แต่พอเจอกัน ถามกันใช่ไหมค่ะ/ครับ ประมาณต่างคนต่างไม่แน่ใจใช่ในรูปเหรอ
แต่รู้สึกผิดมากคะที่บอกพี่เขาให้จ่ายตังก่อนเพราะตอนยังไม่เจอกลัวพี่เขาตะกวด
เพราะพี่เขาต่างจากในรูปมาก ในรูปรูปเห็นแต่หน้า พี่เขาดูอ้วน ท่าทางไม่น่าไว้ใจ คิดว่าคงเตี้ย
แต่พอตัวจริงพี่สูง180 ผอมเก้งก้างหน้าตอบ เรานี่อ้าปากค้างเลย ถ้าพี่ถ่ายรูปปัจจุบันขึ้นจะไม่
ห่วงเรื่องตะกวดเลย...เพราะท่าทางพี่เป็นคนซื่อมากคะ ดูจริงใจ ซื่อจริงๆคะ เอ่อ เคยเห็นคนที่โลกส่วนตัวสูงไหม
ถ้าเป็นสมัยมัธยมจะล้อว่าเด็กเอ๋อ เด็กเพียน ออทิสติก แบบนี้ (มันหยาบคายมากคำล้อเลียนพวกนี้)
คือพี่ลุ๊คมาแนวนั้นที่คนส่วนใหญ่จะมอง แต่ส่วนตัวส้มไม่ได้คิดแบบนั้น เห็นลุ๊คพี่เขาทำให้เราอยากแทคพี่เต็มที่ เพราะ
คิดถึงเพื่อนคะ เพราะเขาปกติคะ ก็คนธรรมดาคนนึง เพียงแต่เขาไม่ได้ห่วงหล่อ ห่วงความีอะไรเลย ไม่สนว่าใครจะมอง
รูปลักเรายังไง ส้มมีเพื่อนมีรุ่นน้องแบบนี้หลายคน เลยยินดีที่ได้รู้จักพี่เขามากคะ เราคุยกันทุกเรื่องตั้งแต่หนัง อาหาร ความ
คิดเย๊อะมากค่ะ คุยไม่หยุดเลย ขนาดเข้าร้านคุยจนลืมสั่งอาหาร ตลกมาก ที่ตลกกว่า พี่เขาคุยๆ จนลืมทานอาหารไปเลยคะ
จะว่ายังไงละคะ ส้มคุยแบบจริงใจให้เกียรติคะ ไม่ได้มองพี่เขาแบบใครหลายคนจะต้องมองแน่นอน ส้มเชื่อว่าคนโลกส่วน
ตัวสูงมากๆ เขามีดีคะ ละส้มลองคุย เห้ย พี่นี่อัจฉริยะชัดๆ เล่นกรีฑา แฟนพันแท้ภาพยนต์ รู้ลึกหลายๆเรื่อง เรียกได้ว่า นี่
คือโกดังความรู้และโลกกว้างหลายมุมมองมากคะ รู้สึกผิดมากคะที่มองว่าพี่เขาตะกวดจากแค่รูปถ่ายใบเดียว พี่เขาบอกยินดี
มากที่ได้รู้จักส้มคะ ส้มก็ยินดีมากเลยคะไม่คิดว่าจะได้เจอคนที่คุยแล้ว ทำให้รู้ว่าโลกมีอีกด้าน ทำให้คิดถึงเพื่อนมาก เข้าใจ
โลกของคนโลกส่วนตัวสูง ละส้มได้ท้าทายความสามารถตัวเองที่จะคุยอย่างจริงใจ ทำให้พี่สบายใจมีความสุข ไม่ใช่แค่มา
กินข้าว เอาตังละกลับ พี่บอกทิ้งท้าย คราวหน้าพี่จะชวนมาดูหนังครับ พี่ชอบดูหนังมาก ซึ่งส้มก็ชอบดูแต่ไม่ค่อยเข้าปีนึง
เข้าสองสามครั้ง แต่พี่เขาเข้าเดินละครั้งเลือกหนังที่เขาคลั่งมาก5555 ยอกได้เลยว่าเป็นการจ้างเที่ยวที่สนุกมากคะ กราบ
ขอบพระคุณ เหมือนได้มีเพื่อนใหม่อีกคนนึงเลย เป็นการเที่ยวที่ชิวที่สุด จริงใจและฮามาก แต่ก็มีหลายอย่างถ้าทายเรานะ
คะ เพราะบางครั้งพี่ก็แคะขี้มูกไปคุยไป เราก็แบบ
เอิ่ม
หน้าตาเรารับไม่ได้อ่ะ แต่ต้องรักษามารยาทไว้
เราก็คุยไปแต่ตามองจานอาหาร สลับกับมองหน้าพี่เขาบ้าง ทำเป็นว่าไม่รู้ไม่ชี้มองว่าแคะขี้มูกบนโต๊ะอาหารก็เฉยๆ กินข้าว
หมดแล้วหนำซ้ำเขาก็ไม่ได้ป้ายไปทั่วนิ อิอิ ต้องบอกว่าจุดนั้นยากมากท่พยายามรักษาอาการสีหน้า ไม่ทำท่ารังเกียจดูถูกพี่
เขา สุดท้ายก็ทำได้มองแค่ว่า ถ้าเราคิดว่า สบายๆ อยู่บ้านเราก็กระหน่ำแคะเหมือนกัน เพียงแต่พี่เขาโลกส่วนตัวสูงสบายๆ
เลยแคะ ไม่คิดไร ถ้าพี่เขาไม่อายเราจะอายทำไม เราไม่ใช่คนแคะนี่555 ละเราก็ แยกย้ายกันกลับคะ พร้อมความรู้สึกดีๆ
และพี่บอก แดะเดือนธันมาวาดูหนังกัน เราก็ได้คะ ใกล้เวลาค่อยนัดอีกทีนะคะ เย้จบคะ ยาวชะมัด อยากบรรยายทุกฉากทุก
ตอน แต่เฮ้ยยย ง่วงแย้ว จะเช้าแย้ยยยย พิมเพลิน ##เป็นไงคะเคสนี้เด็ดไหม
