อย่าแรกต้องขอบคุณพี่ใจดีที่ใส่ชื่อ และมาชวนให้ไปมิตติ้งครั้งนี้
และขอบคุณพี่ wat012 ที่มาเล่าบรรยากาศภายในงานตามที่พี่ได้แจ้งในวันงาน
ว่าอยากให้เว็บมีการบ้านดีดีเพราะช่วงนี้เว็บเงียบเหงาเกินไปวันที่ 23 เวลา6โมงโดยประมาณ
แอบกังวลใจเพราะยังไม่ออกจากที่ทำงาน กลัวจะไปถึงงานช้า กลัวจะเสียมารยาท
ด้วยนัดแพรวาไว้ด้วยเกรงใจน้องเค้า แต่สุดท้ายเรา2คนก็เรท 555
ไปถึงร้านเกือบ2ทุ่มจนได้
ณ.ร้าน water side ห้อง701
ยืนอยู่หน้าประตูกันสักพัก มองหน้ากันกับแพรวา ว่าใครจะเป็นคนเปิดประตูเข้าไปคนแรก
สุดท้ายยายโมนิลผู้มีอายุแก่กว่า จำยอมต้องเสียสละสลัดความอายเปิดประตูเป็นคนแรก
ผ่าง!!! ณ.เวลานั้นสายตาตรวจจับเรดาร์คนรู้จักไว้ก่อนเผื่อจับกลุ่มคุย555
พร้อมกวาดสายตาขอเป็นมุมเงียบๆมืดๆ เพราะอาย อายผู้หญิงด้วยกันเอง
ทุกคนในงานสวยมาก ตอนนั้นอยากขอถุงดำทางร้านมาคลุมหัวเลย แหะๆเวลานั้นบอกตามตรงจำหน้าพี่ผช.แทบไม่ได้ เพราะไม่ได้มอง ไม่กล้าสบตาใคร
สุดท้ายได้ที่เหมาะๆ เป็นกลุ่มผญ.นั่งเมาส์ม้อยกัน 4-5คน
อาหารทุกอย่างจัดเต็ม ราวกับว่าเหมามาทุกเมนูของทางร้าน ไม่หมดก็คงเกือบ!!
อันนี้เป็นการคิดขอถุงพนักงานที่2 ห่ออาหารกลับ555 เอาไปให้เจ้าเหมียวที่บ้าน
ในงานมีนักร้องสาวสวยอยู่ประมาณ 2-3คน ที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันร้องเพลง
เสียงทุกคนเพราะมากค่ะ โมนิลฟังไปละเคลิ้มไปทำให้บรรยากาศไม่เงียบเลย
อยากจะคล้องพวงมาลัยกันสักพวง2พวง ติดตรงที่ไม่มี แหะๆๆๆ
มีช่วงพักพูดคุยโดยพี่ๆรุ่นใหญ่ในงานแกนนำคงเป็นพี่กัปตัน และพี่เข้
เพราะกลัวน้องๆจะรู้จักกันไม่ทั่วถึง และหันมาคุยกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆบ้าง
ได้ฟังประสบการณ์ของพี่กัปตันตอนนัดเจอน้องคนแรกๆในเว็บ ที่เจอแบบไม่ถูกใจ
จนคิดว่าในเว็บนี้ไม่มีช้างเผือก จนนัดเจอน้องที่พี่กัปตันถึงกับต้องภาวนาขอให้เป็นน้องคนนี้
คิดว่าหลายคนคงฮากับฉากนี้ไม่น้อย นิลคนนึงที่ขำจนเผลอกัดลิ้นตัวเอง 5555งานล่วงเลยจนเกือบ5ทุ่ม พี่กัปตันจึงเห็นสมควรแยกย้ายกลับบ้านเพราะดึกมากแล้ว
จัดนัดแนะพี่อยู่แถวไหน น้องอยู่แถวไหน พี่คนไหนพอไปส่งน้องคนไหนได้บ้าง
เรียกว่าแทคแคร์กันจนวินาทีสุดท้ายจริงๆ
แต่เชื่อว่ามิตรภาพดีดีจะคงอยู่ในความทรงจำของทุกคนแน่ๆ ถึงแม้จะแยกย้ายกันแล้ว
วันนั้นอาย และเกร็งมาก แต่ก็สนุกและประทับใจมากนะค่ะ
ขอโทษหากนิลไม่ได้ยกมือไหว้ หรือกล่าวทักทายพี่คนไหนนะค่ะ
และต้องบอกเลยว่าเสียดายเหมือนกันไม่กล้าคุยกับพี่ท่านอื่นๆ นอกเหนือจากสาวๆที่นั่งใกล้กันสุดท้ายคงขอขอบคุณ….
ขอบคุณ
พี่ wat 012 ที่อุส่าห์จำนิลได้ เพียงแค่เราเคยคุยกันทางไลน์เพราะเรื่องไปดรีมเวิลคราวก่อน
ทั้งๆที่รูปไลน์นิลเป็นรุปหันข้าง ขอบคุณที่มาทักกันนะค่ะ ตัวจริงพี่ก็ีกว่าในรุปนะ ^^
พี่ tawans หรือป่าวไม่ชัวร์555 บอกแล้วว่าอายของจริงจำหน้าจำชื่อใครไม่ค่อยได้
ขอบคุณที่ให้กล้วยไม้ดอกเล็กๆที่แม้มัจะปักอยู่ตรงลูกมะพร้าวบนโต๊ะอาหาร
แต่ก็ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ยิ้มแก้มปริไปเลย แต่!! พี่ทำลูกเชอรี่หนูตก หนุอดกินเลย
กล้วยไม้มันปักเชอรี่เอาไว้ด้วย T T หนูยกโทษให้ก็ได้ดอกไม้มันสวยกว่า
พี่ kaptan ขอบคุณที่จำกันได้นะค่ะ ถึงมันจะค่อนข้างนานไปสักหน่อย
พี่ crocodile ที่ชวนมางานครั้งนี้ และสละเวลาไปส่งช่วงขากลับ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณกลุ่มสาวๆวันนั้น ที่ชวนคุยเป็นเพื่อน ทำให้หายเกร็งไปค่อนข้างเยอะเลย
ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่ไปงาน ถึงเราไม่ได้ทักทายกัน แต่ก็ถือว่าเรารู้จักกันล่ะเนอะ
ขอบคุณเจ้าภาพของงานครั้งนี้นะค่ะ
ไม่เสียใจเลยที่มางานนี้ มิตรภาพดีดีที่เค้าว่ามี
มันมีอยู่จริงๆนะในเว็บนี้ ไว้มีโอกาสเราคงได้เจอและพบปะพูดคุยกันใหม่
แล้วอย่าลืมแวะมาทักทายเค้าในเว็บก็ได้นะ