ผู้เขียน หัวข้อ: รักมากก็ทุกข์มาก...  (อ่าน 2293 ครั้ง)

lovelydin

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 3
  • People Like This 4
รักมากก็ทุกข์มาก...
« เมื่อ: สิงหาคม 17, 2015, 01:09:55 PM »
ดิฉันเป็นหนึ่งคนที่เคยได้บอร์ดแห่งนี้ช่วยฉุดชีวิตฉันเอาไว้

ดินฉันหย่ากับแฟนมาด้วยที่เค้าแอบมีคนอื่นแล้วดิฉันก็ขอหย่าและตัดสินใจเดินออกจากบ้านเค้ามาด้วยจิดใจที่ย่ำแย่เปราะบางมากช่วงเวลานั้นเพราะฉันไม่เคยเจอเรื่องราวแบบนี้มาก่อนรับไม่ได้สติแตกก็เรียกได้ช่วงนั้น..... กลายเป็นคนติดเที่ยวกลางคืนกินเหล้าเมา เสียงานตกงานในที่สุดแล้วชีวิตก็เริ่มดิ่งลงเรื่อยๆกรรมซ้ำเติมหน้าที่เคยหน้ารักสดใสแพ้เครื่องสำอางสิวขึ้นเต็มหน้าแผลรอยดำขึ้นเต็ม แต่ก็พยายามดิ้นรน..จนไม่มีแม้แต่เงินกินข้าวดิ้นรนขายข้าวของติดตัวทุกอย่างที่มีเพื่อความอยู่รอด...จนหมดตัวจริงๆเหลือแค่เงินยี่สิบบาทติดกระเป๋า

ฉันตัดสินใจใช้บอร์ดแห่งนี้หาคนดูแล...ฉันเริ่มลงประกาศหาคนช่วยเหลือ มีคนแรกที่เข้ามาคุยคือคุณหมอคนหนึ่งเราอายุไล่ๆกันเค้าดีดูเพอเฟคมาก ครั้งแรกที่เราเจอกันหมอนัดฉันทานข้าว ฉันยังจำวันนั้นได้ดีหมอขับ  Mercedes-benz  สปอตรุ่นใหม่มารับฉันไปทานข้าวแต่เราก็เจอกันแค่ครั้งเดียวเพราะคุณหมอคงไม่พอใจในตัวฉัน เพราะตอนนั้นหน้าฉันแพ้เครื่องสำอางสิวเยอะมาก แล้วฉันก็ยังคงลงหาคนดูแลในเว็บบอร์ดแห่งนี้ จนเหมือนคนบนฟ้าคงสงสารชีวิตฉันเพราะฉันลำบากเหลือเกินถึงขนาดต้องดื่มน้ำปะปาแทนน้ำขวด ทานข้าวเก่าบูด  แล้วฉันก็ได้เจอคนที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตฉัน....(เดี๋ยวมาต่อนะคะ)

lovelydin

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 3
  • People Like This 4
Re: รักมากก็ทุกข์มาก...
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: สิงหาคม 17, 2015, 01:26:39 PM »
ตอนที่ 2

ฉันได้แอดไปหาผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเค้าบอกว่าเค้าเลิกกับแฟนมาเกือบปีละเหงา .. ฉันแอดไลน์ไปคุยกับเค้าเราเริ่มคุยกันโดยความรู้สึกฉันตอนนั้นคือต้องหลอกเอาเงินผุ้ชายคนนี้ให้ได้ ฉันเริ่มขอค่าเช่าห้องจากเค้า เค้าโอนเงินค่าห้องให้ฉันก้อนแรก 6000 บาท ทั้งๆที่เราไม่เคยเจอหน้ากันเลย ฉันอึ้งในความใจดีของเค้ามาก แต่ฉันก็ยังคิดเลวต่อคิกจะหลอกเอาเงินเค้าให้มากที่สุด เค้าคุยกับฉันด้วยความเป็นห่วงเป็นใยทั้งๆที่ฉันคิดแต่เรื่องจะหลอกเอาเงินเค้า จนในที่สุดเราตัดสินใจนักทานข้าวกันครั้งแรก

ฉันไปเจอเค้าครั้งแรกด้วยสภาพกะโปโลมาก ฉันคิดว่าเค้าเจอฉันแล้วเค้าเห็นสภาพฉันคงเปลี่ยนใจคงไม่เจอฉันอีกแล้ว แต่เค้าเป็นคนจิตใจดีมากจนฉันอึ้งไปเลย ...หลังจากที่เราเจอกันทานข้าวเสร็จเค้าก็ส่งฉันกลับบ้านโดยไม่แม้แต่จะจับมือฉันแม้้แต่น้อย และยังเป็นห่วงเป็นใยฉัน แต่ครั้งแรกที่ฉันเจอฉันกลับมองเค้าแล้วรู้สึกเฉยๆเพราะเค้าแก่กว่าฉันถึง 12 ปี หลังจากที่ทานข้าวกลับมา เราก็คุยกันในไลน์ต่อเค้าบอกกับฉันว่าเค้าจะดูแลฉันเอง เค้ามีความรู้สึกว่าฉันน่าสงสารเค้าต้องดูแลผู้หญิงคนนี้ ...แล้วฉันก็ตัดสินใจตกลงเป็นแฟนเค้าแต่ในใจฉันก็คิดว่าฉันจะแค่หลอกอยู่ไปสักพักเดี๋ยวค่อยเลิกกันรอรักษาหน้าที่แพ้เครื่องสำอางให้หายก่อน เพราะเค้าให้เงินฉันไปซื้อคอสรักษาหน้าคอสเลเซอร์แพงๆ

จนในที่สุดฉันก็ต้องย้ายมาอยู่คอนโดใหม่ใกล้ที่ทำงานเค้าบอกกับฉันว่าเค้าจะเช่าคอนโดให้โดยเค้าจะอยู่ด้วย ฉันตัดสินใจอยู่กับเค้าเพราะคิดว่าอยู่ให้หน้าหายดีสักพักค่อยเลิกละย้ายออกไปเอง.... วันแรกที่ย้ายเข้าคอนโด เค้าจ่ายทุกอย่างให้ฉันตามทีเค้าพูดไว้จริงๆ เค้าจ่ายค่าห้องค่ามัดจำซื้อของเข้าห้อง กินเที่ยวกับฉันจนหมดเกือบ 3 แสนในระยะเวลา 1 เดือนเค้าซื้อเสื้อผ้า ข้าวของดีๆให้ฉัน ซื้อคอสรักษาหน้าให้จนหน้าเริ่มดีขึ้นน่ารักขึ้นเหมือนเดิม เค้าดีกับฉันมากจนฉันเริ่มรักเค้า มากขึ่นๆเรื่อยๆ แล้วความคิดฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป  ฉันคิดว่าฉันอยากใช้ชีวิตร่วมกับเค้าอยากมีลูกมีครอบครัวร่วมกับเค้าเหมือนที่เราเคยคุยกันไว้ตอนแรกๆที่เราคบกันซึ่งตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไร.....

No.31

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 21
  • People Like This 13
  • " อย่าคิดได้ เมื่อสายเกินไป !!! "
Re: รักมากก็ทุกข์มาก...
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: สิงหาคม 17, 2015, 01:33:06 PM »
 มารออ่านต่อค่ะ 41
" ไม่ขาว ไม่สวย ไม่หมวย ไม่อึ๋ม ไม่มีอะไรดีซักอย่าง "

ห้ามทักนะ เพราะหนูไม่สวย

lovelydin

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 3
  • People Like This 4
Re: รักมากก็ทุกข์มาก...
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: สิงหาคม 17, 2015, 01:48:22 PM »
เราอยู่กันอย่างมีความสุขมากรักกันมากช่วงระยะเวลานั้นแทบจะอยากกอดกันอยู่ทั้งวันไม่อยากไปไหนเลย..อยากอยู่ด้วยกันไม่อยากแม้จะคราดสายตสักนาที ฉันเริ่มรักเค้าจนมองข้ามรูปร่างหน้าตา(เพราะตอนนั้นหน้าฉันหายและกลับมาน่ารักเหมือนเดิม)มองข้ามเงินทองที่เค้ามา จนมาถึงวันที่ฉันเริ่มทำงานหน้าที่การงานฉันก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆได้รู้จักผู้ใหญ่มีตำแหน่งงานก็เยอะขึ้นเรื่องๆคนที่พบเจอก็เยอะขึ้นเรื่อยๆแฟนฉันก็เริ่มมีเรื่อนเครียดเรื่องงาน ต่างคนต่างมีปัญหา เราเริ่มทะเลาะกัน ฉันกลายเป็นคนที่หึงเค้าไปโดยไม่รู้ตัว...ฉันกลัวว่าฉันจะเสียคนที่ฉันรักมากไป...ฉันเป็นทุกข์กับความห่วงหาของฉันฉันเริ่มบีบเค้าเรื่อยๆหนักเข้าฉันก็บอกเลิกเค้า แถมไล่เค้ากลับบ้าน...บ่อยครั้ง จนสุดท้ายเค้าหนีกลับบ้าน แต่เราก็กลับมาคืนดีกันอีกครั้งแล้วครั้งเล่าที่ทะเลาะกันดีกันแบบนี้ จนในที่สุดฉันก็เห็นสไกดที่เค้าแอบคุยกับแฟนเก่าและบอกรักบอกคิดถึงแฟนเก่าของเค้าและบอกว่าอยากกลับไปคืนดีกลับแฟนเก่า....แต่เค้าก็บอกว่าแค่อารมณ์ทีอ่อนแอแค่อยากกลับไปคุยตอนไม่มีใคร.....แต่นั่นเป็นเป็นสิ่งที่ฝั่งอยู่ในสมองฉันเรื่อยมาจนทุกวันนี้....แต่เค้าก็บอกกับฉันเสมอว่าเค้ารักแฟนเก่าเค้าทุกคนแต่เค้ารักคนที่อยู่ด้วยที่สุด...ฉันพยายามเป็นร้อยๆครั้งเพื่อจะทำใจยอมรับให้ได้พยายามไม่คิด เวลาเค้าคุยงานกัน (เพราะเค้ามีธุรกิจร่วมกันต้องคุยงานร่วมกันกับแฟนเก่าตลอด).....มันทำให้ฉันต้องทะเลาะกับเค้าเรื่องนี้บ่อยๆครั้งจนวันที่ฉันตัดสินใจว่าฉันทุกข์มากไปไหมที่แบกรับความรู้สึกพวกนี้ฉันทำใจไม่ได้ฉันก็ตัดสินใจขอเลิกกับเค้า..... ฉันรักเค้ามากและก็คงรักตลอดไป... เค้าไม่เคยคิดจะปล่อยมือจากฉันเลยแต่เป็นเพราะฉันรับไม่ได้กับความดีที่เค้าเป็นเค้ารักเค้าช่วยเหลือทุกคน (นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ  T-T)

ถั่วอบไอน้ำ

  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1,426
  • People Like This 948
Re: รักมากก็ทุกข์มาก...
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: สิงหาคม 17, 2015, 02:15:30 PM »
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ

ขอให้พี่อย่าเศร้านะคะ

สู้ๆ

kasemgam

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 45
  • People Like This 13
Re: รักมากก็ทุกข์มาก...
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: สิงหาคม 18, 2015, 01:00:51 PM »
 เอาใจช่วยครับ  **39** **39**

Problem love

  • Jr. Member
  • **
  • กระทู้: 83
  • People Like This 19
Re: รักมากก็ทุกข์มาก...
« ตอบกลับ #6 เมื่อ: สิงหาคม 19, 2015, 10:21:10 PM »
สู้ สู้ ครับ  เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นะครับ **04**