เพราะชีวิตคือ .. การเดินทาง ^^
ทริปนี้ลิงน้อยมีนัดส่งข้าว - ส่งน้ำ ให้เเขกผู้มาเยือน (ลุงดำผู้ใจดี)
...วันนี้น้องลิงไม่รีบไม่ร้อน ออกบ้านสาย 07:54 ซึ่งก็ถือว่าเช้าเพราะเวลานัดจริง 11:00-12:00 เเต่เพราะน้องลิงต้องมาเส๊าะหาอาหาร (ข้าวมันไก่) ที่เเสนจะอร่อยเเละขึ้นหน้าขึ้นตากว่าสิว ของดีประจำอำเภอ (อันนี้โม้เอง อิอิ) ตามคำสั่งของคุณลุงว่าอยากทานเมนูนี้
...นั่งเปื่อนๆเล่นๆอยู่เเถวๆ บขส. 2-3 ชม. นึกถึงตอนเป็นเด็กบ้านนอกเกเรไม่ยอมไปเรียน มานั่งรอเวลาเเม่มารับกลับบ้าน เฉ๊ย..เฉย 555+
ถึงฤกษ์งามยามดีก็รีบกดๆๆๆ มือถึงเช็คอากลูว่า เเถวบ้านข้าวมันไก่ร้านไหนอร่อย (23 ปีที่อาศัยอำเภอนี้อยู่มา ไม่เค๊ยกินเลยข้าวมันไก่ร้านนี้ ^^) จัดเเจงออกเดินทาง ... รถ 2 เเถวคือที่ไว้วางใจของน้องลิง
**เออ .. พี่ค่ะ "ร้านข้าวมันไก่โกเอง" อยู่ตรงไหนค่ะ (น้องลิงถามคนขับเสมือนเป็นคนต่างถิ่นมาท่องเที่ยว 555+)
... คนขับบอกรู้จัก น้องลิงขึ้นรถมาโดยละม่อม อิอิ เปล่าโดนจับตัวรุ่นนี้สมยอมเพื่อหลีกเลี่ยงการเจ็บตัว
ถึงจุดหมาย เเหม..ร้านนี้เอง ผ่านไป-มา ประจำสมัยเป็น ช.บ. (คือเง่าเเท้) ไม่รอช้าจัดการสั่ง 2 ชุดทันที (อีกชุดลุงบอกเผื่อหลานชายที่พามาให้น้องลิงดูตัว อิอิ .. ล้อเล่น)
...ก้มมองนาฬิกาเวลาเหลืออีกเยอะ เอ่อ..เยอะมาก ..
น้องลิงเลยขอรำลึกความหลัง (เด็กข้างถนน) เดินต๊อกเเต๊กๆ เเบบยาวไปๆ จุดหมายเป็น "ร้านก๋วยเตี๋ยวตำลึง" ย่านดังประจำถิ่น ระยะทางเดินเท้าอ่ะเหรอ อิอิ .. ม่ายไกลๆ 1 กม. นิส-นิส
เล่าถึงความหลัง .. เด็กในกะลา อยู่ในกรอบครอบครัวมานาน ไม่มีอะไรจะลุ้น เเละตื่นเต้นกว่าการออกมาผจญภัยนอกกรอบ น้องลิงก็เช่นกัน ถึงเเม้จะเดินย่ำเเถวถิ่นบ้านเกิด เเต่เหมือนไม่เคยรู้จัก ทุกอย่าดูเเปลกตา การเดินข้างถนนของเด็กที่ใส่ชุดดูเป็นเรื่องน่าสนใจของคนระเเวกนั้น เเต่สำหรับน้องลิงมันคือประสบการณ์ ซึ่งมีทั้งดี และไม่ดี .... ( อิอิ นอกเรื่องจนได้ กลับมาเข้าเนื้อไม่เอาน้ำต่อ )
*** เดินมาๆ ก็ถึงจุดหมายจนได้ หลานลิงก็ยังคุยติดต่อกับลุงอยู่เป็นระยะ เอาหล่ะ .. รถลุงเรท ขอเติมพลังก่อนเเล้วกัน ^^
.. เย็นตาโฟต้มยำเส้นเล็ก ไม่เอาผัก กับ นมสดปั่นค่ะ ^^ ( เมนูโปรดมาร้านนี้ทีไรต้องสั่งให้ได้ )
ก่อนจะบอกขอถ้วยโฟม สั่งกาเเฟร้อน และน้ำขวดอย่างละชุดไว้เเต่เเนินๆ
นั่งเตร่ๆ หม่ำๆ เล่นๆ (มือถือ) .. ใช้เวลานานจนคนที่ร้านมอง งงๆ 555+
ก็ลุงยังไม่มาง่า~~~ จะให้น้องลิงไปเดินเตร่ไหน .. มันฮ้อนเด้ ^^ (ขอน้องลิงนั่งเเช่เเบบไม่เเคร์สายตาไปก่อนน้าาาา)
11:57 คุณลุงส่งสารมาบอกว่าใกล้ถึงเเล้ว น้องลิงรีบให้ทำเสบียงต้มน้ำทำกาเเฟทันที
...ได้ของครบ น้องลิงรีบเดินทอดน่องต่อ อีก 1 กม. ไปยังสถานีรถไฟ (ยาวไปๆ) 12:22 รถไฟขบวนคุณลุงเทียบชานชาลา ^^
ไม่ได้เจอกับคุณลุงมานาน ยังเหมือนเดิม .. ลุงดูใจดี เเละยังคงมาในชุดสบายๆ กับเป้ใบเล็กๆ 1 ใบ
เราหาที่นั่ง พูดคุยกัน .. ลุงกับหลายชายทานข้าวไปด้วย ปรึกษาหารือภาษารถไฟ (ภาษาที่น้องลิงเข้าไม่ค่อยถึง 555+)
ทานกันเสร็จ .. ตกลงกันเสร็จ ปลายทางรถไฟของลุงคือ "บัวใหญ่" ส่วนน้องลิงอาศัยเกาะตามลุงไปได้เเค่ "ห้วยยายจิ๋ว .. ชัยภูมิ" เพราะถ้าไปสุดทางพร้อมคุณลุง มีหวังกลับบ้านมาโดนที่บ้านตีหัวเเบ๊ะเเน่ อิอิ
ถึงเวลาเดินทาง .. รถไฟเเล่นมาจอด เรา 3 คน ขึ้นมาจับจองที่นั่ง น้องลิงตื่นเต้นกว่าใคร เพราะทั้งคุณลุงเเละพี่ชายดูจะเป็นเรื่องปรกติกับการเดินทางเช่นนี้ .. เเต่สำหรับน้องลิงเคยไกลสุดก็เเค่สถานีท่องเที่ยวประจำถิ่นเท่านั้นที่แอบไปมา
ตลอดทางน้องลิงฟังคุณลุง สบับกับพี่ชายเล่าเรื่องให้ฟัง การเดินทางช่างดูน่าสนุก คุณลุงบอกว่าถ้าน้องลิงออกมาค้างได้ไว้จะพาไป หรือไม่ก็รอให้น้องลิงเเต่งงานก่อน (เออคือ..ถ้าเเต่งงานจะได้มาง่ายไหมค่ะลุง 555+) คุณลุงขยันถ่ายรูป ส่วนพี่ชายก็คอยบอกทางว่าข้างๆมีอะไรบ้างให้น้องลิงดู เราผ่านถูเขารถไฟขึ้นสูง หูเเทบดับกลืนน้ำลาย อึกๆ ^^
น้องลิงลุกก้นไม่ติดเบาะนั่ง คุณลุงก็พลอยเป็นไปด้วย ชี้บอกให้ดูโน่นดูนี่ จนเราลอดอุโมงค์กันต่อ .. น้องลิงแอบกลั้นหายใจจากต้นทางถึงปลายอุโมงค์ ขอพรขอให้รวย (ดีนะไม่ไกลมากไม่งั้นมีสำลักตายได้ 555+) ต่อจากอุโมงค์ต่อด้วยกังหันลมยักษ์ มันใหญ่มากกกกกก .. ลุงชี้ให้ดูอย่างคนชำนาญเส้นทาง พี่ชายก็ไม่เเพ้กัน มาบ่อยจนรู้ว่าตรงไหนเป็นตรงไหน น้องลิงดูทั้งวิวสวย ฟังทั้ง 2 ผู้ชายข้างๆเล่าเรื่อง เล่นมุขให้ฟังจนเพลิน ..
ไม่นานก็ถึงสถานีของน้องลิง .. คุณลุงบอกให้ลง โดยมีพี่ชายอาสาลงมาส่ง ^^
4-5 นาที กว่ารถไฟขบวนน้องลิงจะมา คุณลุงเเซวให้น้องลิงถ่ายรูป เช็คอินอวดพ่อ อิอิ (น้องลิงขอเก็บภาพถ่ายรูป ไว้เป็นที่ระลึกเเต่ขอเก็บไว้ดูคนเดียวนะคะ ^^)
ก่อนรถไฟใกล้จะมา คุณลุงบอกให้น้องลิงหลบไปไกลๆ เพราะรถไฟจะ .. การตะโกนคุยกันระหว่างเรา คนบนรถไฟขบวนเดียวกับลุงต่างมอง เเละอมยิ้ม (คือเราไม่ได้บ้าน้าาาาา)
รถไฟขบวนน้องลิงเทียบชาลามาจอด น้องลิงรีบขึ้นไปท้ายขบวน ชะโงกหน้าต่างโบกมือลาคุณลุงกับพี่ชาย โบกลากันอยู่ไม่นานรถไฟค่อยๆเคลื่อนขบวนห่างออกจากกัน น้องลิงเดินมาที่ปลายตู้รถไฟ มองดูระยะห่างของรถไฟที่ไกลออกมาเรื่อยๆ
ปล. ถึงขากลับน้องลิงจะกลับคนเดียวเเต่ไม่เปล่าเปลี่ยวเพราะมีคนในมือถือคอยคุยด้วย ^^
ปล. จน ณ. ตอนนี้ น้องลิงก็ยังไม่ทราบว่าพี่ชายคนนั้นชื่ออะไร ไว้รอบหน้าเรามีโอกาสพบกัน น้องลิงจะจีบ เอ๊ย! จะถามนะค่ะ
ปล. มื้อนี้ลุงยอกฟรี หลานเลี้ยง ไว้ดารบ้านรอบหน้าหลานจะคิดต้นคิดดอกนะคะ อิอิ .. เเละเราเจอกันใหม่นะคะคุณลุง
