จ๋องมีเรื่องเล่าถึงสาวคนนึง
เธอเข้างานมานั่งข้างๆจ๋อง ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ตั้งใจทำงาน เข้ามาทำงานในวัยที่ค่อนข้างจะแก่แล้ว ในฐานะลูกจ้างที่อนาคตก็ไม่มีสิทธิประโยชน์หรือความก้าวหน้าอะไรมาก
วันนึง เธอเป็นลม จ๋องไปช่วยปฐมพยาบาลดูแล เห็นท่าทางเธอจะไม่ไหว เลยแนะนำให้เธอไปโรงพยาบาล
เธอกระซิบบอกจ๋องว่า "พี่ไม่มีเงิน พี่ไม่อยากไป"
จ๋องบอกเธอว่า "ไปเถอะค่ะพี่ อย่าห่วงเรื่องเงิน ตอนนี้ชีวิตพี่สำคัญที่สุด" เธอเลยยอมไป
หลังจากเข้ารับรักษา จ๋องก็ได้รู้ปัญหาของเธอ ซึ่งจ๋องอยากมาแชร์ให้น้องจขกท. หรือคนอื่นๆได้รับรู้เรื่องราวที่แสนเศร้า
ก่อนหน้าที่เธอจะย้ายมาที่นี่ เธออยู่ตจว. มีแฟนคบมาเป็นสิบปี ซื้อบ้านซื้อรถด้วยกัน
วันนึง มดลูกเธอมีปัญหา เธอไปผ่าตัด แต่ไม่หาย มดลูกเธอเสีย มีลูกไม่ได้ตลอดชีวิต
ที่สำคัญ เธอมีเลือดเสียไหลออกมาตลอดเวลา ... เธอมีเซ็กส์ไม่ได้อีก
แน่นอน ผู้ชายส่วนใหญ่ก็คงรับไม่ได้ แฟนขอเลิก เธอรักมาก เธอไม่ยอมเลิก แฟนเลยใช้วิธีร้ายกาจ ชนิดว่า.. เธอเดินเข้าบ้าน เหยียบถุงยางที่ใช้แล้ว...
ในที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว ยอมเลิก
ปัญหาคือ.. ชื่อบ้าน เป็นชื่อแฟน แฟนเธอเลยไล่เธอออกจากบ้าน
เธอต้องลาออกจากงาน ขนของที่พอจะเอาออกมาได้ขึ้นรถ หนีเข้ากทม. มาสมัครงานที่ใหม่ โดยอาศัยอยู่กับเพื่อน
บางวันเพื่อนไม่อยู่ เธอก็ต้องอาศัยนอนที่รถ เพราะเธอไม่มีเงินเลย
เมื่อเธอเจ็บป่วย ประกันสังคมเธอก็ยังใช้ไม่ได้ เพราะทำงานไม่ถึงเดือน
ทั้งที่ความเจ็บของเธอ คือการเป็นโรคหอบ ที่อาจตายได้ถ้าไม่ทันส่งหมอ
และความเจ็บจากมดลูก...
เธอบอกว่า เธออาจมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานด้วยซ้ำ
มันอาจจะเป็นปัญหาเล็กน้อยสำหรับคนอื่นๆ แต่จ๋องว่า สำหรับผู้หญิงตัวคนเดียว เรื่องนี้ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจมากๆ
อยากแชร์ให้หลายๆคนได้ทราบค่ะ ว่ายามที่เราเจอปัญหาท้อแท้กับชีวิต ก็ยังมีคนอื่นที่เผชิญเรื่องเจ็บปวดอยู่เหมือนกัน
ไม่มีอะไรมาก นอกจากอยากให้กำลังใจน้องค่ะ
