ไม่รู้จะให้กำลังใจยังไงดี มีบางสิ่งมาแทนให้เป็นกำลังใจนะครับพี่อ๊อด
ร้องไห้ให้เต็มที่ค่ะ ร้องจนกว่าจะรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว ไม่มีน้ำตาอีกแล้วจากนั้น ลุกขึ้นมาปาดน้ำตา กรีดอายไลเนอร์ ปัดขนตา แล้วเดินหน้าต่อแบบสวยงามค่ะชีวิตต้องเดินไปเรื่อยๆ สักวัน จะมีตัวตนสำหรับใครสักคนนะคะ
อืม...ขอให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ครับ.
สู้นะค่ะ แล้วมันจะผ่านไป มองแต่สิ่งดีๆไว้ที่เคยมี และยอมรับความจริง สู้ๆค่ะ
เข้าใจ ถึงอาการนี้ อารมณ์เช่นนี้... แม้จะผ่านมาหลายวันแล้ว แต่อาการหวิวๆในหัวใจไม่เคยจางหายค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
อ่านผ่านมา..เลยอยากเข้ามาบอกว่า..ร้องไห้ ให้พอนะค่ะ...เรามีเวลาร้องไห้ทั้งชีวิตค่ะ..แต่ในช่วงชีวิตเหล่านั้น..อนุญาตน้ำตาให้ไหลเพราะความดีใจบ้างนะค่..อย่าปล่อยน้ำตาให้ไหลเฉพาะความเสียใจ..เวลาจะพาคนที่ไม่ใช่ออกไปจากชีวิตเสมอค่..รักเค้าพอเเล้ว..ก้ออย่าลืมกลับมารักตัวเองนะค่ะ..เข็มแข็งไว้นะค่ะ..ให้คิดซะว่าความทรงจำที่ดีที่สุดช่วงเวลาที่ดีที่สุด..และบทเรียนที่ดีที่สุด..**เปนกำลังใจให้ผ่านไปได้นะค่ะ
เก็บไว้เตือนสติตัวเอง...แล้วก็ก้าวต่อไปค่ะ สู้ๆ ค่ะ
