซึ่งก็เป็นเวลาใกล้เที่ยงคืนแล้ว นั่นคือพี่QC ที่โทรมาขอโทษ
QC: ผมอยากไปด้วยจริงๆ แต่ผมไปไม่ได้ เมื่อวานผมติดธุระอีกแล้วเราไม่ได้ถามอะไร ไม่ได้อยากจะต่อว่า เมื่อเขาถามว่าโกรธไหม ยังอยากไปอยู่หรือเปล่า หนูเตี้ยดำจึงตอบรับกลับไป
QC: เดินทางไปสามพันโบก แล้ววีดีโอคอลกลับมา เหมือนพาผมไปเที่ยวด้วยได้ไหมQA: ได้ค่ะแล้วพี่ก็โอนเงินเข้าโทรศัพท์ให้1พันและโอนมา 4 พัน
คืองบที่ตกลงจะแบ็กแพ็คต่อรถกันเพราะพี่บอกแต่แรกว่าไม่ใช่คนมีเงินอะไรนัก
เคยตั้งกระทู้และติดต่อน้องไปหลายคนแต่คว้าน้ำเหลว สุดท้ายเลยลองทักเราดู
หนูเตี้ยดำก็แอบน้อยใจนะว่าหลายครั้งละที่เราเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่พี่ๆในเว็บจะเลือกทักมา (ก็เตี้ยดำนี่นะต้องเข้าใจ)
แต่ก็สลัดความน้อยใจแล้วก็เตรียมของเพราะตอนเช้าออกเดินทางเลย
แม้จะนั่งเครื่องได้แต่หนูเตี้ยดำเลือกรถตู้ที่กินเวลายาวนานสำหรับการเดินทาง
จากBTSต่อรถตู้ไปถึงอุบลฯ ถึงแล้ว ก็หาอาหารและถามๆหาที่พักเพราะคงต้องค้าง
ถือเป็นความโชคดีที่ป้าคนที่นั่งรถมาด้วยกัน ป้าคงจะได้ยินเราถามคนรถตู้ก่อนมาหาข้าวกินว่าเราจะไปสามพันโบกยังไง
ป้าเลยมาเรียกเราแล้วบอก
"มากับป้าไหมหนู เดี๋ยวป้าให้ลูกชายป้าไปส่งให้" คนอุบลฯใจดีจัง
หนูเตี้ยดำเลยพลอยได้เพื่อนใหม่ เพราะน้องเขา(อายุ22แต่ตัวใหญ่ เอ๊ะหรือเราตัวเล็กวะ- -)พาไปหาที่พัก
แถมอยู่เป็นไกด์พาหนูเตี้ยดำเดินเที่ยวด้วย ตอนวีดีโอคอลน้องก็ตอบคำถามพี่QCไปด้วย แล้วน้องก็มาส่งที่พักตอนค่ำแล้ว
พี่QCบอกให้เงินน้องไป2พัน เราค่อยไปกดออกมาใหม่พี่จะโอนให้ แต่น้องเขาไม่รับ พี่ก็ชมว่าคนอุบลฯน้ำใจงามดีจัง
ก็จบทริปแรกของเรา ด้วยความรู้สึกเหมือนเราไปเที่ยวด้วยกันจริงๆ หนูเตี้ยดำก็รู้สึกดีที่สายตาพี่เปลี่ยนไป
เหมือนรู้สึกดีที่พูดคุยกับเรา
QC: เคยไปมัลดีฟส์ไหม และนั่นคือเหตุผลที่พี่QCโทรมา หลังจากจบทริปสามพันโบกก็เงียบจากกัน
แน่นอน หนูเตี้ยดำไม่เคยไป ถามว่าอยากไปไหม ก็อยากนะ แม้ติดที่ อ่อนภาษาอังกฤษ แต่ก็พอเอาตัวรอดด้วยการชี้โบ้ชี้เบ้
ในแผนที่หรือใช้ดิกช์เกิ้ลช่วยได้บ้าง แต่พอคุยไปละพี่ถามว่าจะไปไหมถ้าพี่ท้าเรา ก็ไปสิคร๊าบบบบ กล้าแบบสั่นๆ และ
อาบคิดในใจ ว่าเขาคงมีแหล่ะ ถึงขนาดออกงบไม่จำกัดให้ไปมัลดีฟส์ได้
ทิ้งช่วงมากลางเดือนมีนา เราก็โทรบอกว่าอยากไปแล้วล่ะ พี่QCบอกให้เตรียมแค่เสื้อผ้ากับพาสปอร์ต ไม่ต้องขอวีซ่าไม่ใช้
ก็จัดไป แม้เราจะไม่ได้คุยทักทายกันอีกเลยหลังจากจบทริปสามพันโบก แต่หนูเตี้ยดำก็เก็บเป๋ารอ
ถึงไม่รู้ว่าจะเชื่อใจเขาได้ไหมก็ตาม
ตอนเช้าวันหนึ่ง คุณลุงมีอายุคนหนึ่งแนะนำตัวว่าเป็นเลขาของพี่ มารอพบที่อพาร์ทเม้นท์ ด้วยนำเงินUSดอลล่ามาให้
พร้อมตั๋วเครื่องบินไปกลับและเอกสารยื่นเช็คอิน ที่พัก ซึ่งก่อนหน้านี้เคยให้ข้อมูลแก่พี่QCทางไลน์ไปแล้ว
บัตรเครดิตสีเงินPrivate Banking VISA Infinite กับบัตรสีดำPriority Passมาด้วย ไว้ใช้ทำไรไม่รู้ ซึ่งก็มารู้ทีหลัง
เขาติดต่อไว้ให้หมดแล้ว ก็เลยออกเดินทางด้วยกระเป๋าเป้สะพายเพียงใบเดียวกับใจตุ้มๆต่อมๆ
ไม่อยากจะเชื่อว่าคนธรรมดาจนๆแต่งตัวปอนด์ๆอย่างหนูเตี้ยดำจะมีรถมารับไปสนามบิน
ได้เข้าพักในห้องรับรองพิเศษเลาจน์ จะดื่มกินอะไรก็ได้ กลายเป็นซิลเดอเรล่าเพราะบัตร(ของพี่เขา)ในมือ
แม้โซฟาที่นั่งจะกว้างแอร์เย็นน่านอนมากแค่ไหน แต่มุมซ้ายมือนี่วิวสวยมาก ตลอดสี่ชั่วโมงกว่าหนูเตี้ยดำหลับไม่ลงเลย
ใช้เวลากรอกการ์ดนานมากด้วย มัวแต่มองวิว
ถึงสนามบินมาเล่ ก็มีพนักงานตัวดำๆใหญ่ๆถือป้ายรอ Miss BarBeQ Thailandค่ะ ตลกเหอะ - -
แต่มันให้ความรู้สึกเหนือใคร กลายเป็นจุดเด่นขึ้นมาเลย มารับไปขึ้นเครื่องบินน้ำไปที่เกาะต่อรถซีเพลนอีกที
ไปที่พักเป็นวอเตอร์บังกะโลมีทางเดินยื่นออกมาจากเกาะบนน้ำเป็นหลังๆแยกส่วนกัน มีบันไดเดินลงน้ำได้เลย
(เคยลงไปย่อนขา ปลาอะไรไม่รู้ลายแปลกๆตัวใหญ่ว่ายใกล้เข้ามาเลยรีบขึ้น 5555 กลัว คือมารู้ที่หลังว่าปลาแถวนี้
มันชอบคน ชอบเข้ามาว่ายวนใกล้ๆ ตอนหลังลงเล่นน้ำอีกฝั่งหาด มันมากันเป็นฝูงเลย ดีที่พวกมันตัวเล็ก) ก็แปลกดีค่ะ
สวยดี น้ำใสมาก มีนกมีปูให้ดูไม่เบื่อเลย ของกินเยอะดี เหมาะแก่การมาเป็นกลุ่มเพราะกิจกรรมเยอะมาก
เดินถอดรองเท้าย่ำทรายละเอียดมีความสุขที่สุดละ โดยเฉพาะตอนกลางคืน ห้องอาหารชายหาดโรแมนติกมาก
จากุซซี่ก็เหมาะกับคู่รักนะตะเอง
ถามว่ากลัวไหม กลัว แต่อุ่นใจที่พี่QCคอลวีดีโอเข้ามาอยู่เป็นเพื่อนบ่อยๆค่ะ
ที่สำคัญ เรามีบัดดี้คลับเมดคอยเทคแคร์ส่วนตัวด้วย ดูเหมือนพี่QCจะใจร้าย แต่เปล่าเลย หาพาร์ทเนอร์ไกด์ไว้ให้ด้วยค่ะ
เทคแคร์ตั้งแต่พาขับรถซีเพลนพาไปดูแต่ละที่พัก พาไปดูส่วนอาหาร หาด ที่ตกปลา พายเรือเป็นเพื่อน เล่นน้ำเป็นเพื่อน
อาหารจะไปกินเองหรือจะสั่งมาก็ได้ รู้สึกไม่ต้องทำอะไรนอกจากเที่ยวอยากไปไหน พาไป
แต่ปลาโลมาอยู่ไหนไม่ยักกะเห็นวันนั้นมันไม่โผล่มาให้ดูชมเลย - - ที่ทำบ่อยสี่ครั้งคือไปดำน้ำค่ะ ชอบมากสนุก
มีกิจกรรมให้เล่นเยอะเลย มีทั้งฟรีและต้องจ่ายเพิ่ม แต่หนูเตี้ยดำนั่งรถชมเกาะ นั่งหาด ดูเขาเล่นน้ำ แล้วก็กิน เท่านั้นเอง
เข้าใจฟิวคนไปคนเดียวป๊ะคะ มีบัดดี้ก็ไม่รู้จะคุยอะไรเขาเป็นผู้ชาย ก็เลยให้เขาไปเอาอาหารกับเล่าอะไรให้ฟังเท่านั้น
เกือบทำโทรศัพท์ตกน้ำตอนที่กำลังวีดีโอคอลกับพี่QCแล้วมีปลากะแบนตัวใหญ่มาอยู่ใกล้อ่ะ ตกใจหมดเลย กลัวชิหาย
พี่ก็หัวเราะใหญ่เลย T T ได้พักสองคืนก็ได้เปลี่ยนบังกะโลสองที่ค่ะ
มีอีหลายอย่างที่ไม่คิดว่าเราจะมีโอกาสได้ไปพบ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
หนูเตี้ยดำขอเรียกสิ่งนี้ว่ามิตรภาพแบบพี่น้องนะคะ ขอบคุณที่เชื่อใจเชื่อมั่นในตัวหนูเตี้ยดำ
ที่นำเรื่องมาเล่าสู่กันฟังเพราะอยากบอกว่า หนูเตี้ยดำได้พบมิตรภาพดีๆจากเว็บนี้ ซึ่งหนึ่งในมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่
ก็มีพี่ๆอีกหลายคนที่หนูเตี้ยดำได้พบมา บางมิตรภาพแม้ไม่มีหรือดีเด่นเหมือนใครๆที่ได้พบ แต่ดีที่สุดเท่าที่คนหนึ่ง
จะทำให้เราได้ก็น่าจะพอแล้ว สิ่งที่พี่ๆบางท่านให้มา อาจจะเล็กที่สุดในบรรดาคนแต่ละชั้นที่เข้ามาให้เราเลือก
แต่สิ่งที่เขาให้ อาจจะเป็นทั้งหมดที่เขามีแล้ว เพราะงั้น หากเจอมิตรภาพ หรือความจริงใจจากใคร ไม่ว่าจะเล็กจะใหญ่
คว้าไว้เถอะนะคะ เพราะนั่นอาจจะเป็นที่สุดของเขาแล้ว อย่าเพิ่งตัดสินใครเพียงเพราะเขาไม่มีสิ่งที่เราต้องการ
อย่ามองเมินใครเพียงเพราะเขาให้ประโยชน์กับเราไม่ได้ อย่ารีบทำร้ายตัวเองด้วยการไม่รับฟังเหตุผลของอีกฝ่าย
ที่สำคัญ อย่าใช้อารมณ์ตัวเองเป็นหลักจนอาจเผลอทำร้ายจิตใจของใครที่เขาอาจไมได้ตั้งใจทำให้เราเสียใจ
อย่างกรณีของพี่QC พี่บอกว่าเคยผิดนัดน้องคนหนึ่งเพราะติดธุระและลืมไป ซึ่งบางวันเขามีงานมีเรื่องให้คิดเยอะ
โดยเฉพาะเรื่องที่ไม่ได้แจ้งเลขาไว้เขาอาจจะพลาดได้ ตกเย็นเปิดไลน์จะขอโทษ ก็เห็นน้องด่าเขาเสียๆหายๆในไลน์
ที่ขนาดบิดามารดาเขายังไม่ขนาดนี้ จากที่อยากจะกลับไปแก้ตัวก็เลิกล้มความคิด เขารู้สึกผิดมากจนไม่กล้าตั้งกระทู้
โพสอีกหลังจากขอโทษน้องทางไลน์แต่น้องปิดใจไม่รับฟัง
พี่บอกว่า "ผมไม่มีเวลา เปลี่ยนเป็นเราไปเที่ยวแล้วคอลคุยให้ผมฟัง แค่นี้ก็ได้ครับ"
พี่ให้โอกาสแก่คนที่ไม่มีโอกาส หนูเตี้ยดำซาบซึ้งใจมากค่ะ ขอบคุณพี่ๆในเว็บที่ทักทายหนูเตี้ยดำมาเช่นกัน
หนูเตี้ยดำอาจไมได้นำเรื่องพี่ๆมาเล่าเสียทั้งหมด บางคนเจอเพียงครั้ง บางคนเจอบ่อยครั้ง ไม่ใช่เพราะไม่ประทับใจ
อย่างที่พี่บางท่านถาม แต่เป็นเพราะพี่บางท่านมีเจตนาในการนัดพบต่างกันค่ะ
พี่หลายคนเขาก็ต้องการแค่มิตรภาพ การได้ช่วยเหลือ และคิดว่าพี่ๆในเว็บอีกหลายคนคงเป็นเช่นนี้ มีความหวังดี
มีมิตรภาพจะมอบให้แก่กันโดยไม่ได้หวังสิ่งใดตอบแทนกลับเสียทั้งหมด หนูเตี้ยดำไม่ได้จะโลกสวย ก็เข้าใจว่าคนไม่ดีก็มี
หนูเตี้ยดำคงโชคดีที่ได้พบคนดีๆมากกว่าส่วนที่แย่ จึงอยากบอกกล่าวเล่าเรื่องว่า ส่วนที่ดียังมีอยู่ค่ะ
หากพี่สาวน้องสาวท่านไหนได้พบแล้ว ก็ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ แต่สำหรับใครที่ยังไมได้พบ ก็ขอให้ได้มีโอกาสได้พบ
ในเว็บแห่งนี้ หนูเตี้ยดำเห็นว่ายังมีมิตรภาพที่จริงใจแก่กันค่ะ ขอบคุณนะคะ 
ปอลิง ตะเอง เค้ายังตามหาปิ่นโตใหม่อยู่นะ ไม่ถึงหมื่นแต่ไม่มีคนจ่ายได้จริงๆ เค้าเสียจายจุงเบย
หนูเตี้ยดำขอหลบไปทำใจอีกสักหน่อยนะ กระซิก กระซิก .... TT ^ TT
