สวัสดีค่ะ ◕〝◕หลังจากหนูเตี้ยดำลงกระทู้ เด็กขี้เหล่หาค่าขนม
ค่อนวัน จึงได้รับความกรุณาจากคุณลุงอีกท่านหนึ่ง
แต่ว่าเอ๊ะ! เรากับยูสเซอร์นี้เคยปะทะฝีปากกันพอหอมปากหอมคอเมื่อครั้งกระโน้นนี่นะ อริ?!
QC: สนใจอยากจ้างเที่ยวครับ ติดต่อกลับด้วยครับ [พร้อมเบอร์และชื่อเล่น] ฮื่อ คิดว่าหายไปไหน ยังเล่นอยู่นี่นา
ด้วยเป็นคนแค้นฝั่งหุ่น หนูเตี้ยดำก็เลยตอบกลับไปอย่างรวดเร็วโดยมิต้องหยุดคิด!
QA: ขอโทษนะคะ เบอร์ที่ให้มาโดนเว็บตัดไปจึงติดต่อกลับไม่ได้ รบกวนติดต่อกลับมาที่เบอร์.... หนูเตี้ยดำค่ะ เขาว่ากันว่า การถอยคนละก้าว มิได้หมายความว่า เราแพ้
นี่ถ้าคุณลุงทักมาขอรูป และรายละเอียด เชื้อไฟคงพร้อมจะต่อติดเสียก็ไม่รู้
การที่ลุงรู้แกวหนูเตี้ยดำดั่งว่ารู้เชิงรบ นั่นร้ายแรงเกินจะต้าน จัดการรื้อกระทู้ลุงเท่าที่เว็บจะเซิร์ดได้เสียบัดเดี๋ยวนั้น
รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งย่อมชนะร้อยครั้งมิใช่หรือ ให้มันรู้กันไป การณ์ศึกครั้งนี้ ผู้ใดจักกำชับชำนะ
โทรศัพท์มีสายเข้า ถ้อยคำขู่ขวัญของสองฝ่ายจึงเริ่มขึ้นเป็นเวลายาวนาน .....เกินกว่าที่จะเล่าความได้
เข้าหูซ้ายก็จะทะลุหูขวาไปทันที ผิว่ามีตกตะกอนอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มากพอจะส่งต่อถึงบุคคลที่สาม ต้องขออภัยค่ะ
ยามเมื่อความรู้สึกคุณตกต่ำที่สุด ละหรือเครียดจนต้องการใครสักคนพูดคุยอยู่ข้างๆ
แต่คนข้างๆกลับตอกย้ำชัดบาดลึก กรีดแผลใจให้เจ็บหนัก คุณคงไม่อยากรั้งเขาคนนั้นให้อยู่ต่อ
หากแต่คุณลุงท่านนี้ กลับรับวิธีหนามบ่งหนามที่ดิบเถื่อนอย่างขวานผ่าซากของหนูเตี้ยดำได้
ผิดเสียหละ หากต้องการกำลังใจหรือคำพูดปลอบประโลมดีๆจากอริที่รอโอกาสเสือกมีดเข้าที่ลิ้นปี่คุณอยู่ครามครัน
กระทั้งวันนัดหมายมาถึง จะหลบหลีกการประจันหน้าแบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน แฉกเช่นเดิมไม่ได้อีกแล้ว
เขาว่ากันว่า ดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ
ผิว่าในดวงตาคู่นั้นมีแววชิงชังเพียงนิด การณ์ศึกคงไม่ยาวนานจากหนึ่งทุ่มกระทั้งตีหนึ่งกว่ากระมัง
จำแนกกลศึกได้ว่า นัดพบที่เทอมินอล21ที่สะดวกต่อการเดินทัพของลุงและของหนูเตี้ยดำ
หากแต่ด้วยความติดดินของคุณลุงเชื้อสายจีนกับหนูเตี้ยดำเชื่อสายลาว แผงร้านข้างถนนจึงดึง ดู ดให้น้ำลายสอมากกว่า
คงแถวๆสยามนั่นแล ลืม
เมื่อวานนี้เองแท้ๆ
ท่ามกลางสมรภูมิรบที่ต่างฝ่ายต่างดูทีท่าของอีกฝ่าย สายฝนก็เริ่มโปรยปรายให้ต้องเรียกเก็บบิล
แต่จะลามือแก่กันเลยก็ดูจะง่ายดายเกินไป คุณลุงเป็นฝ่ายรุกไล่ให้หนูเตี้ยดำต้องตั้งรับด้วยการคล้อยตาม
จองตั๋วหนังรอบ22:25น. หากได้เข้าโรงหนังเลยเรื่องก็คงไม่ยืดยาว แต่ยังมีเวลาอีกชั่วโมงกว่าพะนะ
สบช่องให้หนูเตี้ยดำเป็นฝ่ายรุกบ้าง ถึงคราที่ลุงเป็นฝ่ายต้องคล้อยตามไปกินซเว่นเซ่นรสโปรดของทั้งสองฝ่าย
หนาว ขนาดสั่งแก้วเล็กๆแทบจะกินไม่หมด
ดูท่าทางคุณลุงจะเพลี่ยงพล้ำด้วยกรำศึกมาตั้งแต่เช้า แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นอ่ะจิ
ว่าจะสร้างสงครามเย็นนั่งรอรอบหนังอยู่บนโซฟาตัวนุ่มอย่างสงบ คุณลุงกลับสร้างสงครามน้ำลายของหนังแต่ละเรื่อง
ที่หนูเตี้ยดำสนใจอย่างตื่นตัว ร่ายเรื่อยไปจนถึงโรคติดต่อร้ายแรงที่เคยโด่งดังในพันทิป
กว่าจะได้เข้าโรงหนัง หนูเตี้ยดำแทบยกธงขาว มิหนำซ้ำ ในโรงหนังยังฉายแต่ตัวอย่างหนังผีเสียส่วนใหญ่!
ขวัญหนีดีฝ่าแทบจะยอมสิโรราบอยู่มะรอมมะร่อ
แต่ก็ยังพอดึงกลศึกสงครามเย็นมาใช้ได้เมื่อหนังเริ่มฉาย
ไม่มีเสียหรอก จะซบไหล่ ทั้งที่เห็นว่าลุงมีพุงใหญ่ๆ แทนที่จะเอื้อมมือไปลูบไล้ ใจกลับกระหวัดไพล่ไปที่อื่น
หนังใกล้จบ สะท้อนใจให้ยอมยกธงขาว ไม่มีใครหรอกที่เป็น ศั ต รู เรา มีแต่เรานี่แหล่ะคือ ศั ต รู ของตัวเอง
จริงอย่างที่ลุงบอก เราไม่ใช่ศั ต รู คู่อริกัน เราห้ามความคิดใครไม่ได้ เขาอาจไม่ชอบเรา แต่ไม่ใช่ว่าเราต้องไม่ชอบเขาตอบนี่
ถ้าเช่นนั้น หนูเตี้ยดำก็แพ้ความดีของคุณลุงเสียแล้ว
หนูอาจจะเคยไม่ชอบใจต่อความคิดเห็น ที่หักล้างกันให้ตายตกไปเสียข้างหนึ่งในตอนนั้น จึงอยากกล่าวขอโทษจริงๆค่ะ
เห็นถึงความห่วงใยที่คุณลุงมีให้กระทั้งกลับถึงห้อง มันบังเกิดความละอายใจจนคิดว่าแค่คำขอบคุณยังไม่พอจริงๆ
และต่อให้พื้นที่จะยืนในเว็บเหลือน้อยเต็มทีสำหรับหนูเตี้ยดำ แต่หนูก็อยากจะส่งการบ้านให้คุณลุง
และคุณลุงท่านอื่นๆที่เคยช่วยเหลือหนู มันคือคำขอบพระคุณที่หนูเตี้ยดำตั้งใจตอบแทน
แม้มันอาจจะกลายเป็นกระทู้ล่อเป้าว่าเข้ามาโฆษณาตัวเอง หนูก็รู้อยู่แก่ใจดีว่าที่ทำอยู่นี้และก่อนๆนั้น
หนูทำเพื่อขอบคุณพี่ๆที่ให้การช่วยเหลือ มิตรภเพ เงินค่าจ้างไม่ว่าจะกี่บาท กี่สตางค์
ล้วนมีค่ามากพอให้กล่าวขอบคุณได้ไม่รู้จบ เพราะพี่ๆตั้งใจจ้าง 'หนูเตี้ยดำ' ที่ไม่สเปค ซึ่งอาจไม่คุ้มกับเงินพี่ๆเลย
แต่พี่ๆก็ยังกรุณาช่วยเหลือ ขอบพระคุณค่ะ ขอขอบพระคุณคุณลุงBeernice69มากๆค่ะที่ให้การช่วยเหลือให้ค่าขนม มีไว้หมุนใช้จ่ายยามเมื่อขัดสนในครั้งนี้
คิดๆไปก็อยากจะขอบพระคุณพี่ๆอีกหลายท่านที่เคยติดต่อมา ทั้งที่หนูเตี้ยดำตอบก็ดี หรือหลงลืมหนูเตี้ยดำก็ดี
อยากขอบพระคุณพ่อเปรมที่เคยให้การช่วยเหลือ ขอบพระคุณพี่อ๊อดมากๆอีกครั้งเช่นกัน
หนูเตี้ยดำยังอยู่และจะไม่หายไปไหน ไม่เคยลืมว่าติดค้างอะไรใคร และไม่คิดจะทำเป็นลืม ยังสำนึกอยู่ตลอดเวลาค่ะหนูเตี้ยดำ ยังชอบเขียนการบ้านอยู่นะคะ หากมีเรื่องราวความประทับใจดีๆจากคนดีๆ หนูก็จะยังกลับมาเขียนเรื่อยๆค่ะ
เพื่อสื่อว่า เว็บนี้ยังมีมุมดีๆที่หนูเตี้ยดำสัมผัสได้ หากแม้ท่านใดมิใคร่อ่าน หนูเตี้ยดำต้องขออภัย
อย่างไรเสีย หนูก็อยากให้คนที่เข้ามา เขาอยากอยู่ต่อ บางครั้งหนูอาจลงทุนใช้ทั้งมือและเท้าพายเรือบ้าง
อย่างที่มองว่าไม่คุ้มเลย ทำทำไม อย่าถือสาหนูเลยนะคะ บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลก็ได้เนอะ ขอบคุณค่ะ