แอบอู้งาน .. มาส่งการบ้าน สไตล์งงๆ แบบของเราดีก่า
เขินจุงเบยยย .. ไม่มีใครอยากรู้ แต่อยากอวดดดด
ถ้าเรียกว่ารับงาน .. เราก็ต้องได้ค่าจ้างใช่มะ???
นี่ไม่มีค่าจ้าง ถ้างั้นนนน ก็ไม่นับว่าเป็นการรับงานใช่มะ
เขินจุงเบยยยย
นานมาแล้ววว มีพี่อยากได้เพื่อนดูหนัง .. แต่เราอะ ไม่ว่างงงงง
แล้วนานๆพี่เค้ามากรุงเทพฯที .. นัดครั้งนี่เลยเลื่อนลอยยย ลอยยย ลอยย ออกไปเป็นไตรมาสๆ
ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆ
จนวันเวลาก็ตรงกันนนน .... วันนั้นพี่เค้ามารับ แล้วก็ไปชิลกัน 555555
เราสูงกว่าพี่เค้า แต่ ... พี่เค้าขาววว น่ากอดมากกกกก :: หุ่นกอดอุ่นง่ะ ^^
พี่เค้าไม่กล้าโดนตัวเราเลย เพราะเราไม่ชอบให้คนโดนตัวไง
ถ้าใครเคยเห็นการบ้านก่อนๆ หรือประกาศหาเพื่อนเที่ยวไรงี้ น่าจะเคยเห็น
พี่เค้าไม่กล้าโดนตัวเรา เพราะกลัวเรามือไวใส่พี่เค้าาา 5555
ขวาตาย ซ้ายสลบบบ ...
ระหว่างทางไป ก็นั่งคุยกันขำๆ ..
โรงหนังมันมืดดด มองไรไม่เห็นเลยยยย ..
ก็เลยเนียนๆ ไปซบไหล่พี่เค้า .. โหยยยย แอบโดนหอมแก้มด้วย
พี่เค้าขอมาส่งบ้านนน ก็มีขอหอมอีก ^^ นั่นล๊าคค
// หอมแก้ม .. ใสๆ ดีงามมากกก //
เดทนี้ .. ไม่มีค่าใช้จ่ายน๊า .. เพราะถือว่าเลื่อนมานานแล้ว .. ต้องชดเชยหน่อย ^^
วันร้อนๆวันนึง .. หมดแรงมาก ๆๆๆๆ งานเยอะะะะะ
ไม่มีคนให้อ้อนเบยยยยย
พี่เค้าก็ทำงานหักโหมมากกกกเลย
ก่อนพี่เค้าบินกลับ ตจว เราเลยขอไปส่งพี่เค้าที่สนามบิน
รีบเคลียร์งานหนักมากกก ....
วิ่งตาม google map ไปรับพี่เค้าที่ออฟฟิต ...
อยากจะกระโดดกอดให้หายคิดถึงจิงๆ ..
พี่เค้าก็เอาแต่บ่นๆๆๆๆๆๆ ว่า ทำไมฟิล์มรถน้องใสจัง แง่มๆๆๆ
ไม่ดีเยยยยย
งงเลย 5555555
ระหว่างทางไปสนามบิน พี่เค้าก็ทำงานตลอดดด (เราขับรถเอง)
จนถึงสนามบิน ก็เดินห่างกันมากกกก .. จนเราทนไม่ไหวแล้ววว
เลยแกล้งเดินไปกระแซะๆ คุยใกล้ๆ ช่วยหิ้วเป๋าโน๊ตบุค .. สงสารพี่เค้าหนักไง
พาเดินไปเช็คอิน .. พาไปติดต่อนั่นนี่ ..
เดินไกลม๊ากกกก .. พี่ก็บ่นๆๆๆ น้องอะ กระดุมลึกจัง ใจเต้นไปหมดแล้ว
น่าฟัดๆ 555555555555
แล้วพี่เค้าก็รวบรวมความกล้าที่มีทั้งหมด !!!!
มาจูงมือเราเดินนนน ....
เรางี้!!! รีบล๊อคแขนเลย ฟินมากกกก 5555555
พี่เค้าบอกว่า เดินไกล เหนื่อยแย่เลยน มาๆ เด๋วพาเดิน
#ละลายค่ะ !!!!
นั่งคุยกันพักนึง .. ก็ได้ขนมมากล่องนึง กับ ช๊อคแลตปั่น
ดีงามมากกกก ชอบสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ
หมดแรงแล้ว .. เลยขอชาร์จพลังแป๊บบบ ..
แค่นั่งนั่งนั่ง เฉยๆ แบบนั้น ไม่ได้คุยไรกันมาก
มีไหล่อุ่นๆให้พิง มีแขนแน่นๆให้กอด ....
พลังงานชีวิตงี้ กลับมาเต็มเลยค่ะ ...
ถึงเวลาแยกกันแล้วววว ....
พี่เค้าก็หันมาหอมแก้มทีนุง ละบอกว่า .. ป่ะ!! ถึงเวลาแล้ว
เดินไปส่งทางเข้างี้ อย่างกะหนังเกาหลีเลย
อดทนกันมาตั้งนานนนน
สุดท้ายทนไม่ไหว ... ก็โผกอดกัน ...
อวยพรให้พี่เค้าเดินทางปลอดภัย ฝนตกหนักดูแลตัวเองดีๆ บลา ๆๆๆ
พี่เค้าก็บอกว่า ไหนมาหอมหน่อย .. มาๆอีกข้างนุง ..
ดอนเมืองคนเยอะมากกกกกกกก
ก็เขินนะ แต่ไม่สนใจอะ .. โตแล้ววว เลยหอมคืนไปทีนุง
แล้วเดินตัวลอยยยย ไปที่รถ กลับบ้านแบบฟินมากกกก
... ไม่มีเงิน ... ขับรถไปตั้งไกล ... เปลืองน้ำมัน ... แต่คุ้มมากกกกกกกกก ...
เดือนหน้า คงได้พบกันอีกนะคะ ^^"
เงินไม่สำคัญ เท่าความอิ่มใจน่ะ
เขินจังเลย
