คุณยายครับ ไมคุณยายมองผมเเบบนั้นครับ ?คุณยายจำผมไม่ได้หรอครับ ?ผม n_n หลานคุณยาย ไงครับ
ผมถูกพิพากษา ผมถูกสาปให้กลายเป็น"บ๊วย" พร้อมกับเพื่อนอีก97คน
ผม ไม่มีจุ๊จู๋ไว้ฉี่.. ไม่มีขาไว้เดิน.. ไม่มีเเม้กระทั้งมือที่จาไว้ตีก้นคุณยายตอนหมั่นไส้คุณยาย..
ผมจาทบทวนให้คุณยายฟัง ให้คุณยายรับรู้ให้ได้ว่า"บ๊วย"เม็ดนี้คือหลานของคุณยาย..
คุณยายจำได้ไหมครับ ว่านี่คือวันเเรกที่เราเจอกัน
วันที่ทำให้ คืน-วันหลังจากนั้นเป็นคืนวันเเห่งความสุข..
คุณยายจำกาเเฟ สตาร์บัง ที่คุณยายชอบชาเขียวลาเต้เย็น เเสนอาร่อยได้ไหมครับ..
ผมจำได้ว่าคุณยายชอบกินไรง่ายๆ คุณยาย ชอบกินเเกงจืด ชอบกินผัดผัก เเละชอบกิน บ๊ะจ่าง
ส่วนผม ชอบกิน ข้าวมันไก่ ข้าวหมูกรอบ ข้าวกระเพรา ไข่เจียวหมูสับ
คุณยายจำ ค้าาหนมมปังกับนมชมพู
เเละอีกหลากหลาย ค้าา-หนมม ที่เรากินด้วยกันได้ไหม
เเล้ว คุณยายจำวันคืนดีๆที่เรามีร่วมกัน ..ที่เรายืนเพื่อกันเเละกันได้ไหมครับ..
ขอบคุณ คุณยายที่ไม่รังเกียจ"บ๊วย"เม็ดนี้
ขอบคุณ คุณยายที่ยืนเคียงข้างกัน
"รักยายจุง"
...............
ปล.การบ้านฉบับนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงของสมาชิกในเวปเท่านั้น หากข้อความใดกระทบความรู้สึกของท่านใด ผมต้องอภัยมา ณที่นี้
