วันนี้วุ่นวายกะงานทั้งวันก็เริ่มนึกถึงเหตุการณ์ที่ค่อนข้างทำให้รู้สึกดีเมื่อเสาร์ที่แล้ว...
อีกทั้งถือโอกาสมาแนะนำร้านอาหารอร่อย บรรยากาศก็พอได้นะ
เสาร์ที่แล้ว ตั้งใจจะหาคนทานข้าวด้วยแต่แห้ว ก็เลยคิดว่า งั้นไปเที่ยว ไปทานคนเดียวอันเดียวก็ได้ แงๆๆๆ
เอ! แต่จะเที่ยวไหน ทานไรดีหละ?
งั้น ทานกุ้งแม่น้ำ ดีกว่าไม่ได้ทานมาหลายเดือนแระคิดได้ดังนั้น เสิร์จหาเบย
ร้านฮงเส็ง
เข้าท่า ใกล้แหล่งเที่ยวที่ผมเองผ่านไปมาประจำแต่ไม่เคยแวะเข้าไป
คิดได้แบบนั้นก็ออกเดินทางจากจังหวัดหนึ่งมุ่งสู่ท่าน้ำปากเกร็ด
ขับรถมาได้ครึ่งทาง “ตึ๊ง” 55555 ไม่ใช่จะพูดถึง จำนำนะ เสียงข้อความเข้ามาอะ
น้อง:สวัสดีค่ะ เป็นไงบ้างคะ
let: สวัสดีครับ ก็สบายดี (โกหกตกนรก)
น้อง: แหะแหะ นึกว่า อกหัก
let:ป่าว เข็มแทงอกแค่นั้น 5555(เสแสร้งมีความสุข)
จากนั้น ตึ๊งๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ใช่เสียงเตือนให้เข้าโรงรับจำนำนะ 5555 ข้อความเข้ามารัวๆๆๆตะหาก
น้อง: ว้า นึกว่าเศร้า ว่าจะชวนทานกุ้ง อุตส่าห์ตั้งใจจะโดดหน้าต่างหนีมาปลอบใจนะนี่
let: อ้าว ใจตรงกันเบย เอาจิ สะดวก ปากเกร็ดมั๊ย (ตึ๊งๆๆๆ ฮา ไม่ใช่เสียงข้อความรัวเข้า แต่เสียงเนื้อเต้นดีใจอะ [อิ_อิ])
น้อง:แล้วแต่พี่ค่ะ ขอแค่พี่จ่ายตังค์ที่ไหนหนูก็โอ (น่าน ว่าเข้านั่น)
let: k เจอกันนะ ถึงแล้วจะบอก (อย่าคิดไกลกันนะ ถึงที่ที่จะนัดเจอจ้า)
พอถึงที่นัด พบน้องสาวท่านนี้ในชุดขาสั้น สไตล์สบายๆชิวๆ ยืนรอ พอเปิดประตูขึ้นรถ เธอตีหน้าขรึม ผมเลยทักด้วยสายตายิ้มๆๆๆๆ
เธอหันมาสู้ตา แล้ว...ยิ้ม
ยิ้มสวยจัง ผมคิด แล้วถามว่า
let: หิวยัง (ปากไม่ตรงกะใจ แทนที่จะบอกน้องยิ้มสวย)
น้อง:อิ่มแบ้ว (ยิ้มน้อยๆตอบแบบตาใส กลมดิ๊กดี๊ก)
let:อ้าว (เล่นเอา [ง_ง] พูดไม่ออก )
น้อง:ฮาๆๆๆๆ ล้อเล่น หิวแบ้ว
เฮ้อ ดูจิ ล้อเล่ง...
พอผ่านรถติดเข้าสู่ ท่าน้ำปากเกร็ด ก็หาที่จอดรถของเทศบาลใต้สะพาน แต่ด้วยความเป็นมือใหม่ และเกรงไม่มีที่จอด เลยรีบเข้าที่จอดรถที่แรก พอถามคนเฝ้าที่ทางเข้า ก็รู้ว่า เดินไกลกว่าจะถึงร้าน เลยตัดสินใจวัดดวงไปอีกที่จอด
เอ๋า ดันพลาดอีกแบ้ว ขับผ่านประตูทางเข้าไปอีกเฉยเบย เอ้า งั้น วัดดวงอีก
ช่ายเลย วัดที่ไร ดวงสั้นจู๋ (ไม่กล้าเขียน ดวงจู๋ เดี๋ยวเข้าใจผิด คิดว่า ดวงของจู๋ที่สั้น [อิ_อิ] )
ส่วนน้องที่นั่งมานี่ ไม่ได้เงียบอะนะ เธอช่วยลุ้นตลอดแต่ผมแค่ไม่กล่าวถึง
พอคิดว่าจะต้องกลับรถแล้วเจอรถติดอีก จึงได้ยินคำแนะนำว่า
น้อง:หนูว่า เราไปทานที่อื่นดีกว่านะ หนูไม่เน้น
let: เฮ้อ ขออภัยจิงๆ พลาดแต่ เรานำไปหละกัน ดูเราคล่อง
น้อง:ได้ งั้นหนูพาไป
และแล้ว น้องก็บอกทาง...จนเลี้ยวเข้าปากทางร้าน...
เหอเหอเหอ นี่เราจะพาผมมาทำอะไรที่นี่...ทางเข้าที่พัก รร.บัดดี้ริเวอร์ไซด์ [อิ_อิ] รึว่าเธอจะ...
ขณะกระหยิ่ม เสียงเธอก็ดังว่า พี่ พี่จะเลี้ยวขวาทำไม เดี๋ยวอกพี่ก็พังร๊อก นั่นมันที่พักที่พี่พูดถึงงัย นี่หนูจะพามาร้านอาหาร พี่ต้องเลี้ยวซ้ายจิ
แหะแหะ เอ๋า ใครจะรู้เนาะ (หลงพาให้คิดไกล เฮ้อ)
พอขับมาถึงที่จอดรถ เราก็พากันเดินเข้าไปตามทางที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น เดินไปสู่ห้องอาหาร ที่เป็นห้องแอร์ แต่เราเลือกที่จะนั่งตากพัดลมด้านนอกในที่ที่มองเห็นแม่น้ำ เสียดายที่ทัศนียาภาพด้านแม่น้ำ ไม่ค่อยประทับใจ เลยถ่ายภาพมาให้ดูได้แบบนี้ นี่ถ่ายจากที่โต๊ะที่เรานั่งครับ
หลังจากสั่งอาหาร โดยน้องเป็นผู้สั่ง อาหาร 3 อย่าง พร้อมข้าว 1 จาน เครื่องดื่มก็น้ำเปล่า เนื่องจากมีการจัดเลี้ยง ทำให้อาหารที่สั่งไป มาช้านิด แต่ก็ดี เพราะ จะได้คุยกันไปเรื่อยๆ
เรื่องที่คุยกันส่วนใหญ่ก็การเมือง บุคคลต่างๆ อาหาร ที่ท่องเที่ยว โดยเธอไม่เอ่ยหรือกล่าวถึงเรื่องเข็มแทงอกผมเบย
ขณะคุยกับเธอ ยอมรับว่า แค่เห็นเธอยิ้ม ฟังทัศนการวิจารณ์เรื่องราวต่างๆที่เธอชำนาญพร้อมแววตาที่เปลี่ยนไปตามเนื้อหา
เธอมุ่งมั่นและเข้าถึงจริงๆ แหะแหะ แต่ส่วนใหญ่ ผมดูริมฝีปากเธออะ เธอยิ้มสวยนะ 555555
พออาหารลำเลียงมาถึง อืมมม น่าทานนะ งั้นเริ่มทานเลยดีกว่า ผมตักอาหารคำแรก วางในจานเธอ 55555 ปกติจะป้อนนะ แต่วันนี้ผมคงยังขัดๆเขินๆ เลยไม่ได้ทำ เธอก็ตักกุ้งตัวเบอเริ่มเทิ่มมาวางที่จานผม
นี่กุ้งหรา ดูไม่ออกวุ๊ย ว่ามั๊ย แต่พอกัดเข้าปาก โอยยยย อร่อยอะ 55555 ยิ่งทานร่วมกับ สะระแหน่ โหระพา อร่อยจิงๆ
กุ้งสามรส
จากนั้น อาหารอีก 2 อย่างก็เข้าปาก อร่อยมาก
ทอดมันกะโหลกกะลา 555 เธอดุ บอกว่า ใช่ที่ไหน ทอดมันหน่อกะลา อาหารท้องถิ่นของชาวปากเกร็ด อร่อยนะ
ยำหัวปลี อาหารพื้นๆ แต่รสชาติสุดยอด
ภาพอาหารทั้ง 3 จาน
ทานกันไป คุยกันไป ทำความรู้จักกันไป ยอมรับว่า
ทั้งอาหาร สถานที่ เรื่องราวที่พูดคุยกัน ทั้งหมดนี้ ลงตัวกลมกลืน
โดยเฉพาะ ภาพใบหน้าของเธอที่ยิ้มขณะพูดคุย ก็ยอมรับว่า ใครได้เธอมานั่งข้าง คงลืมทุกสิ่งแน่ๆ
กระซิบนิด นอกจากเป็นสาวบอบบางตัวเล็ก แต่ อย่างอื่นๆ เหอะเหอะเหอะ ไม่เล็กเบย 55555 ใจกว้างใหญ่กะความรู้ความคิด เปิดมากไม่เหมือนสาวในสังคมไทยทั่วไป ที่สำคัญ เธอทำอาหารเก่ง ดื่มเก่ง ร้องเพลงเพราะ และ XXX(ป่าว จะเขียนว่า เรื่องxxx ยังไม่รู้ รู้แต่ว่าเธอเปิดกว้างแค่ในการวิจารณ์เท่านั้น จ้า)
ใช้เวลาทานอาหาร พูดคุย ราว 2 ชม. พอทานอิ่มก็ถึงเวลาจากกัน ผมยื่นเงินให้เธอเป็นค่าจ้างเที่ยว เธอตอบว่า
ม่ายรับค่ะ หนูไม่ได้รับงานใดๆ หนูแค่อยากขอบคุณพี่ที่เคยพาหนูไปทานอาหารอร่อยและเคยเสนอเงินมากมาย ครั้งนี้แค่อยากให้พี่หายเศร้า โอกาสหน้าหนูจะเก็บเสื้อผ้าหอบหนีตามพี่เบย 55555 (ป่าว ตรงนี้ผมคิดเอง ตีความเอง ตอนเธอยิ้มแล้วจากไปอะ แงๆๆๆ)
จบ
เอ้ย ยังไม่จบ เกือบลืมจุดประสงค์การมาโพสต์
ก่อนอื่น ผมไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับทางร้านอาหารนี้นะครับ แค่อยากจะมาแนะนำพี่ๆผช.ทั้งหลาย ถ้าไม่รู้จะพาน้องๆไปทานที่ไหน น่าจะพาไปที่นี่ครับ ผมว่าอาหารเขาอร่อยจริงๆ ร้านสวนทิพย์ ข้างซอย รร.บัดดี้ริเวอร์ไซด์
ภาพบรรยากาศของร้าน ถ่ายมาแค่ภาพเดียวอะ
และนี่คือ จุดประสงค์หลักของกระทู้นี้
มาตั้งกระทู้เพื่อมาขอขอบคุณน้องสาวน่ารักท่านนี้ที่ทำให้ปลื้ม ทำให้ประทับใจ สักวันจะขอโอกาสสักครั้งเพื่อตอบแทนความสุขที่ได้มามอบให้และทำให้อาการ จึ๊กจึ๊กที่อกซ้ายหายดีเป็นปลิดทิ้ง
ขอบคุณครับ
จบแบ้ว
