Welovegig | Website สำหรับคนอยากมีกิ๊ก > คุยเล่น ส่งการบ้าน ระบายความเศร้า
รวบรวมบทความที่เคยเขียนเตือนภัย หรือเรื่องราวดี ๆที่เกี่ยวข้อง ไว้ในโพสท์นี้
wat012:
ด้วยทุกวันนี้ มีสมาชิกโดยเฉพาะน้อง ๆผู้หญิง และพี่ ๆผู้ชาย เข้ามาใหม่เป็นจำนวนมาก หลาย ๆคนก็พยายามที่จะเรียนรู้ จากบทความ และความเห็นต่าง ๆเพื่อป้องกันตัวเองจากภัยของคนที่จะมาหลอกลวง
**04**
หลายคน ก็สามารถเอาตัวรอดได้ หลายคนก็มีพลาดพลั้งไปบ้าง **36**
และนอกจากนั้น ในช่วงนี้ มีทั้งน้องผู้หญิง และพี่ผู้ชายจำนวนหนึ่ง พยายามที่จะออกมาช่วยกันระวังป้องกันการหลอกลวงจะผู้ไม่ประสงค์ดี
**04** **25**
ดังนั้น
เผื่อว่าอาจจะมีประโยชน์อยู่บ้าง หากผมจะนำเอาบทความ เรื่องราวต่าง ๆที่เคยเขียนเตือนภัยกันไว้ และรวบรวมนำมาให้อ่านกันอีกครั้งหนึ่ง ก็อาจจะพอมีประโยชน์ได้บ้าง
1. การรวบรวมบทความจะไม่ได้เรียงลำดับว่าอันไหนเคยลงไว้ก่อน หรือหลัง
2. จะคัดเฉพาะบทความในส่วนที่เห็นว่าพอจะมีประโยชน์บ้างเท่านั้น
3. จะทะยอยนำลงให้อยู่ในกระทู้ทั้งหมด
เพื่อที่ว่า น้อง ๆพี่ ๆทั้งหลายจะได้รู้จักป้องกันตัวเองได้ โดยที่ไม่จำเป็นจะต้องไประวังหรือระแวงว่า “เราจะเจอคนหลอกลวงหรือไม่”
**21** **14**
หมายเหตุ: **25**
1. พี่ ๆน้อง ๆคนไหน “ที่เคยมีบทความดี ๆที่เคยเขียนป้องกันการหลอกลวงไว้ ก็สามารถนำมาแจมร่วมกันได้”
2. ขอความกรุณาว่า “ให้เป็นบทความที่เกี่ยวข้อง หรือเกี่ยวเนื่องกับการระวังป้องกันภัย หรือเตือนในเรื่องการหลอกลวงจากบุคคลอื่น” เท่านั้น
3. ขอความกรุณาว่า “ไม่ลงบทความที่อันอาจจะกระทบต่อสิทธิของผู้อื่น เช่น การลงชื่อจริง นามสกุลจริง เบอร์โทร ช่องทางการติดต่ออื่น ๆถึงแม้ว่า คน ๆนั้นจะเป็นผู้หลอกลวงก็ตาม”
4. จุดประสงค์ของการลงคือ การเตือนให้ระวังป้องกัน ไม่ใช่การประจานใครคนใดคนหนึ่ง ถึงแม้ว่า “น้อง หรือ พี่ คนนั้น จะมีหลักฐานแน่ชัดว่าหลอกลวงจริง ๆ ก็ขอสงวนสิทธิไม่นำมาลงในกระทู้นี้
5. ในอนาคตผมอาจจะตั้งกระทู้ใหม่เพื่อรวบรวม น้อง หรือ พี่ ที่มีหลักฐานแน่ชัดว่ากระทำการหลอกลวงจริง ๆ เมื่อถึงเวลานั้นแล้วค่อยนำมาลงในเวลานั้นจะเหมาะกว่า
**14** **04**
ยินดีเป็นอย่างยิ่ง หากสมาชิกจะร่วมมือกันในการระวังป้องกัน เตือนภัยให้กับสมาชิกด้วยกันเอง แต่ต้องไม่ไปกระทบสิทธิของสมาชิกคนอื่นเช่นเดียวกัน
**26** 41
ขอบคุณครับ
Wat012
wat012:
ผู้ล่าเหยื่อ และเหยื่อผู้ถูกล่า
**04**
ตอนที่ 1 **26**
เรื่องราวที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้เป็นเรื่องราวของผู้ล่าเหยื่อ และเหยื่อผู้ถูกล่า ในความหมายของเรื่องกามรมณ์ หรือการมี Sex ทั้งทางกาย และการมี Sex ทางใจ
ในวังวนของความรู้สึกที่อยากจะมีเพศสัมพันธ์กับใครบางคนนั้น เป็นความรู้สึกที่ถูกฝังลึกอยู่ภายใต้จิตใจที่ไม่ต้องการเปิดเผยให้ใครได้รับรู้ โดยไม่มีการแบ่งแยกความรู้สึกไม่ว่าจะเป็นเพศหญิงหรือเพศชาย แต่ถูกแบ่งแยกด้วยวัฒนธรรมที่ปฏิบัติแตกต่างกันมา
ปกติแล้ว ผู้ล่ามักเป็นผู้ชาย และเหยื่อ มักเป็นผู้หญิง แต่ในสังคมปัจจุบันก็มีไม่น้อยที่ผู้ล่ากลับกลายเป็นผู้หญิง และเหยื่อกลับกลายเป็นผู้ชาย
**14** **40**
ในอารมณ์ของความคุ้นเคยของการมีเพศสัมพันธ์ของคู่ที่อยู่ด้วยกันมา ซึ่งมักจะเริ่มต้นด้วยคู่รัก คู่แฟน และตามด้วยคู่สามีภรรยาตามลำดับ ความจำเจบวกกับความคุ้นเคยทำให้บางครั้งฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีความรู้สึกว่า ต้องการมีความสัมพันธ์กับบุคคลอื่นเป็นการ เพื่อเติมเต็มความต้องการของการมีเพศสัมพันธ์ที่แตกต่างไปจากเดิมที่มี
ดังนั้น **24**
จึงเป็นที่มาของผู้ล่าเหยื่อ และเหยื่อผู้ถูกล่า **04**
เหยื่อผู้ถูกล่า (ผู้หญิง) ที่เปรียบเสมือน กวางตัวน้อย ๆที่มีเพียงเขาน้อย ๆเป็นอาวุธ ที่กำลังหากินอยู่ในป่าใหญ่ ที่กำลังมีความเดือดร้อนทั้งในด้านร่างกาย (ทรัพย์สินเงินทอง) และจิตใจ (กำลังอ่อนแอ หรือขาดบางสิ่งบางอย่าง)
ผู้ล่า (ผู้ชาย) ที่ต้องการเติมเต็มอารมณ์ที่ไม่รู้จักพอในเรื่องของ Sex นั้น เปรียบเสมือนนายพรานที่มี อาวุธอยู่ในมือ ซึ่งมีอาวุธหลากหลายรูปแบบเช่น ปืน ธนู มีด (เงินมากหรือน้อย) เล่ห์เหลี่ยม กับดักต่าง ๆ (ลูกล่อลูกชน คำพูด กิริยา การกระทำต่าง ๆ) ขึ้นอยู่กับความพร้อมของนายพรานว่า มีความถนัดและมีความชอบหรือมีอารมณ์ตื่นเต้นในการล่าเหยื่อให้มาติดกับดัก อย่างไร ซึ่งมีหลายรูปแบบ พอที่จะรวบรวมคร่าว ๆได้ ดังนี้
1. ผู้ล่า ที่ต้องการเหยื่อที่ได้มาอย่างง่าย ๆไม่ต้องออกแรงมากใช้อาวุธที่มีความรุนแรง ตรงไปตรงมา ไม่ต้องใช้สมองเล่ห์เหลี่ยมใดใด เมื่อเห็นเหยื่อที่ต้องการ ก็ยกอาวุธปืนขึ้นเล็งและยิงออกไป หากตรงเป้าก็ได้เหยื่อมา หากไม่ตรงก็ยิงใหม่ เนื่องจากนายพรานมีอาวุธที่มากเพียงพอ ไม่ต้องยุ่งยากในการใช้สมอง เล่ห์เหลี่ยมต่าง ๆ ในการวางกับดักให้เหนื่อย
**04**
เมื่อได้เหยื่อมา ก็ยืนดูชื่นชมในความสำเร็จของการล่า เสร็จแล้วก็จากไป ไปหาเหยื่อตัวใหม่ ในบางกรณีหากนายพรานใช้อาวุธที่ไม่เหมาะสมกับเหยื่อ เช่น หากเหยื่อมีความคล่องแคล่วว่องไว มีความสวยงามปราดเปรียว หรือดุร้าย อาวุธที่ใช้ย่อมต้องมีประสิทธิภาพสูง จึงจะเล็งได้ถูกเป้า แต่หากเหยื่อมีความอ่อนแอหิวโซ เชื่องช้า อ่อนล้า อาวุธง่าย ๆเช่น มีด ธนู ก็สามารถจัดการเหยื่อได้อย่างง่ายดาย
**36**
นายพรานประเภทนี้ เมื่อได้เหยื่อมาแล้ว เป็นที่พอใจ ก็มักจะชื่นชมเหยื่อได้ไม่นาน เลี้ยงดูให้อาหารการกินเหยื่อไปสักพัก ก็จะทิ้งเหยื่อไป เพื่อไปหาเหยื่อตัวใหม่ เนื่องเพราะนายพรานมีอาวุธที่มากเพียงพอที่จะใช้ได้อย่างเต็มที่ ส่วนเหยื่อบางครั้ง ก็เหนื่อยกับการที่จะต้องออกหาอาหารด้วยตนเอง จึงไม่ต้องที่จะไปแสวงหาจากที่ใดอีก หากนายพรานยังพร้อมที่จะเลี้ยงดูให้อาหารต่อไป
(มีต่อ)
wat012:
ตอนที่ 2 **04**
2. ผู้ล่า ที่มีความสุขและตื่นเต้นกับการล่าเหยื่อ ซึ่งผู้ล่าประเภทนี้ มักจะเป็นผู้ล่าที่มีความต้องการเหยื่อที่ปราดเปรียวว่องไว สวยงาม มีทักษะสูง เพราะจะทำให้ผู้ล่า มีความรู้สึกตื่นเต้น และต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างสูง ที่จะล่าเหยื่อตัวที่ตัวเองต้องการให้ได้ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีการใดก็ตาม หากทำได้สำเร็จ จะทำให้ผู้ล่าเกิดความรู้สึก ถึงความภาคภูมิใจ หรือความรู้สึกในการเอาชนะเหยื่อที่สวยงาม คล่องแคล่วปราดเปรียวได้ ทำให้เกิดความอิ่ม หรือพาว (Power) ในความสามารถของตนเองที่สามารถล่าเหยื่อที่มีความปราดเปรียว ว่องไว สวยงาม ได้ โดยที่นายพรานคนอื่นไม่สามารถทำได้
**36**
เมื่อนายพรานได้เหยื่อมาแล้ว ก็จะทะนุทนอมไว้สักพักหนึ่ง และเมื่อผ่านไปสักพักนายพรานจะเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายไม่ตื่นเต้นกับเหยื่ออีกต่อไป บวกกับเมื่อเห็นเหยื่อตัวใหม่ ที่คล่องแคล่ว ปราดเปรียว สวยงาม ก็จะมีความรู้สึกตื่นเต้น และมีต้องการที่จะเอาชนะในเกมส์การล่าให้ได้อีกครั้ง เพื่อตอบสนองความรู้สึกตื่นเต้นได้ใหม่ และยังทำให้มีความรู้สึกว่า ตนเองมีความสามารถเหนือกว่านายพรานคนอื่นอีกมาก ที่ล่าเหยื่อตัวเดียวกัน แต่ไม่สามารถล่าได้ แต่ตนเองกับเป็นผู้ที่ล่าเหยื่อตัวนี้ได้
**26**
ซึ่งวิธีการเช่นนี้ นายพรานย่อมรู้ดีว่า ต้องใช้ทั้งอาวุธ เล่ห์เหลี่ยม หมากกล รวมทั้งเวลาอย่างมากมาย เพื่อหลอกล่อเยื่อให้ติดกับ และนายพรานย่อมรู้ดีว่า เหยื่อนั้นคุ้มค่ากับการลงทุนหรือคุ้มค่ากับความตื่นเต้นที่ตนเองชอบหรือไม่
ดังนั้น ผู้ล่าในเกมส์นี้ จึงต้องมีทั้งความสุขุม รอบคอบ เล่ห์เหลี่ยม และอาวุธที่ครบมือ เพื่อตอบสนองกับความสุข และความภูมิใจในความสามารถในการล่าเหยื่อที่มีความคล่องแคล่ว สวยงาม และอันตราย ได้อย่างตื่นเต้น และเร้าใจ
**14**
3. ผู้ล่า ที่มีความสุขกับการที่ได้ทรมานเหยื่อ หรือเห็นเหยื่อถูกทรมาน โดยผู้ล่าประเภทนี้ส่วนใหญ่แล้ว จะเป็นผู้ล่าที่มีจิตใจโหดเ้ยม และขัดสนอาวุธที่จะใช้ หรือบางทีมีอาวุธเพียงพอที่จะใช้ แต่ไม่ยอมใช้อาวุธ เพราะเสียดายอาวุธ แต่มีสมอง และเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวในการวางกับดักเพื่อให้เหยื่อมาติดกับได้
**26**
ซึ่งนายพรานประเภทนี้ ส่วนใหญ่มักใช้สมอง และจิตใจ (การพูดการจา กิริยาท่าทาง) เป็นอาวุธ และมักเลือกเหยื่อ ที่กำลังหิวโซ อ่อนแอ ไม่คล่องแคล่ว ไม่สวยงามเท่าที่ควร หรือสวยงามแต่มีสมองที่สู้กันไม่ได้กับเหลี่ยมของนายพราน ซึ่งเหยื่อเหล่านี้ จะติดกับได้ง่าย
เพราะความเดือดร้อนของตัวเหยื่อเอง ประกอบกับความโหดร้ายของนายพรานที่ไม่สนใจว่า เหยื่อจะบาดเจ็บแค่ไหน จะขาดใจตายหรือไม่ หรือจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร นายพรานก็ไม่สนใจ ซึ่งนายพรานจะสนใจเพียงอย่างเดียวคือ ความสำเร็จของการล่าเหยื่อ และเมื่อได้เหยื่อแล้ว ก็จากไปโดยทิ้งให้เหยื่อนอนซมกับพิษบาดแผลที่ได้รับจากนายพราน ให้เป็นความทรงจำของเหยื่อตลอดไป
**04** **25**
(มีต่อ)
wat012:
ตอนที่ 3 **14**
บทสรุป **36**
บางครั้งในเกมส์ของการล่านั้น บางทีผู้ล่า หรือนายพราน ก็สามารถกลับกลายเป็นเหยื่อผู้ถูกล่าเสียเอง ก็มีให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง โดยที่เหยื่อกลับกลายเป็นผู้ล่าไปเสียเอง เพราะความผิดพลาดหรือความประมาทของนายพราน หรือบางที เหยื่ออาจเป็นนายพราน ที่หลอกล่อปลอมตน ให้ดูเป็นเหยื่อ เพื่อล่อนายพรานด้วยกันให้มาเป็นเหยื่อเสียเอง ก็เป็นได้
**21**
ในเกมส์ของการล่านั้น หากเราไม่ต้องการตกเป็นเหยื่อของนายพราน เราก็ไม่ควรเข้าไปอยู่ในเกมส์ของการล่า กล่าวคือ ไม่ควรปรากฏตัวให้นายพรานเห็น หากินไปตามพอประมาณของตนในป่าลึก แต่หากเดือดร้อน หรือมีความจำเป็นที่จะต้องเข้าไปหากินในเขตของการล่า เหยื่อก็ควรเตรียมตัวให้ดี และหากได้อาหารเพียงพอแล้ว ก็ควรกลับเข้าป่าลึกไปอย่างเดิม เพื่อความปลอดภัยที่จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดจากนายพราน
**40**
แต่หากเหยื่อยังมีความสุขกับอาหารที่ได้รับจากนายพราน เหยื่อก็ควรที่จะระมัดระวังตัวเองให้มากดูนายพรานให้ดี และต้องเตรียมพร้อมกับความเจ็บปวด หรือบาดแผลที่จะได้รับ และสิ่งสำคัญที่จะต้องให้คิดอยู่ในใจของเหยื่อไว้เสมอคือ “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน” แล้ววันหนึ่ง เราจะสามารถหาอาหารกินเองได้โดยที่ไม่ต้องพึ่งนายพราน
**14**
หมายเหตุ: ที่กล่าวเรื่องราวมาทั้งหมดนั้น ก็เพียงเพื่อจะขยายภาพให้เห็นข้อเท็จจริงของสังคม (เฉพาะเรื่อง Sex ในบางเรื่องเท่านั้น ไม่ใช่ทุกเรื่องซึ่งยังมีข้อเท็จจริงบางเรื่องตกหล่น ไม่ครบ) ที่ใครบางคนอาจจะยังมองภาพไม่ออก หรือใครบางคนที่กำลังอยู่ในวังวนดังกล่าว ซึ่งอาจจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย
ในตัวตนของผู้เขียนก็เช่นเดียวกัน ไม่ปฏิเสธถึงวังวนที่ตนเองเข้าไปเกี่ยวข้อง เพราะในโลกของความเป็นจริง ส่วนที่อยู่ลึกที่สุดของจิตใจที่แกะออกยากที่สุด และเป็นด่านทดสอบสุดท้ายก่อนที่จะบรรลุ ก็คือ กามรมณ์นี้เอง
**04**
“เป็นการยากที่จะควบคุมจิตใจให้อยู่เหนือกามรมณ์ แต่เป็นการง่ายที่จะควบคุมให้กามรมณ์ไม่ไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน”
**25** **26**
wat012:
ประเภทผู้ชายที่ PM มาถามเรื่องจ้างเที่ยว
**04**
น่าจะเหมาะสำหรับห้องนี้ “เพราะเป็นการถาม – ตอบ พูดคุยเรื่องการจ้างเที่ยว”
เป็นข้อมูลที่ “เล่าสู่กันฟัง”
เป็นข้อมูลของผมเพียงด้านเดียว ซึ่งอาจจะมีส่วนที่แตกต่างจากคนอื่น “ก็ว่ากันไปของแต่ละคน”
**25**
ผมได้มีโอกาสคุยกับน้องคนหนึ่งใน WLG น้องเป็นคนที่มีหน้าตาสวยงามมาก มากกว่าความน่ารัก มีรูปร่าง หุ่นดี เป็น Pretty MC
งานของน้อง เป็นงานรับจ้างเป็นเพื่อนเที่ยว ไม่ไปต่อ ไม่ล่วงเกิน No Sex **34**
น้องเล่าให้ฟังว่า งานเพื่อนเที่ยว เป็นงานที่ไม่แน่นอน ต้องพยายามหาลูกค้าใหม่ ๆอยู่ตลอด
เนื่องจาก **04**
ลูกค้าเก่าที่เคยเจอกัน ส่วนใหญ่ พอเจอครั้งแรก ครั้งที่สอง มักจะเสนอ (แบบมีมารยาท) ขอมีอะไรด้วย ขอดูแล เป็นต้น พอตอบปฏิเสธ (แบบมีมารยาท) ครั้งแรก ครั้งที่สอง ครั้งที่สาม ก็หาย จนเลิกจ้างเที่ยวไปเอง
ด้วยความที่เป็นคนหน้าตาดี ดังนั้น จึงยังมีลูกค้าใหม่ ๆอยู่บ้าง แต่ก็หนีไม่พ้นที่จะต้องคอยตอบในเรื่องการขอมีอะไรด้วย หรือการขอดูแล
มีเรื่องราวมากมายที่น้องเล่าให้ฟังในเรื่องการทำงาน “บริการเป็นเพื่อนเที่ยว” **26**
ขอสรุปเฉพาะส่วนการติดต่อ “เพื่อจ้างเที่ยว” (รวมกับข้อมูลของผมเองด้วย) มี 4 ประเภท คือ
ประเภทที่ 1 ติดต่อเข้ามา โดยไม่ได้ต้องการจ้างเที่ยวจริง ๆแค่ต้องการขอข้อมูลส่วนตัว รูป ความสูง น้ำหนัก สัดส่วน เป็นต้น
**04**
ประเภทที่ 2 ติดต่อเข้ามา โดยมีจุดประสงค์ต้องการจะไปนอนต่อ นอกเหนือจากการไปเที่ยว แต่อ้างการเที่ยวขึ้นนำก่อน และเมื่อมีโอกาส ก็จะชวนไปนอนต่อ ส่วนใหญ่ประเภทนี้จะซักข้อมูลละเอียดมาก รวมทั้งการขอรูปอีกมากมาย และไม่ได้มีจุดประสงค์ของการจ้างเที่ยว แต่เมื่อเจอมักจะขอไปนอนต่อ ถ้าเราไม่ไป ไม่ยอม ก็อาจมีวิธีการบางอย่าง แต่ก็ไม่บังคับ ซึ่งสุดท้ายหากเราไม่ยอมจริง ๆแล้ว เค้าก็ปล่อยเรากลับ แต่เราอาจจะได้เพียงแค่ค่ารถกลับบ้าน
**34**
ประเภทที่ 3 ติดต่อเข้ามา โดยมีจุดประสงค์ด้วยความพอใจที่รูปร่างหน้าตาของเรา ซึ่งจะขอรายละเอียดส่วนตัว รูปพอให้เห็นรูปร่างหน้าตา พอเป็นมารยาท ไม่บังคับ แล้วแต่จะให้ ซึ่งอาจพอใจจากกระทู้ การพูดคุยก่อน โดยเริ่มต้นจากการจ้างเที่ยว และด้วยมารยาทที่ดี ก็จะค่อย ๆถามถึงเรื่องการไปต่ออย่างสุภาพ แต่ไม่มีการบังคับ หรือทำให้ต้องหนักใจ ซึ่งประเภทนี้จะใจเย็น หากมีความพอใจในตัวเรา จะจ้างเที่ยวได้หลายครั้ง และส่วนใหญ่ก็จะถามถึงเรื่องการไปต่อหากมีโอกาส แต่สุดท้ายหากเราปฏิเสธ ก็จะเลิกจ้างเที่ยวไปเอง และพูดคุยกันตามปกติ หากยังติดต่อกันอยู่
**40**
ประเภทที่ 4 ติดต่อเข้ามา โดยมีจุดประสงค์ด้วยความพอใจในกระทู้ และการแสดงความเห็นต่าง ๆและต้องการจ้างเที่ยวเราจริง ๆซึ่งอาจเพราะต้องการช่วยเหลือเราด้วย จึงมาจ้างเราเที่ยว โดยส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยขอรายละเอียดจากเรามากนัก แล้วแต่เราจะให้ ให้หรือไม่ให้แค่ไหนก็ได้ และมักจะสุภาพ ไม่มีการบังคับ หรือทำให้หนักใจ ซึ่งประเภทนี้การจ้างเที่ยวจะมีไม่บ่อย อาจจะนาน ๆครั้งในการจ้างเรา ซึ่งต่อไปในอนาคตส่วนใหญ่จะกลายเป็นการกิน เที่ยว ดูหนัง แบบไม่มีการจ้าง
41
หมายเหตุ:
ด้วยใจลึก ๆแล้ว เชื่อว่าน้อง ๆหลายคน ใจจริงแล้วอยากได้ ใครสักคนที่มีความมั่นคง มีความสุภาพ อบอุ่นมาดูแลเรา ช่วยเหลือเรา แต่ขอ แค่เพียงว่า “หากจะมีใครสักคนที่จะมาดูแลเรา ขอให้เรามีความพึงพอใจ ถูกใจ เข้าใจกันสักนิด ได้พูดคุยกันไปสักพัก และหากเคมีตรงกัน น้องก็พร้อมที่จะให้พี่ดูแล” เพียงแค่เพราะยังไม่สามารถหาคนที่เคมีตรงกันได้เท่านั้น
**36**
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version