เข้ามาเพราะสามี

[ปานรุ้ง]

ฉันมีสามีแล้วค่ะ แต่งงานมา 4 ปี.... ตอนแรกๆทุกอย่างี ลงตัวไปหมด พอมาพักหลังๆสามีเริ่มมีเรื่องผู้หญิงเข้ามา 1 ครั้ง 2 ครั้ง 3 ครั้ง และเรื่อยมาจนทุกวันนี้ ทุกครั้ง ฉันให้อภัยค่ะ ด้วยเหตุผลเดียวคือ รักษาครอบครัวเอาไว้ให้นานที่สุด แต่สุดท้าย ความอดทนของฉันมันก็หมดลง ในครั้งนี้ ฉันต้องมาเห็น มาเจอ มารับรู้ว่า สามีของฉัน แอบคุยกะโคโยตี้ คุยเฟสทาม คุยไลด์ เมสเสส สไก และสารพัดวิธี ในการแชท พร้อมทั้งมีนัดเจอ มีรูปโชว์อวัยวะของอีกฝั่ง ฉันไม่ได้โลกสวย ฉันทนต่อไปไม่ไหวจริงๆค่ะ ความรักที่มีต่อเขามันยังคงอยุ่ แต่ฉันไม่เหลือแล้วซึ่งความไว้ใจในตัวเขา....ฉันนอนร้องไห้ๆๆๆๆๆ....หนักมาก จนผ่านไปหลายวัน สติของฉันกลับคืนมา ฉันไม่มีความคิดที่จะไปจัดการอีกฝั่งเลย เพราะคิดว่าคนของเราเองก็ไม่ดี และแล้วฉันก็ตัดสินใจขอหย่ากะเขา ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง แต่หลักๆก็คือเพื่อให้เขาไปสนุกซะให้พอ และเพื่อความสุขของตัวฉันเอง....และในวันนี้ ฉันมาเป็นสมาชิกในเวปนี้ก็เพราะว่า ฉันตามสามีมาค่ะ ...ฉันแค่อยากจะหาที่ระบายก็เท่านั้น

[HanuMan80]

<a href="https://youtu.be/6Uhl5k4QV8s" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://youtu.be/6Uhl5k4QV8s</a>

[HanuMan80]

https://youtu.be/6Uhl5k4QV8s

ดื่ม ให้ ลืมเธอ

[ปานรุ้ง]

http://youtu.be/ChYm5KvUkJQ ขีดเส้นใต้ ค่ะ

[slow]

ต่างคนที่เข้ามาต่างก็มีปัญหาด้วยกัน ไม่มากก็น้อย

บางคนก็ได้ช่วยแก้ปัญหาตัวเองไปบ้าง บางคนก็ได้ปัญหาเพิ่มกลับไปอีก
แต่ก็เป็นที่ที่ช่วยให้คลายเหงาไปได้บ้าง....

เป็นกำลังใจให้ล่ะกันครับ

 

[ปานรุ้ง]

ขอบคุณค่ะ

[wat012]

สวัสดีครับคุณปานรุ้ง   

เพราะเรื่องราวที่คุณปานรุ้งเล่ามา เลยทำให้ผมต้องเข้ามาแสดงความเห็นสักเล็กน้อย

    มีข้อแนะนำว่า หากคิดจะอยู่ใน Wlg นี้จริง ๆแล้ว มีบางสิ่งที่คุณปานรุ้ง ควรจะต้องรู้และระลึกไว้เสมอเลย คือ

    1. Wlg แห่งนี้ เป็นเว็ปสีเทา โดยมีสีดำอยู่ 2 ห้อง คือห้องจ้างเที่ยว และห้องหาคนดูแล และมีสีขาวขุ่น ๆอีก 2 ห้อง คือ ห้องนั่งเล่น กับห้องศาลาคนเศร้า ที่ว่าขุ่น ก็เพราะว่า การพูดคุยในห้องเหล่านี้ จะนำมาในสิ่งที่ไม่ถูกต้องต่อครอบครัวได้ในอนาคต สำหรับคนที่มีครอบครัวอยู่แล้ว และส่วนใหญ่ผู้ชายที่เข้ามาคุยในห้องนี้ ก็เข้าไปหาน้อง ๆในห้องจ้างเที่ยว หรือห้องดูแลด้วย เป็นส่วนใหญ่

 
 
    2. ผู้ชายใน wlg นี้อย่างน้อยร้อยละ 70 มีครอบครัวแล้ว

 

    3. ผู้ชายใน wlg ที่มีครอบครัวแล้ว ร้อยละ 99 ปิดบังครอบครัวไม่ให้รู้ว่าเข้ามาเล่นใน Wlg แห่งนี้ ส่วน 1% ผมก็ยังไม่เคยเจอว่ามีใครบ้างที่เปิดเผย

 

    4. ผู้ชายใน Wlg รวมทั้งตัวผู้เขียนด้วย ล้วนทำในสิ่งที่ผิด ที่อาจก่อให้เกิดปัญหาเช่นเดียวกันกับสิ่งที่คุณปานรุ้ง ได้ประสบพบเจอกับตัวเองมา เพียงแต่ที่ยังไม่มีปัญหา เพราะการบริหารจัดการที่ดีของผู้ชายเหล่านั้น แต่ก็มีบางคนที่บริหารผิดพลาด จนทำให้เกิดปัญหาในครอบครัวเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต ก็มีให้เห็นมากมายใน Wlg แห่งนี้

 

    5. หากคุณปานรุ้ง คิดจะอยู่ใน Wlg แห่งนี้ต่อไป ก็จะไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า เราเองก็เป็นส่วนหนึ่ง ที่มีโอกาสที่จะทำให้เกิดปัญหาในครอบครัวในครอบครัวอื่นขึ้นได้เช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่าในเบื้องต้น เราอาจจะปฏิเสธว่า เราไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ใครเสียหายก็ตาม แต่ในข้อเท็จจริง ถึงแม้จะเป็นเพียงการพูดคุยกันธรรมดา ๆโดยไม่มีอะไรก็ตาม ก็คงไม่สามารถทำให้ภรรยาของผู้ชายที่เราคุยด้วย สามารถเชื่อได้โดยบริสุทธิ์ใจได้ เหมือนอย่างที่คุณปานรุ้ง ได้ประสบมากับตัวเอง

 

  6.  สุดท้าย Wlg ก็จะเป็นวังวนที่เวียนไปมา ของคนแล้วคนเล่า ที่เข้ามาใน Wlg แห่งนี้ เป็นเรื่องราวเดิม ๆที่เคยเกิดขึ้นซ้าไปซ้ามา

 

สุดท้าย คุณปานรุ้งมีทางเลือกอยู่ 2 ทาง คือ

   1.  อยู่ใน Wlg นี้ต่อไป ซึ่งจะอยู่ด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ถึงแม้จะบอกว่าปัจจุบัน เป็นโสดแล้วก็ตามที ก็ต้องรับสภาพเตรียมตัวเตรียมใจ ในสิ่งที่ได้กล่าวมาในเบื้องต้นไว้ด้วย

  2.  ออกจาก Wlg แห่งนี้ไป และไม่กลับเข้ามาอีก เพื่อจะได้มีโอกาสได้ไปเจอผู้ชายคนอื่นที่ไม่อาจจะไม่ได้มีปัญหาเหมือนกับในสิ่งที่คุณได้เจอมา

 

บางที  หากคุณปานรุ้งเลือกที่จะอยู่ที่ Wlg ต่อไป
ไม่แน่นะ คุณปานรุ้งอาจจะเข้าใจผู้ชายมากขึ้น รวมทั้งเข้าใจอดีตสามีได้มากขึ้น

 

ที่เขียนมาทั้งหมด ผู้เขียนรู้ตัวดีว่า "เป็นคำพูดที่ค่อนข้างรุนแรง และอาจดูจะไร้น้ำใจ ใจจึดใจดำไปสักนิด" แต่ก็เป็นเพราะว่าอยากให้คุณปานรุ้ง ได้เข้าใจ และตอบคำถามตัวเองให้ได้ก่อนที่จะเดินหน้า หรือถอยหลังกลับ ต่อไป

ด้วยความปารถนาดี

 

Wat012

[kab_return]

อ่านแล้วก็เสียดายแทน สำหรับ4ปีที่อยู่กัน จขกท.ไม่บอกว่ามีลูกด้วยกันหรือไม่
ผช.ในนี้หนีเมียมาเทียวแบบนี้เยอะ เพราะอายุ>40 >50ก็มาก. มีลูกมีเมียแล้วทั้งนั้น
ถ้าเมียจับได้มิต้องหย่าด้วยกันทุกคนหรือ อันนี้ก็ไม่รู้ แล้วแต่แต่ละครอบครัว
ถ้าถูกจับได้ก็ตัวใครตัวมันอะ
..อันนี้ผู้ชายดูเป็นตัวอย่างเลยกินอะไรอย่าตะกละตะกลาม กินเสียงดังมูมมาม จนเมียจับได้
ใช้ชีวิตด้วยกันมาหลายปีไม่ใช่4ปีแบบจขกท.แต่ เป็น10ปี20ปีหรือมากกว่าน่าเสียดายครับ
..ผมมิได้บังอาจมาสอน หรือแนะนำจขกท. ไม่กล้าครับ เพราะผมอยู่อีกฝั่งนึง ก็รู้ตัวเองว่าผิด
แต่ผมและผช.คนอื่นที่หนีเมียเทียวก็คงจะมีเหตุผลของของแต่ละบุคคลไม่อยากพูดรู้กันอยู่555
..แต่แอบหนีเมียมาหาความสุขแบบนี้ได้ และกลับบ้านไปอย่าลืมไปให้ความสุขกับลูกเมียเป็นร้อยเท่าพันทวีครับ

[Denny.S]

นานๆ เข้ามาที เจอกระทู้นี้แล้วสะดุดตา

ตัวเองก็รู้จักเวบนี้ ก็สมัคร id แวะเวียนเข้ามาก็ 5 6 ปี ได้แล้ว เห็นด้วย ชอบ และเป็นจริงอย่างที่คุณ Wat ให้ความเห็นทุกๆ ครั้ง มันเป็นวงจร วัฏจักร ที่วนเวียนแบบ ทั้งการช่วยเหลือ win-win ในแบบใดก็แล้วแต่ ทั้งการหลอกกัน หรือการเจ้าคิดเจ้าแค้นกัน

สุดท้ายก็อยู่ที่ตัวเราเอง จะอยู่หรือออก แบบไหนอย่างไร
ทุกคนที่เข้ามาก็มี Need ที่ต่างกัน ชีวิตในโลกจริงๆ ปัญหาอะไรต่างๆ ก็ต่างกัน สำหรับผมก็ได้ลองแก้ไขปัญหาในโลกจริงๆ ที่เป็น Need ของตัวเองแล้วแต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ ก็เลยแวะเวียนมาเรื่อยๆ

เมื่อเจอน้อง เจอคนที่เติมเต็ม ก็ห่างหายไป แต่วันนึงน้องเค้าก็ต้องไป มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแน่นอน ก็ทำใจยอมรับ แต่ในโลกจริงจะไม่ยอมให้ตัวจริงนั้นจากไป ถึงแม้ว่าเราจะขาดหายหรือมีปัญหาบางอย่าง

เมื่อเลือกที่จะมีเพิ่มมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายของเรา ก็ต้องทำสิ่งที่มีอยู่ให้คงที่อย่างน้อยและไม่ให้มันหายไป มิฉะนั้นสิ่งที่เรามาหากลับทำให้สิ่งที่มีมันหายไป มันก็ไม่ได้เพิ่มเติมอะไรขึ้นมาเลย เท่าทุน กับทำให้แย่ลงอีกต่างหาก

การจัดการเวลา การใส่ใจทั้งคนที่เคียงข้างกันมานานและคนที่มาเติมเต็ม จึงเป็นสิ่งสำคัญในช่วงเวลาที่ผ่านมา 5 6 ปี ใน WLG

[Nong-Dam]

ฉันมีสามีแล้วค่ะ แต่งงานมา 4 ปี.... ตอนแรกๆทุกอย่างี ลงตัวไปหมด พอมาพักหลังๆสามีเริ่มมีเรื่องผู้หญิงเข้ามา 1 ครั้ง 2 ครั้ง 3 ครั้ง และเรื่อยมาจนทุกวันนี้ ทุกครั้ง ฉันให้อภัยค่ะ ด้วยเหตุผลเดียวคือ รักษาครอบครัวเอาไว้ให้นานที่สุด แต่สุดท้าย ความอดทนของฉันมันก็หมดลง ในครั้งนี้ ฉันต้องมาเห็น มาเจอ มารับรู้ว่า สามีของฉัน แอบคุยกะโคโยตี้ คุยเฟสทาม คุยไลด์ เมสเสส สไก และสารพัดวิธี ในการแชท พร้อมทั้งมีนัดเจอ มีรูปโชว์อวัยวะของอีกฝั่ง ฉันไม่ได้โลกสวย ฉันทนต่อไปไม่ไหวจริงๆค่ะ ความรักที่มีต่อเขามันยังคงอยุ่ แต่ฉันไม่เหลือแล้วซึ่งความไว้ใจในตัวเขา....ฉันนอนร้องไห้ๆๆๆๆๆ....หนักมาก จนผ่านไปหลายวัน สติของฉันกลับคืนมา ฉันไม่มีความคิดที่จะไปจัดการอีกฝั่งเลย เพราะคิดว่าคนของเราเองก็ไม่ดี และแล้วฉันก็ตัดสินใจขอหย่ากะเขา ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง แต่หลักๆก็คือเพื่อให้เขาไปสนุกซะให้พอ และเพื่อความสุขของตัวฉันเอง....และในวันนี้ ฉันมาเป็นสมาชิกในเวปนี้ก็เพราะว่า ฉันตามสามีมาค่ะ ...ฉันแค่อยากจะหาที่ระบายก็เท่านั้น

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะคะ...หากไม่เป็นที่ถูกใจของ จขกท. ต้องขอกราบอภัยมาด้วยค่ะ 

จากความเห็นของพี่ ๆ ที่บอกมา สังเกตเห็นว่ามีแต่ความเห็นของพี่ ๆ ผู้ชายเสียมากกว่า

น้องดำขอแสดงความเห็น ในฐานะ ผู้หญิงคนหนึ่ง เหมือนกันนะคะ 

อย่าหาว่าเป็นการมาสอน หรือ มาว่ากล่าวเลยนะคะ แค่อยากแชร์ความรู้สึกของคนที่เคยเป็นแบบนี้บ้างค่ะ 


เข้าใจความรู้สึกของ จขกท.นะคะว่าเป็นอย่างไร

หากแต่ลองมองและคิดดูให้ดี ๆ อีกที เชื่อว่าจขกท.น่าจะมองเห็นทางออก

หรือว่าเห็นถึงปัญหาที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาบ้างแล้วจากความเห็นของพี่ ๆ ทั้งหลายนะคะ 

จากที่จขกท.บอกว่า

1.ให้อภัย
 
  >> ตั้งคำถามกับตัวเองแล้วตอบให้ได้นะคะว่า จริง ๆ แล้ว " เราให้อภัยเขา " มากพอหรือยัง

ลองนึกย้อนดูนะคะว่าตั้งแต่วันแรก ๆ ที่เราคบกัน จนตกลงมาใช้ชีวิตร่วมกันนั้น ใครที่ " ยอม และให้อภัย "

มากกว่ากัน การใช้ชีวิตคู่ก็เหมือนลิ้นกับฟันอย่างที่เขาว่ากัน ต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้าง

บ้างก็เรื่องเล็กน้อยจุกจิกที่ทะเลาะกันประเดี๋ยวประด๋าวก็กลับมาคืนดีกัน บ้างก็ปัญหาใหญ่โตที่ยากจะจบลงได้

ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความอดทนของแต่ละฝ่ายว่าจะมีต่อกันมากน้อยแค่ไหน จะยอมกัน ให้อภัยกันได้ไหม

หากไม่ได้ ชีวิตคู่ก็คงต้องจบลงแบบ่ไม่กลับเป็นแน่ ทางที่ดี คุณและเขาต้องรู้จักแชร์เรื่องราวต่างๆ ร่วมกัน

ตั้งแต่ปัญหาไปจนถึงความหวัง และความฝัน เพื่อให้คุณทั้งสองเข้าใจตรงกันถึงสิ่งต่างๆ

2. รักษาครอบครัวเอาไว้ให้นานที่สุด / แต่หลักๆก็คือเพื่อให้เขาไปสนุกซะให้พอ

  >> ชีวิตคู่ที่ดีต้องมีการปรับตัว อดทน เสียสละ  ซื่อสัตย์  รู้หน้าที่ ผลักดันตัวเองให้เจริญ และมองโลกในแง่ดี

ต้องรักและเข้าอกเข้าใจกัน เป็นห่วงกัน ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ทำร้ายน้ำใจกันทั้งคำพูด และการกระทำ

พูดง่ายแต่ทำยากนะ
 
  ปัญหาใหญ่ของชีวิตคู่ ก็คือนิสัยเอาแต่ใจและขี้งอน คิดเองฝ่ายเดียว พูดกันน้อยลง แต่หากมีปัญหาให้คุยกัน

ถ้าต่างฝ่ายต่างเงียบ  มันก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป ถ้าทะเลาะกัน  ต้องพยายามให้อีกฝ่ายหนึ่งเย็นลงก่อน 

ถึงแม้จะผิดหรือไม่ผิดก็ตาม แต่มันก็ช่วยให้เรื่องมันคลี่คลายลงไปได้ก่อน พออารมณ์เย็นก็ค่อยหันมาคุยกันใหม่

คำว่าขอโทษ สำคัญกับการใช้ชีวิตคู่ค่ะ พูดบ่อยเท่าไหร่ก็ได้เพื่อให้เรายังคงเดินต่อไปข้างหน้าด้วยกัน ไม่ต้องอายค่ะ

คำชม คำขอบคุณ สำคัญไม่น้อยเลยจริงๆ ... มันสร้างรอยยิ้มให้คนรักของเราได้เสมอ ไม่ต้องรอให้เขาแต่งหล่อ

เธอแต่งสวยไปงานกาล่าดินเนอร์ถึงค่อยชม ชมกันตั้งแต่ตื่นนอน หน้ายังไม่ล้าง ฟันยังไม่แปรง ก็ชมกันได้ ...

ขอบคุณกัน ถ้าเขาทำอะไรให้ แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่คนฟังจะรู้สึกดี เชื่อเถอะค่ะ 

ที่สำคัญอีกอย่างคือความเกรงใจกันและกัน..สิ่งนั้นสำคัญมากสำหรับชีวิตคู่

บางคน..พออยู่ด้วยกันแล้ว ก็หมดความเกรงใจ หมดความเคารพกัน ข่มได้ก็ข่ม ข่มไม่ได้ก็จะข่ม...

จะอยู่กันได้ไม่นาน อีกฝ่ายจะหมดความอดทนค่ะ ...ลองนึกย้อนดูนะคะว่าเราทำแบบนี้กับเขาหรือเปล่า ?? 


3. ความไว้ใจในตัวเขา

  >> เพราะความรักนั้นไม่จำเป็นที่จะต้องกักขังกัน แต่ขึ้นอยู่ที่ความไว้ใจ ถ้าคุณและเขารักกัน

ไม่ว่าทั้งคู่จะมีอิสระมากแค่ไหนก็สามารถไว้ใจกันได้ แต่ถ้าคุณและเขาไม่รักกัน ถึงแม้ทั้งคู่จะไม่มีอิสระ

ก็สามารถหมดรักกันได้เสมอค่ะ ความสัมพันธ์ของคนที่รักกันไม่ควรหมายถึงการผูกมัด

ซึ่งกันและกัน แต่ควรเป็นการมอบความรู้สึกดีๆ ให้แก่กัน รวมถึงความใส่ใจ ความเข้าใจ และความไว้ใจ

ย่อมเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้ความสัมพันธ์คงอยู่ได้อย่างยาวนาน และสิ่งที่แสดงถึงความไว้ใจซึ่งกันและกันก็คือ

การให้อิสระซึ่งกันละกัน เว้นช่องว่างของความสัมพันธ์ในระยะที่เหมาะสม

ซึ่งไม่ได้หมายถึงความห่างเหิน ต่างฝ่ายต่างก็ต้องการมีชีวิตเป็นของตัวเอง มีโลกส่วนตัว มีเวลาที่ได้อยู่ตามลำพัง

ได้มีเพื่อน และได้ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ โดยที่ไม่ต้องมีอีกฝ่ายเข้ามาก้าวก่าย ออกความคิดเห็น หรือหวงห้าม

ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันตลอดเวลา มีแต่จะทำให้รู้สึกอึดอัด และบางครั้งอาจทำให้กลายเป็นความน่าเบื่อ 

4. แอบคุยกะโคโยตี้ คุยFace time/ Line / Messenger / Skype  และสารพัดวิธี ในการแชท พร้อมทั้งมีนัดเจอ มีรูปโชว์อวัยวะของอีกฝั่ง

 >> ร้อยละ 99.9% ผู้ชายไม่ชอบให้ผู้หญิงมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวมากเกินไป เหมือนเป็นการจับผิด

ทั้งๆ ที่บางครั้งไม่ได้มีอะไรเลย แต่เหมือนโลกส่วนตัวของเขาถูกจับตาเพ่งเล็งและก้าวก่ายมากจนเกินไป

เหมือนเขาสูญเสียความมั่นใจและความไว้ใจจากข้างหลัง ซึ่งไม่มีใครชอบอาการแบบนี้หรอกค่ะ

ไม่ว่า ทั้งหญิง และชาย

  >> ส่วนอีก 1% จะเฉยๆ หรืออาจมีภูมิใจลึกๆ ว่าเราได้เป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน

หรือเป็นเพราะเราต่างไว้ใจและใส่ใจกันมากจนไม่มีความลับอะไรที่ต้องปิดบังกัน ..... แต่หาได้น้อยมากที่จะคิดแบบนี้   
 
5. จะไปจัดการอีกฝั่ง

  >> ไม่ใช่ความคิดที่ดีในการไปทำร้ายหรือไประรานอีกฝ่าย เพราะการที่เรายิ่งทำแบบนั้น

เขาจะยิ่งห่างเราออกไปทุกที หันมามองดูที่ตัวเราดีกว่าค่ะ 

ว่าการที่สามีเราต้องออกไปหาเล็ก หาน้อย นอกบ้าน ส่วนหนึ่งมาจากเราด้วยหรือเปล่า เราขาดตกบกพร่องตรงไหน

ทุกคนจะคิดเหมือนกันหมดค่ะ หากมีเรื่องทำให้ต้องทะเลาะ มีปากเสียงกัน อันดับแรกเลยคือมองว่า

เป็นความผิดของอีกฝ่าย โดยไม่เคยมองว่าจริงๆแล้วสิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้เป็นเพราะตัวเราเป็นสาเหตุ

ด้วยหรือเปล่า    เหมือนที่เคยได้ยินคำที่พูดว่า “ ความผิดของคนอื่นมักมองเห็นว่าใหญ่เท่าภูเขา ...

แต่ความผิดของตัวเรา..มองเห็นแค่เส้นผม “ ความจู้จี้ เอาแต่ใจ ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ เจ้าอารมณ์

ไม่มีเหตุผล หึงหวงเกินเหตุ ไม่มีที่ว่างระหว่างความสัมพันธ์ของกันและกัน ฯลฯ

เรามีให้เขามาก-น้อยแค่ไหน ถ้าหากเรามีส่วนนี้พอดี เขาก็คงไม่ต้องไปหาจากที่อื่น ๆค่ะ 

6.ความรักที่มีต่อเขามันยังคงอยุ่ / ฉันตามสามีมา

  >> นี่เป็นสิ่งที่บอกได้เป็นอย่างดีค่ะ ว่าจริง ๆ แล้ว จขกท. ยัง “ รัก “สามีของคุณอยู่

เพราะสิ่งที่คุณกำลังทำมันคือ การ “ ประชด “ เขาเท่านั้นเองค่ะ

หากวันนี้คุณกับเขา หย่าขาดจากกันแล้ว หรือยังไม่หย่า หรือกำลังจะหย่า Whatever ?? 

จขกท.ลองกลับไปคิดใหม่ให้ดี ๆ ก่อนตัดสินใจทำอะไรลงไปมากกว่านี้เลยนะคะ 

ไม่มีคู่รักคู่ไหนที่ไม่ทะเลาะกันหรอกค่ะ..(ต้องมีบ้างมาก-น้อยแล้วแต่) 

แต่มันสำคัญตรงที่ว่า..ไม่ว่าเราจะทะเลาะกันยังไงเรายังคงรักกันอยู่หรือเปล่า

เรายังคงอยากจะเดินไปด้วยกันอยู่หรือเปล่า ??


  มาเป็นกำลังใจให้ “ คิดใหม่  ทำใหม่  เริ่มต้นใหม่ “ ดีกว่าค่ะ หากยังสามารถแก้ไขได้ ก็รีบแก้เสีย

ก่อนที่จะสายจนหมดทางแก้ไข แล้วต้องมานั่งเสียใจตลอดไปค่ะ 

  แต่หาก จขกท.คิดจะอยู่ในเว็บนี้ต่อไป ก็ต้องเปิดใจที่จะต้องพบเจอกับวังวนบนโลกสีเทาๆ นี้

ตามอย่างที่พี่อ๊อด (Wat012)บอกไว้ค่ะ เพราะการพบเจอกันแบบในเว็บนี้ ไม่มีถาวรยั่งยืนแน่นอนค่ะ

อ่านให้มาก ใช้สติแล้วคิดตาม ไตร่ตรองให้รอบคอบ 

เพราะพี่ๆ ที่ใจดีและหวังดีกับเราจริงๆ ในนี้มีก็มาก ที่ไม่หวังดีก็มีไม่ต่างกันเท่าไหร่ 

เราต้องมั่นใจว่าเราแกร่งพอที่จะรับมือกับสิ่งต่างๆ นั้นได้จริงค่ะ  คนเราทุกคนสามารถหาความสุขให้ตัวเองได้

ตามที่ตัวเองต้องการ แต่อย่าให้ความสุขชั่วครั้งมาสร้างให้เป็นปัญหากับเราไปทั้งชีวิตค่ะ...

 

กระทู้นี้อาจทำให้หลายๆ คนไม่พอใจ น้องดำก็ขออภัยมาด้วยนะคะ  คหสต.ค่ะ