เสร็จจากหม่ำชนิดว่าพุงออกกันเลยทีเดียวเชียว ..^^
น้องลิงก็พาพ่อลิงกังเดินย่อยโดยการพาจอดรถ เเละเดินไกลมายังสถานที่คนเเถวนี้เรียกกันว่า "ตรอก"
***มุขเนียนเเบบไม่ควักกระเป๋าเริ่มใช้ถี่ๆ 555+
จุดหมายคือร้านรองเท้า น้องลิงโดนบังคับให้ใส่คัชชูไปเรียน เลยพาพ่อลิงกังมาเสียเงินให้หน่อย (แบบมัดมือชกขัดไม่ได้ อิอิ)
ก็ได้รองเท้าสมใจ เเต่ก็เเอบเล็งผ้าใบไว้อีกคู่ รอบหน้าล่ะกัน ^^
ก่อนพากันเดินยาวกลับมาที่รถ แอบคิดมาตลอดทางไปไหนต่อดีน้า .. เเต่เหมือนฝันสลาย พ่อลิงกังบอก "กลับบ้าน" ทำท่าวนมาส่งที่ บขส. บอกว่ารถออกกี่โมง ตีเนียนว่าจะให้กลับเอง ทำเอาน้องลิงนี่หน้าหงิก เป็นตู๊ดลิง .. ก่อนจะเฉลยว่าไปส่งที่บ้าน วนมาให้โบกมือ บะบายรถบอกว่าวันนี้ไม่กลับด้วยน้าาาา (กวนจริงๆ)
ขาขับกลับบ้านเเวะซื้อน้ำอ้อย (รสชาติม่ะได้เรื่อง 555+) เเล้วก็ยิงยาวพาน้องลิงกลับบ้าน อยู่บนรถมีละครที่พ่อลิงกังเปิดไว้ที่เเทบจะไม่ได้ดู เพราะน้องลิงป่วนมาก ถามโน่นนี่ มุดขึ้นลง เเกล้งกันมาตลอดทาง เผลอเเป๊บๆ ก็ถึงเขตสงวน เส้นทางระหว่างเข้าบ้าน ที่น้อยคนมากจะมาถึงจุดนี้ ^^
วันนี้วันดี น้องลิงได้ทำสิ่งที่อยากจะทำครั้งฝันไว้สมัยวัยรุ่น คือ เดินจูงมือผู้ชายเที่ยวงานกลางคืน 5555+
ให้เครดิตงานฟินๆ : งานเกษตรที่มีทุกที่ อิอิ ^^
ลักษณะงานคล้ายๆ งานวัด มีของขายเยอะเเยะ ชิงช้า ม้าหมุน ลูกโป่ง กิจกรรม วงดนตรี ลานเบียร์(ไม่เหมือนงานวัดก็ตรงที่ไม่มีวัด อิอิ)
วนหาที่จอดรถฝั่งตรงข้าม ก่อนจะพากันเดินจูงมือข้ามถนนเดินเข้างาน งานอ้อนก็เริ่มบังเกิด ชนิดว่ายังเดินได้เเค่ต้นงาน ... เพราะน้องลิงอ้อนว่าอยากได้กางเกงยีนส์ ลำบากป๋าอีกเเล้ว 555+
นอกจากลำบากเรื่องกะตังค์ เเล้วยังลำบากเรื่องหาไซด์กางเกง เพราะน้องลิง "ตัวเล็ก (สเป็คป๋า)" เลยต้องซื้อเเล้วเดินกลับรถ มาลองบนรถอีกทำเอาลำบากยัด .. ขากางเกงเข้าออกกันเลยทีเดียว เเต่ก็ใส่ได้ผ่านไปด้วยดี ต้องขอบคุณพ่อลิงกังที่เลือกให้พอดีเป๊ะ ^^
เเละเราก็เดินจูงมือกันกลับเข้างานต่อ เดินไปเรื่อยๆ มองโน่นมองนี่ .. เเอบดูอาหารเพราะคาดว่าหนุ่มข้างๆน่าจะหิวเเล้ว เเละเราก็ได้อาหารว่างเดินทานชิวส์ๆ หน้าตาคล้ายพั๊ฟยัดผัก ยัดหมู เรียกอะไรไม่รู้ เเต่ว่าอร่อยดี ซื้อมาชิ้นเดียวเเย่งกันหม่ำ ยิ่งเพิ่มความ(หวาน)อร่อย ^^
ก่อนเดินดูอะไรกันต่อ จนมาสุดทางที่มีของเล่น ชิงช้า ม้าหมุน รถบั๊ม บ้านผีสิง บลาๆ เพี๊ยบ .. เเวะซื้อน้ำเพราะหม่ำพั๊ฟกันอิ่มเเล้ว น้ำสีสันสดใส ทำเอาน้องลิงเลือกไม่ถูกเดือดร้อนพ่อลิงกังต้องเลือกแทน เลยได้รสมะนาวที่ถึงเเม้รสชาติจะออกเปรี้ยวเเต่พอสลับกันดื่มจากหลอดเดียว เเก้วเดียวกันก็ทำให้เกิดรสหวานมาทันใด ^^
...พ่อลิงกังพาเดินเข้ามาหยุดตรงม้าหมุน น้องลิงนึกในใจ สงสัยจะได้ทำโรเเมนติก ขึ้นชิงช้า ป้อนคำหวานกันบนยอดสูง เเต่ก็ได้เพียงเเค่มโน เเง่ๆๆๆ พ่อลิงกังบอกพามาถ่ายรูป (แอบบ่นว่าเเพง รอบละ 30 อิอิ) เลยได้เเต่เก็บภาพมาฝาก ~~~ อดฟินบนยอดเลย 555+
เดินครบรอบก็ได้เวลากลับ ..
ต้องรีบอ้อนต่อ ได้เพิ่มคือ ถุงเท้า เเละก็เสื้อยืด(ที่ปรกติไม่เคยใส่) ที่ใส่คู่กับกางเกงที่ซื้อได้เข้ากั๊น เข้ากัน ^^
มือที่ยังจับ ก็ยังคงเเน่นตลอดทาง คิดเเล้วน้องลิงบ๋องตง ~ฟินเบย~ อายุที่ผ่านมาจนปูนนี้ ไม่เคยมีโมเม้นต์นี้มาก่อนเลย ฝันไว้มานานขอบคุณนะจ๊ะพ่อลิงกัง ที่ทำให้น้องลิงมีวันนี้ ^3^~~
เเละเเล้วเวลา (หวาน) ก็หมดลง พ่อลิงกังขับรถพาน้องลิงขับรถมาส่งถึงหน้าหมู่บ้าน ก่อนจะบอกลากันเเบบของเรา เเล้วน้องลิงก็ต้องปล่อยให้พ่อลิงกังกลับบ้าน เพราะคาดว่ากว่าจะถึงคงดึก(ม๊ากกกกกกก)
ปล. ขอบคุณนะคะ เข้าใจตรงกันนะ ^^
