รอเลิกรัก...

[_ple_]

...ความรักในเวป สีเทา...

หากเริ่มต้นที่จะคิดรักใครแล้ว ก็ ต้องเตรียมตัวเผื่อใจไว้เจ็บ

คนเราเสียใจก็ร้องไห้ได้เป็นเรื่องธรรมดา แต่อย่าร้องนาน เดี๋ยวโทรม

ผู้หญิงเรา ร้องได้ เสียใจได้ แต่อย่าหยุดสวย ถือซะว่าเดินสะดุดก้อนหินเจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็หาย

ที่สำคัญอย่าทำตัวเองให้เป็นของตาย จนอีกฝ่ายเค้าไม่เห็นค่า

พี่เชื่อว่า น้องจู๋ เข้มแข็งและกล้าหาญที่จะเดินออกมาจากจุดนี้ หากเราผ่านมันไปได้ แล้วน้องจะรู้ว่า สิ่งที่ก้าวผ่านข้ามมาได้ง่ายนิดเดียว

*** วิธีการรักษาตาบวม เอาช้อนไปแช่ช่องทำน้ำแข็งของตู้เย็น แล้วก็เอามาแปะที่ตา **อันนี้พี่ทำบ่อย ^^

<a href="https://www.youtube.com/v/Lttip5f8R1Q" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v/Lttip5f8R1Q</a>

[tawans]

เริ่มจาก
1 ฝืนยิ้ม
แล้วมันจะกลายเป็น
2 ยิ้มเฉยๆ
แล้วมันก็จะเป็น
3 ยิ้มแย้ม

เริ่มนับหนึ่งก่อนเลยครับ อย่ารอช้า

[Nuekmaiork]

การพบเพื่อพลัดพราก น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาของเวปไปแล้ว

ลุงเคยจัดตัวเองเป็น ผช ในเวป (กะทู้เก่า พี่ wat012) ว่าอยู่ในประเภท ที่ 4.5
คือการใช้ หัวใจและความจริงใจเข้ามาผูกพัน ในการพบเจอน้องๆ
ทำให้ การพบเจอกัน มันมากกว่า การจ้าง

ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย คือ ความเจ็บปวดเมื่อน้องจากไป

ทั้งที่เข้าใจดีว่า สถานะของสังคมนี้ ไม่เคยมีอะไรแน่นอนในเรื่องหัวใจ
อัตราความเป็นไปได้ในความสมหวัง เท่ากับ 0.1 %
แต่อัตราในการเจ็บปวดเพราะการพลัดพราก เท่ากับ 99.9%
(ไม่นับรวมกรณีสมาชิกที่เข้ามาซื้อขายกันนะครับ)

ทุกๆ อดีต และทุกๆสถานะการณ์ ที่ผ่านมา
มันคือบทเรียนแห่งการอยู่รอดในสังคม wlg
ที่ไม่อาจถ่ายทอดให้ใครฟัง ได้แต่เก็บไว้สอนใจตัวเอง

ถ้าจะ.....
ถ้าจะ...มีน้องน่ารักสักคนนึง ... ที่บังเอิญผ่านเข้ามาในเวป
ผ่านมาเจอลุงนึกคนนี้ ... คนที่แบกรอยเจ็บมาเต็มหลัง

น้องเข้ามาทุ่มเทความจริงใจ...มาประจบเอาใจ
มาทำให้รู้สึกว่า...เค้ารักลุง...อย่างจริงจัง

ผช. ประเภทที่ 4.5 ที่มีความรู้สึกเข้ามาผูกพันกับการจ้าง
อย่างลุง ... แม้จะมี ปสก กับรอยแผลเก่าๆ
คงไม่พ้นที่จะอ่อนไหว ไปตามความรู้สึกน้องบ้าง

เพราะยังไม่สำเร็จเคล็ดวิชา ... ไร้ใจ...

แต่ถ้าจะให้ทุ่มเทไปทั้งหมด จะทำได้ไม๊
ถ้าน้องรู้สึกดีๆ น้องจะผูกพันกับลุงมากแค่ไหน
ถ้าลุงจะบอกว่า...ให้น้องไปแล้วทั้งใจ...ทั้งที่ใจอยากบอก

แล้วถ้าวันนั้นมาถึง...วันที่น้องจะต้องเดินจากไป
ไม่ว่าจะเหตุผลอันใด (ที่เหมือนกับทุกครั้ง)

การจากกัน ....
มันคือความเจ็บปวด ของทั้ง 2 ฝ่าย

มันต่างกันตรงที่....
ความรู้สึกของ..คนที่ .... จากไป
กับคนที่....ยังอยู่ เพื่อเจ็บต่อไป

แค่อยากมาแชร์ ปสก ที่เคยผ่านมาในเวป
อยากให้น้อง จู ได้มองย้อนกลับไป ว่า...
อะไรคือความสุข..ของการได้รัก....
และผลของความเจ็บจากการจากไป

ในการทุกกระทำ ย่อมมีเหตุผล เป็นเรื่องของ 2 คนที่จะเข้าใจ

ปล..
มาๆๆ ลุงเช็ดน้ำตาให้ โถ...เด็กน้อย ช่างคิด ช่างแสนงอนซะจัง

[Nu_ManJu]

[Nong-Dam]

ความรัก ก็เหมือนคนสองคนที่ถือหนังยางไว้..คนละด้าน

คนที่ " เจ็บ " ก็คือ คนที่ไม่ยอม " ปล่อย " ค่ะ

พอดีก็เพิ่งจะหลุดพ้นช่วงเวลานั้นมาเหมือนกัน...สบายใจไปแล้วค่ะ..

[^^รักนะ..เด็กน้อย^^]

มีโมเม้นต์แบบนี้ตอนจะปิดเทอม นับวันรอเลย จะได้ไปพ้นๆหน้าเพื่อนๆในรั้วป่าเดียวกันซะที สู่โลกเสื้อรัดตัว ชายกระโปรงเหนือเข่าอันสดใส คงจะไม่ตอบคนละเรื่องเดียวกันกับ จขกท นะ

มีเคล็ดลับวิชา ไร้ใจ มาฝากสมาชิกทุกท่านครับ
###เคล็ดลับสุดยอดวิชา "ไร้ใจ" คือ "ได้ตัว"###
ถ้าฝึกโดยใช้อาวุธ " รอบสองรอบ" ก้อจะเข้าถึง แต่ถ้าฝึกด้วยมือเปล่าใช้แค่ภาพ อาจซัก "สี่หรือห้ารอบ" ถึงจะฝึกวิขานี้สำเร็จ หวังว่าคงจะเข้าถึงเคล็ดลับสุดยอดวิชากันถ้วนทั่วนะครับ 

[Honeysweet]

ความทุกข์ ความเจ็บปวด ไม่ว่าจะเกิดขึ้นเพราะใครก็ตาม สิ่งที่จะทำให้มันหายได้ คือตัวเราเองคะ
รักตัวเองให้มากๆ ความเจ็บปวดมันไม่ใช่เรื่องผิด อยากร้องไห้ ก็ร้องให้มาให้สุด สุดแล้ว เริ่มต้นใหม่คะ
ประสบการณ์ความเจ็บปวดจะสอนให้เราเข้มแข็งในวันหน้า สู้ๆนะคะ

ปล. พี่ นผว. ใช้ช้อนแช่ช่องฟีซ สัก5นาที แล้วเอามาปะคบตาคะ พอหายเย็นก็เอาช้อนไปแช่ใหม่ ทำซัก2-3ที
ตาจะลดลวมลงมากคะ แต่ถึงจะหายบวมยังไง ร่องรอยของความเจ็บปวดก็ยังคงอยู่ เข้มแข็งให้ไวๆนะคะ

[ถั่วอบไอน้ำ]

 

เป็นอยู่เหมือนกันนนน

[hayapon]

 รอเลิกรักรอรักเลิกเลยหรือนี่ เมื่อมิตรรักใกล้จากไปไร้ใมตรี  ไม่ยินดีเหมือนดั่งเคยที่เลยมา ช่วงเวลาที่ผ่านไปให้ใจเคือง  หรือคงหมดวาสนาแล้วหรือนี่ ทั้งก่อนที่เรามีอยู่เป็นคู่สอง เป็นความหวังต้องตาว่าหมายปอง ตามครรลองหนุ่มสาวเขาทำกัน  นับจากนี้คงไร้เธออยู่ใกล้ ต้องเสียใจแค่ไหนเธอรู้ไหม ต้องห่างหน้าที่เคยพบจะอยู่ยังไง แสนเสียดายคงไร้เธอรับรู้มัน  เราเริ่มต้นก็ดีสมทุกอย่าง ไม่เคยว่างที่จะลืมคนึงหา อยากอยู่ใกล้ได้ชิดทุกเวลา ทั้งห่วงหาพาเธอเจอสิ่งดี จะยอมรับความจริงในวันนี้ ในวันที่ไร้เธอเสนอสนอง จะต้องอยู่ให้ได้ยามไร้เธอปอง เหลือเพื่อนผองในเวปส่งแรงใจ จะทิ้งเพื่อนในเวปไปก็ใช่ที่ ก็เรามีอยู่แค่นี้พอนับได้ ยามสุขทุกข์เราต้องช่วยส่งกำลังใจ ลากกันไปถึงจะแกว่งคงแกร่งดี  อันความรักก็มีอยู่ทุกที่ ทั้งบุพการีญาติมิตรสนิทเสน่หา เขารักเราไร้เงื่อนไขใม่ต้องเชิญมา จงศรัทราเขาเหล่านั้นเถิดประเสริฐจริง

[Nong-Dam]

    รอเลิกรัก..รอรักเลิก..เลยหรือนี่

เมื่อมิตรรัก..ใกล้จากไป..ไร้ใมตรี 

ไม่ยินดี..เหมือนดั่งเคย..ที่เลยมา

ช่วงเวลา..ที่ผ่านไป..ให้ใจเคือง 

    หรือคงหมด..วาสนา..แล้วหรือนี่

ทั้งก่อนที่..เรามีอยู่..เป็นคู่สอง

เป็นความหวัง..ต้องตา..ว่าหมายปอง

ตามครรลอง..หนุ่มสาว..เขาทำกัน 

    นับจากนี้..คงไร้..เธออยู่ใกล้

ต้องเสียใจ..แค่ไหน..เธอรู้ไหม

ต้องห่างหน้า..ที่เคยพบ..จะอยู่ยังไง

แสนเสียดาย..คงไร้เธอ..รับรู้มัน 

    เราเริ่มต้น..ก็ดี..สมทุกอย่าง

ไม่เคยว่าง..ที่จะลืม..คนึงหา

อยากอยู่ใกล้..ได้ชิด..ทุกเวลา

ทั้งห่วงหา..พาเธอ..เจอสิ่งดี

    จะยอมรับ..ความจริง..ในวันนี้

ในวันที่..ไร้เธอ..เสนอสนอง

จะต้องอยู่..ให้ได้..ไร้เธอปอง

เหลือเพื่อนผอง..ในเวป..ส่งแรงใจ

    จะทิ้งเพื่อน..ในเวปไป..ก็ใช่ที่

ก็เรามี..อยู่แค่นี้..พอนับได้

ยามสุขทุกข์..เราต้องช่วย..ส่งกำลังใจ

ลากกันไป..ถึงจะแกว่ง..คงแกร่งดี 

    อันความรัก..ก็มี..อยู่ทุกที่

ทั้งบุพการี..ญาติมิตร..สนิทเสน่หา

เขารักเรา..ไร้เงื่อนไข..ใม่ต้องเชิญมา

จงศรัทราเขา..เหล่านั้นเถิด..ประเสริฐจริง