อยากชวนพลพรรครักเอย..สมาชิกWLG มาเล่าเรื่องราวของความเหงา ความรู้สึกที่มักมีอิทธิพลกับหลายๆคน อยากรับรู้เรื่องราวของคนอื่น ที่เกี่ยวข้องกับความเหงาบางค่ะ
ขอเล่าเรื่องของตัวเองก่อนดีกว่า...ที่เข้ามาเวปนี้ได้ ก็เพราะส่วนนึงโดนไอ้ความเหงามันกลั่นแกล้งนี่แหละ
โชคดีที่ได้เจอ เพือน พี่ๆ ที่น่ารักหลายคน ได้กินข้าว-ดูหนังฟรีอยู่หลายหน
และมีโอกาสได้เจอ ได้คุยกับสมาชิก"พี่ชายที่แสนดี"
ไลน์กรุ๊ปที่สุดแสนจะคึกครื้น เพราะพี่ชายช่างแสนดี ให้น้องๆได้รังแกกลั่นแกล้ง
ในบางครั้งที่เรามีปัญหา เราก็อยากที่จะพูดอะไรกับใครบ้างเป็นธรรมดา ก็มีเพื่อนๆจากเวปนี้ที่รับฟัง
ช่วงหลังห่างเหินและเหินห่างจากเวปไป วันนี้ได้โอกาสมาส่องๆ เลยข้อตั้งกระทู้กับเค้าซักหน่อย
เอาเรื่องของความเหงานี่แหละมาเป็นประเด็น อยากรู้เรื่องราวของความเหงาของทุกคนนะคะ รออ่านจ้ะ
บางทีมิตรภาพก็หาได้ในเวปสีเทาๆเวปนี้