(((((((( อึดอัด....ไม่เข้าใจ ?????..อยากระบาย... ))))))))

[Nong-Dam]

เมื่อมีอะไรร้ายๆ มักจะมีเรื่องดีๆตามมา ปัญหาบางครั้งก็ทำให้เราค้นพบตัวเองได้เหมือนกันครับ เป้าหมายมีแล้วก็เดินหน้าต่อไปครับ 

ขอบคุณกำลังใจดีๆที่มามอบให้ค่ะ  เคยได้ยินคำพูดที่ว่า " ฟ้าหลังฝน ย่อมสวยงามเสมอ "  ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นค่ะ

     แต่ตอนนี้ฝนตกบ่อยจัง....เลยยังมองไม่เห็นว่าฟ้าจะสว่างสดใสเมื่อไหร่...  

แต่ยังมีความหวังอยู่เสมอว่าวันที่ฟ้าสดใสจะแวะเวียนมาหาในเร็ววันค่ะ   

  ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้ค่ะ   

[Nong-Dam]

อ่านแล้วเห็นใจในโชคชะตาจริงๆครับ มาเป็นกำลังใจให้สู้ๆๆครับ

ยังไงก็มีลูกเป็นกำลังใจอันยิ่งใหญ่ให้สู้นะครับ

ผมทุกวันนี้ก็ทำทุกอย่างเพิ่อลูกครับ บางทีทำงานมาเหนื่อยๆเครียดๆเห็นหน้าลูกก็หายครับ

คิดไว้ว่าส่งลูกจนเรียนจบ สามารถดูแลตัวเองได้ ก็คงไปใช้ชีวิตที่ตัวเองต้องการ

  ขอบคุณค่ะ จริงๆเลยนะคะว่าลูกคือกำลังใจสำคัญที่ทำให้เราต่อสู้ ดิ้นรนทำทุกอย่างทุกทางเพื่อให้ได้อยู่กับเขานานๆ

ต่อให้เหนื่อยจากงานมาขนาดไหน พอเห็นหน้าเขา เห็นความไร้เดียงสา แม้แค่รอยยิ้มเล็กๆ หรือเสียงหัวเราะของเขา เราก็มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ     

ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้ค่ะ   

[Nong-Dam]

หลังสงกรานต์ผมพอจะว่าง
ยินดีจ้างเที่ยว มากินข้าวคุยกัน
พอจะเล่าให้ฟังเรื่องการเลี้ยงลูกได้ เพราะเลี้ยงมาก่อน
ลูกอายุ 8 ขวบกำลังอยู่ในช่วงเริ่ม"ปั้นขึ้นรูป"ต้องรู้วิธีดูแลครับ

เอาใจช่วยนะครับ ถ้าได้ลูกดีจะเป็นสมบัติที่มีค่าที่สุดในชีวิต
แฟนที่ว่าสำคัญ แต่ลูกสำคัญกว่าครับ
แฟนยังตัดได้ แต่ลูกตัดอย่างไรก็ไม่ขาด

ปล. หลังสงกรานต์ถ้าผมลืมก็ pm มาทวงได้ครับ 

ขอบคุณค่ะ พี่ tawans ที่ยินดีจะจ้างเที่ยว แต่น้องไม่อาจเอื้อมขนาดนั้นหรอกค่ะ เพราะตัวเองเป็นคนหน้าตาบ้านๆปานกลาง จนถึงขี้เหร่  แล้วที่เข้ามาในเว็บนี้ก็ไม่ได้มารับจ้างเที่ยว หรือมารับงานแต่อย่างใด....

แต่หากจะให้คำปรึกษาด้านการเลี้ยงดูลูกก็พอรับได้ค่ะ ยินดีรับคำแนะนำจากพี่ tawans และทุกๆท่านที่มีประสบการณ์แล้วมาแชร์ หรือมาแนะนำกันค่ะ   

  ยอมรับว่ายากพอสมควรค่ะ ....เพราะด้วยเขาเป็นลูกชายเราก็ไ่ม่เข้าใจในความคิดของเขาเท่าไหร่ แต่จะคอยบอกและสอนเขาตลอดเรื่องอะไรควร อะไรไม่ควร ความเหมาะสม แยกแยะเรื่องถูกผิด ซึ่งเขาก็เข้าใจตรงนี้ดีพอสมควร และมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตนเองได้ดี

แต่ยังมีช่วงวัยที่เขาต้องโตขึ้นยอมรับว่ากังวลมากกกกกกก.................กลับมาจากบ้านป้าคราวนี้ รู้สึกได้ว่าเขาโตขึ้น ทางความคิด การตัดสินใจ และความรับผิดชอบ ที่สำคัญ เขาแข็งแรงขึ้นมากกก จากที่เมื่อก่อนไม่สบายบ่อยๆต้องหอบหาหมอเป็นว่าเล่น ไปทุกเดือน แล้วเป็นทีก็ใช้เวลานานกว่าจะหาย จนผู้เฒ่าผู้แก่ท่านหนึ่งแนะนำให้ทำตุ๊กตาปั้นมาให้เลือกว่าเขาชอบแบบไหนแล้วให้ไว้ทรงผมเหมือนเด็กโบราณตามตุ๊กตาที่เขาเลือก ก็ได้ผมทรงหัวจุก เลยไว้มาตลอด จนมาโกนออกเมื่อปีที่แล้ว ก็มีเจ็บไข้บ้างแต่ไม่มาก................แต่กลับมาคราวนี้รู้ได้ถึงสุขภาพที่ดีและแข็งแรงของเขาได้เลยค่ะ

ห่วงก็แต่เรื่องความคิด และความรู้สึกในแบบของเด็กผู้ชายที่เรายังไม่เคยรู้และยังไม่เข้าใจเนี่ยะแหละค่ะ ที่ยังต้องอาจขอคำแนะนำบ้าง   


ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้ค่ะ   

[Nong-Dam]

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ดีเสมอครับ
แม้แต่เรื่องร้ายๆ ทำให้เราได้คิดทบทวนและอาจจะป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก
ส่วนเรื่องดีๆ ก็บันทึกไว้ในความทรงจำและรักษาไว้ให้นานที่สุด

ขอบคุณค่ะพี่ hour4u
จริงค่ะทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะดีหรือร้ายหากเราคิดบวกไว้ก่อน ไม่เอาเรื่องร้ายๆมาคิดมากจนทำให้ชืวิตเรามัวหมองไปด้วย หรือมานั่งโทษเวรกรรมแล้วไม่ทำอะไรเลยก็ไม่มีทางทำให้อะไรๆที่เป็นอยู่ตอนนี้ดีขึ้้นมาได้แน่นอนค่ะ 

   " The past is meant to teach you and the hard times are meant to strengthen you.... "

         อดีตมีไว้เพื่อสอนให้เราได้เรียนรู้ ส่วนช่วงเวลาที่โหดร้ายนั้นมีไว้เพื่อให้เราเข้มแข็งขึ้น



ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้ค่ะ   

[Nong-Dam]

ขอส่งกำลังใจให้ครับ ผู้หญิงเป็นเพศที่ประเสริฐ สู้ๆ.. ผมขออนุญาตเผือกหน่อยเผื่อจะเป็นประโยชน์ไม่มากหรือน้อยก็ยังดี โดยปกติผมมีหน้าที่ฝ่ายนายจ้าง แต่กรณีของน้องดูแล้วไม่ได้รับความเป็นธรรมและสิทธิที่ควรจะได้ตามกฎหมายแรงงานนะครับ. ถ้าน้องยังไม่ได้รับการชดเชย เรียกร้องโดยฟ้องศาลแรงงาน ทุกอย่างฟรีมีนิติกรช่วยเขียนฟ้องให้เสร็จ อย่างน้อยก็ได้มาบรรเทาความเดือดร้อนระหว่างไม่มีงานทำ สิทธิที่น้องควรได้รับเบื้องต้นอทิเช่น        1.ค่าชดเชยการให้ออกจากงาน จะกี่เดือนแล้วแต่อายุงาน
2.ค่าทดแทนการไม่บอกกล่าวล่วงหน้า 30 วัน
3.เงินโบนัส ได้บ้างก็ยังดี เพราะเราหยุดงานเนื่องจากเหตุเจ็บป่วยจริงเป็นสิทธิของลูกจ้าง
4.ค่าทดแทนการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม
ขอยืนยันว่ายังฟ้องศาลแรงงานได้นะครับ ถึงแม้จะเขียนใบลาออกเองก็ตามเพราะเป็นการถูกบังคับเราไม่เต็มใจ
มีข้อสงสัยPM ได้ หรือต้องการคุยก็ยินดี  หวังว่าชีวิตหลังปีใหม่ไทยจะเจอแต่สิ่งดีๆ

  ขอบคุณความรู้ดีๆที่นำมาแนะนำและจะนำไปปรับใช้ค่ะ เพราะจะมีบางข้อเท่านั้นที่ยังติดในเรื่องกฏระเบียบข้อบังคับของทางบริษัท แต่ยังขัดแย้งในทางกฏหมายคุ้มครองแรงงานที่จะต้องศึกษาข้อมูลทางนี้เพิ่มเติมอยู่บ้างค่ะ 


ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้ค่ะ   

[Nong-Dam]

   พอจะรู้เหตุผลของหลายๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ้างแล้ว.....ว่าเพราะอะไร ทำไมอะไรๆ จึงเกิดมาพร้อมๆกัน .......

 .. มาคิดีๆกลายเป็นว่าทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะตัวเราเองทั้งสิ้นเลย...    

 1. เรื่องลูก......เมื่่อเดือนธันวาคม ไม่สบายใจเลยไปหาพี่สาวอีกคนที่บางปู คุยกันถึงเรื่องขายน้ำเต้าหู้ - ปาท่องโก๋ที่พี่เขาทำอยู่ ว่าออกจากงานมาไม่ถึง 4 ปี สามารถผ่อนบ้านได้เกือบหมดแล้ว เหลืออีก 3 ปีกว่าๆ จากสัญญา 10 ปี เพราะค้าขาย พี่เขาเลยอยากให้ไปอยู่ด้วยกัน แต่ต้องมาขายของด้วยกันเดี๋ยวสอนให้ แล้วค่อยแยกออกไปทำสาขาเอง หรือไม่ไปก็ได้ แต่ก็ยังจะได้พอมีเงินเก็บบ้าง ดีกว่าไปทนทำงานอยู่

   เลยเล่าให้พี่สาวฟัง ว่าทำงานอยู่ที่นี่มาตั้ง 7 ปี กว่าแล้วยังไม่มีเงินเก็บเลย เงินเดือนได้ 13,xxx เท่านั้น เดือนๆนึง ค่าใช้จ่ายทั้งค่าบ้าน ค่าผ่อนมอไซค์ ค่าใช้จายของลูก ค่ารถโรงเรียน ค่าเลี้ยงลูก กินใช้ในบ้านอีกหลายๆอย่าง ถึงแม้จะมีเงินจากงานพาร์ทไทม์บ้างก็แทบไม่พอ แล้วพอรู้ตัวเองมาคราวๆด้วยว่า ปีนี้คงอดได้โบนัสเพราะกฏการลาหยุดของบริษํทฯ
   ยิ่งช่วงที่ผ่าตัด อะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม รายได้ที่เคยมีก็ลดลง รายจ่ายก็เพิ่มขึ้น ส่งค่าจ้างเลี้ยงลูกให้พี่สาวที่บางแค เดือนละ 6-7 พัน บางเดือนมีรายจ่ายค่าเล่าเรียนเพิ่มเติมก็ส่งให้เกือบ 8 พัน ส่วนตัวเองก็อาศัยว่า อดบ้าง - กินบ้าง หรือกินใช้ให้น้อยลง เพราะรายได้มีจำนวนจำกัด แต่รายจ่ายมีอยุ่เรื่อยๆ....ยังต้องรักษาตังเองอีก........ พี่สาวถามว่า " จ่ายค่าเลี้ยงลูกด้วยเหรอ เพราะทางนั้นมาเล่าให้ฟังว่า เราเอาลูกมาไปให้เลี้ยงเฉยๆ....ไม่มีค่าจ้าง !!!!!!!    "

     พูดไม่ออกเลย ...!!!!!!!       

  แล้วที่เราโอนเงินให้ทุกๆเดือน หรือเข้าไปให้ด้วยตัวเอง...คืออะไร    

  เดือนที่แล้วเขามีโอกาสได้คุยกันเลยรู้ว่าเราไปเล่าเรื่องค่าจ้างเลี้ยงลูกให้พี่สาวที่บางปูฟัง...เขาโกรธมากหาว่าเราไป " แทงข้างหลังเขา "   แทงยังไง งงมากกกกกอ่ะ   สลิปโอนเงินก็มี หรือรายการที่จ่ายไปแต่ละครั้งเราก็มี ยังเก็บไว้ทั้งหมด ............................................

     เป็นเพราะเขาไม่เคยบอกใครๆ ว่าได้ค่าจ้างจากเราเลย...    

   จริงๆไม่อยากคิดนะ....แต่ ก็อดไม่ได้.......              

[Nong-Dam]

 2. เรื่องที่ทำงาน......... โดนให้เขียนใบลาออกโดยไม่แจ้งล่วงหน้า..เหตุเพราะความคิดและการกระทำของเราที่มองว่าเป็นการเพิ่มความรู้อีกมุมหนึ่งของตัวเรา และเพื่อนๆได้นะ.....แค่นั้นเอง !!!!!! .......ทำให้เราต้องกระเด็นออกมาโดยไม่ต้องตั้งหลักรับมืออะไรเลย.............

  เราไม่ได้เก่ง เราไม่ได้อวดดี เราไม่ได้ท้าทาย...แต่เรามีความกล้ามากพอ.......กล้าคิด กล้าทำ กล้ารับในสิ่งที่ทำ และกล้ายอมรับผลของการกระทำที่จะตามมา....แค่เรา....

  คุยกันกับเพื่อนๆที่ทำงาน เรื่องเงินค้ำประกันการทำงานที่บริษัทเรียกเก็บไปนั้น มันไม่ถูกต้องตามกฏหมายนะ บริษัทจะมาเรียกเก็บในทุกกรณีไม่ได้ เพราะกฏหมายอนุโลมให้เก็บได้แค่ 7 ตำแหน่งงานเท่านั้น....ถึงตัวเราจะอยู่แผนกบัญชี แต่เราไม่ได้ดูแลและรับผิดชอบเรื่องเงินสด หรือค่าใช้จ่ายโดยตรง หรือมีทรัพย์สินของบริษัทฯถือครองไว้ บริษัทฯก็ไม่มีสิทธิ์จะมาเก็บเงินค้ำประกันกับพนักงานแต่อย่างใด หรือถ้าอ้างว่าเก็บเพื่อค้ำประกันความเสียหายระหว่างการทำงาน ก็ต้องเก็บได้ไม่เกินจากที่กฏหมายกำหนด >>>>>>>>>>>.....

      จากการคุยกับเพื่อนในกลุ่มอีก 2 คน เรื่องยาวไปถึงหัวหน้า.....สุดท้ายช่วงที่ลาป่วยเรื่องกระเพาะอาหาร...ได้โอกาสหาน้องใหม่มาฝึกงานแทนก่อนที่เราจะลา.......พอครบกำหนดวันลา ไปทำงาน...........................กลับต้องเป็นวันที่ไปเขียนใบลาออกซะเองเลยยยย      

[Nong-Dam]

    มาคิดดู   

          หากเราไม่พูดเรื่องค่าจ้างเลี้ยงลูกไป.........ก็คงไม่รู้ความจริง  ว่า....ทางนั้นเขาคิดและทำอะไร 

          หากเราไม่พูดเรื่องกฏหมายเงินค้ำประกันไป.........ก็คงไม่รู้ความจริง  ว่า....บริษัทที่เราทุ่มเทด้วยใจให้มาเกือบ  10 ปี เขาเป็นอย่างไร 


  แม้ในเรื่องร้ายๆ ที่ดูว่าแย่แล้ว ก็ยังมีเรื่องดีๆแฝงไว้ให้ได้คิดอีกมากมาย ขึ้นอยู่ที่เราจะมองไปในมุมไหนมากกว่า

           วันนี้เราพลาดพลั้งล้มลงไป.....ก็ใช่ว่าเราจะตายไปกับมัน 

           วันนี้เราเจอแต่ปัญหา......วันหน้าที่ฟ้าสดใสก็ยังรอให้เราเดินต่อไป แล้วไขว่คว้ามา

           ตราบใดที่ยังมีแสงทองส่องในทุกๆเช้า........ยังมีหนทางให้เราก้าวไปข้างหน้าเสมอ

           อาจมีต้องเผชิญหน้าหรือว่าหันหลัง......ก็ยังมีแสงตะวันแสงจันทร์ส่องมาให้เห็นเส้นทางอยู่ดี

           แค่วันนี้เราอาจท้อ สับสน กังวล ไม่มีคนเข้าใจ ......แต่กำลังใจสร้างได้ด้วยตัวเรา...เพื่อคนที่เรารัก...... 

  วันนี้จะออกหางานอีกครั้ง ขอเวลา 2 วันนี้เท่นั้นต้องหางนให้ได้ เพราะค่าใช้จ่ายมารอแล้ว เหลือเวลาอีกครึ่งเดือน ต้องรีบๆๆๆๆ ................. สู้ ๆ 

               

  ขอโทษเพื่อนๆ พี่ๆ ชาวเว็บด้วยนะคะที่มาขอใช้พื้นที่ผิดประเภทไปนิสสส์....นุง      ขอกราบอภัย    และขอบคุณทุกๆกำลังใจ ทุกๆคำแนะนำที่ดีๆค่ะ   

[destinaja]

 **04**ผมยังยืนยันความเห็นส่วนตัว จขกท.ควรใช้สิทธิตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน เพราะเป็นสิทธิโดยชอบ ส่วนบริษัทมีหน้าที่ต้องจ่าย  ในบริษัทใหญ่ๆต้องกันเงินเป็นภาระผูกพันไว้ในหมวดผลประโยชน์พนักงาน ถ้าพูดง่ายๆก็คือเป็นเงินส่วนของพนักงานฝากให้บริษัทดูแล กฎหมายต้องคุ้มครองลูกจ้างเพราะฝ่ายนายจ้างมีพร้อมทั้งคน เงิน อำนาจต่อรอง จขกท.ไม่ต้องอายที่จะเรียกร้องสิทธิ โชคดีครับ

[Nong-Dam]

**04**ผมยังยืนยันความเห็นส่วนตัว จขกท.ควรใช้สิทธิตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน เพราะเป็นสิทธิโดยชอบ ส่วนบริษัทมีหน้าที่ต้องจ่าย  ในบริษัทใหญ่ๆต้องกันเงินเป็นภาระผูกพันไว้ในหมวดผลประโยชน์พนักงาน ถ้าพูดง่ายๆก็คือเป็นเงินส่วนของพนักงานฝากให้บริษัทดูแล กฎหมายต้องคุ้มครองลูกจ้างเพราะฝ่ายนายจ้างมีพร้อมทั้งคน เงิน อำนาจต่อรอง จขกท.ไม่ต้องอายที่จะเรียกร้องสิทธิ โชคดีครับ

ขอบคุณค่ะคุณลุงตุ่ม

ไปปรึกษากับทางเจ้าหน้าที่คุ้มครองแรงงานเรียบร้อยแล้วค่ะ เขาก็ให้คำแนะนำมาหลายๆอย่างค่ะ
 
  1. ทางน้องจะสามารถเรียกร้องสิทธิ์ได้ หลังพ้นสภาพการเป็นพนักงานมาแล้ว 7 วันค่ะ
  2. ยื่นเรื่องกับทางเจ้าหน้าที่แล้ว ก็เข้าสู่ขั้นตอนทางกฏหมายโดย จนท.ติดต่อเจรจาไกล่เกลี่ย
  3. มีการตกลงกับทางบริษัทแล้วค่ะ แต่ทางบริษัทขอยืดระยะเวลาการตรวจสอบเอกสารตามกฏระเบียบของทางบริษัทอีก 7 วันค่ะ
  4. เมื่อครบกำหนดแล้วถ้าทางบริษัทไม่ทำตามข้อตกลงกันไว้ ทางเราก็มีสิทธิ์ดำเนินการตามกฏหมายได้เลยค่ะ
  5. หรือจะยื่นเรื่องเข้าสู่กระบวนการพิจารณาทางศาลแรงงานเลยก็ได้ค่ะ แต่ถ้ายื่นเรื่องต่อศาล เจ้าหน้าที่จะดำเนินการให้ภายใน 30 วันค่ะ
  6. หากทางบริษัทมีหลักฐานแย้งมาเพื่อตรวจสอบใดๆก็แล้วแต่ ศาลจะต้องพิจารณาให้แล้วเสร็จภายใน 30 วันอีกครั้งค่ะ
  7. จากหลักฐานที่ทางน้องมีอยู่มี 2 เรื่องค่ะ ที่ทางบริษัทมีความผิดจริงตามกฏหมายคือ

          7.1  ตามกฏหมาย ว่าด้วยการคุ้มครองแรงงาน ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2551 ที่แก้ไขมาตรา 9 กรณีที่นายจ้างไม่คืนเงินประกันให้แก่ลูกจ้างภายใน 7 วัน นับแต่วันที่นายจ้างเลิกจ้างหรือวันที่ลูกจ้างลาออกหรือวันที่สัญญาประกันสิ้นอายุ (ตามกฏระเบียบของบริษัทฯ  บริษัทจะขอสงวนสิทธิ์ใช้เวลาในการตรวจสอบเอกสารการคืนเงินค้ำประกันให้แก่พนักงานเป็นระยะเวลา 6 เดือน )
          7.2 และมาตรา 10 ในเรื่องการเรียกหรือรับหลักประกันการทำงานหรือหลักประกันความเสียหายจากการทำงานเกิน 60 เท่า ของอัตราค่าจ้างรายวัน โดยเฉลี่ยที่ลูกจ้างได้รับ ซึ่งจะเป็นความผิดต่อพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน ฯ ตามมาตรา 144 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 6 เดือน หรือปรับไม่เกิน 100,000 บาทหรือทั้งจำทั้งปรับค่ะ

  8. ส่วนเรื่องแจ้งขอเงินทดแทนการว่างงานกับทาง ปกส. ก็ดำเนินการแล้วค่ะ ทางเราสามารถไปยื่นเรื่องภายใน 30 วันหลังพ้นสภาพการเป็นพนักงานกับเจ้าหน้าที่ได้ค่ะ
  9. ทาง ปกส.จะมีหนังสือแจ้งยอดเงินที่อนุมัติการจ่ายในแต่ละรอบเดือนมาให้ แล้วแต่กรณี หากลาออกเองจะได้รับเงินทดแทนไม่เกิน 90 วัน แต่ถ้าโดนไล่ออกหรือบังคับให้ออก จะได้รับเงินทดแทนไม่เกิน 180 วันใน1รอบปีปฏิทิน ตามอัตราเงินเดือนที่ได้รับล่าสุด โดยโอนผ่านทางธนาคารตามเอกสารที่เรายื่นเรื่องไป แต่จะเริ่มรอบแรกในเดือนถัดไป หลังจากยื่นเอกสารค่ะ
  10. จากหนังสือที่ทางบริษัทให้เซ็นต์ยินยอมลาออกนั้น ทางน้องได้เซ็นต์กำกับไปด้วยลายมือแล้วค่ะ ว่า  "ยินดีจะเคลียร์งานให้แล้วเสร็จเท่าที่ทำได้ ตามที่ตกลงไว้กับทางบริษัทฯ โดยทางบริษัทจะไม่ถือว่าข้าพเจ้าได้ละทิ้งหน้าที่อันเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายหรือผลกระทบใดๆในภายหลังทั้งสิ้น " ไปเรียบร้อยแล้วด้วยค่ะ


   ขอบพระคุณสำหรับคำชี้แนะ และให้คำแนะนำดีๆค่ะ...............ด้วยความเคารพ......