อ่านครั้งแรกชอบนะ
คงไม่ต้องพูดถึงหลักการตลาดแค่จากประสบการณ์ที่ผ่านมา
ในอดีตทุกครั้งที่นัดเจอน้องคนไหนไม่มีสักคนเดียวที่จะมีของที่ระลึกเล็กๆน้อยๆ ยิ่งพบกันครั้งแรกยิ่งสำคัญมาก ความประทับใจเหนือรุปร่าง หน้าตาครับ
เอ หรือว่าน้องๆอาจทำกันอยู่แล้วเพียงแต่ตัวผมอาจเป็นที่น่ารังเกียจ น้องๆเลยไม่ให้อะไรเพราะไม่อยากคบ
ไม่รุ้สินะ ผมคิดว่าการที่น้องทำแบบนี้นี่แหละที่สามารถตีความได้ว่ามาจากใจซึ่งเป็นเรื่องน่าชื่นชมโดยเฉพาะในสังคมแลกเปลี่ยนแบบนี้
สำหรับผม พอได้ตุ๊กตาหน้ารถเป็นของที่ระลึกเป็นค รั้งแรกก้อดีใจ ปลื้ม ประทับใจ จนถึงวันนี้พกพาไปในทุกๆที่เบย
ถ้าวันนั้นน้องที่มาทานยำแซลมอนกับผม เธอให้บราวนี่ย์ ผมคงทานส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งคงพกติดตัวไว้จนถึงวันนี้
ว่าแต่ บราวนี่ย์นี่นอกจากรายีสต์แล้วหนอนจะขึ้นรึป่าว ถ้าหนอนขึ้น วันนี่ผมคงมีเพื่อนเที่ยวยั้วเยี้ยเบย
ชื่นชมจากใจครับ
